– Wat is de wetenschappelijke kant van vulkanische activiteit?
– Zou onze Heer hiermee een boodschap willen overbrengen aan ons, Zijn nederige dienaren, of ons misschien een waarschuwing willen geven?
Beste broeder,
Vulkaanuitbarstingen,
kan op twee manieren worden beoordeeld.
Iemand,
de beoordelingen van geologische en andere wetenschappen binnen het kader van de natuurwetten,
anders
i
vanuit het perspectief van de filosofie van de religie,
vanuit metafysisch oogpunt
beoordeling.
Het beschouwen van deze gebeurtenissen als het samendrukken en exploderen van mineralen in de aardkern, die aan het afkoelen waren tijdens de vorming van het universum, is een wetenschappelijke constatering. Evenzo is het beschouwen ervan als een signaal van het bestaan van de hel en een waarschuwingsboodschap voor de goddelozen een constatering.
Maar vanuit welk perspectief we het ook bekijken, niets gebeurt zonder Gods toestemming en wil. Mensen kunnen soms, door zich te focussen op de wetten van de natuurkunde, verkeerde beslissingen nemen en de oorzaken elders zoeken. Maar God is degene die de wetten van de natuurkunde heeft geschapen. Net zoals wetten de wetgever onthullen, zo wijzen de wetten van de natuur ook op God, de wetgever.
Net zoals geen enkele wet op zichzelf kan functioneren, is het God die de wetten van de natuur uitvoert en afdwingt. Dus degene die de breuklijn en de gasmassa in de aardkern heeft geschapen, is ook degene die ze tot explosie brengt. Is het wetenschappelijk om alleen naar de explosie te kijken en niet te bedenken wie en waarom hij heeft afgevuurd?
Zoals de volgende verzen duidelijk aantonen:
„Wanneer de aarde door die verschrikkelijke aardbeving wordt geschud… En de aarde haar binnenste uitbraakt… Dan zal de mens versteld staan:“
‚Wat is er toch aan de hand?!‘
wanneer hij dat zegt… Dan zal de aarde alles vertellen wat er op gebeurt. Want de Heer zal het hem openbaren.“
(Al-Zalzalah, 99/1-5)
Zoals in deze verzen wordt vermeld, beweegt de aarde en schudt ze op bevel van God. Niets gebeurt zonder Zijn toestemming. Aardbevingen en vulkaanuitbarstingen vinden ook plaats op Zijn bevel en met Zijn toestemming.
Waarom trilt de aarde, waarom barst hij open, waarom ontploffen vulkanen, waarom lozen de hemelen hun lading? Wat willen ze ons vertellen? Waarom zijn ze zo boos? Omdat we de aarde hebben verwoest? Omdat we onderdrukking hebben gebouwd in plaats van rechtvaardigheid? Omdat we de mens in plaats van de Heer dienen, omdat we extremen begaan die zelfs de volkeren voor ons niet hebben begaan, omdat we geen grenzen kennen in onze verdorvenheid? Omdat we de aarde, bewust of onbewust, hebben veranderd in een plek waar godslastering wordt vertoond? Omdat elke dag duizenden baby’s en duizenden ouderen op straat worden achtergelaten? Omdat vrouwen mannelijk zijn geworden en mannen vrouwelijk? Omdat hoererij en overspel openlijk worden gepleegd en als normaal worden beschouwd?
De aarde schaamt zich om deze overdadige mensen te dragen, en de hemel huilt. Ze zeggen nee, ze zeggen dat je niet buiten Gods wil mag handelen op Zijn aarde, ze willen niet zwijgen over deze situatie.
Onze Heer ziet hun verlangens, en uit Zijn genade waarschuwt Hij de mensheid keer op keer, herinnert Hij hen aan de dood, aan de ondergang, aan de dag des oordeels.
‚dat je ogen uit je oogkassen zouden vliegen‘
Hij herinnert ons aan die dagen. Hij geeft ons een nieuwe kans, zodat we tot bezinning komen, uit onze roes ontwaken en de grenzen die we van God hebben overschreden, opnieuw in acht nemen. Hij waarschuwt en herinnert ons er fel aan, geeft nog een kans aan hen die Hem vergeten zijn, die de verantwoording die ze Hem zullen moeten afleggen, Zijn straf en Zijn wraak vergeten zijn.
Sommigen corrigeren hun gedrag al bij de kleinste waarschuwing en proberen hun leven te hervormen zodat het in de smaak valt bij God en de hemel en aarde tevreden zijn; sommigen gaan door met hun ongeloof, onderdrukking en overdadigheid alsof er niets gebeurd is, en verhogen soms zelfs de dosis; sommigen blijven een tijdje onder de indruk van de waarschuwing, maar hervatten later hun oude leven.
De waarschuwingen van God verweerken de harten van sommigen en leiden hen tot het rechte pad, terwijl ze bij anderen de hardnekkigheid verergeren. Al deze waarschuwingen, die zich voor hun ogen afspelen, zijn binnen enkele seconden een…
„Wees“
Ze denken dat ze materiële maatregelen kunnen nemen tegen gebeurtenissen die met een dergelijke uitspraak plaatsvinden en die met de dood van duizenden mensen eindigen, en ze raken in de war, maar ze kunnen de oorzaak niet oplossen, ze zoeken de oplossing op de verkeerde plek. Ze smeken de persoon die het vuurwapen afvuurt…
„Vergeef ons, vergeef onze fouten…“
ze kunnen het niet zeggen, ze denken er niet aan om hun toevlucht te zoeken tot het centrum dat de gebeurtenissen in gang heeft gezet.
„Bij Hem zijn de sleutels van de onbekende schatten en de verborgen wereld van het onzichtbare. Niemand kent ze behalve Hij. Hij kent alles wat op het land en in de zee is. Zelfs een blad valt niet zonder Zijn weten. Er is geen enkel zaadje in de duisternis van de aardlagen, geen enkel levend of dood wezen, dat niet in een duidelijk, open boek staat geschreven.“
(Enam, 6/59)
Er zijn dus zoveel verborgen schatten die nog niet geopenbaard zijn, die nog niet tot uiting zijn gekomen, die onze kennis nog niet bereikt heeft, dat de deuren of sleutels van al deze schatten alleen bij God zijn, in Gods hand. Niemand anders kent ze behalve Hij. Zoals Hij al deze verborgenheden kent, kent Hij ook alle bestaande wezens, tot in de kleinste details en onderdelen.
Hij weet bijvoorbeeld alles wat er op het land en in de zee is.
En er valt geen blad van een boom, of Hij weet het niet.
Er is geen enkel zaadje dat in de duisternis van de aarde valt, geen enkel levend of dood wezen, dat niet in elk geval in een open boek bij God zou staan. Het onzichtbare en het zichtbare, het bedachte en het gevoelde, het geheel en de delen, het grote en het kleine, het vallen en het opstaan, de beweging en de stilstand, het leven en de dood, kortom, alles wat is en zal zijn, openbaar en verborgen, staat in een zeer duidelijk en ordelijk boek, dat wil zeggen in Gods weten of in de Beschermde Tafel (Levh-i Mahfuz). Zowel de details als de opeenvolging van de ordeningen zijn bij God vastgelegd en geregistreerd.
Als zelfs een blad niet valt zonder Zijn toestemming, hoe kunnen dan grote gebeurtenissen zoals aardbevingen en vulkaanuitbarstingen vanzelf gebeuren? Het is Allah die deze gebeurtenissen, met duizenden wijsheidsredenen, schept en af en toe in werking stelt.
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
