Hvað er tilgangurinn með að hafa málmprentverk og verksmiðjur sem geta þekkt plöntur í jarðveginum?

– Hvað er átt við með málmprentvélum og verksmiðjum sem nefnd eru í ritunum og sem eiga að þekkja plöntur á almennum svæðum?

– Það er DNA í blómum, en ég skil ekki alveg prentmyndina í jarðveginum. Gætirðu útskýrt tengslin milli prentmyndarinnar í jarðveginum og hugmyndarinnar um einingu Guðs (Tevhid)?

Svar

Kæri bróðir/systir,

Við skulum reyna að svara þessari spurningu frá nokkrum sjónarhornum:

Svar 1:

Áður en internetþjónusta varð aðgengileg,

Bókaútgáfa fór fram í prentsmiðjum.

Bókstafir úr blýi voru raðaðir af setjarum til að búa til blýþrykkplötu, sem síðan var þjappað vel saman. Því næst voru blekkuðu rúllurnar dregnar yfir plötuna til að lita hana. Í næsta skrefi var pappír dreginn yfir plötuna og textinn var fluttur yfir á pappírið.

Þegar talið er að setning sé skrifuð af skrifara, þá er hvorki þörf á prentvél né blýstöfum. Setningin mótast í huga skrifarans. Síðan er þessi setning, sem er til í huganum, skrifuð niður. Penninn og blekið sem notuð eru við skriftina hlýða skipunum skrifarans og skriftin kemur mjög auðveldlega fram.

Ef tilvist skrifarans er ekki viðurkennd,

Eins og það þarf járnmót fyrir hvern staf í textanum, þá þarf líka þekkingu til að setja þessa stafi saman og mynda þannig setningu með merkingu. Ef skrifarinn er ekki samþykktur, þá verður þessi þekking annaðhvort gefin prentsmiðjunni eða blekinu.

Í þessari veröld,

Ef tilvist hvers sköpunarverks, sem er ofið af guðlegri þekkingu og skrifað með máttugri penna, er ekki eignað Guði, þá þarf hvert frumuefni sem starfar í blómi eða skordýri mót, og það þarf þekkingu og mátt til að setja atómin í þessi mót af visku.

Samkvæmt náttúruhyggjumönnum kemur allt náttúrulega frá náttúrunnar prentsmiðju. Samkvæmt efnishyggjumönnum er það hins vegar efnið sem skapar allt. Þannig að samkvæmt þeim fyrrnefndu er það prentsmiðjan sem skrifar bókina, en samkvæmt þeim síðarnefndu er það blekið.

Það er augljóst að báðar þessar hugmyndir eru fjarri skynsemi. En þar sem þessir einstaklingar hafa tekið sér þá leið að blekkja sjálfa sig, hafa þeir farið inn á margar villuleiðir sem skynsemin getur ekki samþykkt.

Allt þetta

Það eru tveir meginþættir sem liggja til grundvallar fyrirbærinu „hatursfullir straumar“:

Einhver,


Að geta ekki skilið hinn óendanlega mátt Guðs og þá óendanlegu starfsemi sem unnin er með þeim mætti, með takmörkuðum huga;


hinn/hin/hið


þeir vilja ekki trúa, því að þeir vita að trúin kallar á tilbeiðslu, og tilbeiðslan mun útrýma uppreisnargirni þeirra.

Sönnunargögn fyrir bæði þessi mál eru á frábæran hátt útlistað í ýmsum kennslustundum Risale-i Nur Külliyatı.

Svar 2:

Hvaðan koma fræin og forritin í fræjunum? Þau falla ekki af himni og þar sem menn búa þau ekki til, þá hlýtur uppruni alls lífs að vera sköpun sem á sér stað með hjálp grundvallarþátta eins og jarðvegs, lofts og vatns.

Orsakarsamband (orsök/afleiðing)

Samkvæmt því, ef það er til forrit, þá hlýtur að vera til forritari sem hefur skrifað það forrit. Þar sem uppruni fræja er jarðvegur, þá…

Jörðin þarf að skrifa sérstakan hugbúnað fyrir hvert einasta fræ.

Því að þeir sem aðhyllast náttúruheimspeki líta á fjögur grunnefni sem uppsprettu lífsins, nefnilega:

jörð, loft, vatn

og

eldurinn

Þeir sýna það. Ef allt líf kemur frá slíkum þáttum, hver skrifar og framleiðir þá fræin og forritin í þeim? Ef þú segir jörðin, þá þarftu að samþykkja að það sé forritari í jörðinni sem skrifar hvert fræ og forritið í því.

