Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ας συνοψίσουμε εν συντομία τις προϋποθέσεις που, σύμφωνα με τους ισλαμικούς μελετητές, πρέπει να πληρούνται για να θεωρηθεί μια περιοχή ως εμπόλεμη ζώνη (νταρ-ουλ-χαρπ) και αν η Τουρκία πληροί αυτές τις προϋποθέσεις:
Πρώτα
εμπόλεμη ζώνη
και
Νταρουλισλάμ
Κρίνουμε σκόπιμο να δώσουμε τους ορισμούς των εννοιών αυτών. Ο Ö. Nasuhî Bilmen, στο λεξικό του με τίτλο “Hukuk-u İslâmiye ve Istılâhat-ı Fıkhiyye Kamûsu”, ορίζει το “dârülislâm” και το “dârülharbi” ως εξής:
«Νταρουλισλάμ,
Είναι τόποι που βρίσκονται υπό την κυριαρχία των Μουσουλμάνων, όπου οι Μουσουλμάνοι ζουν με ασφάλεια και ειρήνη και εκπληρώνουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Επίσης, τόποι που βρίσκονται υπό την κυριαρχία μη-μουσουλμάνων με τους οποίους οι Μουσουλμάνοι δεν έχουν συνθήκη ειρήνης.
εμπόλεμη ζώνη
«τιρ» (1)
Ακόμη και αν εξεταστούν προσεκτικά μόνο αυτές οι περιγραφές, γίνεται σαφές ότι η Τουρκία είναι μια χώρα του Ισλάμ και ότι όσοι αποκαλούν αυτή τη χώρα “νταρ-ουλ-χαρπ” (χώρα πολέμου) δεν έχουν καμία βάση στις ισχυρισμούς τους.
Ήδη οι απόψεις που έχουν διατυπωθεί επί του θέματος δεν έχουν ξεπεράσει το επίπεδο των αφηρημένων ισχυρισμών. Σε αφηρημένους ισχυρισμούς που δεν βασίζονται σε αποδείξεις και δεν έχουν βάση αλήθειας, δεν δίνεται καμία σημασία. Όπως σε κάθε επιστήμη, έτσι και στις θρησκευτικές επιστήμες, η θεμελιώδης αρχή είναι η στήριξη των ζητημάτων σε αδιάσειστες αποδείξεις. Και πάλι, σε κάθε επιστήμη, η κρίση ανήκει στους ειδικούς επιστήμονες του πεδίου. Οι ειδικοί στις θρησκευτικές επιστήμες είναι, κατ’ αρχάς, οι ιμάμηδες των τεσσάρων μεγάλων μεζχάμπων, οι μουτζτεχίντ και οι νομικοί. Γι’ αυτό, όποιος και αν μιλάει εξ ονόματος της θρησκείας, οφείλει να μεταφέρει πιστά τις ερμηνείες των μεγάλων μουτζτεχίντ και τις φετφάδες των νομικών. Οι απόψεις αυτών των σεβαστών προσώπων είναι επαρκείς και ικανές για όλες τις εποχές.
Η ιστορία αποδεικνύει ότι κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ξεπεράσει τους μεγάλους μουτζαχίτ-ι ιζάμ. Κανένας μελετητής που ακολούθησε δεν ισχυρίστηκε ισοτιμία με αυτούς, και ούτε ορισμένοι αλαζόνες αυτού του αιώνα μπόρεσαν να προσφέρουν τίποτα πέρα από απλούς ισχυρισμούς.
Μετά από αυτή τη σύντομη εξήγηση, οι σχολές Σαφιιτών και Χαναφιτών
«νταρουλχάρπ»
και
«νταρουλισλάμ»
Ας εξηγήσουμε τις διατάξεις που αφορούν αυτό το θέμα:
Σύμφωνα με τη σουνιτική σχολή Σαφίι,
Εάν μια χώρα ή μια περιοχή κατακτηθεί έστω και μία φορά από μουσουλμάνους, τότε η χώρα και η περιοχή αυτή ανήκουν πλέον στους μουσουλμάνους μέχρι την ημέρα της κρίσεως.
