– Σε ποια πρακτική του Προφήτη ή σε ποια διάταξη του Κορανίου βασίζεται η κήρυξη πολέμου ενός ισλαμικού κράτους εναντίον ενός κράτους που δεν αποδέχεται το Ισλάμ και δεν πληρώνει φόρο υποτέλειας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σχετικά με το θέμα, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις ακόλουθες απόψεις και πρακτικές του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) σχετικά με τον πόλεμο:
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν)
ως έλεος για τους κόσμους
απεστάλη
(Αλ-Ανμπιγιά, 21/107).
Το Ισλάμ, που ο Θεός έστειλε μαζί του, σημαίνει ειρήνη. Το να παρουσιάζεται ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) ως φιλοπόλεμος δεν συνάδει με την αλήθεια.
Πρωτίστως, πρέπει να σημειωθεί ότι ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) καλούσε τους ανθρώπους τόσο στην περίοδο της Μέκκας όσο και στην περίοδο της Μεδίνας.
πρόσκληση στο Ισλάμ με νουθεσία, αποδείξεις, πειθώ και ανάγνωση του Κορανίου
έχει κάνει.
Επομένως, η κοινότητα που σχηματίστηκε γύρω από αυτόν δεν αποτελείται από ανθρώπους που συγκεντρώθηκαν με τη βία, αλλά, αντίθετα, από εκείνους που επέλεξαν το Ισλάμ με τη δική τους ελεύθερη βούληση, ως αποτέλεσμα της γλυκιάς ομιλίας και της πειθούς, με την οποία κλήθηκαν στον Θεό.
Ο προφήτης της ειρήνης, της αγάπης και της ευσπλαχνίας.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) στην ουσία δεν αγαπούσε τον πόλεμο και τις πολεμικές συγκρούσεις. Κατά την περίοδο του Ισλάμ στη Μέκκα, δεν αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο σε όσους έδειχναν εχθρότητα, βασάνιζαν και ασκούσαν βία εναντίον του και των Μουσουλμάνων, και δεν επιδίωξε εκδίκηση εναντίον τους.
Στα εδάφια του Κορανίου που αποκαλύφθηκαν κατά την περίοδο της Μέκκας, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) και οι πιστοί προτρέπονταν συνεχώς στην υπομονή. Όταν οι μουσουλμάνοι παραπονέθηκαν για τα βασανιστήρια που υπέστησαν, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν)
«Κάντε υπομονή, δεν μου έχει δοθεί εντολή να πολεμήσω.»
τους προέτρεψε να είναι υπομονετικοί και σταθεροί.
Στο Κοράνι, η ειρήνη είναι η θεμελιώδης αρχή στις σχέσεις με άλλες κοινότητες.
Προτρέπονται όλοι οι πιστοί να εισέλθουν ομαδικά στην ειρήνη.
(Αλ-Μπακάρα, 2:208)
.
Εάν οι άλλοι επιθυμούν ειρήνη, τότε και ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) καλείται να επιδιώξει την ειρήνη.
(Αλ-Ανφάα, 8/61)
Μια άλλη ένδειξη ότι ο σκοπός του Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ήταν η ειρήνη, είναι τα λόγια που είπε σε διάφορες περιστάσεις σχετικά με την επικράτηση της ειρήνης γύρω του. Πράγματι, τα λόγια που είπε στον Άντι μπιν Χατίμ, ο οποίος ήρθε στη Μεδίνα και έγινε μουσουλμάνος, είναι πολύ σημαντικά:
«Σας ορκίζω στον Θεό, σύντομα θα ακούσετε ότι μια γυναίκα θα ταξιδεύει μόνη της από την Καντισίγια με την καμήλα της για να επισκεφθεί την Κάαμπα, χωρίς να φοβάται τίποτα άλλο εκτός από τον Θεό.»
