– Ég er orðinn þreyttur á deilum þeirra sem segjast tilheyra þessari þjóð. Þeir sem úthrópa aðra sem vantrúar úthrópa líka þá sem kjósa. Allir telja sinn veg vera þann rétta.
– Ég er ekki að segja að við ættum ekki að kalla rangt rangt; en hvers vegna velja ranglætin ranglætið?
– Stundum er manni stimplað á sig merki villutrúarmanns og fráhvarfsmanns; hvort sem það er réttmætt eða ekki.
– Þeir sem kalla aðra vantrúar eru mjög ákveðnir, og þeir sem segjast vera sunnítar líka. Við erum sífellt að skiptast í fylkingar. Sumir segja jafnvel að það sé synd að kjósa, á meðan aðrir segja að það sé synd að kjósa ekki. Hvar endar þetta eiginlega?
– Ólíkar skoðanir, ólíkar hugmyndir. Hvernig ætlum við að standa reikninginn á dómsdegi! Hvaða leið sem þú velur, þá mætir þú andstöðu…
Kæri bróðir/systir,
Hinn almáttige hefur sagt:
„Hafið öll þétt um þráð Guðs og sundrið yður ekki!“
(Al-i Imran, 3:103)
Jafnvel djöfullinn, sem Guð almáttugur hefur sent til að reyna manninn, hefur sagt:
„Þá ertu það sem hefur leitt mig í freistni“
Ég mun vissulega setjast á þinn beina veg til að leiða þá af sporinu!
Því næst mun ég vissulega nálgast þá að framan og aftan, frá hægri og vinstri, og þú munt ekki finna flesta þeirra þakkláta!”
(Al-A’raf, 7:16-17)
„Hann vill að þeir rífi sig í sundur. Vissulega er djöfullinn manninum augljós óvinur…“
(Ísra, 17/53)
Þegar djöfullinn og þeir sem þjóna honum, hvort sem þeir gera það af ásettu ráði eða óafvitandi, hvort sem þeir eru vantrúar, hræsnarar, fjölgyðistrúarmenn eða jafnvel óvarkir múslimar, byrja að láta stjórnast af eigin þrám í stað opinberunarinnar, þá…
„sjálfsmyndir“
það kemur í forgrunninn og þá hefst rifrildið um „ég“ og „þú“.
En úr stærðfræði vitum við að þrír „einn“ar eru þrír. En ef við skrifum þrjá „einn“ara hlið við hlið…
„eitt hundrað og ellefu“ gerir það.
Í stuttu máli, þegar fólk sameinast, skapast kraftur sem eykst í veldisvísi. Þess vegna segir Guð við trúaða að skiljast ekki að og þess vegna reyna djöfullinn og þeir sem þjóna honum og eru óvinir Íslam að sundra trúaðum.
Nú skulum við skoða þetta frá tveimur sjónarhornum.
Í fyrsta lagi, hvers vegna erum við svona?
Þegar við skoðum söguna sjáum við að þetta hefur alltaf verið svona, er svona og verður svona, svo lengi sem það er óeining og spillingu og svo lengi sem múslimar, svo að segja, falla í gildruna. Kóraninn segir í þýðingu:
„…Róg er verri en morð…“
(Al-Baqarah, 2:191)
Þið hafið rétt fyrir ykkur í spurningunni: Við skiljum vantrúuðu, fjölgyðistrúarmenn og hræsnara, þeir gera sitt, en hvað er að gerast með múslímana? Hvers vegna eru þeir sundraðir, hvers vegna kemur hver rödd frá öðrum og hvers vegna leiðir það til deilna og jafnvel slagsmála?
Hér er það sem kemur frá Kóraninum og Sunna, það er að segja
„frá hinum sanna íslam“
Þegar íslamska samfélagið fór að víkja frá réttri leið, sökk það í mýri og fann sig í miðjum óróa. Það hefur aldrei náð að hrista sig af sér og komast til sjálfs sín.
Þegar hann kom til sjálfs sín og setti íslam ofar öllu öðru; stofnaði hann Andalúsíu, Abbasíðaríkið, Seljúkveldið og Ottómanveldið.
