– Μπορείτε να μου δώσετε πληροφορίες σχετικά με το πώς ο Διάβολος απάντησε στις ερωτήσεις του Προφήτη μας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σχετικά με το θέμα, ο Μουχιγιεντίν Ιμπν Αραμπί
“Το Δέντρο της Δημιουργίας”
στο έργο με τίτλο
“Οι Παγίδες του Διαβόλου”
Αν και αναφέρεται μια τέτοια αφήγηση με τον τίτλο, η πηγή της δεν δίνεται:
Από τον Ιμπν Αμπάς (ρα), με αφήγηση του Μουάζ μπιν Τζεμπέλ.
«Μια μέρα ήμασταν με τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Είχαμε συγκεντρωθεί στο σπίτι ενός από τους Ανσάρ… Είχαμε σχηματίσει μια ολόκληρη κοινότητα.»
Οικοδεσπότης
«Εσείς που είστε μέσα… Θα μου επιτρέψετε να μπω στο σπίτι; Έχω μια παράκληση, μια δουλειά που πρέπει να διεκπεραιώσω…»
Τότε, όλοι άρχισαν να κοιτάζουν το πρόσωπο του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Εκείνος ήταν ο μεγάλος, πάντοτε. Η άδεια θα ερχόταν από εκείνον…
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) ενημερώθηκε για την κατάσταση και είπε:
«Ξέρετε ποιος είναι αυτός που μιλάει;»
είπε. Και εμείς όλοι μαζί είπαμε:
«Ο Αλλάχ και ο Απόστολός Του γνωρίζουν καλύτερα.»
Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Είναι ο καταραμένος διάβολος. Ο Σατανάς. Η κατάρα του Θεού να είναι πάνω του…»
Μόλις το είπε, ο Χαζράτ Ομέρ (Hazrat Ömer):
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού, δώσε μου άδεια να τον σκοτώσω.»
είπε.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) δεν έδωσε αυτή την άδεια· είπε τα εξής:
«Σταμάτα, Ωμέρ, δεν ξέρεις ότι του έχει δοθεί προθεσμία μέχρι μια ορισμένη ώρα… Σταμάτα να σκοτώνεις.»
Και μετά είπε:
«Ανοίξτε του την πόρτα να μπει… Έχει πάρει εντολή να έρθει εδώ. Προσπαθήστε να καταλάβετε τι θα πει. Ακούστε προσεκτικά όσα θα σας πει…»
Ας ακούσουμε τώρα την αφήγηση από τον ίδιο τον αφηγητή, δηλαδή από τον ραβί. Αυτός λοιπόν είπε:
«Του άνοιξαν την πόρτα. Μπήκε μέσα και φάνηκε μπροστά μας. Και κοιτάξαμε και είδαμε: η μορφή του ήταν η εξής: ένας γέρος. Κουτσός. Και ταυτόχρονα φαλακρός. Στο πηγούνι του κρέμονταν έξι ή επτά τρίχες. Σαν τρίχες αλόγου. Τα μάτια του ήταν στραμμένα προς τα πάνω. Το κεφάλι του ήταν σαν κεφάλι μεγάλου ελέφαντα. Και τα χείλη του έμοιαζαν με χείλη βουβαλιού. Τότε έκανε ένα χαιρετισμό:»
«Χαίρεσαι, ω Μωάμεθ! Χαίρετε, ω σύνολο των μουσουλμάνων!»
Στον χαιρετισμό του, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) απάντησε ως εξής:
«Ο χαιρετισμός ανήκει στον Θεό, ω καταραμένε.»
Και του είπε:
«Άκουσα ότι ήρθε για μια δουλειά· ποια είναι αυτή η δουλειά;»
Ο Διάβολος είπε τα εξής:
«Δεν ήρθα εδώ με τη θέλησή μου. Ήρθα αναγκαστικά.»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ρώτησε:
«Ποια είναι αυτή η υποχρέωση;»
Ο Διάβολος είπε:
«Ένας άγγελος ήρθε σε μένα από τον Κύριο, τον ένδοξο. Και είπε:»
«Ο Αλλάχ, ο Παντοδύναμος, σου δίνει εντολή.»
