Er það leyfilegt að drepa óvin sem særðist í stríði?

Upplýsingar um spurningu


– Er það morð að skjóta óvin sem er særður í bardaga – sem ekki getur jafnað sig og er að deyja?

– Er það leyfilegt að slá til að lina sársaukann?

Svar

Kæri bróðir/systir,

– Svo mikið sem við getum skilið, þá er það sem spurningin vísar til…

Með „átökum“ er átt við heilagt stríð.


– Jihad,

Þetta er stríð sem hefur verið fyrirskipað af íslamska ríkinu.

– Þessi skipun er gefin út í samræmi við þær skilyrði sem tilgreind eru í fikh-heimildum.

– Þegar við finnum óvin sem er vantrúar og hefur tekið þátt í stríði og særst, á meðan á heilögu stríði stendur sem fer fram á formlegan og lögmætan hátt, þá megum við drepa hann.

Því að hann hafði tekið þátt í stríðinu og barist gegn múslimum.

– Það er einnig rétt að nefna eftirfarandi meginreglu íslamskra laga hér:

„Hver sá óvinur sem það var leyfilegt að drepa í stríði, er óvinur eftir stríðið líka.“

(þegar hann/hún var tekinn/tekin til fanga)

getur líka verið drepið.“

Þetta þýðir eftirfarandi:

Óvinur sem er stríðsmaður getur verið drepinn eftir stríðið. En óvinur sem er ekki stríðsmaður

(sem ekki er ætlað að taka þátt í stríðinu)

Þeir sem ekki geta barist, svo sem konur, börn, geðsjúkir, gamalmenni og þeir sem eru uppteknir af tilbeiðslu í trúarlegum helgidómum eins og kirkjum og samkunduhúsum, bændur sem eru uppteknir af landbúnaði, sjúkir, þeir sem hafa misst hendur og fætur, og blindir.

Þeir verða ekki drepnir, hvorki á meðan stríðið stendur yfir né eftir að því lýkur.

Þeir sem ekki má drepa í stríði, má heldur ekki drepa eftir stríðið. Undantekning frá þessu eru börn og geðsjúkir. Þeir verða drepnir í stríði ef þeir berjast, en…

Þeir verða ekki drepnir þegar stríðinu lýkur.


(sjá V, Zuhayli, al-Fiqh al-Islami, 6/421-423)

– Gleymum því ekki að það voru líka þeir sem voru drepnir eftir stríðið.

Þeir verða drepnir sem refsing fyrir glæpinn sem þeir hafa framið.


(Zuhayli, mánuður)

– Samkvæmt þessu er það ekki leyfilegt að drepa þá sem eru meðal þeirra sem ekki má drepa á meðan stríðið stendur yfir.

– Þegar við finnum óvin sem hefur særst í bardaga, þá eigum við að strax

að drepa ekki er hluti af þeirri samúð sem íslam boðar

Það er nauðsynlegt. Jafnvel þótt það sé talið rétt að drepa hann, teljum við að það eigi ekki að gera án þess að láta yfirmanninn vita. Ef það er enginn hagur eða ávinningur í því að drepa hann, þá ætti hann ekki að vera drepinn.


– Að lina sársaukann

maður ætti heldur ekki að velja að drepa í hans nafni.

Því að maður er ekki drepinn einungis til þess að þjáning hans linist.

Að samþykkja slíka ástæðu sem grundvöll fyrir dómi þýðir að gefa út trúarlega úrskurði sem leyfa að beita þessu á marga múslimska sjúklinga, sem er ekki rétt.


– Síðasta orðið okkar,

að okkar mati, jafnvel í stríði

Að sýna fram á háleita siðferði og göfuga trúarlegu samúð sem íslam býður upp á,

þess vegna eru stríðsfangar og særðir sem ekki eru taldir ógna íslam á nokkurn hátt,

-jafnvel þótt það væri réttlætanlegt að drepa þá-

Við teljum að það sé í samræmi við almenna anda íslams að drepa ekki. Til að ákvarða hvort það sé í þágu almannahags að drepa slíka einstaklinga, þarf þetta mál að vera…

eftir samráð við nefnd sem er talsmaður hins sameiginlega meðvitundar

þá ætti það að vera.


Með kveðju og bæn…

Íslam í spurningum og svörum

Nýjustu Spurningar

Dagsins Spurning