Ik haal geen plezier meer uit mijn gebeden; wat moet ik doen?

Yaptığım ibadetlerden zevk alamıyorum; ne yapmalıyım?
Vraagdetails

– Waarom bidden we; om in de hemel te komen of om de hel te ontlopen?

– Of verrichten we de gebeden alleen maar omdat God het geboden heeft en om Zijn goedkeuring te winnen?

Antwoord

Beste broeder,


Ten eerste,

We bidden niet om plezier te hebben. Desalniettemin,

Er zijn een aantal redenen waarom we geen plezier beleven aan de aanbidding:

1. Onze zonden en overtredingen,

2. Dat het geloof een imitatie is,

3. Niet precies weten aan wie we onze aanbidding richten,

4. Niet weten dat gebed en aanbidding onze natuurlijke plicht zijn en ze als een last beschouwen,

5. Onwetend zijn dat met het gebed alle plichten die alle schepselen hebben, volledig zijn vervuld,

6. Onwetendheid over het feit dat de schepselen tevreden zijn met ons wanneer we bidden.


Godsdienstreksten: „Het vervullen van de plichten van een dienaar jegens Allah, het onderdanig zijn aan de geboden van Allah.“


„Zijn eigen gebreken, zwakte en armoede inzien en zich in ontzag en liefde voor de volmaaktheid van het goddelijkheid, de almacht van de Ene en de goddelijke genade prostreren.“


(Woorden, 9e Woord)


De mens is van top tot teen overspoeld met zwakte.

Hij kan het grijs worden van zijn haar niet stoppen, noch het groeien van zijn nagels. En de mens is van top tot teen vol behoeften. Hij heeft haar nodig; als die er niet is, ontbreekt er iets. De mens heeft een voorhoofd nodig; wenkbrauwen, ogen, wimpers. Lippen, kin, keel. Laten we dit allemaal achter ons laten en bij onze voeten komen. De mens heeft voeten nodig; hiel, teen, nagel.


De mens is arm aan alles, van de lucht die hij ademt tot de hemel.



Hij bezit niets. Hij is niet alleen onbekwaam om een maag te maken, maar hij is ook arm aan vruchten. Hij is niet alleen onbekwaam om ogen te maken, maar hij is ook arm aan zon.



Dit is aanbidding,

i


De meest verheven plicht is die welke de mens herinnert aan zijn zwakte en armoede, en hem leert dat hij een dienaar is en niet aan zijn eigen wil onderworpen.

De mens kijkt enerzijds naar zijn eigen zwakte en armoede, en anderzijds beseft hij niet hoe hij de oneindige genade van zijn Heer, die alles voor hem en naar zijn behoefte heeft geschapen, kan danken. Deze toestand leidt tot nederigheid, buiging en vernedering. Wie dit niet doet, is onwetend en onkundig, en omdat hij zichzelf niet kent, kent hij ook zijn Heer niet.

Hier is een goddelijk decreet dat is neergedaald om de mens te beschermen tegen en te redden van deze onwetendheid:


„O mensen, dient de Heer die u en uw voorouders geschapen heeft, opdat u de hoogste graad van vroomheid bereikt.“


(Al-Baqara, 2/21)


– Waarom verricht de mens religieuze rituelen en wat levert hem dat op?

Het antwoord op deze twee vragen wordt in deze aya als volgt gegeven:

„Dien de Heer, die jullie en degenen voor jullie geschapen heeft.“

In de aya,

„die jullie en degenen die jullie voorgingen geschapen heeft“

De uitdrukking is een eigenschap van de Heer. Als we even niet nadenken over deze eigenschap, dan luidt de koranvers:

„Dien uw Heer.“

Zoals we hierboven hebben gezien, is de reden voor aanbidding dat onze Heer ons heeft opgevoed. Aan de Heer wordt aanbeden. God heeft ons geweten voorzien van bepaalde signalen, zodat we deze heilige plicht kunnen begrijpen. We beschouwen gehoorzaamheid aan onze vader als een plicht van geweten. Waarom? Omdat hij onze vader is. We onthouden ons van ongehoorzaamheid aan onze moeder. Waarom? Omdat zij onze moeder is. De aya spreekt tot ons geweten:

„Dien uw Heer.“

zoals Hij bevolen heeft. Want Hij heeft u opgevoed. Hij heeft het voedsel dat uw vader at omgezet in wit bloed, Hij heeft u als een zaadje in de baarmoeder aan de baarmoedermuur gehecht en Hij heeft uw negen maanden durende opvoeding daar stap voor stap uitgevoerd. Nu bent u echter in een andere baarmoeder:

Het heelal…

Ook hier is het Hij die u opvoedt, voedt, grootbrengt, u te eten en te drinken geeft.

