Má lesa Kóraninn yfir látnum (eftir andlát) eða yfir þeim sem er að deyja?

– Af hverju má lesa Kóraninn yfir manni sem er að deyja, en ekki yfir manni sem er dáinn?

– Mun þessi Kóranlestur nýtast honum eitthvað?

Kæri bróðir/systir,

Það að hvetja þann sem er að deyja til að ákalla orð einingarinnar (kelime-i tevhîd) og orð vitnisburðarins (kelime-i şehâdet) kallast telkin.

Það er æskilegt að leggja þann sem er að deyja á hægri hliðina, þannig að andlitið snúi í átt að qibla (bænastefnunni). Við hliðina á þeim sem er í þessari stöðu er mælt með að lesa orð einingarinnar (kelime-i tevhîd) og orð vitnisburðarins (kelime-i şehâdet) til að minna hann á þau. Spámaðurinn (Hz. Peygamber),

„Hvetjið þá sem eru að deyja (þá sem eru að nálgast dauðann) til að segja: „La ilahe illallah“ (Það er enginn guð nema Allah).“


(Múslim, al-Djaná’iz 1, 2; Tirmidhi, al-Djaná’iz 7)

hefur hann/hún sagt. Á meðan á áminningunni stendur,

„Það er enginn guð nema Allah.“

Það ætti ekki að vera nálgun í formi þess að segja „segðu trúarjátninguna, segðu að það sé enginn guður nema Allah“, heldur ætti að láta sér nægja að segja þetta í nærvist hans.

Það er einnig ráðlegt að lesa Kóraninn, sérstaklega Súrat Yā-Sīn, yfir þeim sem er að deyja.

Kóraninn hefur ekki aðeins eina hlið. Eins og Bediüzzaman sagði,

„(Kóraninn)“

Það er ein heilög bók sem inniheldur margar bækur: bók um lögmál, bók um bænir, bók um áminningar, bók um hugsanir og bók sem er tilvísun í öll andleg þarfir allra manna.

(Orð. bls. 340)

Það þýðir að hinn heilagi Kóran stjórnar lífi okkar.

Það sýnir okkur ábyrgð okkar gagnvart Guði, kennir okkur tilganginn með tilveru okkar í þessum heimi, hvað við eigum að gera, hvernig við eigum að tilbiðja og útskýrir visku og eðli allra hluta.

Í stuttu máli er Kóraninn bók um áminningu, hugsun, bæn og boðun.

Áhrifasvið Kóransins takmarkast ekki aðeins við þessa heims.

Blessunin sem hann veitir hinum trúuðu sálum endist ekki aðeins á meðan hann lifir, heldur heldur hún áfram í grafarlífinu, þar sem hún gleður sálir okkar og verður ljós og skín í gröfum okkar.

Spámaðurinn okkar (friður og blessun sé yfir honum) gaf eftirfarandi ráð um hvaða vers úr Kóraninum ætti að lesa til að minnast sálna þeirra sem á undan okkur fóru:

„Yasin er hjarta Kóransins. Sá sem les hana og biður Allah um hamingju í framhaldslífinu, honum mun Allah fyrirgefa. Lesið Yasin yfir látnum ykkar.“


(Musned, V/26)

Þessi hadith bendir til þess að Súran Yasin megi lesa bæði fyrir sjúka sem liggja á dánarbeði og til að gefa sálum látinna trúaðra.

Þessi heilaga hadith, sem Abu Bakr (ra) sagði frá, skýrir málið enn frekar:

„Hver sem heimsækir gröf föður síns eða móður sinnar eða annars þeirra á föstudegi og les þar Súru Yasin, þann mun Guð fyrirgefa þeim sem í gröfinni hvílir.“


(Ali al-Muttaki, Kenz al-Ummal, 1981, b.y., 16/468)

Þótt sumir fræðimenn hafi gagnrýnt heimildargildi þessarar frásagnar, bendir Suyuti á að það séu vitni að hadithinu og nefnir nokkur dæmi um hadith-frásagnir. (sjá Suyûtî, el-Leali, Beyrût, 1996, 2/365)

Íslamskir fræðimenn hafa ráðlagt að þegar Kóraninn er lesinn yfir sál hins látna, þá fylgi bæn um að það verði til góðs fyrir sálina, og fylgdu félagar spámannsins þessari venju. Í frásögn frá Imam Beyhakî er sagt að Abdullah bin Ömer hafi ráðlagt að lesa megi úr Súru Bakara yfir sálum hinna látnu.

