– Wij hebben de wonderen van onze profeet niet zelf gezien. We weten ervan door de overleveringen van vele Sahaba. Maar ook sommige valse religies spreken over wonderen. In het Kadianisme wordt verteld dat hun leiders vele wonderen verrichtten, die door veel betrouwbare mensen werden gezien. Ook de Sikhs in India vertellen dat hun leiders, vanaf hun kindertijd, vele wonderen verrichtten, waaronder het tot leven wekken van een dode olifant, en dat dit door veel betrouwbare mensen werd gezien.
– Wij beweren dat zij liegen, zij beweren dat wij liegen. Wij geloven in de wonderen van onze profeet (vrede zij met hem) omdat de overleveringen daarover tot een niveau van tevatuur (overeenstemming in de overlevering) zijn gekomen. Maar zij maken dezelfde bewering over hun eigen leider. Hoe kunnen wij de juistheid van onze bewering aantonen en hun beweringen over wonderen weerleggen?
Beste broeder,
– Hier zijn twee categorieën van belang: de wonderen die de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) verrichtte; de wonderen die door niet-hemelse religieuze figuren verricht werden:
a) De wonderen die de profeet Mohammed (vrede zij met hem) heeft verricht
–
zoals u ook al aangaf
– een deel ervan is in ieder geval minstens geestelijk overdraagbaar.
Mirac
(Isra, 17/1; Necm, 53/1-18),
De maan wordt gespleten
(Kamer, 54/1-5),
Dat een handvol grindstenen die hij tijdens de Slag bij Badr gooide, in de ogen van het hele vijandelijke leger terechtkwamen.
(Al-Anfal, 8/17)
, een deel
nieuws uit het hiernamaals
(Romeinen, 30/1-5; Al-Tahrim, 66/4)
Sommige wonderen, zoals deze, worden zelfs in de Koran zelf genoemd.
– Een ander deel van de wonderen wordt beschouwd als de tweede gezaghebbende bron van de islamitische gemeenschap, na de Koran.
Bukhari, Muslim, de Zes Grote Boeken
staat in hun boeken.
Volgens wetenschappelijke criteria en de normen voor overleveringen zijn sommige van de wonderen die in deze bronnen worden beschreven, op zijn minst
Spiritual tevatür
is van die mate. Bovendien is het bestaan van de wonderen die in de Koran worden beschreven voldoende om te bewijzen dat de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) een ware profeet was.
– Ook tegenover zijn tegenstanders, sinds de dag dat de Koran werd geopenbaard.
uitdaging
, zelfs maar één enkele soera
dat de nazire-rituelen niet uitgevoerd konden worden
het bekendmaken en dit
de uitdaging tot het einde der tijden
Het feit dat de Koran met dezelfde verzen is blijven voortbestaan en dat er ondanks de gezamenlijke inspanningen van vriend en vijand geen enkele vergelijkbare tekst is opgekomen, is een stempel van profetie die boven alle wonderen uitstijgt.
– Wat wordt er bedoeld met wonder?
van de eigenaar
dat hij een ware profeet is
Aangezien het woord ‚tasdik‘ bevestigen betekent, zijn alleen al de Koran en de wonderen die daarin beschreven staan, duidelijke bewijzen dat Mohammed (vrede zij met hem) een ware profeet was.
b) geestelijken die niet als goddelijk worden beschouwd
Over de vermeende wonderen die ze hebben verricht, kunnen we het volgende zeggen.
1)
In deze wereld van beproevingen richt God zich tot de verstandelijke vermogens van de mens. En om ervoor te zorgen dat de beproevingen in overeenstemming met de maatstaven van rechtvaardigheid verlopen,
„Er is geen dwang in de religie.“
(Er is geen dwang in de religie)
Er is een principe ingevoerd, en volgens dit principe wordt de menselijke geest niet gedwongen in een bepaalde richting te denken. Dit geldt voor alles, inclusief wonderen.
„Deuren zijn geopend naar de geest“
maar er is geen onvermijdelijke richting aangewezen die de vrije wil van de mens zou overrulen.
2)
In overeenstemming met dit zeer belangrijke fundamentele principe, gaf Hij aan Mozes een „betoverende staf“, maar gaf Hij ook de kunst van de magie aan zijn tegenstanders. Terwijl de tovenaars zelf, bij het zien van dit gezicht, geloofden, misbruikten andere mensen hun verstand en…
„De staf van Mozes“
zei dat het een andere soort magie was en bleef ontkennen.