„Málmstöðvar og verksmiðjur“

Þetta er aðeins dæmi; í staðinn gætum við sagt að það þurfi að vera sérstakur forritari fyrir hvert fræ í jörðinni. Því að það eru jafn margar tegundir plantna og dýra og…

Eðlar, egg, sæðisfrumur

þær eru til og hafa allar mjög mismunandi kerfi og virkni.

Hvorki fræið né forritið í því getur verið fundið upp og skapað af óviljandi, óvitandi, lífvana og ómeðvitandi þáttum eins og jörðinni eða öðrum slíkum. Aðeins öll þessi listaverk geta verið…

Aðeins Allah, sem er alvitur, almáttugur og alvaldur, getur skapað.

Í hvert fræ er skrifað það forrit sem það fylgir, og það er ekkert annað en óendanleg þekking og vilji Guðs. Að halda öðru fram er ekkert annað en heimskulegt…

Svar 3:

Náttúran er afleiðing, aldrei orsök.

Misdar,


verkfæri sem notað er til að tryggja að skrift sé snyrtileg

(mælistika) þýðir það.

Masdar

þá,

eitthvað sem er að leka

(sem hún kom út)

staður

þýðir það.

Línan er teiknuð með reglustiku, en sá sem hana teiknar,

Þetta er ekki reglustika.

Einnig, blekið rennur úr pennanum, en

Það er ekki blek sem skrifar textann.

Hver sköpun verður til eins og hún er ákveðin í alvisku Guðs. Þessar hugmyndir í alvisku Guðs eru eins og andlegar formgerðir; allt er skapað í samræmi við þessar formgerðir, með vilja og mætti.

Misdar og masdar

Dæmið er eins og táknmynd eða líking sem kennir þessa fínu merkingu. Misdar táknar örlög, en masdar táknar mátt.

Nærmere bestemt:

Almennt séð eru til sérstök málverkfæri til að teikna hringi, sporöskjulaga og aðrar slíkar formgerðir, rétt eins og til eru málverkfæri til að teikna beinar línur. Til dæmis, ef hringur er ákveðinn og settur sem sniðmát á málverkfærinu, þá hreyfum við blýantinn okkar eftir því sniðmáti og þegar við lyftum málverkfærinu þá birtist hringurinn á blaðinu.

Hringur teiknaður á blað, ásamt penna og reglustiku… Ef við sýnum einhverjum þennan hring og spyrjum hver hafi teiknað hann, þá er svarið augljóst fyrir þá sem hugsa rökrétt:

Einhver hefur notað þessa linjal og teiknað þessa mynd með þessum penna.

Ef það er ekki viðurkennt að einhver hafi teiknað formið, þá eru aðeins nokkrir aðrir, ógildar valmöguleikar eftir:

Sumir

Þeir segja að hringurinn hafi átt uppruna sinn í pappír.

Þessir líkjast náttúrufræðingum.

Sumir hlutar,

Þeir segja að hringurinn sé teiknaður með reglustiku og blýanti.

Þetta eru menn sem tilbiðja orsakir.

Annar hluti er svo,

Þeir segja að hringurinn hafi verið teiknaður af blekinu í pennanum.

Þetta eru þeir sem tilbiðja efnið, eða efnisdýrkendur.

Sannleikurinn er hins vegar sá að hlutirnir eru

„með kraftmikilli penna á örlagaskrá“

það er skrifað.

Það þýðir að,

„…Ef þú ímyndar þér að þetta alheimsskriftverk sé skrifað af hinni almáttugu sköpunarkrafti og sé bréf frá hinum eina Guði, þá ferðu á leið sem er bæði auðveld og nauðsynleg.“


(sjá Orðin, Tuttugasta og annað orðið, Annar hluti)

„Penni almáttugs Guðs“:

Nafnið Samed,

Allt er háð honum, en hann er háður engu.

þýðir það.

Öll orð, bókstafir og línur í ritverki eru háðar ritara.

Án hans kæmi ekkert rit til. Og hann, ritari, getur þegar honum sýnist eytt ritum og gert þau að engu.

Skrifari

þarf hvorki á skrift að halda til að vera til, né til að halda áfram að vera til.

Hver einasta vera í þessum alheimi er eins og bréf skrifað með almáttugri penna.

Ef hann er almáttugur, þá þarf hann ekki á neinni sköpun sinni að halda.