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) κατά την περίοδο της Μέκκας δεν διέδωσε το Ισλάμ εκτός της πόλης με όπλα ούτε το επέβαλε με ωμή βία. Αντίθετα, οι Μουσουλμάνοι δέχθηκαν επίθεση με σπαθιά επειδή ασπάστηκαν το Ισλάμ. Μετά την Εγίρα, αντί της υπομονής και της υποταγής, επετράπη, και μάλιστα διατάχθηκε, ο πόλεμος.
Οι λόγοι για την έγκριση του πολέμου και τη νομιμοποίηση του τζιχάντ μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
α) Νόμιμη άμυνα:
Ο κύριος λόγος που επιτρέπεται ο πόλεμος είναι για να δοθεί η δυνατότητα στους Μουσουλμάνους να προστατεύουν τις ζωές, τις περιουσίες και την τιμή τους.
Όσο οι Μουσουλμάνοι έδειχναν ανεκτικότητα στους ειδωλολάτρες στη Μέκκα, εκείνοι αύξαναν την αλαζονεία και τις καταπιέσεις τους. Αυτή η επιθετικότητα συνεχίστηκε και μετά την Εγίρα. Ο Αμπού Σουφιάν και ο Ουμπέι μπιν Χαλέφ έστειλαν επιστολή στους Ανσάρ, ζητώντας τους να αποστασιοποιηθούν από τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) και τη φυλή του, αλλιώς θα πολεμούσαν εναντίον τους. Μετά την άρνηση των Ανσάρ, οι Κουρεϊσίτες έστειλαν παρόμοιες επιστολές στους υποκριτές και τους Εβραίους. Ο Αμπού Σουφιάν άρχισε να εξαπολύει επιθέσεις κατά της Μεδίνας με μικρές ομάδες.
Πράγματι, οκτώ μήνες μετά την Εγίρα, με μια ομάδα διακοσίων ανδρών.
«Μπατν-ι Ραμπίγ»
Περπάτησε μέχρι το σημείο που ονομάζεται… Αυτό έδειχνε ότι οι ειδωλολάτρες της Μέκκας δεν καταλάβαιναν την καλοσύνη, την ανεκτικότητα και την ήπια συμπεριφορά, και ότι οι επιθέσεις τους δεν μπορούσαν να αποτραπούν με ανεκτικότητα.
Η χρήση βίας κατά της βίας, η ανταπόδοση της δύναμης με δύναμη, κατέστη αναπόφευκτη.
Με την αποκάλυψη των στίχων που επιτρέπουν τον τζιχάντ, οι μουσουλμάνοι μπορούσαν πλέον να πολεμήσουν για να προστατεύσουν τη ζωή και την περιουσία τους. Σε αυτούς τους στίχους αναφέρεται ότι οι πιστοί πολεμήθηκαν, υπέστησαν αδικία, εκδιώχθηκαν άδικα από τις πατρίδες τους μόνο και μόνο επειδή πίστευαν στον Θεό, και εξηγείται ότι για όλους αυτούς τους λόγους τους δόθηκε άδεια να πολεμήσουν.
β) Διασφάλιση της ισλαμικής ιεραποστολής:
Η διάδοση του Ισλάμ, της θρησκείας που ο Θεός έστειλε σε όλη την ανθρωπότητα, ήταν απαραίτητη. Η άρνηση του δικαιώματος αυτοάμυνας σε όσους ασπάστηκαν το Ισλάμ με ελεύθερη βούληση, απέναντι σε όσους τους επιτέθηκαν, θα μπορούσε να εμποδίσει τη διάδοση του Ισλάμ. Αν οι μουσουλμάνοι αναγκάζονταν να υποταχθούν στους ειδωλολάτρες που εμπόδιζαν την πρόσκληση με όπλα, οι άλλοι άνθρωποι που το έβλεπαν αυτό θα δίσταζαν να αποδεχτούν μια θρησκεία που δεν τους αναγνώριζε το δικαίωμα αυτοάμυνας απέναντι στις επιθέσεις.
