– Araf 124 Ik zal jullie zeker de handen en voeten afhakken vanwege jullie verraad, en jullie hoofd op een paal zetten!
– Al-A’raf 125 Zij antwoordden: „Goed, dan zullen wij ook onze Heer ontmoeten.“
– Mijn vraag is: hoe kan het dat deze tovenaars opeens zulke gelovige mensen zijn en zulke woorden van geloof en vroomheid gebruiken als „wij zullen ongetwijfeld onze Heer ontmoeten of naar Hem terugkeren“?
– Ik zou het begrijpen als ze na een paar maanden zouden zeggen dat hun geloof verder is gegroeid en dat ze zich tot onze Heer zullen wenden, maar hoe kan iemand die net bekeerd is, de woorden „we zullen ons tot onze Heer wenden“ zo gebruiken terwijl het geloof nog niet volledig is ingeblikt?
Beste broeder,
Het lijkt erop dat de geloofsovertuiging van de tovenaars zo sterk was dat ze het als een feit beschouwden. Toen ze namelijk zagen dat ze in hun vakgebied, de tovenarij, verslagen waren,
„En onmiddellijk vielen zij in prostratie en zeiden: Wij geloven in de Heer van de werelden, de God van Mozes en Aäron.“
(Al-A’raf, 7/120-121)
zeiden ze. Ze begrepen dat er geen andere verklaring voor was dan dat een stok al hun vaardigheden teniet had gedaan. Ze geloofden met hun hele hart dat Mozes‘ God achter deze daad zat. Ze geloofden niet alleen, maar vielen ook in prostratie neer uit de vreugde van hun geloof.
– Zo kan het gebeuren dat een metgezel van de Profeet in een oogwenk tot het geloof komt en een dergelijke hoogte bereikt dat anderen dat niet kunnen bereiken, zelfs niet na veertig jaar van aanbidding.
Die tovenaar is vanaf dat moment een volgeling van Mozes geworden.
Om het effect van een profeet te begrijpen, is het zeer nuttig om de volgende uitspraken van Bediüzzaman Hazretleri te lezen:
„De gezelschap van de Profeet is een elixer, waardoor iemand die er een minuut aan deelneemt, de lichten van de waarheid zal ontvangen, gelijk aan jaren van spirituele reis en oefening.“
Omdat er bij een gesprek sprake is van overdracht (overnemen) en reflectie (terugkoppeling).
Het is bekend dat men door reflectie en navolging, samen met dat Allerhoogste Licht van de Profeet, een zeer hoog niveau kan bereiken.
Want net zoals een bediende van een sultan, door diens dienst en onderdanigheid, een positie bereikt die een koning niet kan bereiken.“„Dit is de reden waarom zelfs de grootste heiligen het niveau van de Sahaba niet kunnen bereiken. Zelfs heiligen zoals Jalaluddin as-Suyuti, die vaak het gezelschap van de Profeet (vrede zij met hem) in dromen mochten ervaren, kunnen, zelfs als ze in dromen met de Profeet (vrede zij met hem) zouden spreken en in deze wereld het voorrecht zouden hebben om met hem te praten, de Sahaba niet evenaren. Want het gezelschap van de Sahaba is verlicht door het licht van de Profeet (vrede zij met hem), dat wil zeggen…“
Ze praten met hem als met een profeet.
De heiligen daarentegen, die de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) na zijn overlijden hebben gezien, hebben met het licht van de wilayat-i Ahmediye (vrede zij met hem) gesproken.„Het betekent dus dat de verschijning en manifestatie van de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) in hun ogen, geschiedt in de hoedanigheid van de Vriendschap van Mohammed (vrede zij met hem); niet in de hoedanigheid van profetenchap.“
„Als dat zo is;
Hoeveel hoger de graad van profetheid is dan de graad van bescherming, des te groter moet het verschil tussen die twee gesprekken zijn.”
(Woorden, blz. 489)
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
