– De wereld bevindt zich tussen hemel en aarde. Sinds haar schepping heeft God er nooit naar omgekeken. Op de Dag des Oordeels zal de wereld roepen: „O God! Geef mij vandaag aan de meest nederige van Uw heiligen!“ De Profeet zal haar dan antwoorden: „O niets! Houd je mond! Ik wilde je niet eens in de wereld aan hen geven, en nu zou ik je aan hen geven?“
– Is het een hadith? Wat is de uitleg ervan?
Beste broeder,
Ibn al-Ghazali heeft deze hadith in zijn boek Ihya’u ‚Ulum al-Din overgeleverd.
(zie Ihya, 3/204)
Maar die de hadiths van Ihya onderzoekt
Zayn al-Iraqi,
„De eerste zin van dit verhaal“
‚Mursel‘ (een soort zwak)
zoals het is overgeleverd. Ik heb de rest niet kunnen vinden.”
heeft hij gezegd.
(zie Tahricu ehadisi’l-İhya – samen met İhya – maand)
– In de overlevering die al-Iraki noemt, staan de volgende woorden:
“Voorwaar, er is geen schepsel dat Allah meer haat dan de wereld, van al zijn schepselen. Hij heeft de wereld immers sinds de dag van haar schepping niet meer aangeschoten.”
(zie Ibn Abi’d-Dunya, ez-Zuhd, 1/37; Zemmü’d-Dunya, 1/29; Bayhaqi, Şuabu’l-Iman, 13/102; Ihya, 3/203)
In geen van deze bronnen staat wat in de vraag wordt gevraagd.
„Op de dag des oordeels…“
We hebben geen informatie gevonden die vanaf dat moment begint.
De overleveringsketen van de hadith
afgesneden/losgekoppeld
omdat het zo is, is dit verhaal zwak.
In wezen heeft de wereld drie gezichten:
De eerste kant:
Hij kijkt naar de Esmâ-i Hüsnâ,
Het toont hun schoonheid en dient hen als een spiegel. Dit gezicht van de wereld is zeer mooi en verdient liefde, niet haat. Deze kant van de wereld liefhebben betekent de namen van God liefhebben.
De andere kant:
Het kijkt uit op het hiernamaals, het is de akker van het hiernamaals.
Het is de akker van het paradijs, de bloementuin van de genade. Hier wordt gezaaid, in het hiernamaals geoogst. Dit gezicht is net zo mooi als het vorige. Het verdient liefde, niet minachting.
Het derde gezicht
:
Het is het gezicht dat naar verboden dingen, zonden en de begeertes van het ego kijkt en een sluier van onwetendheid is.
Dit gezicht is lelijk, slecht, vuil, vergankelijk, verdrietig en bedrieglijk. Dat is wat een moslim moet vermijden. Van dit gezicht van de wereld houden is, zoals in de hadith staat, de oorzaak van alle fouten.
Het gevaarlijke aan de liefde voor de wereld is,
de eerste tweehonderd vergetend, van de wereld
alleen met zijn derde gezicht
het is tijdverdrijf.
Het is dit derde gezicht van de wereld dat in de hadiths wordt veroordeeld en bekritiseerd.
(zie Tirmizi, Zühd: 14; Ibn-i Mája, Zühd: 3; Dârimî, Mukaddime: 32; Deylemî, Müsned 1:141-142; Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ 1:492; Nursi, Sözler, 32. Sözün, 2. Mevkıfı)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
