Dit gaat over de gedachte aan zelfmoord bij de Profeet (vrede zij met hem) in de eerste jaren van de openbaring. Ik schrijf het kort: „Ik zal nooit toestaan dat de Quraysh mij een dichter en een gek noemen. Ik zal naar de berg gaan en mezelf van een afgrond storten om een einde aan mijn leven te maken en rust te vinden“ (Taberi 2,301). Op het moment dat hij zelfmoord wilde plegen, kwam Gabriël (vrede zij met hem) en weerhield hem ervan (Taberi 2, 305). Had God hem in die jaren niet de kracht gegeven om deze moeilijkheden te doorstaan? Kunt u uitleggen waarom hij zelfmoord overwoog?
Beste broeder,
Dit onderwerp is verplaatst, inclusief de antwoorden en reacties. Klik hier om te lezen…
Met vrede en gebed…
Islam in vraag en antwoord