«νταρουλισλάμ»
Αυτή η απόφαση δεν αλλάζει, ακόμα κι αν μια τέτοια χώρα πέσει αργότερα στα χέρια των απίστων. Ακόμα και οι χώρες των μη μουσουλμάνων που βρίσκονται σε ειρήνη με τους μουσουλμάνους δεν θεωρούνται «χώρα πολέμου» (2).
Η νομική γνώμη του Ιμάμ Σαφίι είναι σαφής και αδιαμφισβήτητη. Συνεπώς, σύμφωνα με τη σουνιτική σχολή Σαφίι, όχι μόνο η Τουρκία, αλλά και η Γιουγκοσλαβία, η Βουλγαρία, η Ελλάδα, η Μπουχάρα, η Σαμαρκάνδη και η Κριμαία δεν είναι «νταρ-ουλ-χαρμπ» (χώρα πολέμου), αλλά «νταρ-ουλ-ισλάμ» (χώρα του Ισλάμ).
Σύμφωνα με τον Ιμάμ Σαφί’ι,
Για να θεωρηθεί μια περιοχή «νταρουλχαρπ», πρέπει να μην έχει ποτέ τεθεί υπό μουσουλμανική διακυβέρνηση και να μην βρίσκεται σε ειρήνη με τους μουσουλμάνους.
Στη Χαναφιτική σχολή σκέψης,
ένα
«νταρουλχάρπ»
«Με την εφαρμογή ορισμένων διατάξεων του Ισλάμ, μετατρέπεται σε «νταρ-ουλ-ισλάμ» (3). Σε αυτό το σημείο υπάρχει ομοφωνία. Ωστόσο, όσον αφορά τη μετατροπή ενός «νταρ-ουλ-ισλάμ» σε «νταρ-ουλ-χαρμπ», υπάρχουν δύο διαφορετικές απόψεις. Η μία ανήκει στον Ιμάμ Αζάμ και η άλλη στους Ιμαμείν (Ιμάμ Μουχάμμαντ και Ιμάμ Γιουσούφ).»
Σύμφωνα με τον Ιμάμ Αζάμ
«νταρ αλ-ισλάμ» και «νταρ αλ-χαρμπ»
για να μπορέσει να φέρει επανάσταση, τα παρακάτω
τρεις όροι
πρέπει να συντρέχουν ταυτόχρονα. Αν λείπει κάποια από αυτές τις προϋποθέσεις, τότε και πάλι η περιοχή εκείνη,
«νταρ-ι-ισλάμ»
είναι,
«νταρουλχάρπ»
δεν είναι.
1. Στο εσωτερικό της θα εφαρμόζονται πλήρως -δηλαδή εκατό τοις εκατό- οι κανόνες της βλασφημίας.
Μια περιοχή όπου δεν εφαρμόζονται πλήρως οι διατάξεις του Ισλάμ, για παράδειγμα, όπου τελούνται μόνο οι προσευχές της Παρασκευής και των εορτών, δεν μπορεί να ονομαστεί «νταρ-ουλ-χαρπ». Ο Σεραχσί λέει σχετικά:
«Για να πληρωθεί αυτή η προϋπόθεση, πρέπει να εφαρμόζονται ανοιχτά και πλήρως οι νόμοι της ειδωλολατρίας και να καταργηθούν εντελώς οι ισλαμικοί νόμοι. Εδώ, ο Ιμάμ Αζάμ θεωρεί ότι η εξουσία και η δύναμη ανήκουν εξ ολοκλήρου στους άπιστους.» (4)
Δηλαδή, για να ισχύει αυτή η προϋπόθεση, η κυριαρχία και η επικράτηση σε μια ισλαμική χώρα πρέπει να ανήκει εξ ολοκλήρου στους απίστους. Αν υπάρξει κάποια έλλειψη στην κυριαρχία των απίστων λόγω κάποιων προβλημάτων, τότε η περιοχή αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί «δαρ αλ-χαρμπ». Πράγματι, αρκεί η τέλεση μόνο των προσευχών της Παρασκευής και των εορτών για να θεωρηθεί η περιοχή «δαρ αλ-ισλάμ». Και πάλι, σύμφωνα με την νομική γνώμη του Ιστικαμπί,
«Εάν σε μια περιοχή μπορεί να εφαρμοστεί έστω και ένας μόνο κανόνας του Ισλάμ, τότε η περιοχή αυτή είναι ‘νταρ-ουλ-ισλάμ’ (έδαφος του Ισλάμ).»
