– Τι είναι η οικονομική τζιχάντ;
– Πώς, σε ποιον και πότε χορηγείται;
– Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο ποσό;
– Είναι ξεχωριστό από τη ζακάτ, δίνεται μαζί με τη ζακάτ, σε ποιους δίνεται;
– Θα ήθελα γενικές πληροφορίες σχετικά με τον οικονομικό τζιχάντ. Δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
–
«Οικονομικός τζιχάντ»
Αν και η έννοια αυτή δεν χρησιμοποιείται πολύ συχνά, είναι μια ορθή έννοια.
«Ω πιστοί! Εξορμήστε όλοι μαζί, είτε ελαφρά είτε βαριά οπλισμένοι, και αγωνιστείτε με τα πλούτη σας και τις ζωές σας στο δρόμο του Θεού. Αυτό είναι το καλύτερο για εσάς, αν καταλαβαίνετε.»
(Αλ-Τάουμπα, 9/41)
Στο στίχο που αναφέρεται, η μορφή του τζιχάντ ορίζεται ως σωματική και οικονομική. Όσοι συμβάλλουν με το σώμα τους και με τα οικονομικά τους μέσα στην πορεία του υλικού και πνευματικού τζιχάντ, θεωρούνται μουτζαχίντ.
«Η κατάσταση εκείνων που ξοδεύουν τα αγαθά τους στο δρόμο του Θεού, μοιάζει με εκείνη ενός σπόρου που βγάζει επτά στάχυα, και σε κάθε στάχυ υπάρχει εκατό κόκκοι. Ο Θεός δίνει σε όποιον θέλει πολλαπλάσια. Η χάρη του Θεού είναι απέραντη, η γνώση του περιλαμβάνει τα πάντα.»
(Αλ-Μπακάρα, 2:261)
Στο εδάφιο αυτό, τονίζεται πόσο κερδοφόρα είναι η «οικονομική τζιχάντ».
– Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο ποσό.
Όποιος δίνει όσο περισσότερο μπορεί, τόσο περισσότερο αγωνίζεται για την πίστη. Όπως ο αγώνας των στρατιωτών είναι υλικός αγώνας, έτσι και η διδασκαλία των αληθειών του Κορανίου στους ανθρώπους είναι πνευματικός αγώνας. Η ενεργή συμμετοχή σε αυτούς τους δύο αγώνες θεωρείται σωματικός αγώνας, και κάθε δαπανημένη δεκάρα καταγράφεται ως οικονομικός αγώνας.
– Όπως ο Θεός επέβαλε στους υπηρέτες Του τον υλικό αγώνα ανάλογα με την περίσταση, έτσι επέβαλε και τον πνευματικό αγώνα. Μάλιστα, ακόμα και σε καιρό πολέμου, δεν θεώρησε σκόπιμο να πολεμήσουν όλοι οι μουσουλμάνοι, αλλά αντίθετα, διέταξε ορισμένους να επιδοθούν στον πνευματικό αγώνα.
Αυτή την αλήθεια μπορούμε να τη δούμε στο εδάφιο του οποίου θα παραθέσουμε τη μετάφραση:
«Ωστόσο, δεν είναι σκόπιμο να βγουν όλοι οι πιστοί σε εκστρατεία. Επομένως, ένα μέρος από κάθε κοινότητα πρέπει να βγαίνει στον πόλεμο, ενώ ένα άλλο μέρος πρέπει να εργάζεται για να αποκτήσει στέρεη γνώση των θρησκευτικών θεμάτων, να μάθει τις θρησκευτικές διατάξεις και να προειδοποιεί εκείνους που βγαίνουν στον πόλεμο, με την ελπίδα ότι θα απέχουν από τις κακές πράξεις όταν επιστρέψουν.»
(Αλ-Τάουμπα, 9/122)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