Þegar hann missti sjálfstjórnina, þá sökk hann dýpra og dýpra; þannig er það með lögmál Guðs! Þeir sem fylgja reglum Guðs hafa hlotið hans stuðning og alltaf sigrað.
„Svo hver…“
Ef hann tekur sér Guð, spámann hans og trúaða menn til vina,
Það er nú enginn vafi á því að þeir sem munu sigra, eru aðeins fylgjendur Allah.“
(Al-Ma’idah, 5:56)
Hver sem hefur lent í hagsmunaárekstri, hvort sem hann er fjárhagslegur eða siðferðilegur, og hefur snúið baki við heilögu stríði á vegi Guðs, boðun trúar Guðs og því að lifa trú Guðs eins og hann vill, hefur alltaf endað í vonbrigðum.
„Þessi kvöl er vegna þess að:“
Þar til þeir breyta ástandi sínu, því sem þeir eru í.
„Sannlega breytir Allah ekki þeirri náð sem hann hefur veitt þjóð, og vissulega er Allah Hinn Heyrandi, Hinn Vitandi.“
(Al-Anfal, 8:53)
Sektir, samfélög, dýrlingar, dervishar… Í raun er markmið allra það sama, átt þeirra er sú sama, Guðinn sem þeir trúa á er sá sami, spámaðurinn þeirra er sá sami.
Fimm daglegar bænir, zakat (skyldug góðgerð), föstur, pílagrímsferð til Mekka, virðing foreldra, kærleikur og virðing til fólks, umburðarlyndi, o.s.frv… allt er þetta skylda!
Áfengi, fjárhættuspil, vextir, kjöt sem ekki er slátrað í nafni Guðs, framhjáhald, þjófnaður, lygi, o.s.frv. – allt er þetta bannað!
Hvað er þá eftir? Kannski 1-2% af smáatriðum verksins.
Að sjálfsögðu útilokum við hér þá sem þykjast vera í góðum tilgangi en eru í raun að eltast við veraldlega hagsmuni, svo sem svokallaða söfnuði, trúarhópa, fagstéttir og álíka, því þeir eru hvort sem er ekki íslamskir.
Það eru einmitt þessir smávægilegu munir sem djöfullinn nýtir sér svo vel til að sá fræjum óenigis og jafnvel sundra fólki sem er að öllu öðru leyti sammála. Ó, ef múslimar gætu aðeins litið á þessa einföldu mun sem auðæfi í stað þess að sjá þá sem aðgreiningu.
Það er hér sem múslimar heimsins sameinast,
„sem hefur einnig vald til að beita þvingunaraðgerðum“,
Það er nauðsynlegt að trúarleg yfirvöld séu hafin yfir alla þessa góðu og illgjörnu fyrirætlanir í kalífadæmi; að þau styðji og leiðbeini góðum fyrirætlunum, breyti ágreiningi í raunverulegan auð og eyði illgjörnum fyrirætlunum tafarlaust.
Þess vegna afnámu vantrúarmenn kalífadæmið íslam 95 árum áður. Almennt óreiði í heiminum stafar af þessu. Allir, öll „svokölluð íslömsk ríki“, eru að því er virðist ánægðir með það sem þeir hafa, en í raun eru þeir að skríða og eru notaðir, því að þjóðirnar skortir skynsemi og hugrekki, og stjórnendur skortir framsýni; trú þeirra er næstum alltaf eftirherma. Þetta vers lýsir þessu ástandi;
„En fólk skuli ráða sínum málum sín á milli í trúarlegum efnum“
þeir skiptu því upp í bita og brot.
Hver og einn er sáttur við sína trú, sem hann aðhyllist.“
(Al-Mu’minun, 23/53)
Hvað eigum við þá að gera?
Það virðist sem að íbúar íslamskra landa séu vegna vanþroska, fáfræði og kúgunar sem þeir búa við, ekki færir um þetta.
„í bili“
Útboðið er okkar!
