Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Μία από τις πιο τέλειες μορφές λατρείας που ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) εκπλήρωσε ήταν η υπομονή. Αυτός (ειρήνη σ’ αυτόν) πέρασε με επιτυχία τη δοκιμασία της υπομονής μέσα από τις μετανάστευσεις, τους πολέμους, τις πολλές συμφορές και τις δυσκολίες.
Οι συμφορές και οι ασθένειες αποτελούν μια άλλη σκάλα ανόδου. Ένας μουσουλμάνος ανυψώνεται πνευματικά όσο υπακούει σε κάθε εντολή του Θεού και αποφεύγει κάθε απαγόρευσή Του. Μια άλλη μορφή αυτής της ανύψωσης επιτυγχάνεται με την υπομονή στις συμφορές και τις ασθένειες. Οι συμφορές που υφίσταται ο άνθρωπος του διδάσκουν με σαφήνεια την αδυναμία του, ότι είναι ένας αδύναμος δούλος και ότι δεν έχει τη δύναμη να αποτρέψει κανένα γεγονός, από τροχαία ατυχήματα μέχρι πλημμύρες και καταιγίδες. Οι ασθένειες επαναλαμβάνουν το ίδιο μάθημα στο εσωτερικό του ανθρώπου. Ο άνθρωπος, κατανοώντας πολύ καλά ότι δεν μπορεί να ελέγξει ούτε τα εξωτερικά γεγονήματα ούτε τα γεγονότα στο σώμα του, αφού λάβει τα απαραίτητα μέτρα για τη θεραπεία, εμπιστεύεται τον Κύριό του με τη συνείδηση της αδυναμίας του και περιμένει τη θεραπεία από Εκείνον. Αυτή η κατάσταση αποτελεί μεγάλη πνευματική πρόοδο για τον πιστό.
Οι άνθρωποι που περνούν διάφορες δοκιμασίες με τέτοιες ποικίλες εκδηλώσεις σε όλη τη ζωή τους, θα μεταναστεύσουν στην αιώνια κατοικία μετά από αυτή τη σύντομη επίγεια ζωή. Θα συναντήσουν τις αληθινές τους μορφές, θα βρουν και θα απολαύσουν εκεί την ευλογία της γνώσης και της αγάπης στο πλήρες βαθμό.
Κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζει ένας μουσουλμάνος είναι σίγουρα προς όφελός του: είτε σβήνει τις προηγούμενες αμαρτίες του, είτε αποτρέπει μελλοντικές συμφορές και δεινά, είτε είναι μια θεϊκή προειδοποίηση και νουθεσία, είτε μια δοκιμασία για την περαιτέρω αύξηση της πνευματικής του θέσης.
Ο άνθρωπος πρέπει να προσεύχεται να μην επαναστατήσει η ψυχή του στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, αλλά να υπακούσει, και να ζητάει το καλό από τον Θεό. Ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) συνέστησε προσευχή σε όποιον βρισκόταν σε τέτοια δυσκολία. Πρέπει να την διαβάζουμε και να παραδινόμαστε στον Θεό. Η προσευχή είναι η εξής:
Μπορείτε να προσεύχεστε στον Θεό όπως σας έρχεται στο νου. Ωστόσο, για να γίνουν δεκτές οι προσευχές, πρέπει να προσέξουμε ορισμένα σημεία. Πρώτον, η προσευχή πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο της αποδοχής. Δεύτερον, πρέπει να προέρχεται από ειλικρινές και αμαρτωλό στόμα. Αν είναι δυνατόν, θα ευλογηθεί με την προσευχή μετά από πλύσιμο (αμπντέστ) και με την κατανάλωση χαλάλ τροφής. Η προσευχή σε ευλογημένα μέρη, ιδιαίτερα σε τζαμιά και μασγίτ, σε ευλογημένες χρονικές περιόδους, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού και τις ευλογημένες νύχτες όπως η Νύχτα του Καντίρ και η Νύχτα του Μπεράτ, και μετά τις προσευχές, ιδιαίτερα μετά την πρωινή προσευχή, είναι επιθυμητή από την θεία σοφία και την θεία ευσπλαχνία. Αν απομακρυνθούμε από αυτές τις προϋποθέσεις, η αποτελεσματικότητα της προσευχής θα μειωθεί.
Σκεφτείτε ότι με την υπομονή σας στις δυσκολίες που σας προκαλούν, θα συγχωρεθούν οι αμαρτίες σας και θα κερδίσετε αρετή. Προσπαθήστε να βρείτε την πραγματική αιτία που σας προκαλούν δυσκολίες και δώστε προσοχή σε αυτά τα ζητήματα.