γ) Διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας:
Όπως ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) δεν ανάγκαζε τους ανθρώπους να ασπαστούν το Ισλάμ, έτσι κανείς δεν είχε το δικαίωμα να αναγκάσει όσους είχαν ασπαστεί το Ισλάμ με ελεύθερη βούληση να αποστατήσουν από τη θρησκεία τους. Σε αυτή την περίπτωση, η χρήση βίας σήμαινε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στέρηση της θρησκευτικής ελευθερίας.
δ) Τιμωρία όσων παραβιάζουν τις συνθήκες και διαπράττουν προδοσία:
Οι πόλεμοι με τους Εβραίους μπορούν να ερμηνευτούν στο πλαίσιο της πολιτικής τιμωρίας των παραβασιών της συνθήκης. Οι Εβραίοι της Μεδίνας παραβίασαν σύντομα τη συμφωνία που είχαν συνάψει με τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν).
Κάποιοι συνεργάστηκαν με τους ειδωλολάτρες, και σαν να μην έφτανε αυτό, κάποιοι άλλοι συνωμότησαν για τη δολοφονία του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν). Οι φυλές Καϊνούκα και Ναδίρ αποδέχτηκαν να αποχωρήσουν από τη Μεδίνα. Θα μπορούσαν να είχαν εκτελεστεί χωρίς ερώτηση. Αλλά ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) δεν το έκανε.
Οι πολεμιστές των Μπενου Κουράιζα εκτελέστηκαν, σύμφωνα με την απόφαση του διαιτητή που είχαν επιλέξει, επειδή είχαν διαπράξει εγκλήματα πολέμου εναντίον των Μουσουλμάνων στη Μάχη της Τάφρου.
ε) Προστασία των ισλαμικών εδαφών από ξένες επιθέσεις:
Εάν η παγκόσμια ισλαμική πρόσκληση περιοριζόταν στα σύνορα της Αραβικής Χερσονήσου, και οι επιθέσεις των τότε υπερδυνάμεων του κόσμου στις ισλαμικές περιοχές δεν αντιμετωπίζονταν, τότε τόσο το Ισλάμ όσο και οι Μουσουλμάνοι θα υπέφεραν.
Πράγματι, με τη διάδοση του Ισλάμ σε σχεδόν όλη την Αραβική Χερσόνησο, οι Βυζαντινή και Σασανιδική Αυτοκρατορίες, που προηγουμένως δεν έδιναν σημασία στους Μουσουλμάνους, σχεδίαζαν να επιτεθούν στις ισλαμικές περιοχές.
Η Εκστρατεία της Ταμπούκ και η Μάχη της Μούτε διεξήχθησαν με σκοπό να αποτρέψουν αυτές τις επιθέσεις.
(Ιμπραχίμ Σαριτσάμ, Ο Προφήτης Μωάμεθ και το Οικουμενικό Μήνυμά Του, σελ. 147 κ.ε.)
Οι πόλεμοι και οι κατακτήσεις που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της ισλαμικής ιστορίας πραγματοποιήθηκαν γενικά στο πλαίσιο αυτών των αρχών.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Οι κατακτήσεις που έγιναν στα πρώτα χρόνια της εξάπλωσης του Ισλάμ δεν αποδεικνύουν την ύπαρξη εξαναγκασμού στη θρησκεία;…
– Πώς μπορεί να απαντηθεί η κριτική των μη μουσουλμάνων στις έννοιες του τζιχάντ και της κατάκτησης;
– “Αν μου ζητούσαν να συνοψίσω την Αγία Γραφή, θα έλεγα ‘αγάπη’. Αν μου ζητούσαν να συνοψίσω το Κοράνι, θα έλεγα ‘αγάπη στις στίχους της Μέκκας, μίσος, έχθρα, εχθρότητα, φόνος, πόλεμος και σπαθί στις στίχους της Μεδίνας’.” Μπορείτε να με ενημερώσετε σχετικά με αυτό;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
