– Það er sagt að dýr sem éta hræ eða rotnandi kjöt séu óhrein, eða dýr sem drepa og éta önnur dýr. Hænur éta líka smá dýr eins og orma, svo hvers vegna er kjúklingakjöt ekki óhreint?
Kæri bróðir/systir,
Í fyrsta lagi er það leyfilegt í trúarlegum skilningi að borða kjúklingakjöt, og það er ekkert bann í Kóraninum, í áreiðanlegum hadith-heimildum eða í fikh-bókum sem bannar það. Það sem varðar visdóminn á bak við þessa reglu er utan umræðuefnis okkar.
En það er dýr sem er leyfilegt að borða;
Ef dýr hafa verið fóðruð með hræi, ormum o.s.frv., sem er bannað að borða og nota, þá eru þessi dýr ekki talin óhrein. Það er rétt að borða þessi dýr eftir að þau hafa verið fóðruð með leyfilegum matvælum í ákveðinn tíma.
(Abdurrezzak, Musannef, 4/522; Ibn Abi Shayba, Musannef, 5/148)
Í Kóraninum,
Það er oft áhersla lögð á að öll gæði jarðarinnar séu í þjónustu mannkynsins, og að góðir og hreinir hlutir séu leyfilegir, en óhreinir og viðbjóðslegir hlutir séu bannaðir.
er tekið fram.
(Al-Baqarah 2:172; Al-Ma’idah 5:4; Al-A’raf 7:32)
Hins vegar er engin skrá yfir dýr sem má borða, nema þegar vísað er til dýra sem almennt eru borðuð, eins og úlfalda, nautgripa og sauða, eða sjávardýra, við ýmsar aðstæður, og heldur ekki yfir þau dýr sem ekki má borða.
bara nafnið á svíninu
tilkynnt.
Önnur bönn í þessu sambandi eru aðallega
hvernig dýrið var drepið, aðferðin sem var notuð og tilgangurinn.
viðkomandi.
(Al-Ma’idah 5:3; Al-An’am 6:121, 145)
Út frá orðalagi Kóransins, varðandi matvæli
Íslam kennir að grundvallarreglan sé að hlutirnir séu leyfilegir (halal),
það er ljóst að bannið getur átt við ef það eru vísbendingar sem benda í aðra átt.
Í hadíthunum er að finna nánari ákvæði og mælikvarða í þessu sambandi, og það er ljóst að þessir mælikvarðar eru í raun skýringar á meginreglunum í Kóraninum.
Til dæmis í hadith-unum.
að kjöt af rándýrum með vígtennur og rándýrum fuglum með klær skuli ekki etið
tilgreint
(Múslim, Ṣayd, 15, 16; Abú Dávúd, Eṭʿime, 32; Tirmizí, Ṣayd, 9, 11)
eða
sérstakar athugasemdir varðandi ákveðnar dýrategundir og -raser
Það er svona.
Það er almenn samstaða meðal lærðra íslamskra fræðimanna um að fuglar sem ekki veiða með klóm, eins og dúfur, spörvar, akurhænur, starar og hegrar, sem og húsdýr eins og naut, sauðfé, úlfaldar, kanínur, hænur, gæsir, endur og kalkúnar, og villt dýr eins og dádýr, gasellur, fjallageitur, villinaut og sebrur séu halal (leyfileg í íslam).
Engisprettur eru einnig leyfðar (halal) í samræmi við sérstaka ákvæði sem heimilar neyslu þeirra.
(Bukhari, Zebaih, 13; Muslim, Zebaih, 52; Ibn Majah, At’ime, 31)
Leyfilegheit sumra af þessum dýrum sem nefnd eru
„en’âm“
eða
„skepnur og fénaður“
nefnt og lýst í Kóraninum
(Al-Ma’idah 5:1; Al-Hajj 22:28, 30)
), aðrir segja að Kóraninn sé
innan þess sem hann sagði: „borðið“ af því sem er gott og hreint (tayyibât)
samþykkt.
Alifuglar eins og hænur, gæsir, endur og kalkúner
þó að það sé í grundvallaratriðum halal,
ef þau eru fóðruð með efnum sem eru talin óhrein í trúarlegum skilningi
að þau skuli slátrað og étin án tafar, samkvæmt öllum trúarstefnum
er óþægilegt/óþægilegt er
; jafnvel er sögð vera til sú skoðun frá Ahmed b. Hanbel að það sé haram.
Það er betra að þessi dýr séu fóðruð með hreinu fóðri í einhvern tíma áður en þau eru slátrað.
Þó að ýmsar tölur séu nefndar fyrir þetta tímabil, svo sem tveir, þrír, tíu eða fjörutíu dagar, þá er það samkvæmt orðum Hanafi-lögfræðingsins Serahsî að í stað þess að gera slíka ákvörðun…
í langan tíma sem þarf til að losna við vonda lyktina af dýrinu
ber að taka mið af.
(al-Mabsut, 11/256)
Með kveðju og bæn…
Íslam í spurningum og svörum
