– Ποιος είναι ο κύριος υπεύθυνος για την οικονομική διαβίωση της οικογένειας;
– Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διατροφή και τη συντήρηση της οικογένειας;
– Ο πατέρας, η μητέρα, τα παιδιά, όλοι θα είναι υπεύθυνοι;
– Ποιος ή ποιοι έχουν προτεραιότητα στα έσοδα και τα έξοδα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στο Ισλάμ, ο άνδρας, ως επικεφαλής και υπεύθυνος της οικογένειας, έχει το καθήκον να φροντίζει για τη διαβίωση της γυναίκας και των παιδιών.
Επίσης, όταν η μητέρα, ο πατέρας, τα αδέλφια και άλλοι συγγενείς περιέρχονται σε κατάσταση που χρήζουν φροντίδας,
“υποχρέωση διασφάλισης των μέσων διαβίωσης”
περιλαμβάνει και αυτούς. Μάλιστα, στο Ισλάμ
ιδιοκτήτης
ή
κάτοχος
Ακόμη και η φροντίδα για τη σίτιση και την ενυδάτωση των ζώων που κατέχει η οικογένεια είναι ευθύνη του επικεφαλής της οικογένειας. (1)
Αφού μια γυναίκα παντρευτεί και εγκατασταθεί στο σπίτι του συζύγου της,
Όλες οι δαπάνες για φαγητό, ρούχα και στέγαση βαρύνουν τον σύζυγο.
Αυτά, χωρίς να σπαταλάμε ούτε να είμαστε τσιγκούνηδες.
ανάλογα με το κοινωνικό επίπεδο των συζύγων
παρέχεται.
Δικαιούχοι διατροφής,
αν πρέπει να ταξινομηθούν από το μικρότερο στο μεγαλύτερο με βάση τον βαθμό συγγένειας
πρώτα τα παιδιά, μετά οι γονείς τους και οι γονείς των γονέων τους.
έσοδα. Σε αυτά
τρόπος
και
φύρ
λέγεται. Στη συνέχεια
σύζυγοι
και σύμφωνα με ορισμένους θεολόγους
στενοί συγγενείς που δικαιούνται διατροφή
έρχεται.
Η διατροφή των παιδιών βαρύνει τον πατέρα.
Επίσης, η διατροφή των μικρών παιδιών και των ανήμπορων μεγάλων αγοριών που δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες λόγω αναπηρίας, παράλυσης ή άλλης μόνιμης ασθένειας, ή για εύλογη αιτία όπως η εκπαίδευση.
Είναι υποχρέωση του πατέρα.
Η διατροφή των κοριτσιών βαρύνει τον πατέρα μέχρι να παντρευτούν, και σε περίπτωση διαζυγίου μετά τον γάμο.
Τη διατροφή των παιδιών των οποίων οι πατέρες έχουν αποβιώσει ή δεν είναι σε θέση να καταβάλουν διατροφή·
– Σύμφωνα με τον Αμπού Χανίφα
μητέρα
με τον παππού, δηλαδή τον πατέρα του πατέρα
παππούς,
– Σύμφωνα με τους Αμπού Γιουσούφ και Μωάμεθ
μητέρα,
– Σύμφωνα με τους Σαφίτες και τους Χανμπαλίτες
παππούς
αναλαμβάνει.(2)
Λόγω γήρατος, ασθένειας ή φτώχειας.
διατροφή των απόρων γονέων
Ανήκει στα παιδιά, αγόρια ή κορίτσια, που έχουν την οικονομική δυνατότητα. Αυτή είναι η άποψη στην οποία συμφωνούν οι νομικοί. Σύμφωνα με τις σχολές Χαναφί, Σαφί και Χανμπαλί, τα εγγόνια που έχουν την οικονομική δυνατότητα αναλαμβάνουν επίσης τη διατροφή των φτωχών παππούδων και γιαγιάδων τους.(3)
Σύμφωνα με τους Χαναφίτες
στενοί συγγενείς, όπως αδέλφια, θείοι και θείες, μεταξύ των οποίων ισχύει η αιώνια απαγόρευση γάμου,
Από τους Χανμπαλίτες
Οι κληρονόμοι, είτε μέσω συγγένειας είτε μέσω κληρονομίας, είναι αμοιβαία υπεύθυνοι για τη διατροφή ο ένας του άλλου, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις. (4)
Γυναίκα
πλούσιος ή φτωχός, μουσουλμάνος ή μη μουσουλμάνος
κατά τη διάρκεια της εκπλήρωσης των συζυγικών της καθηκόντων απέναντι στον σύζυγό της
Δεν υπάρχει διαφωνία μεταξύ των νομικών λογίων σχετικά με το ότι η διατροφή της γυναίκας βαρύνει τον σύζυγο. (5)
Τα άτομα που αναφέρονται εδώ είναι εκείνα που, όταν προκύψουν οι συνθήκες, υποχρεούνται να καταβάλλουν διατροφή ο ένας στον άλλον.
