–
Μπορεί αυτό το τέλειο σύστημα να θεωρηθεί ως προϊόν της φύσης και της τύχης;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Τα εικονικά σωματίδια, η ύπαρξη των οποίων προκαλεί εκτεταμένες συζητήσεις, εκδηλώνονται σε ορισμένα εργαστηριακά πειράματα. Σε αυτό το σωματίδιο με παράξενο και αφηρημένο χαρακτήρα δόθηκε η λατινική ονομασία φάντασμα.
«ταχιόνιο»
(ταχιόνια)
δόθηκε το όνομα. Αυτή τη φορά, οι ειδικοί που εξέτασαν το θέμα από μαθηματική άποψη,
Αϊνστάιν
Χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις του, κατέληξαν σε μια πολύ παράξενη λύση. Σύμφωνα με αυτές τις λύσεις, εάν ένα αντικείμενο κινείται ταχύτερα από το φως, φυσικές ποσότητες όπως η μάζα, το μήκος, η ενέργεια, ακόμη και ο χρόνος,
αφηρημένος
(φανταστικός, εικονικός)
προσλαμβάνει ουσία/υπόσταση.
|
|
Αφηρημένος
(αφηρημένος)
Τι μπορεί να σημαίνει η μάζα;
Μπιλάνιουκ
και
Γκάινμπεργκ
Σύμφωνα με τη «Θεωρία των Ταχιονίων», η οποία ωρίμασε με τη μεγάλη συμβολή επιστημόνων όπως ο [όνομα επιστήμονα], οτιδήποτε είναι ταχύτερο από το φως, έχει μάζα μικρότερη από το μηδέν, έχει αρνητικό μήκος και διαστάσεις, δηλαδή οτιδήποτε είναι αφηρημένο, μπορεί να θεωρηθεί ως ταχιόνιο. Για παράδειγμα, τα συναισθήματά μας, η φαντασία, η μνήμη, η σκέψη, η συνείδηση, η αγάπη, ο φόβος, ο ενθουσιασμός, οι αισθήσεις μας όπως η ακοή, η όραση, η γεύση.
«Ταχιόν»
Δεν θα περίμενε κανείς, βέβαια, να βρει στην καθημερινή ζωή, στα χέρια του, ένα σωματίδιο με υπερβατικές ιδιότητες και ταχύτητες χιλιάδες εκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από την ταχύτητα του φωτός. Δεδομένου ότι οι ιδιότητες αυτών των σωματιδίων δεν συμβαδίζουν με τη φυσική και μαθηματική δομή του σύμπαντός μας, θα πρέπει να σκεφτούμε άλλους κόσμους, άλλους χρόνους και διαστήματα όπου κυριαρχεί ένα άλλο είδος ενέργειας.
Επειδή ρέει πάνω σε μια αδιάκοπα μεταβαλλόμενη, αλλά αμετάβλητη αλήθεια, η αμετάβλητη αλήθεια στην οποία στηρίζεται ο φαινομενικά αμετάβλητος κόσμος είναι ουσιαστικά χαρακτηριστικά της μεταφυσικής διάστασης της ύπαρξης. Θεωρούμε ότι οι μεταφυσικές και πνευματικές αλήθειες αφορούν μόνο τις ψυχές, τους αγγέλους και τους μεταθανάτιους κόσμους. Ωστόσο, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουμε, οι πνευματικές αλήθειες καλύπτουν ένα πολύ ευρύτερο πεδίο.
“Φυσικός”
γεγονότα και οντότητες
“νέος”
και ταυτόχρονα
“σωστός”
με μια ματιά παίρνουν τη μορφή μεταφυσικών φαινομένων. Για παράδειγμα
ηλεκτρισμός, μαγνητισμός, βαρύτητα, φως, χρώμα, θερμοκρασία, ακόμα και γεύση, ήχος, θεραπεία, μυρωδιά, ζωή
Ακόμη και ιδιότητες όπως αυτές είναι ουσιαστικά μεταφυσικές. Η επιστήμη μπορεί να διατυπώσει τις εξωτερικές επιδράσεις και να θέσει τις αρχές που διέπουν τη χρήση τους. Ωστόσο, η ουσία και η πραγματικότητα των φαινομένων είναι πολύ διαφορετικές και δεν έχουν επιστημονική εξήγηση.
Το να δίνεις ένα όνομα στα γεγονότα δεν σημαίνει ότι εξηγείς την ύπαρξη και το γεγονός.
Καμία από τις ιδιότητες που αναφέρθηκαν, ούτε και όσες δεν αναφέρθηκαν, δεν πηγάζει από την ύλη και τα άτομα. Αυτές οι ιδιότητες δεν αποτελούν μέρος της ύλης. Η ύλη και τα άτομα απλώς αντανακλούν.