Η υπομονή είναι μια αρετή της ψυχής, ένα ωραίο χάρισμα. Η αντοχή σε πράγματα που είναι δύσκολα και βαριά για την ψυχή επιτυγχάνεται μόνο με υπομονή. Η επιμονή που επιδεικνύεται για την υπεράσπιση και τη διατήρηση ενός δικαιώματος είναι δυνατή μόνο με υπομονή. Για να εκπληρώσουμε τις εντολές του Θεού, να αντισταθούμε στις παράλογες επιθυμίες και πόθους της ψυχής, να αντιμετωπίσουμε τις συμφορές και τις δοκιμασίες που έρχονται στη ζωή και προκαλούν μεγάλη θλίψη και λύπη, και να τις ξεπεράσουμε, είναι απαραίτητο να είμαστε υπομονετικοί και να συνηθίσουμε την υπομονή.
Η μητέρα όλων των αρετών, το μυστικό της επιτυχίας και της τελειοποίησης στη ζωή, είναι αυτή η υπέροχη ιδιότητα. Η αιτία κάθε αθλιότητας είναι η ανυπομονησία ή η αδυναμία να επιδείξουμε την απαραίτητη υπομονή. Η υπομονή κατέχει μια αξία ανώτερη από κάθε αρετή.
Η υπομονή φέρνει σωτηρία, φέρνει επιτυχία. Η υπομονή είναι πικρή, αλλά το αποτέλεσμά της είναι γλυκό. Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία του Θεού επ’ αυτού) είπε:
εξυμνώντας την αρετή της υπομονής.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν):
Με τα λόγια αυτά, τόνισε τη σημασία της υπομονής όταν κανείς αντιμετωπίζει μια καταστροφή για πρώτη φορά.
Η αποδοχή της καταδίκης, της φτώχειας και της ταπείνωσης δεν σημαίνει υποταγή σε άδικες παραβιάσεις, σε επιθέσεις που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και σιωπή απέναντι σε αυτές. Απαιτείται ειλικρινής θλίψη και αγώνας εναντίον τους. Η υπομονή δεν είναι η αποδοχή των κακών που ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει με τη δική του δύναμη και θέληση, ούτε η αδιαφορία απέναντι στις ανάγκες που μπορεί να καλύψει, αλλά η αδυναμία και η οκνηρία. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
έτσι προσευχήθηκε.
Bazı sıkıntılar vardır ki, kulun iradesini ve gücünü aşar. Böyle felaketler başa geldiğinde, heyecana kapılmadan ve şikayet etmeden, ilahi takdire razı olup sabretmek müminlerin özelliklerindendir. Nitekim Cenab-ı Allah Kur’an-ı Kerim’de sabr-ı cemili (güzel sabır) emretmektedir. Resulullah (sav) buyurmuştur: Aslında, bir şey elden geldiği zamanlarda sabır göstermenin, gelmediği zamanlarda ise sabırsızlık göstermenin bir faydası yoktur ve gereksiz bir harekettir.
Σημαίνει να υπακούς στις αναπόφευκτες καταστάσεις που έρχονται κόντρα στην ανθρώπινη φύση και να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες, όπως αναφέρεται σε περισσότερους από εβδομήντα στίχους του Κορανίου. Σκοπός της υπομονής είναι να μην ανησυχείς, να μην πανικοβάλλεσαι και να δείχνεις αντοχή απέναντι σε απρόσμενες καταστάσεις και δυσκολίες. Ο Θεός έχει υποσχεθεί να ανταμείψει απλόχερα όσους υπομένουν και τους έχει επαινέσει.
Οι πιστοί, συχνά, γίνονται στόχος της καταπίεσης και της κακίας των εχθρών του Θεού, απλώς και μόνο επειδή πιστεύουν· υποφέρουν διάφορα βασανιστήρια και αναγκάζονται να πολεμήσουν εναντίον τους. Σε αυτή την κατάσταση, η υπομονή είναι η πηγή δύναμης του πιστού, ο φύλακας της πίστης του. Όταν ο Φαραώ θέλησε να βασανίσει τους πιστούς του Μωυσή (Μωυσέως), εκείνοι είπαν:
έτσι προσεύχονταν. Είναι γνωστό πόση υπομονή και αντοχή έδειξαν ο αγαπημένος μας Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) και οι πρώτοι Μουσουλμάνοι στις βασανιστικές και σκληρές δοκιμασίες που υπέστησαν.
