– Ég er ríkisstarfsmaður og þarf að vinna aukavinnu, því ég get ekki einu sinni gifst án peninga! Ég á engan til að lána mér peninga og ef ég fæ lán frá banka þá bætist við vextir. Þar að auki þarf ég að sjá um móður mína og föður minn, en faðir minn er 57 ára og vinnur enn. Þegar ég hugsa um allt þetta, þá er launin mín sem ríkisstarfsmaður ekki nóg og ég þarf aukavinnu, en því miður leyfir ríkið mér ekki að vinna aukavinnu, jafnvel þótt hún sé í löglegum tilgangi. Ég skil að það banni viðskipti, en hvers vegna bannar það manni að selja þekkingu sína (eins og ráðgjöf) eða er það bannað?
– Ég er að hugsa um að gera ráðgjafastarf í gegnum pabba (ég veit ekki hvort það sé leyfilegt), en þá kemur skattaspurningin upp. Bókhaldari reiknaði út að jafnvel þótt ég græði ekkert, þá verða mánaðarleg útgjöld 600-700 TL, þar af 300-400 TL í tryggingagjöld og 100 TL í bókhaldarkostnað. Það sem ég skil ekki er að skatturinn til ríkisins er 150-200 TL, en af hverju þarf ég að borga tryggingagjöld og bókhaldarkostnað líka? Af hverju þarf ég að skrá mig í tryggingakerfið aftur þegar pabbi er þegar tryggður? Nú, í ljósi alls þessa, vil ég spyrja nokkurra spurninga;
1. Ef ég gef til góðgerðarmála í stað þess að borga skatt, og þessi útgjöld eru mánaðarleg, er það þá í lagi? Gildir það sem skattgreiðsla? (Ef ég gef 150-200 TL til fátækra)
2. Af hverju er það haram að borga ekki skatt? Ríkið tekur skatt ef það vill, en ekki ef það vill ekki. Það getur sett nýja skatta hvenær sem er, veitt skattafslátt eða afnumið skatta. Er það þá ekki eins og ríkið ákveði hvort þetta sé haram eða halal?
– Fyrirgefðu, þetta varð aðeins langt, en ég vissi ekki hvern ég ætti að spyrja og ég er mjög niðurbrotinn. Ég reyni að gera eitthvað í samræmi við trú mína, en það er alltaf eitthvað sem kemur í veg fyrir það. Ég væri þakklátur ef þú gætir upplýst mig nánar. Guð blessi þig.
Kæri bróðir/systir,
Í fyrstu spurningu þinni
„…ef ég gæfi góðgerðarsamtökum peninga í stað skatts, og þessi upphæð væri svona mánaðarleg útgjalda, myndi það þá teljast sem skattgreiðsla? (ef ég gæfi 150-200 TL til fátækra)“
Við skulum taka það fram, þar sem það er skrifað sem:
Það að einstaklingur gefi af fúsum og frjálsum vilja til góðgerðarmála í stað þess að greiða skatt til ríkisins, jafngildir ekki skattgreiðslu.
Því að þó að ríkið ákveði grundvallaratriði skattsins, þá ákveður sá sem gefur af frjálsum vilja sjálfur hversu mikið hann gefur. Skattur er hins vegar eitt og góðgerðir eru annað.
Í annarri spurningunni þinni
„Ríkið tekur skatt þegar það vill og tekur ekki skatt þegar það vill ekki. Það getur sett á nýjan skatt hvenær sem er, það getur gefið upp sakir eða afnumið skatt hvenær sem er. Er það ekki eins og ríkið ákveði hvort eitthvað sé haram eða halal í þessu tilfelli?“
Til að taka það fram, þar sem þú skrifaðir:
Skattur er borgaraleg skylda; zakat er trúarleg skylda.
Þar að auki, samanburður á zakat og skatti; skattskylda, meginmarkmið, hlutfall, upphæð og ráðstöfunarstaðir.
(At-Tawbah, 9:60)
þeir eru ólíkir að þessu leyti. Þess vegna koma skattar sem greiddir eru til ríkisins ekki í staðinn fyrir zakat. Zakat verður að greiða sérstaklega.
(I. Alþjóðlega ráðstefnan um nútíma málefni í íslamskum viðskiptarétti, Konya, 1997, 996; Karadavi, Fıkhu’z-Zekat, Beirút 1393/1983, II, 1118).
Það er ekki leyfilegt að svíkja undan skatti.
Sá sem svíkur undan skatti er ábyrgur fyrir sömu fjárhæð og hann hefur svikið undan.