(Beyhaki, IV/56)

Við skulum læra af Bedüzzaman hvernig Fatiha eða Yasin sem lesið er berst til allra sálna hinna látnu á sama hátt, án nokkurrar minnkunar:

„Eins og hinn alvitri skapari hefur gert loftið að þætti; k

Hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann hefur gert það að verkum að útbreiðsla og fjölgun orða er eins og eldingar og þrumur, og hann

„Eins og þegar kveikt er á lampa, þá verður hann að fullu endurspeglaður í þúsundum spegla sem eru fyrir framan hann. Á sama hátt, ef Yâsin-i Şerif er lesið og gefið sem gjöf til milljóna sálna, þá fær hver og ein sál fullkomið eintak af Yâsin-i Şerif.“


(Şualar, bls. 576)

Þeir sem eru í gröfinni, ættingjar okkar, bíða stöðugt eftir hjálp frá okkur. Þeir vita að bæn, Fatiha-súra eða Ihlâs-súra frá okkur getur létt á þeim. Því að gröfin er svo erfiður staður að jafnvel minnsta andlega hjálp getur létt á sál þeirra. Í einni hadith segir spámaðurinn (friður sé með honum):

„Sá sem deyr er eins og sá sem er að drukkna í gröf sinni og biður um hjálp. Hann bíður eftir bæn frá föður sínum, bróður sínum eða vini sínum. Þegar bænin loksins berst til hans, verður umbun hennar honum dýrmætari en heimurinn og allt sem í honum er. Vissulega eru gjafir hinna lifandi til hinna dánu bæn og fyrirgefnisbón.“


(Mishkat al-Masabih, I/723)

– Samkvæmt Hanafi-skólanum

Það er gott ef maður les Kóraninn við gröf ættingja eða náins vinar.

(V. Zuhaylî, al-Fıkhu’l-İslamî, 8/49).

Eftirfarandi orð eru einnig eignuð Hanafi-fræðimönnum:

„Samkvæmt Ahl-i Sunnet og Jamaat getur maður gefið öðrum að gjöf umbunina fyrir góð verk sem hann hefur unnið, svo sem bæn, föstu, lestur Kóransins, dhikr og pílagrímsferð.“

(sjá Fethu’l-kadîr, 6/132; el-Bahru’r-Raik, 7/379- Şamile-; Reddu’l-Muhtar, II/263).

– Í Maliki-skólanum hins vegar

Það er leyfilegt – án nokkurra skilyrða – að einstaklingur mæli með því að Kóraninn verði lesinn yfir gröf hans.

(V. Zuhaylî, al-Fıkhu’l-İslamî, 8/51).

– Samkvæmt Shafi’i og Hanbali skólunum

Það er leyfilegt að láta í erfðaskrá að Kóraninn verði lesinn yfir eigin gröf. Því í þremur tilvikum berst umbunin fyrir lestur Kóransins til hins látna: að lesa við gröfina, að biðja eftir lestrinum og að lesa með það í huga að umbuna sál hins látna.

(sjá V. Zuhaylî, el-Fıkhu’l-İslamî, 8/51).

Í bók Imam Nevevî, al-Memuun (15/521-522), er að finna eftirfarandi upplýsingar:

Samkvæmt þeirri skoðun sem er útbreiddust í Shafi’i-skólanum,

Verðlaun fyrir að lesa Kóraninn ná ekki til hins látna. Samkvæmt þeirri skoðun sem er almennt viðurkennd, ná þessi verðlaun þó til hins látna – sérstaklega ef beðið er fyrir honum á eftir.

– Samkvæmt sumum Shafi’i-fræðimönnum,

Eigandi grafarinnar nýtur góðs af verðlaunum Kóranlestrarinnar sem lesin er yfir gröfinni hans, hvort sem beðið er fyrir honum eða ekki.

(Yusuf al-Ardabīlī, al-Anwār, 1/399).

„Fer umbunin fyrir að lesa Kóraninn í kirkjugarði og gefa hann sem gjöf til sálna allra hinna látnu þar, til sálna þeirra í skiptum eða óskiptum?“

sem svar við spurningu af þessu tagi, svaraði Ibn Hajar, einn af Shafi’i-fræðimönnunum;

„Verðlaunin fyrir að lesa Kóraninn yfir hinum látna berast honum að fullu og óskipt, og það er í samræmi við víðtæka miskunn Allahs.“

svaraði hann/hún þannig.

(sjá Buğyetu’l-musterşidîn, bls. 97)

.

Samkvæmt Hanafi-skólanum

Það er óæskilegt að lesa Kóraninn við hliðina á líki áður en það er þvegið. Það er hins vegar ekkert að því að lesa hann í öðru herbergi eða á öðrum stað. Einnig má lesa Kóraninn við hliðina á líki eftir að það hefur verið þvegið.

Það er einnig ekki leyfilegt að lesa Kóraninn á meðan á greftruninni stendur. En eftir að greftruninni er lokið er æskilegt að sitja um stund við gröfina og biðja fyrir hinum látna og lesa Kóraninn.

(sjá Celal Yıldırım, Íslamsk réttsvísindi; dósent dr. Süleyman Toprak, Lífið í gröfinni)

Smelltu hér til að fá frekari upplýsingar:

– Er lesið úr Kóraninum yfir hinum látna?

– Hver eru ávinningarnir af því að heimsækja grafir? Sjá hinir látnu þá sem heimsækja grafir þeirra?

Með kveðju og bæn…

Íslam í spurningum og svörum