Beste broeder,
Deze overlevering staat in de hadithboeken.
Namelijk:
Volgens een overlevering van Abdullah ibn Amr (r.a.) zei de Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem):
“Het zeggen van ‘Subhanallah’ vult de helft van de weegschaal. Het zeggen van ‘Alhamdulillah’ vult de weegschaal volledig. Wie zegt: ‘Er is geen God dan Allah, alleen Hij is de ware God’, tussen hem en Allah is geen enkele hindernis, totdat hij bij Hem in de hemel is…”
(Tirmidhi, Daavat, 87)
In een andere overlevering heeft de Profeet (vrede zij met hem) gezegd:
„Het zeggen van ‚Subhanallah‘ is de helft van de weegschaal. ‚Alhamdulillah‘ vult hem dan. ‚Allahu Akbar‘ vult de ruimte tussen hemel en aarde. Vastendagen zijn de helft van geduld, en reinheid is de helft van geloof.“
(Müsned: 17571; Tirmizi, Daavat, 87)
Tirmidhi,
Deze hadith is hasen (van goede kwaliteit).
heeft hij gezegd.
In Musliem staat het volgende: Abu Malik al-Asjari (r.a.) overleverde een overlevering van de Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem):
„Schoonheid is de helft van het geloof. Alhamdullilah vult de weegschaal. Subhanallah en alhamdullilah vullen de ruimte tussen hemel en aarde. De gebedsdienst is een licht. De liefdadigheid is een bewijs. Geduld is een verrijking. De Koran is een argument, hetzij voor jou, hetzij tegen jou. Alle mensen staan ’s morgens op, sommigen verkopen hun zelf, sommigen bevrijden het, of vernietigen het!..“
(Muislim, Taharet, 1)
„Schoonheid is de helft van het geloof.“
De betekenis van deze uitdrukking wijst op de grootte van de beloning van reiniging. Het geloof kent twee voorwaarden: de ene is het reinigen van de ziel van slechtheid, de andere is het reinigen van het lichaam. Omdat het reinigen van het uiterlijke van het lichaam een voorbereiding is om voor de aanwezigheid van God te staan, wordt het beschouwd als de helft van het geloof. Wie zijn uiterlijke reinigt en tegelijkertijd zijn hart reinigt van slechte overtuigingen, voltooit het geloof.
„Alhamdulillah, humor vult de leegte.“
Met deze uitspraak wordt bedoeld dat zijn beloning en verdienste enorm zijn. Dat wil zeggen, zijn verdienste vult de weegschaal.
Prijzen
De betekenis van ‚in‘ is: God prijzen vanwege Zijn volmaakte eigenschappen. Wie God met lof en aanbidding prijst, denkend aan deze betekenis, zal zijn weegschaal (mijan) met goede daden (hasenat) zien gevuld. Als goede daden tastbaar zouden zijn, zou men zien hoe ze de weegschaal vullen.
„Subhanallah en Alhamdulillah vullen de ruimte tussen hemel en aarde (of: vullen de hemel en de aarde).“
Deze zin wil zeggen dat de goede daden zullen toenemen nadat de weegschaal vol is. Want alleen lof zal de weegschaal vullen. En daar komt nog eens…
Subhanallah
Als het erbij wordt gevoegd, zal de weegschaal overstromen. Het noemen van de ruimte tussen hemel en aarde is een metafoor voor de overvloed aan beloning. Arabieren gebruiken deze uitdrukking inderdaad om overvloed aan te duiden.
Sommige geleerden verklaren de toename van de beloning als volgt: Het fundament van de dienstbaarheid berust op kennis en behoefte.
„Geprezen zij Allah“
het verrichten van dhikr (het herhalen van de naam van God) is niet alleen een bewijs van kennis, maar ook…
„Alhamdulillah“
betekent ook armoede. In een overlevering van de hadith staat -zoals hierboven al vermeld-:
„Het verheerlijken van God (tasbih) is de weging (mijan) in evenwicht. Het prijzen van God (alhamdulillah) vult de weging. Het verheffen van God (takbir) vult de ruimte tussen hemel en aarde.“
is bevolen.
Übbî zegt:
„Subhanallah“
als een verdienste
„Alhamdulillah“
dat het zo is, komt eerder voort uit het feit dat het een van zijn zuiverende eigenschappen is.
«Alles is te danken aan God»
is hij teruggekeerd naar de volmaakte eigenschappen. Deze twee woorden drukken de eenheid uit.
Dat de gebeden een licht mogen zijn.