Íslam hefur skattlagningu.
Skattar sem teljast til trúarlegra skyldna, svo sem zekat, öşür og sadaka, eru aðeins innheimtir af múslimum; cizye og haraç eru hins vegar innheimtir af ómúslimum. Að auki hefur ríkið, þegar þörf hefur verið á, innheimt ýmsa aðra skatta undir mismunandi heitum. Þessir skattar voru þó notaðir í öðrum tilgangi. Skattprósenturnar voru almennt á bilinu 2,5% til 10%.
Zakat er fjárhagsleg tilbeiðsla sem var innheimt af ríkinu á tímum spámannsins Múhameðs (friður sé með honum) og dreift til átta flokka sem tilgreindir eru í Kóraninum.
(At-Tawbah, 9/60, 103)
Í dag er það hins vegar svo að zakat er ekki innheimt af ríkinu; skattar sem ríkið innheimtir eru heldur ekki notaðir til að styðja þá átta hópa sem nefndir eru í Kóraninum, heldur til að fjármagna opinbera þjónustu. Þess vegna geta skattar sem greiddir eru til ríkisins í dag ekki komið í stað zakat, né er hægt að telja þá sem hluta af zakat.
Fjárhagslegar skyldur sem einstaklingar bera til að þjóna almannaþörfum og til að reka ríkisstofnanir.
„skattur“
Það er sagt að ríki reyni að fjármagna og veita þjónustu á sviðum eins og heilbrigðisþjónustu, menntunar og öryggis með því að skipta kostnaðinum á sanngjarnan hátt á milli borgaranna í gegnum skatta. Eins og fram kemur hér að ofan, þó að zekat og skattar hafi ákveðna líkindi, þá eru útgjaldaliðirnir ólíkir, þannig að einstaklingurinn…
„Ég borga skatt, þess vegna þarf ég ekki að greiða zekat.“
Það er ekki hægt. Með því að greiða skatt losnar maður ekki undan skyldunni til að greiða zakat. Að greiða skatt er borgaraleg skylda.
Þeir sem ekki greiða skatta sína eða gefa rangar upplýsingar til að forðast skattgreiðslu bera ábyrgð samkvæmt lögum, sem og samkvæmt trúarlegum ákvæðum.
Það er synd að gera það sem er bannað í trú okkar, og það er líka synd að samþykkja og aðstoða við að gera slíka hluti. Þess vegna er það ekki leyfilegt að afla sér fjár með því að gera það sem er bannað í trú okkar, svo lengi sem maður hefur aðra möguleika til að afla sér tekna á lögmætan hátt.
Í stuttu máli er það ekki leyfilegt í trúarlegum skilningi fyrir múslima að forðast að borga skatt eða að samþykkja að skatt sé ekki greiddur.
Með öðrum orðum, að vinna ólöglega og svíkja undan skatti og þannig skaða ríkið, er að brjóta á réttindum alls samfélagsins, ekki bara einstaklings. Að fylgja ekki lögum ríkisins í viðskiptum eða að svindla í því sambandi, að svíkja undan skatti eða að greiða engan skatt er að brjóta á réttindum annarra og er ekki leyfilegt í trúarlegum skilningi. Þess vegna er leyfilegt að tilkynna fólk sem svíkur undan skatti.
Með kveðju og bæn…
Íslam í spurningum og svörum
Athugasemdir
Asnaz
Takk fyrir skýringuna. Ég vil þó spyrja nokkurra spurninga til viðbótar við það sem þú sagðir: Í dag innheimtir ríkið skatta sem ná allt að 50%, og eins og þú nefndir, er það ekki takmarkað við 10%. Sum ríki í dag eru velferðarríki og hjálpa borgurum sem eiga í fjárhagslegum erfiðleikum. Það þýðir að ríkið veitir þeim sem eru í fjárhagslegum vanda bæði peninga og aðra aðstoð, og samkvæmt stjórnarskrá er þetta ábyrgð ríkisins. Þegar einstaklingur reynir að greiða zakat sjálfur, er hætta á að hann finni ekki þá sem eru í raun þurfandi. Eða það gæti verið að fleiri en einn einstaklingur hjálpi sömu manneskjunni. Þess vegna getur það verið skilvirkara að ríkið, sem er fagmannlega skipulagt og ræður fólk til þessara starfa, sjái um aðstoðina. Í þessu tilfelli, þarf maður þá enn að greiða zakat eftir að skattar hafa verið greiddir? Takk.
Ritstjóri
Já, það er nauðsynlegt.
