– Zou iemand met een beetje verstand zoiets kunnen geloven?
– Vergeet u niet dat de verzameling authentieke hadiths van Boekhari een product van de mens is?
– Hoe logisch is het om te denken dat alle hadiths die erin staan, zonder enige twijfel, waar zijn?
– Maak we van een boek dat we onfeilbaar noemen, niet eigenlijk een „heilige“ tekst?
– Is de genoemde hadith hier niet een voorbeeld van?
– Of heeft deze gebeurtenis ook een diepere betekenis?
Beste broeder,
Deze overlevering van de hadith is authentiek.
(zie Bukhari, Ezan, 4; Muslim, Salat, 19; Abu Dawud, Salat, 31; Nasa’i, Ezan, 30; Darimi, Salat, 11; Muwatta, Salat/Nida, 6)
– De grootste autoriteiten op het gebied van hadith, die experts zijn in hun vakgebied.
„echt“
een overlevering van een hadith, zoals ze die noemen
„zwak“
dat vereist echt veel moed.
– Met de gebedsoproep en de aanroep tot de gebedsdienst,
Naast de oproep tot gebed worden ook de fundamentele principes van de religie verkondigd. Dit is wat de duivel en mensen met een duivels karakter uit hun veld brengt. De duivel, die de verklaring van de goddelijke heerschappij hoort door de stem van de adzan, is verbaasd, overmand door angst en verschrikking. Net zoals een mens die in zo’n toestand terechtkomt, zal hij ook, de duivel, hardop flaterend wegrennen. Zo probeert hij zowel de adzan niet te horen als de omgeving te vervuilen.
(zie Ayni, Umdetü’l-Kari, commentaar op de betreffende hadith)
Deze voorstelling wijst er ook op dat de duivel en degenen die de aard van de duivel bezitten, niets anders zullen doen dan alles bederven en bevlekken, zelfs in het bijzijn van de mooiste dingen.
– Hierin vermeld in de overleveringen
„een flater van de duivel“
het onderwerp kan op twee manieren geïnterpreteerd worden:
Iemand:
Het is een zeer wijze constatering om te erkennen dat het in de ware betekenis wordt gebruikt en om te denken dat de duivel, die ook eet en drinkt, zich verschrikt en terugdeinst bij het horen van de adzan, de roeping tot gebed, en zich herinnert aan zijn eigen rebellie tegen de almachtige God. Want ook de duivel is een geestelijk wezen dat eet en drinkt. Het is dus mogelijk dat hij zich op zijn eigen manier verschrikt en terugdeinst.
Ten tweede:
Dit
„duratı = het jengelen“
Het is mogelijk om het als een metafoor te interpreteren. De bedoeling van deze metaforische uitdrukking is de waarheid dat de duivel fel vlucht voor het geluid van de adhaan en er een grote afkeer van heeft.
Zoals bekend, kan een harde boerse geluid van buitenaf verhinderen dat het gehoord wordt. In de hadith wordt deze lelijke gewoonte van de duivel beschreven.
-om te beschimden-
met een vreemde manier van uitdrukken
„durat = jengelen“
is uitgedrukt. In een overlevering van Muslim
„duurt“
in plaats van
„snel rennen“
wat betekent
„husas“
Het gebruik van het woord ondersteunt deze metaforische betekenis.
(vgl. Ibn Hajar, Fethu’l-Bari, commentaar op de betreffende hadith)
– Stel nu dat de letterlijke betekenis van deze hadith ons niet bevalt. Maar zolang er een interpretatie bestaat die we wel kunnen begrijpen, vinden wij het, gezien de betrouwbare bronnen waarin deze hadith voorkomt, niet juist om deze hadith zomaar te ontkennen; dat is zowel religieus als rationeel gezien niet verantwoord.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