Hiermee wordt bedoeld dat net zoals iemand ’s nachts zijn weg vindt door gebruik te maken van het licht, de gebedsdienst de mens naar de juiste weg leidt door hem te behoeden van zonden, onkuisheid en slechte daden. Zoals in de overleveringen staat…
„De beloning van het gebed zal op de Dag des Oordeels een licht zijn.“
is gezegd en sommigen ook
„De naam Mamaza Nur verwijst naar het schitteren van de lichten van de kennis; het openen van het hart en het verschijnen van de waarheden in het hart, waardoor de mens, zowel in zijn uiterlijke als innerlijke, zich tot God wendt.“
zoals zij hebben gezegd. En inderdaad, Allah, de Allerhoogste, heeft gezegd:
„Vraag Allah om hulp door middel van geduld en gebed.“
(Al-Baqara, 2/153)
Volgens sommige geleerden wordt de gebedsdienst ‚licht‘ genoemd omdat de gezichten van degenen die bidden, zowel in deze wereld als op de Dag des Oordeels, een duidelijk licht zullen uitstralen. Zoals in een hadith staat:
„Op de Dag des Oordeels zal mijn gemeenschap opgewekt worden met een licht dat van hun voorhoofden zal schijnen vanwege het gebed, en van hun ledematen vanwege de rituele wassing.“
(Muislim, Taharet, 35)
„Liefdadigheid is een bewijs.“
De uitdrukking wordt door Ebu Abdillâh Muhammed b. Ismail, een van de commentatoren van Musliem, als volgt uitgelegd:
„De betekenis van deze zin is dat, zoals een mens in een noodsituatie een argument of bewijs aanroept, degene die liefdadigheid verleent, zich tot de verleende liefdadigheid zal wenden. Dat wil zeggen, op de dag des oordeels, wanneer de mens wordt gevraagd waar hij zijn bezittingen aan heeft besteed, zullen de zakaat en liefdadigheid die hij in dit leven heeft gegeven, als een bewijs en argument dienen, zodat hij kan zeggen: ‚Ik heb ze als liefdadigheid gegeven‘. Het is echter ook toegestaan dat degenen die zakaat over hun bezittingen hebben gegeven, een teken of kenmerk krijgen dat hen identificeert. Dit teken of kenmerk zal als bewijs dienen, zodat ze niet worden gevraagd waar ze hun bezittingen aan hebben besteed.“
Sommigen:
„Deze uitspraak wil zeggen dat het geven van zakaat een bewijs is van het geloof van de gever. Want een huichelaar geeft geen zakaat omdat hij er niet in gelooft. Daarom kan men, uit het feit dat iemand zakaat geeft, afleiden dat die persoon oprecht gelovig is.“
hebben ze gezegd.
„Geduld is een verloren zaak.“
De bedoelde geduld in de zin is het geduld dat religieus gezien vereist is; dit wordt bereikt door gehoorzaamheid aan Gods geboden en onderwerping aan Zijn verboden, en door de verschillende rampen en beproevingen van de wereld te doorstaan. De zin verklaart dat geduld een prachtige eigenschap is, vergelijkbaar met licht, en dat degene die geduldig is, voortdurend op het pad van de verlichting voortgaat, alsof hij in licht loopt.
Geduld,
het is volhardend zijn in het volgen van de weg van het boek en de Sunna.
zoals beschreven en
„Geduld is de ramp met waardigheid tegemoet treden.“
zo is gezegd. Allahu Teâlâ zegt het volgende over Eyyüb (as):
„Wij vonden hem geduldig, wat een goede dienaar is hij.“
(Sad, 38/44).
„De Koran is óf een argument vóór jou, óf een argument tegen jou.“
De betekenis van de zin is duidelijk. Dat wil zeggen: als je hem leest en ernaar handelt, zul je er profijt van hebben; anders zal hij tegen je worden gebruikt als bewijs.
„Alle mensen staan ’s ochtends op, sommigen verkopen hun ziel, anderen bevrijden haar of vernietigen haar!..“
Deze uitdrukking is een antwoord op een impliciete vraag, een zogenaamde ‚istinaf‘-zin. Dat wil zeggen, sommigen onder de mensen bevrijden hun zelf door middel van aanbidding en gehoorzaamheid, alsof ze hun zelf uit de hel kopen. Degenen die hun zelf verdoemen, hebben het echter verkocht tegen een prijs die hen tot faillissement leidt, omdat ze in opstand zijn gekomen tegen Gods geboden en verboden.
De volgende hadith, overgeleverd door Ibn Mas’ud (r.a.), drukt dezelfde betekenis uit in een zeer bondige formulering:
„De mensen ontwaken ’s ochtends in twee groepen: sommigen verkopen hun zelf en vernietigen het, terwijl anderen er juist voor zorgen dat het ten goede komt en het bevrijden.“
(Müslim Taharet, 1; Tirmizi Daavat, 86; Nesai Zekat, 1)
Allah, de Allerhoogste, heeft gezegd:
„Voorwaar, Allah heeft de zielen van de gelovigen gekocht.“
(At-Tawbah, 9/111)
en
„Wat een vreselijke prijs hebben ze voor hun ziel betaald.“
(Al-Baqara, 2/102)
(zie Ahmed Davutoğlu, Vertaling en Commentaar op Sahih-i Müslim, Sönmez Yayıncılık)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