Allah is de Heer en Hij heeft alles geschapen. De mens is een dienaar, een slaaf; hij is in alles door Allah geschapen. Het is Allah die onze handen geschikt heeft gemaakt om vast te houden, onze voeten om te lopen, onze longen om te ademen, onze maag om te verteren, en onze geest om te begrijpen. Daarom zijn wij verplicht om ons respect te tonen voor de onmetelijke, onuitputtelijke zegeningen van onze Heer.


Bescheiden zijn in het gezicht van onze Heer.

Met de schaamte in de diepste kern van onze ziel, omdat we Hem niet naar behoren kunnen danken voor zoveel genade die ons omhult en ons volledig omsluit.

Dit is de mens die de plicht tot dankbaarheid jegens zijn Heer zo sterk voelt en begrijpt, zoals de Koran beschrijft.

„Dien de Heer, die jou en degenen vóór jou geschapen heeft“, „Vervul de gebeden“, „Vier de vastenmaand Ramadan“.

Wanneer hij naar zijn geboden luistert, vindt hij de vrede die hij zocht.

Voor het verrichten van religieuze diensten,

„De hoogste en meest subtiele verhouding tussen de dienaar en de God is alleen te vinden in aanbidding.“


(Tekenen van het wonder)

zoals gezegd. Dat wil zeggen, door middel van aanbidding,

„Ik ben een dienaar van Allah, Zijn schepsel, een gast in deze wereld en, God wil, zal ik na mijn dood naar de hemel gaan, Zijn gelukzalige woning.“

kan zeggen.

Iemand die zijn dagelijkse leven in het besef van zijn dienstbaarheid aan God leidt en altijd binnen de grenzen van het toegestane handelt, bidt op bepaalde tijden in de aanwezigheid van zijn Heer. Hij brengt Hem zijn aanbidding op de manier die Hij voorgeschreven heeft. Dit is een plicht van dienstbaarheid en een dankbaarheid jegens zijn Heer.


Het hart van een mens die zich ten volle bewust is van zijn onmacht, armoede en vernedering, wordt vervuld met een diep besef van schaamte jegens zijn Heer.

Deze innerlijke droefheid

„breuk“

zoals gezegd. En Imam-i Rabbani Hazretleri



Godsdienst bestaat uit vernedering en vernietiging.


Hiermee beschouwt hij deze toestand als de basis en het fundament van de aanbidding.


„Waarom vereren we God?“

De vraag brengt twee vragen met zich mee. Of beter gezegd, er zitten twee vragen in deze vraag verpakt:


– Wat is de reden, de oorzaak, waarom wij moeten aanbidden?

– Wat is de wijsheid, het nut van het verrichten van religieuze diensten?

Sommigen stellen deze vraag alleen met de tweede betekenis in gedachten. Ze vergeten het eerste en belangrijkste punt. Daardoor noemen ze zelf een aantal voordelen in het gebied van wijsheid en beweren dat deze voordelen ook op andere manieren behaald kunnen worden, waardoor ze een houding aannemen die de aanbidding afwijst.


Kwaadaardig

als men het over aanbidding heeft

de reden waarom we het moeten doen

bedoelen we.

Van wijsheid dan wel


het voordeel dat we uit onze aanbidding halen

begrijpen we. Een voorbeeld uit de wereldse zaken: de reden waarom een koopman uit Anatolië naar Istanbul reist, is „handel“. De wijsheid erachter is om rijker te worden en meer te genieten van de zegeningen van de wereld… Met betrekking tot deze persoon,

„Waarom ga je naar Istanbul?“

als we dat zouden vragen, zou het antwoord niet „rijk worden“ zijn. Dat is een antwoord dat tot de wijsheid behoort en hier niet relevant is. Het antwoord op onze vraag is

„handel drijven“

Zo zou het antwoord moeten luiden. Een dergelijk antwoord is passend en juist.