Til að búa til eitthvað

Skapari

til að gefa honum/henni nafn, til að lífga hann/hana við

Muhyi

til að hann gæti séð og heyrt, til hans nafns

Basir

og

Hálv-

í nafni þeirra, fyrir lífsbjörg þeirra

Rezzak

Hann þarf á nafni sínu að halda. En Guð þarf hvorki á líkama þessara vera né lífi þeirra né sjón né heyrn né heldur á framfærslu þeirra að halda.

Svar 4:

Eins og enginn bókstafur eða orð í bók er tilviljunarkennt, hefur enginn steinn í höll heldur sjálfkrafa tekið á sig form og fundið sinn stað í byggingunni á þann hátt sem er mest skynsamur.

Allir kaflar bókarinnar og undirkaflar þeirra eru ákveðnir fyrirfram. Þetta verk er að vissu leyti eins og örlög bókarinnar. Eftir þessa áætlun hefst ritun bókarinnar og efni hvers kafla er ákveðið samkvæmt áætlun. Síðan hefst ritun þess kafla. Sama ferli er endurtekið fyrir aðra kafla bókarinnar og að lokum kemur gagnlegt verk fram sem sýnir heildstæða mynd með aðal- og undirköflum sínum.

Ef tilvist rithöfundarins er ekki viðurkennd, þá verður að eigna öll þessi merkingar bókstafunum í bókinni eða blekagnunum sem bókstafirnir eru skrifaðir með. Það þýðir að það verður að telja að öll þekkingin sem birtist í bókinni sé til staðar í hverri einustu blekagn, að þessar agnir hafi ákveðið að skrifa bókina, að þær hafi ákveðið áætlun bókarinnar og að þær hafi síðan samið bókina með krafti sem þær sjálfar ekki búa yfir.

Með sömu blekagnirnar.

þar sem bæði guðfræði-, bókmennta-, eðlisfræði- og efnafræðibækur voru skrifaðar

það verður að telja að þessar blekagnir þekki öll þessi vísindi.

Allt sem birtist í tilverunni er eins og bók. Blekið í þessum milljónum ólíkra bóka eru atóm.

Ef ekki er viðurkennt að atóm séu eins og bókstafir og hafi engin áhrif á bækurnar sem þau mynda, heldur aðeins þjóni sem verkfæri Guðs, þá þyrfti hvert atóm að þekkja hverja frumu, hvert líffæri o.s.frv., sem það gegnir hlutverki í, og að vita fyrirfram öll þau mismunandi verk sem þar birtast, og að mótast og starfa í samræmi við það. Þetta, eins og meistari okkar orðaði það, jafngildir því að gefa öllum ögnum eiginleika sem aðeins tilheyra Guði.

Þegar við setjum steina í bygginguna í stað bókstafa í bókinni, getum við nákvæmlega sama dæmið notað fyrir allt alheimshöllina og allar verur sem þar dvelja.

Athugið: Hér eru nokkur dæmi um staði í Risale-i Nur ritunum þar sem efnið sem nefnt er í spurningunni er útskýrt:

Ef þú fyllir skál af örsmáum jarðkornum, sem eru uppruni allra blómstrandi og ávaxtaberandi plantna, þá eru þessi korn ekki aðskilin eins og fræ og sæðisfrumur dýra, heldur eru þau uppruni allra tegunda blómstrandi og ávaxtaberandi plantna í heiminum.

-líkt og vatn er samsett úr vetni og súrefni, eru þessi fræ samsett úr kolefni, köfnunarefni, vetni og súrefni-

þau eru jafngild að eðli, en ólík að eiginleikum,

einungis örlögspenninn hefur fengið það hlutverk að afhenda áætlunina í sinni andlegu upprunalegu mynd.

Ef við setjum þessi fræ í þessa skál í röð, þá muntu trúa því, eins og það hafi þegar gerst, að hvert og eitt þeirra muni birtast með sínum stórkostlegu búnaði, útliti og ástandi.

Ef þessar agnir væru ekki þjónar og fulltrúar Einhvers sem þekkir ástand og stöðu allra hluta og er fær um að gefa öllu það líkama og þau tæki sem því tilheyra, og sem allt er auðveldlega undirgefið í samanburði við hans mátt og vald;

Í hverju einasta korni þess jarðvegs verða að vera jafnmargar andlegar verksmiðjur og prentsmiðjur og fjöldi blómstrandi og ávaxtaberandi plantna.

þannig að þessi tæki og þessar gerðir geti átt uppruna sinn í ýmsum og aðskildum tilverum, eða

Það er nauðsynlegt að gefa þeim öllum alhliða þekkingu og mátt til að skipuleggja þá alla.

svo að það megi vera til gagns fyrir alla þeirra stofnanir.

