Ik maak me tijdens het rituele wassen (het idee dat er geen enkel droog plekje mag overblijven) enorm veel zorgen. Ik heb er veel over gelezen, maar ik kom er niet vanaf. Ik gebruik veel water tot ik zeker weet dat alles nat is. Daardoor duurt mijn rituele wasbeurt soms 2-3 uur. Anders zou mijn rituele wasbeurt ongeldig zijn, mijn gebeden zouden voor niets zijn geweest, en ik zou onzuiver zijn, die angst teistert me en mijn geestelijke rust verdwijnt. Om dit te voorkomen, verspil ik helaas veel water, tijd en energie. Het verspillen maakt me verdrietig. Hoe kom ik van deze dwanggedachten af?
Beste broeder,
Bij de rituele wassing (ghusl) moet het hele lichaam gewassen worden. Als er droge plekken achterblijven, is de wassing niet geldig. Als men zich later realiseert dat er droge plekken zijn, hoeft men niet opnieuw van top tot teen te wassen. Het wassen van alleen de droge plekken is voldoende. Als iemand bijvoorbeeld vergeet zijn mond te wassen en zich dat later realiseert, hoeft hij alleen zijn mond te wassen. De rest van het lichaam is immers al gewassen. Door het wassen van de droge plekken wordt de rituele wassing voltooid.
Bij de ghusl (islamitische rituele wassing) en wudu (islamitische rituele handeling) wordt het lichaam gewassen door water eroverheen te laten stromen. Of het nu één keer of drie keer gewassen wordt, als het water over het hele lichaam is gevloeid, is de ghusl voltooid. Bovendien kan men niet weten of er een klein stukje droog is gebleven. Daarom is het niet nodig om zich zorgen te maken over zulke gedachten. We zullen onze ghusl en wudu op de sunnet (profeet Mohammed’s traditie) manier uitvoeren en geen aandacht besteden aan zulke gedachten.
Als iemand voortdurend twijfelt of hij een ledemaat bij de rituele wassing wel of niet heeft gewassen, dan moet hij, zonder zich te laten meeslepen door dwanggedachten, ervan uitgaan dat hij het ledemaat wel heeft gewassen en de gebedsdienst beginnen.
Klik hier voor meer informatie.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
