Við erum með Haribo-sölubás í verslunarmiðstöðvum og þar tökum við við tyrkneskum lírum frá ferðamönnum á sama verði og vogin sýnir, en við tökum við evrum eða dollurum á lægra gengi en skráð er. Er það synd?
Kæri bróðir/systir,
Þegar þú færð peningana, færðu þá á þeim gengi sem þá gildir.
Í grundvallaratriðum er kaup og sala á mismunandi gjaldmiðlum leyfileg og það er engin hagnaðarmörk. Hins vegar ber að forðast að blekkja þá sem ekki þekkja markaðsvirði gjaldmiðilsins sem þeir selja.
Það er nefnilega svo að spámaðurinn (friður sé með honum) sagði um réttindi seljanda í kaup- og sölumálum:
„Mætið ekki kaupmönnum (sem hafa hlaðið varning á dýrin sín) á veginum…“
svo segir hann. (Bukhari, Buyu, 72; Nesai, Buyu, 57; Muslim, Nikah 51-56)
Hugtakið „Telakki’r-Rukbân“ sem kemur fyrir í hadith-inu, vísar til þess að íbúar borgarinnar mæta fólki sem kemur frá þorpum eða öðrum stöðum (þeim sem búa utan borgarinnar) utan borgarinnar og kaupa vörurnar sem þeir framleiða eða vilja selja áður en þeir komast á markað.
Hér er um að ræða svik þar sem umboðsmaður eða kaupmaður sem þekkir markaðinn mjög vel, gefur framleiðanda sem ekki þekkir gangverðið, lágt verð og blekkir hann.
Það þýðir að við þurfum að vera varkárari í samskiptum við þá sem ekki þekkja gildi eigna sinna eða peninga og gæta þess að þeir verði ekki sviptir réttindum sínum. Annars verður það bæði brot á réttindum manna og á réttindum Guðs.
Múslimi getur ekki svikið, logið eða beitt brögðum gegn neinum, hvort sem viðkomandi er múslimi eða ekki. Spámaðurinn okkar sagði til dæmis um kaupmann sem faldi galla á vörum sínum:
„B
Sá sem svíkur loforðið er ekki frá okkur.“
svo sem hann varaði við. (sjá Muslim, Íman 164)
Jafnvel þótt borgari frá landi sem við erum í stríði við komi til okkar lands, þá eru eignir hans, líf hans og fjölskylda hans undir okkar vernd; þau njóta friðhelgi. Jafnvel þótt hann snúi aftur til síns heimalands, þá eru eignir hans og fjölskylda sem hann skildi eftir í íslamsku landi áfram undir vernd múslima, og þeim má aldrei verða mein gert. Jafnvel þótt hann skírist í sínu heimalandi, þá erfast eignir hans sem hann skildi eftir í íslamsku landi af erfingjum hans. (sjá Reddu’l-Muhtar, 3/362; Mevahibu’l-Celil, 4/206; Esne’l-Metalib; Nihayetu’l-muhtaç, 10/289; Ravdatu’t-Talibin, 3/108; Keşfu’l-kına, 3/249)
Í stuttu máli, múslimi á að vera heiðarlegur og áreiðanlegur í öllum aðstæðum.
„B
Sá sem svíkur loforðið er ekki frá okkur.“
hann ætti að óttast að verða fyrir ógnun af hádís.
Með kveðju og bæn…
Íslam í spurningum og svörum
