Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτό είναι ζήτημα πίστης. Ένας άνθρωπος που προτιμά τον εγκόσμιο βίο από τον μεταθανάτιο, θεωρεί την ψευδολογία, την εξαπάτηση των ανθρώπων και την απάτη στις συναλλαγές ως επιτυχία και πηγή υπερηφάνειας για ένα μικρό κέρδος, ενώ ένας πιστός που δεν θυσιάζει τον μεταθανάτιο βίο για τον εγκόσμιο, θεωρεί αυτά τα πράγματα ταπεινωτικά. Διότι έχει υπακούσει στις θεϊκές και προφητικές προειδοποιήσεις.
«Οι δούλοι του Ελεήμονος (Αλλάχ) είναι εκείνοι που περπατούν στη γη με ταπεινότητα. Και όταν οι αμαθείς τους ενοχλούν…»
‘Να είστε καλά.’
και το προσπερνούν.”
(Φουρκάν, 25/63)
«Μη περπατάς στη γη με αλαζονεία και υπεροψία, γιατί ούτε τη γη θα διασχίσεις, ούτε θα φτάσεις στο ύψος των βουνών.»
(Ισραήλ, 17/37)
και
«Μη καυχιέσαι εναντίον των ανθρώπων, μη περπατάς με αλαζονεία στη γη! Διότι ο Θεός δεν αγαπά κανέναν που καυχιέται και είναι υπερήφανος.»
(Λουκμάν 31/18).
«Όποιος θεωρεί τον εαυτό του σπουδαίο ή περπατά με υπεροψία, θα παρουσιαστεί ενώπιον του Θεού, ο οποίος θα είναι οργισμένος εναντίον του.»
(Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ, ΙΙ, 118).
«Το χαμόγελό σου στον αδελφό σου (μουσουλμάνο) είναι ελεημοσύνη. Η προτροπή σου σε καλό και η αποτροπή σου από το κακό είναι ελεημοσύνη. Η καθοδήγηση κάποιου που έχει χάσει το δρόμο του είναι ελεημοσύνη. Και η απομάκρυνση από το δρόμο πέτρας, αγκάθου, κόκκαλου κ.λπ. είναι ελεημοσύνη για σένα.»
(Τιρμίζι, Μπιρρ, 36.)
«Ο Αλλάχ, ο Παντοδύναμος, μου αποκάλυψε ότι πρέπει να είστε ταπεινοί.»
(Rizazu’s-Salihin, II, 37).
«Όποιος ταπεινώνεται για χάρη του Θεού, ο Θεός σίγουρα θα τον υψώσει.»
(Μουσλίμ, Μπιρρ, 69; Τιρμίζι, Μπιρρ, 82).
Αυτές οι προειδοποιήσεις και οι καλές ειδήσεις θα πρέπει να αποτελούν πηγή υπομονής.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