„Í bili“
Við segjum þetta vegna þess að ef við líka snúum okkur frá Íslam í aðra átt, þá munu þeir sem upphefja trú Guðs og þjónar Guðs vissulega ekki þverra; eins og Mehmet Akif sagði, eins og í Japan eða núverandi Norður-Evrópulöndum.
„Tevhid“
Það ætti ekki að vera erfitt að sjá að næstum öll þeirra ákvæði, að undanskildum trúarskoðunum, eru í fullu samræmi við íslam.
Þannig að útboðið virðist vera okkar „í bili“.
Við erum nú í hjarta hinnar íslamsku heimsálfu.
Þegar sjúklingur á við hjartavandamál að stríða, er hjartað það sem fyrst og fremst er tekið fyrir, kvartanir í öðrum líkamshlutum eru af aukaatriði, við þurfum fyrst að laga okkur sjálf.
Það fyrsta sem við þurfum að gera er að læra trú okkar rétt.
En hvar frá?
Fjölskyldan veit það ekki, skólinn og menntakerfið eru ófullnægjandi, umhverfið er óupplýst, og allt í kring er hættulegt og ruglingslegt.
Sem betur fer eigum við trúmálaskrifstofu. Trúmálaskrifstofan hefur mjög góðar útskýringar á Kóraninum, mjög góðar trúarlegar handbækur, mjög góðar hadith- og siyerbækur. Við ættum að byrja að læra og lifa í samræmi við Islam hér.
Svo eru það líka verk fræðimanna úr fortíðinni, nútíðinni og samtímanum sem gefin eru út af trúmálayfirvöldunum okkar, og við getum nýtt okkur þau.
Við munum ekki vanrækja bænir okkar og ákall til Guðs á meðan við gerum þetta. Ef við förum inn á hans veg með einlægni og alúð, mun hann vissulega leiða okkur til réttra einstaklinga og réttra staða. Og hann mun gefa okkur innsýn til að skilja rangar persónur og strauma, svo framarlega sem grundvöllur okkar er traustur og við sýnum ekki neina galla eða skort á trú og ómissandi þáttum íslam.
Þannig munum við hraðar þróast í átt að meðvitaðri samfélagsgerð, kynslóðir munu alast upp í trú á sannleikann, með ást og ótta við Guð, og Guð mun ekki láta hjálp sína vanta. Þegar hann hjálpar okkur, mun íslamska heimurinn safnast um okkur og þannig verður alþjóðleg íslamsk eining tryggð.
Hinn alvaldi Guð segir í þýðingu:
„Ó þið sem trúið! Ef þið
Ef þið hjálpið Guði og trú hans,
Hann mun líka hjálpa þér og gera þig stöðugan á fótum.”
(Múhammed, 47/7)
Það þarf auðvitað tíma og þolinmæði.
„Ó þið sem trúið!
Leitið hjálpar hjá Guði með þolinmæði og bæn!
Sannlega er Allah með þeim sem þolinmóðir eru.
(Al-Baqarah, 2:153)
Hvað annað ætti að vera okkar stærsta verkefni í þessu stutta lífi okkar en að boða trú og tryggja yfirráð íslams með sanngjörnum, rökréttum og uppbyggilegum aðferðum?
Gleymum því ekki!
Að styrkja yfirburði íslams á þessum erfiðu tímum er eins og að ýta á eftir bíl sem er fastur í leðjunni; ef smá hjálp í dag er gulli betri, þá er hjálpin sem verður veitt þegar bíllinn er kominn á veginn kannski ekki nema blikk virði!
Smelltu hér til að fá frekari upplýsingar:
– Hvaða íslam er réttur? Hver er hinn sanni íslam?
– Hvernig má tryggja frið meðal múslima? Hvað þarf til þess…
– Vers 103 í Súru Al-Imran: „Hafið þið öll fast í bandi Allah (bók hans …“
– Hafa trúarflokkar sundrað trúarbrögðin?
– Geturðu gefið mér upplýsingar um panislamisma (İttihad-ı İslam, Íslamska sambandið) …
– Hvað segir trúarritið um að kjósa í kosningum; á hvað þurfum við að huga …
– Er það synd að vilja ekki kjósa?
Með kveðju og bæn…
Íslam í spurningum og svörum
