Kæri bróðir/systir,
Samkvæmt orðalagi Kóransins,
„Satan er óvinur ykkar, og því skuluð þið líta á hann sem óvin. Hann kallar þá sem honum fylgja til að vera meðal íbúa helvítis.“
(Fatir, 35/6)
Fjandskapur Satans við manninn hefst með Adam (friður sé með honum). Hann var fjarlægður frá guðlegri náð vegna þess að hann neitaði að hneigja sig fyrir Adam (friður sé með honum). Þess vegna varð hann óvinur Adams (friður sé með honum) og afkomenda hans. Hann bað um leyfi til að standa í vegi þeirra á leiðinni til Guðs. Guð almáttugur veitti honum þetta leyfi til að prófa mennina og láta hæfileika þeirra koma í ljós. Satan segir:
„Ég sver þér, að ég mun sitja á þínum rétta vegi og reyna að tæla menn. Ég mun nálgast þá að framan og aftan, frá hægri og vinstri. Og þú munt ekki finna flesta þeirra þakkláta.“
(Al-A’raf, 7:16, 17)
Djáfullinn reynir allt til að ná yfirráðum yfir fólki og hvetur til alls kyns freistinga (2). Hann grípur suma í gegnum óttann. Aðra blekkir hann með hégómlegum draumum. Sumum birtist hann í réttlætis skikkju. Suma leiðir hann afvega með girnd, aðra með vanþekkingu… Eins og segir í hadíþinum,
„Djáfullinn rennur um líkama mannsins eins og blóðið rennur um æðar hans.“
(3)
Virki eru tekin þar sem þau eru veikust. Satan reynir líka að sigra manninn með því að nýta sér veikleika hans.
Þeir sem láta undan áhrifum djöfulsins og fylgja hans vegum, verða þjónar og þrælar djöfulsins í stað þess að vera þjónar Guðs. Með því að gera það sem hann segir, verða þeir hans handlangarar. (4) Hinn almáttige Guð varar menn við þessu:
„Fylgið ekki fótsporum Satans. Hann er vissulega yðar augljósasti óvinur. Hann býður yður aðeins hið illa, ósiðlegt og að segja um Guð það sem þér vitið ekki.“
(Al-Baqarah, 2:168, 169)
Heimildir:
1. Tirmizi, Tafsir, 2/35
2. sjá Beydavi, I/576
3. Bukhari, Bed’ül-halk, 11; Abu Dawud, Savm, 78; Ibn Majah, Siyam, 65
4. Yazır, I/584.
Með kveðju og bæn…
Íslam í spurningum og svörum
