– Er wordt gezegd dat een man iemand vermoordde en dat God hem vervolgens in een uil veranderde. Klopt dit verhaal? Staat het in de Koran? Ik herinner me het verhaal niet helemaal meer.
– In een programma werd een geestelijke gevraagd naar het onheilspellende karakter van uilen, waarop hij antwoordde:
„De uil is geen onheilspellend voorbode; de dood komt van God, de uil is slechts een boodschapper.“
had hij gezegd. Is hij echt een nieuwsbrenger?
Beste broeder,
–
De overledene is een uil.
, uit de periode van de onwetendheid
Het is een misvatting.
(zie Şehristanî, blz. 654; Alusî, M. Şükrî, II, 199)
Onze Profeet (vrede zij met hem) zei hierover:
overtroost
heeft dit gemeld.
(zie Bukhari, Tıb 19, 43-45, 54; Muslim, Selâm 102, 107, 110, 114, 116; Davudoğlu, A, Sahih-i Müslim Terecine ve Şerhi, IX, 668)
– Het idee dat een uil een voorbode van de dood is, is ook een misvatting.
– Het idee dat de geluiden van dieren zoals uilen, raven en hanen ongeluk brengen, wordt in de islam expliciet verworpen. Zoals de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) in een hadith zei:
„Televisie in de islam“
(iets als onheilspellend beschouwen, verkeerd opvatten)
bestaat niet.”
(Bukhari, Geneeskunde, 54)
De interpretatie van de vogelvlucht, in het bijzonder die van duiven, raven, uilen en hoppen, in verband met ongeluk, heeft een zeer oude geschiedenis en was zowel bij de Joden en de christenen als bij de Babyloniërs en de Egyptenaren te vinden.
De Arabische stammen uit de pre-islamitische periode beschouwden vogels, maar ook mensen met bepaalde kenmerken, dieren met gespleten oren of gebroken horens en bepaalde geluiden als onheilspellend.
De Profeet Mohammed (vrede zij met hem)
dat de ziekte niet spontaan overdraagbaar is, dat het vliegen van een vogel geen ongeluk brengt en dat men in de maand Safer of in het gebulder van een uil geen ongeluk hoeft te zoeken.
(Bukhari, Tıb, 54; Muslim, Selâm, 102)
heeft gemeld. Ook in de islam
dat er geen ruimte is voor een negatieve instelling, en dat er altijd optimistische uitspraken moeten worden gebruikt.
(Bukhari, Geneeskunde, 44, 54)
zei,
het als onheilspellend werd beschouwd om uit de vlucht van een vogel negatieve voorspellingen over de toekomst te doen
heeft hij/zij nadrukkelijk benadrukt.
(Abu Dawud, Geneeskunde, 24; Tirmidhi, Biografie, 47)
Volgens een andere overlevering,
„Wie zijn werk opgeeft uit onheilspellende voorgevoelens, is in de val van de duivel gevallen.“
zei hij, en toen hem werd gevraagd wat de boetedoening daarvoor was,
„O God! Er is geen goedheid behalve jouw goedheid, geen voorzienigheid behalve jouw voorzienigheid, en er is geen god behalve jij.“
(Müsned, II, 220)
heeft hij aangeraden om dat te zeggen.
Ibn al-Asir, die de overleveringen over dit onderwerp evalueert, beschouwt het geloof in ongeluk als een vorm van godslastering, en dit
dat de uitvoerders geloven dat ze door bepaalde handelingen voordeel zullen behalen en de schade die ze oplopen zullen herstellen.
heeft verbonden.
(en-Nihâye, III, 152)
Klik hier voor meer informatie:
– Hoe was het geloof in het hiernamaals in de periode van de Jahiliyya, vóór de komst van de islam?
– Bestaan de tijdstippen, woorden, toestanden en gedragingen die in de volksmond als ongelukbrengend worden beschouwd, daadwerkelijk?
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