Dus,

„Waarom bid je?“

het antwoord op een vraag als:

„Omdat mijn God het geboden heeft“

Zo zal het zijn. Het naleven van dit gebod heeft ook veel voordelen, zowel in dit leven als in het hiernamaals. Maar aanbidding wordt niet voor deze voordelen verricht. Dit zijn de wijsheidsaspecten van de zaak.


De arbeid van Abdin is een vorm van aanbidding;

Gehoorzaamheid betekent het vermijden van verboden.

Een slaaf hoort een slaaf te zijn.

De zegeningen, gunsten en de graden in de hemel die de Heer aan een dienaar schenkt die zijn aanbidding met dit bewustzijn uitvoert, zijn de wijsheid achter de aanbidding.

Elk gebod en verbod in de islam wijst op deze waarheid. Enkele voorbeelden: vasten heeft bijvoorbeeld veel medische voordelen. Al deze voordelen zijn de wijsheid achter het vasten.

„Waarom vasten we?“

Het antwoord op de vraag is niet, zoals men zou denken, deze voordelen.


Vasten

,


Het wordt nageleefd omdat het een gebod van God is.


.

Deze verplichting geldt voor een specifieke maand: Ramadan. Zelfs als u tien maanden vrijwillig vast, maar Ramadan niet, dan heeft u deze verplichting niet nageleefd. Als het alleen om de voordelen van vasten ging, dan zou het voordeel in het tweede geval tienvoudig zijn, maar de verplichte vasten is dan nog steeds niet nageleefd.

Ook het vasten heeft een specifieke aanvangstijd en eindtijd. Zelfs als u uw vasten direct na het imsak begint en uw iftar pas een paar uur na het Isha-gebed doet, is uw vasten niet aanvaardbaar. U bent dan weliswaar langer dan nodig vast geweest, maar u hebt niet gegeten volgens de regels van het vasten. Zelfs als de wijsheid volledig is bereikt, wordt uw aanbidding niet aanvaard omdat de onreinheid is verdwenen.


Vasten

zoals ze niet voor hun medicinale waarde worden gehouden,

alcohol drinken

is niet haram vanwege de medische schadelijke gevolgen.

„Waarom drink je geen alcohol?“

het antwoord op de vraag,

„Omdat Allah het verboden heeft.“

Op deze manier zal het gegeven worden. En alleen dan wordt het niet drinken van alcohol een religieus gebod, vroomheid en brengt het de mens dichter bij zijn God. Het belangrijkste bij het niet drinken van alcohol is niet het beschermen van het lichaam en de geest, maar het vermijden van een goddelijk verbod. Dat is de reden; de andere zijn de wijsheid en de voordelen van het niet drinken van alcohol.

U weet wel, het eten van het vlees van een schaap dat vanzelf is gestorven of door een klap is gedood, is verboden. Op dit punt kunnen een aantal medische of biologische verklaringen worden gegeven. Dit alles is de wijsheidsaspect van de kwestie. Terwijl al deze dingen worden opgesomd en uitgespreid, wordt het volgende punt vergeten:


– Waarom is het dan verboden om het vlees te eten van een dier dat in de naam van iemand anders dan God is geslacht?

Wat is het antwoord op deze vraag? Het dier is geslacht, het bloed is gevloeid. De essentie is dus niet de medische voordelen van het slachten. Het belangrijkste is dat de mens zijn bewustzijn van dienstbaarheid aan God niet verliest, dat hij in Gods naam handelt. Dat hij in Gods naam slacht, in Gods naam begint met eten en drinken, en zich ook bij het aankleden en uitkleden bewust blijft van zijn dienstbaarheid aan God. Dat hij Gods geboden en verboden altijd in gedachten houdt…



Kortom:



In alle geboden van onze barmhartige en genadevolle Heer schuilen talloze voordelen voor ons. Maar wij verrichten onze aanbidding niet omwille van deze voordelen, maar uit gehoorzaamheid aan Zijn geboden en in de hoop Zijn welbehagen te verwerven.

Degenen die deze subtiliteit niet kunnen waarnemen of negeren, sluiten de deur naar aanbidding voor zichzelf door middel van verkeerde beoordelingen en lijden een groot verlies.

Klik hier voor meer informatie:


– Wat moeten we doen om de gebeden met nederigheid te verrichten?


Met vrede en gebed…

Islam in vraag en antwoord

Laatste Vragen

Vraag Van De Dag