– Er það rétt að Ali hafi látið draga hlutkesti til að ákvarða faðerni barns sem fæddist af stríðsfanga?
Kæri bróðir/systir,
– Íslam bannar að fleiri en einn einstaklingur hafi samfarir við kvenkyns stríðsfanga; það er haram (bannað).
Það eru aðeins tvær leiðir til að eiga þrælakonur:
Eða
-Það sem var til fyrir íslam og var praktiserað um allan heim, og því ekki hægt að afskaffa það í einu vetfangi af íslam-
þrælkun í samræmi við þær reglur sem almennt stríðsréttur þess tíma setti.
er tekið sem
eða
viðeigandi
þrælakonan er leyst úr ánauð og fær frelsi sitt og verður eiginkona með venjulegum hjúskaparsamningi
verður.
Í báðum þessum tilvikum er það aldrei mögulegt að tvær manneskjur eigi sömu konuna.
Þessi regla er að finna í öllum íslamskum lögfræðibókum sem fjalla um þetta efni.
– Það er staðreynd að,
Þessi atburður átti sér stað utan íslamskra hringja, ekki innan þeirra.
Mennirnir sem áttu hlut í þessu máli höfðu framið þennan glæp í samræmi við siði heiðingjatímans, áður en konan gerðist múslimi, og þeir fóru með málið til Hz. Ali þegar hann var skipaður landstjóri í Jemen.
– Sterkasta sönnunargagnið sem sýnir að þetta er rétt, er að finna í Sunan Abu Dawud.
(Talak, 2269-70)
Eftir að viðkomandi frásögn í spurningunni var nefnd, voru þær tegundir hjónabanda sem til voru fyrir íslam útskýrðar, og þannig var bent á að vandamálið ætti rætur að rekja til þess tímabils.
Þýðingin á viðkomandi frásögn er sem fylgir:
Samkvæmt frásögn Urve b. Zübeyr sagði Aisha, eiginkona spámannsins, eftirfarandi:
„Fjórar tegundir hjónabanda voru til í tíma al-Jahiliyyah“
það var:
a.
Eitt af þessum er:
Þetta líktist því hvernig hjónabönd eru í dag. (Það er að segja) maður sem vildi giftast, myndi biðja um hönd dóttur annars manns í gegnum tengdamann. (Ef þeir náðu samkomulagi, myndi faðir brúðarinnar) ákveða heimanmundinn, og síðan (myndi tengdasonurinn) giftast henni.
b. Önnur hjúskaparathöfn var þessi:
Þegar maðurinn hafði samfar við konu sína eftir að hún hafði hreinsast af blæðingum
„Sendu einhverjum skilaboð og bið hann um að eiga kynferðisleg samskipti við þig.“
sagði hann. Á þessu tímabili hélt eiginmaðurinn sig frá konunni og hafði aldrei kynmök við hana, þar til þungun hennar frá manninum sem hún hafði kynmök við varð alveg áberandi. Þegar þungun konunnar (frá þeim manninum) varð áberandi, þá gat eiginmaðurinn haft kynmök við hana (og haldið áfram hjónabandinu) ef hann vildi. Þetta gerði hann aðeins vegna þess að hann vildi að barnið væri af aðalsættum og þessi tegund hjónabands var kölluð…
„nikāhu’l-istibda’“
var kallað.
c.
Önnur tegund hjónavígslu var sem hér segir:
Samkvæmt hefðinni kom hópur karla, færri en tíu (samþykktir), saman og fóru allir til konu og höfðu kynmök við hana. Eftir að konan varð þunguð og hafði fætt barnið, sendi hún þeim boð og kallaði þá alla til sín. Enginn þeirra gat neitað boði hennar. Allir komu þeir saman fyrir framan hana. Konan ávarpaði þá og sagði:
„Þú veist um það sem er á milli okkar. Ég hef fætt barn, og þetta barn er þitt, þú þarna!“
og kallaði hann á einhvern sem honum líkaði við með nafni og sagði að barnið tilheyrði honum/að barnið væri hans.
d.
Það var líka til fjórða tegund hjónabands:
Margir (óvíst hve margir) komu saman og gengu inn til konu. Konan vildi ekki neita neinum sem kom til hennar. Þessar konur voru skækjur. Til að gefa til kynna fyrir þeim sem vildu koma til þeirra, settu þær fána yfir dyrnar sínar. Þegar konan varð þunguð og fæddi barn, komu allir mennirnir sem höfðu átt kynmök við hana saman til hennar. Konan kallaði þá til sérfræðinga sem gátu ákvarðað föður barnsins með því að skoða útlit og lögun þess. Þeir gáfu barnið þeim sem þeir töldu vera föður þess, og hann tók barnið til sín. Barnið var þá kallað sonur hans og það skammaðist sín ekki fyrir það.
Þegar Allah sendi Múhameð (friður sé með honum), ógilti það öll hjúskaparheitin sem fólk í Jāhiliyya-tímabilinu hafði gengið í, og það sem múslimar í dag kalla hjúskaparheit.
(Abu Dawud, Talak, hadith nr. 2272).
– Sumir fræðimenn eru þeirrar skoðunar að konan sem þessir menn, sem komu til Hz. Ali, höfðu kynmök við, hafi verið þrælkona. Allir þessir menn héldu að hún væri þeirra eigin þrælkona.
-sem mistök-
Þeir höfðu samfarir við hana á meðan hún var í hreinunartíma og höfðuðu mál til að eignast barnið sem fæddist. Dómur Hz. Ali sýnir þetta líka. Því ef þessir menn hefðu samfarir við þessa þrælkona án þess að eiga hana í raun og veru og hefðu vitað með vissu að hún tilheyrði þeim ekki, þá hefðu þeir verið dæmdir fyrir hórdóm og barnið hefði ekki verið gefið neinum þeirra. Og þeir sjálfir hefðu verið dæmdir fyrir hórdóm.
(sjá Avnu’l-Mabud, útskýring á viðkomandi hadith).
Eins og fram kemur í þessum yfirlýsingum fræðimannanna, þá er þetta það sem menn eru sammála um:
Í íslam er það bannað og telst til hjúskaparbrots, hvort sem maðurinn er frjáls eða þræll, að eiga kynferðisleg samskipti við ókunnuga konu. Refsingin er mjög ströng.
– Sagan af því hvernig sumir jemenískir menn leituðu ráða hjá Ali, hefur ekkert með íslam að gera. Hvort sem þetta er vandamál sem stafar af „fjölkvæni/fjölmenni“ sem var í gildi á tíma óvissunnar (Jahiliyya) eða hvort það er einfaldlega misskilningur, þá er það örugglega ekki siðvenja sem íslam hefur tekið upp.
Þræll fordóma og blint fylgjandi, án þess að þekkja kjarna málsins.
að vinna eins og þeir gera og reyna að kenna íslam um allt illt og ljótt sem þeir sjá
„eins og sá sem hefur fundið fjársjóð“
að steypa sér yfir eins og,
það er hvorki sanngjarnt, skynsamlegt né í samræmi við samviskuna…
Smelltu hér til að fá frekari upplýsingar:
– Gætuðu þið gefið mér nánari upplýsingar um hjónaband með þrælum og þrælahald?
– Íslam
Hver er staða þrælkvenna í [þessu samhengi]? Er það leyfilegt að eiga fleiri en eina þrælkvenna?
Með kveðju og bæn…
Íslam í spurningum og svörum