Θα πας στον Μωάμεθ. Αλλά ταπεινός και εξευτελισμένος. Με ταπεινοφροσύνη. Θα πας σ’ αυτόν και θα του πεις πώς εξαπάτησες τους γιους του Αδάμ. Θα του πεις πώς τους ξεγέλασες, έναν έναν. Και μετά θα του πεις την αλήθεια, ό,τι κι αν σε ρωτήσει.
Έπειτα… ο Θεός Παντοδύναμος είπε:
«Αν προσθέσεις ψέμα στα λόγια σου, αν δεν πεις την αλήθεια… θα σε κάψω σε στάχτη. Ο άνεμος θα σε διασκορπίσει… θα σε ταπεινώσω μπροστά στους εχθρούς σου.»
“Έτσι είναι, ω Μωάμεθ, ήρθα σε σένα κατ’ εντολήν.”
Ρώτησέ με ό,τι επιθυμείς.
Αν δεν απαντήσω σωστά σε όσα με ρωτούν, οι εχθροί μου θα διασκεδάσουν εις βάρος μου. Και σίγουρα δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να γίνεις το αντικείμενο διασκέδασης των εχθρών σου.”
Στη συνέχεια, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ρώτησε:
«Αφού θα είσαι ειλικρινής στα λόγια σου, τότε πες μου:»
Ποιος είναι ο άνθρωπος που αντιπαθείς περισσότερο από όλους;
»
Ο διάβολος απάντησε:
«Εσύ είσαι, ω Μωάμεθ… Δεν υπάρχει κανείς ανάμεσα στα πλάσματα του Θεού που να μισώ περισσότερο από εσένα. Και ποιος θα μπορούσε να είναι σαν εσένα;»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ρώτησε:
«Ποιους μισείς και δεν αγαπάς περισσότερο από εμένα;»
Ο Διάβολος είπε:
«Σε έναν ευσεβή νέο… που έχει αφιερώσει την ύπαρξή του στο δρόμο του Θεού.»
Στη συνέχεια, η συζήτηση ερωτήσεων και απαντήσεων συνεχίστηκε ως εξής. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ρώτησε, και ο διάβολος απάντησε.
«Και ποιον δεν αγαπάς;»
«Τον σοφό, τον οποίο γνωρίζω ως υπομονετικό και απέχοντα από ύποπτες πράξεις.»
«Και μετά;»
«Ο φτωχός που είναι υπομονετικός, δεν αποκαλύπτει την ανάγκη του σε κανέναν… Δεν παραπονιέται για την κατάστασή του.»
«Και πώς ξέρεις ότι αυτός ο φτωχός είναι υπομονετικός;»
«Ω Μωάμεθ, όποιος δεν εκφράζει την ανάγκη του σε κάποιον όμοιό του, και όποιος εκφράζει την ανάγκη του σε κάποιον όμοιό του τρεις συνεχόμενες ημέρες, ο Θεός δεν τον κατατάσσει στους υπομονετικούς. Η υπομονή των υπομονετικών δεν είναι τέτοια. Εν ολίγοις, την υπομονή του την καταλαβαίνω από την κατάστασή του, τη συμπεριφορά του και την απουσία παραπόνων.»
«Μετά ποιος;…»
«Ο ευγνώμων είναι πλούσιος.»
«Από πού ξέρεις όμως ότι ο πλούσιος είναι ευγνώμων;»
«Αν τον δεις να κερδίζει με έντιμο τρόπο και να ξοδεύει με σύνεση, τότε ξέρω πως είναι ένας ευγνώμων πλούσιος.»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) άλλαξε θέμα και του έκανε μια άλλη ερώτηση:
«Και πώς θα είσαι εσύ, όταν η κοινότητά μου σηκωθεί για προσευχή;»
«Ω Μωάμεθ, με πιάνει ελονοσία. Τρέμω.»
«Γιατί γίνεσαι έτσι, ρε καταραμένε;…»
«Διότι ο δούλος, όταν προσκυνά τον Θεό, ανυψώνεται σε ένα βαθμό.»
«Και πώς είσαι εσύ όταν νηστεύουν;»
«Τότε θα συνδεθώ. Μέχρι να φάνε το βραδινό τους γεύμα.»
«Και τι θα κάνεις όταν πάνε για προσκύνημα στη Μέκκα;…»
“Τότε θα τρελαθώ.”
«Και πώς είσαι όταν διαβάζουν το Κοράνι;…»
«Τότε θα λιώσω, θα λιώσω σαν μολύβι στη φωτιά».
