– Hvers vegna eru þeir sem trúa ekki fleiri en þeir sem trúa, allt til dómsdags?
Kæri bróðir/systir,
– Að trúa
það kallar á ábyrgð.
Það sem trúin krefst.
Hann/hún vill gera góða hluti.
Flestir eru svona stórir
taka á sig ábyrgð
vill ekki.
– Vegna prófs.
Menniskjum er gefið bæði góðar og slæmar tilfinningar. Flestir menn hlusta ekki á góðu tilfinningarnar sem skynsemin segir til um,
í leit að tilfinningum sem þóknast sjálfinu
fer.
– Flestir menn
Hann kýs frekar að takast á við þægilegar óþægindin núna, í stað þess að fresta þeim til síðar.
Því er það stundum að einn dirhem af tilbúnum góðgætum er betri en margir batmar af góðgætum á lán –
án dómgreindarháttar
kýs.
Sömuleiðis forðast þjónninn núverandi erfiðleika, jafnvel þótt þeir séu smávægilegir, og hunsar erfiðleika sem gætu orðið miklu meiri í framtíðinni.
– Flestir menn
Þeir fjarlægjast trúarbrögðin vegna þess að þeir nota ákveðnar tilfinningar sem eru til staðar í eðli þeirra á rangan hátt og verða þannig fórnarlamb þessara mistaka. Til dæmis:
„Hin sterku ástríður, brennandi ást, ógnvænleg girnd, þrjóskur þrái og aðrar álíka sterkar tilfinningar í eðli mannsins eru gefnar til að ávinna sér það sem tilheyrir hinu síðara lífi. Að beina þessum tilfinningum ákaft að jarðneskum, forgengilegum hlutum er eins og að gefa ómetanleg demantverðmæti fyrir forgengilega og brotna flöskur.“
(Bediüzzaman, Bréf, bls. 33)
Það þýðir að,
flestir menn
þar sem hann notaði ástríðufullar tilfinningar sem ætlaðar voru fyrir framliðið líf, fyrir þessa jarðnesku tilveru.
skortur á vistum fyrir framliðið líf
er eftir.
– Eins og fram kemur í Risale-i Nur,
„Afleiðing ólögmætrar ástar er miskunnarlaus þjáning.“
Samkvæmt þeirri reglu þjást flestir menn af því að þeir nota ástina, þekkinguna, þakklætið og tilbeiðsluna, sem Guð hefur gefið þeim í eðli sínu til að beina að Guði, eiginleikum hans og nöfnum, á ólögmætan hátt í eigin þágu og í þágu heimsins, og því hljóta þeir verðskuldaða refsingu.
(sjá Leiðbeiningar fyrir konur, bls. 72-73)
– Þar sem Guð, í sinni óendanlegu visku, vissi að menn myndu misnota margar af þeim tækjum sem þeim voru gefnar og nota þær á rangan hátt, þá er þetta kraftaverk, sem er eins og ósýnileg spádómur,
„Flestir menn trúa ekki.“
svo segir hann. Hér eru nokkur vers sem fjalla um þetta efni:
„Alif, Lâm, Mîm, Râ. Þetta eru vers úr bókinni sem þér er opinberuð. Kóraninn, sem þér er opinberuð frá Drottni þínum, er sannur og réttur, en flestir menn trúa því ekki.“
(Rad, 13/1)
„En hversu mikla ástríðu sem þú sýnir, þá munu flestir menn ekki trúa.“
(Jósúf, 12/103)
– Og
flestir menn
þeir glata hins vegar eilífðinni, vegna þess að Guð hefur verið þeim náðugur
vegna þess að þeir notuðu ekki vitsmuni sína, dómgreind sína og innsæi sitt á réttan hátt
þeir verða að fígúrum sem eru að leiksopp í heiminum, í heimskulegum, skort á innsæi og dómgreind.
„Við erum til helvítis“
(þeir sem sjálfir valda sínum eigin óförum af fúsum og frjálsum vilja)
Við höfum skapað úr djöflum og mönnum þá sem eiga hjörtu, en skilja ekki með þeim, og eiga augu, en sjá ekki með þeim, og eiga eyru, en heyra ekki með þeim. Þeir eru eins og skepnur, heldur þó verri. Þeir eru hinir óvitrir.
(Al-A’raf, 7:179)
Í versinu hér að ofan er ástæðan fyrir því að flestir trúa ekki skýrt gefin til kynna.
Smelltu hér til að fá frekari upplýsingar:
– Er meirihluti fólks í helvíti?
– Hefur Guð skapað suma menn til að fara til helvítis?
Með kveðju og bæn…
Íslam í spurningum og svörum