Ακόμη και οι πλευρές των θρησκευτικών πρακτικών που μας φαίνονται δύσκολες, με υπομονή γίνονται ευκολότερες. Έτσι, με ηρεμία προσευχόμαστε πέντε φορές την ημέρα και νηστεύουμε χωρίς δυσκολία τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες θρησκευτικές πρακτικές και τις ηθικές συμπεριφορές. Τα παρακάτω εδάφια το αποδεικνύουν:
Συχνά ο άνθρωπος ακολουθεί τις επιθυμίες του εγώ του· του είναι δύσκολο να υπακούσει στις εντολές του Θεού και να αποφύγει τις απαγορεύσεις Του, επιθυμεί να ικανοποιήσει τις κακές επιθυμίες που ευχαριστούν το εγώ του, και αποφεύγει την καλοσύνη και την αρετή. Για παράδειγμα, το να ξοδέψει τα χρήματά του σε διασκέδαση και απολαύσεις του φαίνεται πιο ευχάριστο από το να τα δώσει σε έναν φτωχό. Για ένα παιδί, το παιχνίδι φαίνεται πιο ελκυστικό από το διάβασμα. Το να περιπλανιέται και να διασκεδάζει προτιμάται από το να εργάζεται και να κερδίζει.
Σε τέτοια περίπτωση, είναι μια πολύ ωραία πράξη για τον άνθρωπο να επιλέγει το καλό, το χρήσιμο, ακόμα κι αν του είναι δύσκολο, και να προσπαθεί να το φέρει εις πέρας με υπομονή και επιμονή.
Επιπλέον, οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ζωής τους μπορεί να βρεθούν σε αφθονία ή στέρηση, να αρρωστήσουν ενώ είναι υγιείς, να αντιμετωπίσουν καταστροφές όπως πλημμύρες, σεισμούς, πυρκαγιές· σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η μεγαλύτερη στήριξη του ανθρώπου είναι η υπομονή. Η αντίθετη συμπεριφορά οδηγεί τον άνθρωπο στην απείθεια και την αχαριστία προς τον Θεό. Ο Παντοδύναμος Θεός είπε σχετικά:
Οι προφήτες είναι τα μεγαλύτερα παραδείγματα υπομονής, διότι αντιμετώπισαν όλες τις δυσκολίες με υπομονή. Η ευχή μας πρέπει να είναι να μας καταστήσει ο Θεός (ο Παντοδύναμος) από τους δούλους Του.
Η υπομονή είναι η κορυφή της πίστης και της λατρείας, της γνώσης και της σοφίας, εν ολίγοις, όλων των αρετών. Ο υπομονετικός άνθρωπος είναι καλός άνθρωπος. Ο Θεός έχει αναγγείλει ότι όσοι πράττουν καλές πράξεις και συμβουλεύουν ο ένας τον άλλον για δικαιοσύνη και υπομονή θα σωθούν. Η υπομονή είναι ο δρόμος προς τη νίκη (Αλ-Ασρ, 103/1-3).
Ο Προφήτης μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν)·
διέταξε.
Επίσης, ο Παντοδύναμος Θεός λέει:
Από αυτούς και παρόμοιους στίχους, μαθαίνουμε ότι ο Θεός δοκιμάζει τους ανθρώπους με διάφορες δυσκολίες και ότι αυτοί που υπομένουν κερδίζουν αυτή τη δοκιμασία.
Με υπομονή λύνονται όλες οι δυσκολίες, ξεπερνιούνται όλα τα εμπόδια. Γι’ αυτό και οι πρόγονοί μας είπαν:
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
Η υπομονή, την οποία πιστεύουμε ακράδαντα ότι είναι ευεργετική για εμάς, είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των προφητών. Όλοι υπέστησαν διάφορες δυσκολίες, υπέμειναν κακουχίες, εκδιώχθηκαν από τις πατρίδες τους, φυλακίστηκαν από ηγεμόνες, αλλά πάντοτε υπέμειναν. Υπάρχουν πολλά ιερά εδάφια στο Κοράνι που αναφέρονται στην υπομονή των προφητών. Η ζωή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) είναι γεμάτη από τα ωραιότερα παραδείγματα υπομονής. Γι’ αυτό, καθήκον κάθε μουσουλμάνου είναι να ζητά υπομονή από τον Θεό και να είναι υπομονετικός, πιστεύοντας ότι η σωτηρία βρίσκεται στην υπομονή.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