«Πώς είναι η κατάστασή τους όταν δίνουν ελεημοσύνη;»
«Α, τότε η κατάστασή μου θα είναι πολύ άσχημη. Σαν να παίρνει ο ελεήμων ένα πριόνι και με κόβει στα δύο.»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) ρώτησε για τις αιτίες:
«Γιατί να σε κόψουν στη μέση με πριόνι, ω Αμπά Μπουρρέ;…»
Τότε ο διάβολος είπε:
“Να σας το εξηγήσω και αυτό…”
αφού το είπε, άρχισε να εξηγεί:
“Διότι η ελεημοσύνη έχει τέσσερις αρετές. Συγκεκριμένα:
1) Ο Θεός, ο Παντοδύναμος, ευλογεί τα αγαθά εκείνου που δίνει ελεημοσύνη.
2) Αυτός που δίνει ελεημοσύνη, τον κάνει αγαπητό στον λαό του.
3) Ο Θεός Παντοδύναμος, την ελεημοσύνη που δίνει, την καθιστά πέπλο ανάμεσα σε αυτόν και την κόλαση.
4) Ο Θεός απομακρύνει από αυτόν τις συμφορές, τις δυσκολίες και τις θλίψεις.
Στη συνέχεια, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) του έθεσε μερικές ερωτήσεις σχετικά με τους συντρόφους του:
«Τι λες για τον Αμπού Μπακρ;»
Ο διάβολος απάντησε:
«Αυτός δεν μου υπάκουε ούτε στην εποχή της άγνοιας… Πώς θα μου υπακούσει τώρα που έγινε μουσουλμάνος;»
«Και τι λες για τον Ομάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ;»
«Ορκίζομαι στον Θεό, τον έβλεπα και έφευγα μακριά του, όπου κι αν τον συναντούσα.»
«Και τι λες για τον Οσμάν μπιν Αφφάν;»
«Ντρέπομαι γι’ αυτόν… πάρα πολύ… όπως ντρέπονται γι’ αυτόν και οι άγγελοι του Ραχμάν.»
«Και τι λες για τον Αλί μπιν Αμπί Τάλιμπ;»
“Αχ, να ξεφύγω από τα χέρια του… Να μείνει μόνος του, να μείνω μόνη μου… Να με αφήσει… να τον αφήσω κι εγώ; Αλλά δε με αφήνει.”
Αφού ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) έθεσε τις παραπάνω ερωτήσεις και ολοκλήρωσε εν μέρει τις απαντήσεις που έδωσε ο διάβολος, είπε τα εξής:
«Δόξα τω Θεώ, ο οποίος χάρισε ευτυχία στην κοινότητά μου και σε έκανε να υποφέρεις μέχρις ορισμένου χρόνου.»
Ο καταραμένος, αφού άκουσε εκείνη τη φράση του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη σε αυτόν), είπε:
«Αλίμονο, αλίμονο… Πού είναι η ευτυχία του έθνους; Εγώ, όσο ζω μέχρι την ορισμένη ώρα, πώς θα ησυχάσεις εσύ για το έθνος; Εγώ θα εισχωρήσω στις φλέβες τους. Θα αναμειχθώ με τις σάρκες τους. Αλλά αυτοί δεν θα δουν και δεν θα καταλάβουν την κατάστασή μου. Ορκίζομαι στον Αλλάχ, που με δημιούργησε και μου έδωσε προθεσμία μέχρι την ημέρα της ανάστασης, ότι θα τους αποπλανήσω όλους. Τους αμαθείς και τους σοφούς, τους αναλφάβητους και τους μορφωμένους… Τους ασεβείς και τους ευσεβείς… Εν ολίγοις, κανείς από αυτούς δεν θα γλιτώσει από τα χέρια μου. Εκτός από… τους αληθινούς δούλους του Αλλάχ… Ναι, αυτούς δεν μπορώ να αποπλανήσω.»
Τότε ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ρώτησε:
«Ποιοι είναι, κατά τη γνώμη σου, οι ειλικρινείς και αφοσιωμένοι υπηρέτες;»
«Δεν ξέρεις, ω Μωάμεθ;»
Όποιος αγαπάει τα δίρχαμ και τα δηνάριά του… δεν έχει ειλικρίνεια προς τον Θεό. Αν δω κάποιον που δεν αγαπάει τα δίρχαμ και τα δηνάριά του, που δεν απολαμβάνει τον έπαινο και την κολακεία… ξέρω ότι είναι ειλικρινής… αμέσως τον αφήνω και φεύγω.