Þýðir það að ef tengslin við hinn Almáttuga Guð rofna,

Það þyrfti að viðurkenna jafn marga guði og það eru agnir í jörðinni. Þetta er hins vegar þúsundfalt ómögulegt og hjátrú.

En þegar þeir eru orðnir embættismenn, þá er það mjög auðvelt.

Eins og einn lítill hermaður í þjónustu mikils sultans getur, í nafni þess sultans og með hans valdi, lagt undir sig heilt ríki, sameinað tvö höf og tekið konung til fanga, þannig getur ein fluga, að skipun hins eilífa og óendanlega Sultans, lagt Nimrod til jörðu; ein maur getur eyðilagt og lagt til jörðu höll Faraós; og eitt fíkjusfræ getur borið uppi fíkjutré.

(sjá Orðin, Tuttugasta og annað orðið, Annar staður, Fjórða ljósið, Þriðji glugginn)

Eins og það að skrifa bók eða bréf krefst aðeins penna, svo er það líka með það.

Ef það væri prentað og í bókarformi,

Það þarf jafnmarga penna, eða öllu heldur járnstafi, og það eru bókstafir í þeirri bók.

, þar til bókin verður prentuð og til. Ef flestir bókstafirnir í þeirri bók eru skrifaðir með mjög þunnri línu, eins og Súran Yâsîn er skrifuð í orðinu Yâsîn, þá þarf öll þessi pínulitlu járnbókstafi fyrir hvern einasta bókstaf, svo hægt sé að prenta hana.

Þannig er það líka með þessa bók alheimsins; ef þú segir að hún sé skrifuð af penna almáttugs Guðs og sé bréf frá hinum eina Guði, þá ferðu á leið sem er bæði auðveld og nauðsynleg í þeim skilningi að hún er rökrétt og sjálfsögð.

Ef þú eignar það náttúrunni og ástæðunum,

Þú ferð þá leið sem er svo ótrúlega erfið og svo ómögulega flókin, svo full af hjátrú að hún þolir enga ímyndun, að það þarf að vera til milljarðar af steinefnaþrykkjum og óteljandi andlegar verksmiðjur í hverjum einasta hluta jarðvegsins, í hverjum einasta vatnsdropa, í hverjum einasta loftbita, svo að þessar óteljandi blómstrandi og ávaxtaberandi sköpunarverk geti orðið til. Eða það þarf að vera til alvitur vísindi og almáttug kraftur í öllu, svo að þessi sköpunarverk geti átt sér raunverulegan uppruna.

Því að hver einasti hluti jarðvegsins, vatnsins og loftsins getur verið upphaf allra plantna. En hver einasta planta, hvort sem hún ber ávöxt eða blóm, er svo fullkomin í gerð sinni, svo vel skipulögð, svo einstök og svo ólík öllum öðrum í eiginleikum sínum, að…

hverjum og einum þeirra er þörf á sinni eigin, einstakri andlegu verksmiðju eða prentsmiðju.

Það þýðir að ef náttúran þróast frá einfaldleika til flókinleika, þá verður hún að innihalda vélbúnað allra hluta í hverjum einasta hlut.

Kjarni þessarar náttúrudýrkunarhugmyndar er svo mikil hjátrú að jafnvel hjátrúarmenn skammast sín fyrir hana. Sjáðu og lærðu af því hvernig þeir sem telja sig vitra, en eru í raun villuleiddir, hafa tekið upp óendanlega fáránlega og óskynsama hugmyndir!

Í stuttu máli:

Eins og hver bókstafur í bók sýnir sjálfan sig sem bókstaf og vísar til líkama síns með einni mynd og lýsir ritara sínum með tíu orðum og sýnir hann á marga vegu. Til dæmis,

„Skrifari minn hefur fallega rithönd. Penninn hans er rauður, svona og svona.“

segir.

Svo er það líka að hver einasti bókstafur í þessari miklu bók alheimsins vísar til síns eigin þyngdarpunkts og sýnir sig í sinni eigin mynd. En hann lýsir nöfnum hins eilífa listamanns eins og í kvæði og bendir á þessi nöfn með jafnmörgum fingrum og eiginleikarnir eru, og vitnar um það sem þau tákna.

Það þýðir að jafnvel þótt maður sé jafn heimskur og sofisti sem afneitar bæði sjálfum sér og öllu alheiminum, þá er samt nauðsynlegt að forðast að afneita skapara hins dýrðlega!


(sjá Orðin, Tuttugasta og annað orðið, Annar hluti, Fimmta ljóma.)

Með kveðju og bæn…

Íslam í spurningum og svörum