Ο Μπεντιουζζαμάν, γύρω στο 1925, εξέφρασε την άποψη ότι οι αιτίες είναι ένα πέπλο στη δημιουργία των όντων και ότι η αλήθεια δεν μπορεί να γίνει κατανοητή απλώς δίνοντας ένα όνομα και μια ονομασία στα πράγματα:
«Από μια αχαλίνωτη άγνοια που πηγάζει από πλάνη και μια άσχημη εμμονή (επιμονή) που προέρχεται από αθεϊσμό, δεν biliyorlar ki, αιτίες sadece birer बहानाdırlar, birer perdedirler. Ένα μικροσκοπικό σπόρο δείχνει, σαν να λέει: “Αυτό το δέντρο από αυτό βγήκε”, για να υφάνει και να αναπτύξει τον εξοπλισμό ενός πεύκου μεγέθους βουνού, αντί να δείξει εκατό εργοστάσια και εργαστήρια μεγέθους ενός χωριού, και έτσι σαν να αρνείται τα χίλια θαύματα που ο Δημιουργός δείχνει σε αυτό το πεύκο, δείχνει ορισμένες φαινομενικές αιτίες. Υποβιβάζει σε τίποτα το πολύ μεγάλο έργο της κυριαρχίας του Δημιουργού, που γίνεται με βούληση και σοφία. Μερικές φορές δίνει ένα επιστημονικό όνομα σε μια αλήθεια που είναι πολύ βαθιά, άγνωστη, πολύ σημαντική και έχει χίλιες πλευρές σοφίας. Σαν να λέει ότι με αυτό το όνομα η ουσία της έγινε κατανοητή, απλοποιήθηκε, έμεινε χωρίς σοφία, χωρίς νόημα!»
“Ιδού, έλα, κοίταξε τα απέραντα επίπεδα της ανοησίας και της βλακείας, που με εκατό σελίδες περιγραφής και εξήγησης των σοφιών της, θα μπορούσε να γίνει κατανοητή μια άγνωστη, βαθιά και εκτεταμένη αλήθεια, και όμως της δίνει ένα όνομα, σαν να είναι κάτι γνωστό, και λέει: ‘Αυτό είναι αυτό’. Για παράδειγμα, ‘Η ουσία του ήλιου είναι η σύγκρουσή του με τον ηλεκτρισμό’.”…
«Όπως η δημιουργία ενός καρποφόρου δέντρου από έναν σπόρο, έτσι και αν ένας τεχνίτης, με θαυματουργή ικανότητα, από ένα κομμάτι ξύλο, όσο ένα νύχι, κατασκεύαζε εκατό οκάδες διάφορα φαγητά και εκατό πήχες διάφορα υφάσματα, και κάποιος έδειχνε αυτό το κομμάτι ξύλο και έλεγε: “Αυτά έγιναν φυσικά και τυχαία από αυτό”, υποτιμώντας έτσι τα θαυμαστά έργα και τις ικανότητες του τεχνίτη, πόσο μεγάλη βλακεία θα ήταν αυτό;»
(Νουρσί, Λόγοι, Επίμετρο του Δέκατου Τέταρτου Λόγου, σελ. 208-209.)
Εδώ είναι όλο.
Το συμπέρασμα που προκύπτει από αυτά είναι το εξής: τα όντα στο σύμπαν δεν αποτελούνται μόνο από ύλη, όπως ισχυρίζονται οι υλιστές και οι άθεοι.
Αυτός που αναφέρεται ως μεταφυσικός κόσμος
πνευματικός κόσμος
είναι πολύ ευρύτερο και περιλαμβάνει ολόκληρο το σύμπαν. Επομένως, η κατανόηση του σύμπαντος και των όντων είναι δυνατή μόνο με την ταυτόχρονη εξέταση του φυσικού και του μεταφυσικού κόσμου ως αντικείμενο επιστημονικής γνώσης και έρευνας. Διαφορετικά, η κατανόηση του ανθρώπου και του σύμπαντος δεν είναι δυνατή με την αποδοχή μόνο της ύλης ως επιστημονικής γνώσης.
Επειδή μέχρι τώρα οι μελέτες γίνονταν χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το νόημα, δεν γίνονταν κατανοητές οι θαυμασιές και οι σοφίες που υπήρχαν στα αποτελέσματα. Όλα θεωρούνταν άψυχα, άσκοπα και ακαθόριστα. Αυτές οι εξαιρετικά σοφές, καλλιτεχνικές υπάρξεις, που δημιουργήθηκαν για χιλιάδες σκοπούς και στόχους, ονομάστηκαν με επιστημονικά ονόματα και χαρακτηρίστηκαν ως έργα της φύσης και της τύχης, και αυτή η αθεϊστική φιλοσοφία…
“Επιστημονική γνώση”
παρουσιάστηκε ως εξής:
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