“Ένας δούλος, όσο αγαπάει τα υλικά αγαθά και την κολακεία, και όσο η καρδιά του παραμένει δεμένη στις εγκόσμιες επιθυμίες, είναι ο πιο υπάκουος σε εμένα ανάμεσα σε εκείνους που σας περιέγραψα.”
“Δεν ξέρετε ότι;
Η φιλαργυρία είναι η μεγαλύτερη από τις μεγάλες αμαρτίες. Δεν ξέρετε, ω Μωάμεθ, ότι η φιλοδοξία για εξουσία συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες από τις μεγάλες αμαρτίες;
«Ω Μωάμεθ, δεν ξέρεις ότι έχω εβδομήντα χιλιάδες παιδιά;»
Κάθε έναν από αυτούς τον έχω στείλει σε διαφορετικό μέρος. Και… με κάθε παιδί μου, υπάρχουν πάλι εβδομήντα χιλιάδες δαίμονες. Μερικούς τους έστειλα στους θρησκευτικούς ηγέτες. Μερικούς τους έστειλα στους νέους. Μερικούς τους έστειλα στους γέροντες. Και μερικούς τους έβαλα να ταλαιπωρούν τις γριές.
“Όσον αφορά τους νέους;
Δεν έχουμε καμία διαφωνία μεταξύ μας. Τα πάμε πολύ καλά μαζί τους. Όσο για τα παιδιά… Τα δικά μας παίζουν με τα δικά τους όπως θέλουν.”
«Κάποιους από τους δικούς μας τους έκανα να ταλαιπωρούνται από τους ασκητές. Κάποιους άλλους από τους ερημίτες. Εκείνοι πλησιάζουν αυτούς, τους φέρνουν σε διάφορες καταστάσεις. Τους περιπλανώνται από λόφο σε λόφο. Φτάνουν σε τέτοιο σημείο που αρχίζουν να βλασφημούν τις αιτίες… Έτσι τους παίρνω την ειλικρίνεια. Με αυτές τις καταστάσεις, η λατρεία που κάνουν γίνεται χωρίς ειλικρίνεια… Αλλά δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτές τις καταστάσεις τους.»
Ο Διάβολος, από δω και πέρα,
άρχισε να kểει την ιστορία ενός ιερέα που είχε απατήσει.
Και είπε:
«Δεν ξέρεις, ω Μωάμεθ, τον ιερέα Βαρσισί; Εβδομήντα ολόκληρα χρόνια λάτρευε τον Θεό με αφοσίωση. Στο τέλος αυτής της λατρείας, είχε φτάσει σε τέτοιο βαθμό αφοσίωσης, που κάθε άρρωστος για τον οποίο προσευχόταν, θεραπευόταν χάρη στην ευλογία της προσευχής του. Τον ακολούθησα και δεν τον άφησα ποτέ… Πέσε σε πορνεία. Έγινε δολοφόνος. Και τελικά, έπεσε στην απιστία. Αυτός είναι εκείνος για τον οποίο ο Θεός, ο Υπέρτατος, μιλάει στο ιερό βιβλίο Του, λέγοντας:»
«…Είναι σαν την κατάσταση του διαβόλου, ο οποίος λέει στον άνθρωπο: Γίνε άπιστος… Και όταν εκείνος γίνεται άπιστος, τότε του λέει: Εγώ είμαι μακριά από σένα… Εγώ φοβάμαι τον Αλλάχ, τον Κύριο των κόσμων.»
Στη συνέχεια, ο Διάβολος αναφέρθηκε σε ορισμένες κακές συνήθειες και εξήγησε πώς τις εκμεταλλευόταν:
ΨΕΜΑ
«Δεν ξέρεις, ω Μωάμεθ, ότι το ψέμα είναι δικό μου και εγώ είμαι ο πρώτος που είπε ψέμα;»
Όποιος λέει ψέματα είναι φίλος μου. Όποιος ορκίζεται ψευδώς είναι αγαπημένος μου. Δεν ξέρεις, ω Μωάμεθ, ότι εγώ ορκίστηκα ψευδώς στο όνομα του Θεού στον Αδάμ και την Εύα;
«Σας συμβουλεύω οπωσδήποτε…»
είπα… Θα το κάνω, γιατί η ψευδορκία είναι η διασκέδασή μου.”
ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ – ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ
“Όσο για τα κουτσομπολιά και τις συκοφαντίες… κι αυτά είναι οι καρποί και η χαρά μου.”
ΟΡΚΟΣ ΕΠΙ ΓΑΜΟΥ
«Όποιος ορκίζεται με όρκο διαζυγίου…»
Φοβούνται μήπως αμαρτήσουν, και όποιος πει τη λέξη «ταλάκ», είτε μια φορά είτε για κάτι σωστό, η γυναίκα του του απαγορεύεται μέχρι να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Και τα παιδιά που θα γεννήσουν με αυτή την κατάσταση μέχρι την Ημέρα της Κρίσης θα είναι όλα παιδιά μοιχείας. Όλοι θα πάνε στην κόλαση εξαιτίας της λέξης «ταλάκ» που ξεστόμισαν.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
«Ω Μωάμεθ, όσον αφορά εκείνον που αναβάλλει τις προσευχές του…»
Θα σας το εξηγήσω κι αυτό. Κάθε φορά που θέλει να σηκωθεί για προσευχή, τον κρατάω. Του σπέρνω αμφιβολίες. Του λέω:
«Υπάρχει ακόμα χρόνος. Εσύ είσαι απασχολημένος· ασχολήσου με τη δουλειά σου προς το παρόν. Θα το κάνεις αργότερα.»
Έτσι, προσεύχεται εκτός ώρας… Και γι’ αυτό η προσευχή του απορρίπτεται. Αν με νικήσει, θα του στείλω έναν από τους δαίμονες των ανθρώπων… Έτσι θα τον εμποδίσω να προσεύχεται στην ώρα του. Αν με νικήσει και σ’ αυτό… Τότε θα φροντίσω να τον λογαριάσω μέσα στην προσευχή. Ενώ προσεύχεται…
“Κοίτα δεξιά… Κοίτα αριστερά…”
λέω… Εκείνος κοιτάζει… Εκείνος που το έκανε… χαϊδεύω το πρόσωπό του, τον φιλώ στο μέτωπο. Μετά του λέω: “Έκανες μια αιώνια αταξία” και έτσι διαταράσσω την ησυχία του.”
«Ξέρεις, ω Μωάμεθ! Όποιος κοιτάζει δεξιά και αριστερά πολύ κατά τη διάρκεια της προσευχής, ο Αλλάχ δεν δέχεται την προσευχή του. Την απορρίπτει.»
«Και αν τον νικήσω και σε αυτό… θα πάω κοντά του όταν προσεύχεται μόνος. Και θα του πω: να προσεύχεται γρήγορα. Και αυτός θα αρχίσει να προσεύχεται γρήγορα. Σαν να μαζεύει κάτι από το έδαφος με το ράμφος του, όπως ο κόκορας.»
“Αν αποτύχω και πάλι να τον πείσω να κάνει αυτή τη δουλειά, τότε θα πάω δίπλα του την ώρα της προσευχής με την κοινότητα. Εκεί θα του βάλω ένα χαλινάρι. Θα τον κάνω να σηκώσει το κεφάλι του από την προσκύνηση και την υπόκλιση πριν από τον ιμάμη. Θα τον κάνω να προσκυνήσει και να υποκλιθεί και πριν από τον ιμάμη.”
«Λοιπόν… Επειδή έκανε έτσι, την ημέρα της κρίσης, ο Αλλάχ θα μετατρέψει το κεφάλι του σε κεφάλι γαϊδάρου. Αν και πάλι με νικήσει, τότε θα του διατάξω να τρίζει τα δάχτυλά του κατά την προσευχή. Έτσι θα γίνει ένας από εκείνους που με δοξάζουν.»
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Είναι αληθινά όσα αναφέρονται στο βιβλίο “Οι Παγίδες του Σατανά”, το οποίο λέγεται ότι ανήκει στον Μουχγιντίν Ιμπν Αραμπί; Είναι έγκυρο από την άποψη της κριτικής των χαντίθ;
– Μπορείτε να μου δώσετε πληροφορίες σχετικά με τα τεχνάσματα του διαβόλου;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