Μερικά από τα επιχειρήματα που προβάλλονται επί του θέματος, με αναφορές σε στίχους του Κορανίου και σε ορισμένα χαντίθ, είναι τα εξής:
“Αυτοί”
(των μητέρων)
το φαγητό, τα ρούχα και τα έθιμα ανήκουν στον πατέρα.”
(Αλ-Μπακαρά 2:233)
«Εμείς διατάξαμε τον άνθρωπο να φέρεται καλά στους γονείς του.»
(Αλ-Ανκαμπούτ 29/8)
«Αλλά στον κόσμο, αυτοί…»
(γονείς)
να τα πηγαίνεις καλά με.”
(Λουκμάν 31/15)
«Αναμφίβολα, το πιο καθαρό πράγμα που τρώει κανείς είναι
(χαλάλ)
πράγμα, είναι το κέρδος του. Και το παιδί του ανθρώπου είναι το κέρδος του.”
(6)
«Αναμφίβολα, το πιο καθαρό από όσα τρώτε είναι…»
(χαλάλ)
Αυτά που έχετε, είναι όσα έχετε αποκτήσει. Χωρίς αμφιβολία, τα παιδιά σας είναι επίσης από αυτά που έχετε αποκτήσει.”
(7)
«Εσύ και τα υπάρχοντά σου ανήκουν στον πατέρα σου.»
(8)
Πηγές:
1) Κασάνι, Μπενταγιούς-Σανάγι, 4/40.
2) Ιμπν αλ-Χουμάμ, Σαρχ αλ-Φατχ αλ-Καντίρ, 4: 371; Αμπντουσσαλάμ μπ. Σαΐντ Τενούχι Σεχνούμ, αλ-Μουντεββενέτου αλ-Κούμπρα, (Κάιρο: Ματμπαατούς-Σαάδε, 1323/1905), 1: 298; Σάβι, Μπουλγατούς-σάλικ, 2: 492; Γιρνάτι, αλ-Κεβανίνου αλ-φικχίγια, 362; Μάβερντι, αλ-Χάβι αλ-κεμπίρ, 11: 477 και 479; Αμπού Μουχάμμαντ Μουβαφφακουντίν Αμπντουλλάχ μπ. Αχμέτ Ιμπν Κουδμά, αλ-Κάφι, έκδ. Αμπντουλλάχ μπ. Αμπντουλμουχσίν Τουρκί, (Γκίζα: Χιτζρ λιτ-Τιμπάα καιν-Ναχρ, 1417/1997), 5: 99 και 103.
3) Ιμπν αλ-Χουμάμ, Σαρχ αλ-Φατχ αλ-Καντίρ, 4: 375; Γιρνατί, αλ-Κεβανίν αλ-φικχίγια, 365; Μαβερντί, αλ-Χάβι αλ-κεμπίρ, 11: 487; Ιμπν Κουδάμα, αλ-Κάφι, 5: 99.
4) Ιμπν αλ-Χουμάμ, Σαρχ αλ-Φατχ αλ-Καντίρ, 4: 378; Γιρνατί, αλ-Κεβανίν αλ-φικχίγια, 364-365; Μαβερντί, αλ-Χάβι αλ-κεμπίρ, 11: 491; Ιμπν Κουδάμα, αλ-Κάφι, 5: 100.
5) Ιμπν αλ-Χουμάμ, Σαρχ Φετχ αλ-Καντίρ, 4: 340; Γιρνατί, αλ-Κεβανίν αλ-φικχίγια, 362; Μαβερντί, αλ-Χάβι αλ-κεμπίρ, 11: 409; Ιμπν Κουδάμα, αλ-Κάφι, 5: 77.
6) Νεσαΐ, αλ-Σουνέν αλ-Κουμπρά, επιμ. και εκδ. Χασάν Αμπντούλμουνίμ Σελμπί, (Βηρυτός: Μουεσέσετουρ-Ρισάλε, 1421/2001), “μπουγιού” 30.
7) Ιμπν Ματζέ, Εμπόριο, 12.
8) Ιμπν Μάτζε, Εμπόριο, 12.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
