– Í Kóraninum er sagt frá því að fallegt barn hafi fæðst af Adam (friður sé með honum) og að fólk hafi síðar byrjað að tilbiðja þetta barn…
– Hver er þetta barn og hvers vegna eru menn farnir að tilbiðja það?
– Voru ekki Adam (friður sé með honum) og þetta barn til í heiminum þegar fólk byrjaði að tilbiðja?
Kæri bróðir/systir,
Samkvæmt sumum sögnum er ágrip af upplýsingum um málið sem hér segir:
Þegar Kain drap bróður sinn Abel, flúði hann til Jemen af ótta við föður sinn, Adam.
Satan sagði við hann:
„Það að eldurinn brenndi fórn Hábils og að fórn hans var samþykkt, var vegna þess að hann þjónaði og tilbað eldinn. Gerðu þú það líka!“
sagði hann. Þá,
Kabul,
þeir reistu eldhús og byrjuðu að tilbiðja það með því að kveikja eld í því. (1)
Ef líkneskið er gert úr tré eða gulli eða silfri í mannsmynd, þá skal það kallað:
Sanem
, ef það er gert úr steini, þá líka
Vesen
svo er sagt.(2)
Eftir Adam var sonur hans, Seth, spámaður. Synir Seths komu áður og heimsóttu líkama Adams í hellinum á Nevz- eða Bevz-fjallinu og sýndu honum virðingu og báðu Guð um miskunn fyrir hann. (3)
Kabil, sonur Adams, sagði:
„Ó, synir Kains! Synir Seths ganga um líkamsleifar Adams og sýna honum virðingu. En þið hafið ekkert slíkt!“
sagði hann og höggvaði þá ímynd. Þetta var fyrsti maðurinn í sögunni sem gerði ímynd.(4)
Í Kóraninum
Vedd, Süva’, Yağus, Yauk og Nesr
svo nefndar skurðmyndir (5), samkvæmt sögninni:
Synir Adams, friður sé með honum.
(6) eða
synir sona þeirra
þeir voru það.(7) Þetta voru góðir menn.(8) Fólkið hlýddi þeim.(9)
Súva
að hann sé sonur Sís, friður sé með honum,
Yağus, Yauk og Nesr
Það er einnig sagt að þeir séu synir Süva.(10)
Þetta eru mennirnir sem voru með honum þegar hann dó:
„Ó, ef það væri einhver sem gæti sýnt okkur myndir af þeim, því þegar við minntumst þeirra, þá myndi það hvetja okkur til að tilbiðja.“
sögðu þeir.(11)
Þeir grétu mjög mikið yfir ástvinum sínum. Einn af ættmennum Kabiloğulların sagði:
„Ó þjóð mín!
(12)
Ég hef ekki mátt til að gefa þeim líf, en gæti ég ekki búið til fimm styttur eftir þeirra myndum, gæti ég ekki höggvið þær út?“
sagði hann. Þeir svöruðu:
„Allt í lagi!“
sögðu þeir.
Þá sagði skurðgoðasmiður Kabilssona við þá:
Vedd, Süva’, Yağus, Yauk
og
Nesr’
Hann skar út fimm líkneski og reisti þau upp, eftir því sem þau voru í útliti.
Bræður, frændur og frænkabörn þeirra sem höfðu reist skurðgoðin komu og hlupu umhverfis þessi skurðgoð og sýndu þeim virðingu. Þannig leið sú öld.
Þetta var gert á tímum Yerd b. Mehlâil b. Kaynan b. Enuş, b. Şis, b. Âdem.(13)
Sumir hafa snúið bakið við íslam.(14)
Þegar komið var fram á aðra öld,
Þeir sýndu þessum afgodum meiri virðingu en á fyrri tímum.
Þegar þriðja öldin rann upp:
„Þeir sem á undan okkur voru, tilbáðu þessi skurðgoð einungis í þeirri von að þau myndu biðja fyrir þeim hjá Guði!“
og hófu að tilbiðja þá og auka þannig guðleysi sitt.
Þá sagði hinn almáttige Guð við þá:
Ídris, friður sé með honum,
sendi hann sem spámann.
Ídris, friður sé með honum, bannaði þeim að tilbiðja skurðgoð og hvatti þá til að tilbiðja hinn alvalda Guð. (15)
En þeir sögðu ósatt um Ídris, friður sé með honum. Og Guð hóf hann upp til háttar stöðu.
Skurðgoðadýrkun,
Það hefur aukist fram að tímum Nóa, friður sé með honum.
Það hélt áfram. Hinn almáttige Gud sendi Nóa sem spámann. Nói kallaði þá til að tilbiðja hinn almáttige Gud í langan tíma. En þeir stóðu gegn Nóa og afneituðu honum. (16)
Þegar Nóa spámanni tókst ekki að ráða við þá, bað hann Guð að frelsa sig og þá sem trúðu á hann frá þeim. (17)
Og hinn almáttige Gud druknet dem i flóðinni. (18)
Flóðvatn,
Nevz
eða
Bevz
hann dró fimm skurðgoð niður af fjallinu og varpaði þeim til jarðar.
Vatnið, með sínum ofsafengnu straumum, dró þau frá landi til lands. Að lokum skolaði það þau upp á land í Jeddah. Þá dró vatnið sig til baka. Vindarnir sem blésu, hlaðu mold yfir skurðgoðin. (19)
Neðanmálsgreinar:
1. Taberî, Tarih 1/82.
2. Abū al-Munzir Hishām, Kitāb al-asnām, bls. 53.
3. Abū al-Mundhir Hishām, Kitāb al-asnām, bls. 50.
4. Yâkut, Mûcemülbüldan, 5/367.
5. Súra Nóa, 23. vers.
6. Abú’l-Fidá, Tafsír, 4/426.
7. Taberí, Tefsir, 23/99.
8. Abū al-Faraj Ibn al-Jawzī, Tabsira, 1/35.
9. Taberí, Tafsír, 29/99.
10. Zürkani, athugasemd við Mevahib, 2/348.
11. Taberî, Tafsír, 29/99.
12. Taberî, Tafsir, vers.
13. Ebu’l-münzir Hişam, Kitabu’l-esnam, 51-52.
14. Ibn Sa’d, Tabakat, 1/39.
15. Abū al-Mundhir Hishām, Kitāb al-asnām, bls. 52.
16. Abū’l-Munzir Hishām, Kitāb al-asnām, bls. 52-53.
17. Súra, 118. vers.
18. Súra Nóa, 25. vers.
19. Abū’l-Munzir Hišām, Kitābu’l-asnām, bls. 53; Sjá M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 1/73-75.
Með kveðju og bæn…
Íslam í spurningum og svörum