3)
Hier is
„de rede de ruimte geven, de vrije wil niet ontnemen“
het principe geldt ook voor de wonderen van ware profeten versus de wonderen van valse profeten, en voor de wonderdadige daden van ware heiligen versus de wonderdadige daden van valse heiligen.
-als een maatstaf voor rechtvaardigheid-
Het is gebeurd en gebeurt nog steeds. Of de religieuze strijd in de wereld op een gelijkwaardig platform kan doorgaan, hangt af van het voortbestaan van de weegschaal van de rechtvaardigheid.
4)
Zoals uit al deze verklaringen blijkt, is het bestaan van zowel authentieke als valse wonderen en heilige daden een noodzaak voor een rechtvaardige beproeving. Zodat de gelovigen op basis van bewijs geloven en de ongelovigen op basis van bewijs ontkennen, en de rechtvaardigheid zegeviert.
Dit zijn de valse wonderen en heilige daden die in de islamitische literatuur tegenover de authentieke wonderen en heilige daden staan.
„verleidelijke lokmiddel“
is genoemd. De term betekent:
„Het is het toestaan dat een valse persoon een valse wonder of mirakel presenteert in de schijn van een echt wonder of mirakel.“
Istedraç
het concept,
„Onze verzen“
(onze overtuigende bewijzen)
op een manier die degenen die het ontkennen niet kennen
(in valse bewijsmateriaal)
wij lokken hen / wij lokken hen aan om de valse vorm van de zaak aan te nemen / wij geven hen de mogelijkheid om de valse kant van de zaak te omarmen.”
(Al-A’raf, 7/182)
is afgeleid van/gebaseerd op het vers in de volgende betekenis:
5)
Aangezien het naast elkaar staan van het ware en het valse een principe is dat past bij het geheim van de proef, is het noodzakelijk dat er een maatstaf is om het ware van het valse te onderscheiden.
Islamitische geleerden hebben deze maatstaf afgeleid uit de informatie die in de Koran en de hadiths wordt gegeven.
(dat een wonder of wonderbaarlijk verschijnsel aantoont)
Ze hebben aangegeven dat dit in de persoon van de beweringsteller aanwezig zou kunnen zijn. Volgens hen wordt de beweringsteller als betrouwbaar beschouwd als zijn persoonlijkheid in overeenstemming is met de geweldige situatie die hij beschrijft; anders wordt hij als onbetrouwbaar beschouwd.
– Vanuit dit perspectief gezien, is de profeet Mohammed (vrede zij met hem) een profeet die, naast honderden wonderen die zijn profetie bewijzen, duizenden bewijzen van zijn profetie heeft:
„Na mij zal er geen profeet meer komen.“
zoals het staat in de Koran, die een inhoud heeft die ongeëvenaard is in de heilige boeken:
„Dat de Profeet Mohammed de laatste profeet was en dat er na hem geen profeet meer zou komen.“
Het punt is duidelijk gemaakt.
(zie Ahzab, 33/40)
Volgens deze opvatting, na de komst van de profeet Mohammed (vrede zij met hem)
Ahmed Gulam Kadijani
Er bestaat geen twijfel over de leugenachtigheid en valsheid van zulke personen. Hun beweringen zijn immers in strijd met de Koran en de authentieke hadiths van de Profeet (vrede zij met hem). Wat zij als religie aanbieden, is gedeeltelijk ontleend aan de islam, maar verder vol zit met onzin. Bovendien is hun immorele gedrag volkomen onverenigbaar met de wonderen die zij claimen te verrichten. Er blijft slechts één conclusie over:
URINE.
– Uiteraard zijn deze uitspraken van ons afhankelijk van het bewijs van de juistheid van de beweringen. Anders is de kans groter dat de vermeende wonderen die een leugenaar die beweert een profeet te zijn, aanwijst, gewoonweg leugens zijn. Want de basis van zijn bewering is een leugen.
– Zeker, in zulke antichristenfiguren
spiritualisme, magnetisme
het bestaan van de kunst van de toverij in die zin is ook een ander verhaal.
verleidelijke lokmiddel
is het onderwerp.
Later is gebleken dat de dingen die Hasan Sabbah in die tijd aan de mensen als wonderbaarlijk presenteerde, gebaseerd waren op chemische stoffen zoals fosfor, die voorkomen in de kunst van de scheikunde en alchemie. Als je daar nog eens verdovende middelen zoals cannabis en opium aan toevoegt, krijg je een ware duivelsval…
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