Σύμφωνα με τον Ιμπν Αμπιντίν, «Εάν σε μια περιοχή εφαρμόζονται ταυτόχρονα οι νόμοι των μουσουλμάνων και οι νόμοι των ειδωλολατρών, τότε η περιοχή αυτή εξακολουθεί να είναι…»
‘νταρ αλ-ισλάμ’
(5). Στη Μπεζάζιγιε, «Κατά την άφιξη του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) στη Μεδίνα, ενώ εκεί κυριαρχούσαν οι Εβραίοι και οι ειδωλολάτρες, με την έναρξη των ισλαμικών δράσεων του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν), η πόλη εκείνη…»
«νταρουλισλάμ»
αναφέρεται ότι «έκανε επανάσταση» (6).
2. Η περιοχή εκείνη θα συνορεύει με την «νταρουλχαρπ»,
δηλαδή τα σύνορα και τα γειτονικά όρια εκείνης της χώρας θα περικυκλωθούν εντελώς από απίστους. Εάν οποιαδήποτε πλευρά των ορίων μιας χώρας…
«νταρουλισλάμ»
εάν είναι γειτονική, δηλαδή εάν συνορεύει με μια μουσουλμανική χώρα, τότε η περιοχή εκείνη
«νταρουλχάρπ»
Δεν μπορεί. Διότι
Σύμφωνα με τον Ιμάμ Αζάμ, «Οι μουσουλμάνοι που συνορεύουν με μια μουσουλμανική χώρα δεν θεωρούνται εντελώς ηττημένοι. Μπορούν να διατηρήσουν τις θρησκευτικές, ηθικές, δογματικές, κοινωνικές, πολιτικές, εμπορικές και παραδοσιακές σχέσεις τους με εκείνη τη μουσουλμανική χώρα· μπορούν να διατηρήσουν ζωντανές τις ισλαμικές παραδόσεις».
Σε αυτό το σημείο, είναι χρήσιμο να διευκρινιστεί ένα ζήτημα. Η προϋπόθεση της περικύκλωσης από μη μουσουλμάνους δεν ισχύει για ανεξάρτητα ισλαμικά κράτη, αλλά για επαρχίες, χωριά και πόλεις που βρίσκονται υπό την κυριαρχία ενός μη μουσουλμανικού κράτους και είναι ανίκανες να αμυνθούν (όπως τα μουσουλμανικά χωριά στη Ρωσία). Πράγματι, στις εξηγήσεις των νομικών σχετικά με αυτό το θέμα, χρησιμοποιούνται οι όροι «πόλη», «περιοχή», όχι «κράτος». Διαφορετικά, ένα ισλαμικό κράτος ικανό να αμυνθεί και ανεξάρτητο, ακόμη και αν περικυκλώνεται από μη μουσουλμανικά κράτη από παντού, δεν θα θεωρείται «περιοχή πολέμου».
3. Δεν θα παραμείνει εντός αυτής κανένας μουσουλμάνος ή ζίμμι που να εμπνέει εμπιστοσύνη με την παλαιά του πίστη.
Δηλαδή, η ασφάλεια ζωής και περιουσίας των μουσουλμάνων ή των ζιμμήδων (μη μουσουλμανικών μειονοτήτων) που υπήρχε προηγουμένως σε εκείνη την πόλη, θα καταργηθεί με την εισβολή των απίστων. Αυτή η τρίτη προϋπόθεση ισχύει μόνο εάν μια ισλαμική πόλη υποστεί εισβολή από απίστους.
Σεράχσι
δηλώνει τα ακόλουθα:
«Η ύπαρξη ενός ασφαλούς μουσουλμάνου ή δίμμης σε μια πόλη αποδεικνύει ότι η κυριαρχία των ειδωλολατρών δεν είναι απόλυτη. Διότι οι μεγάλοι νομικοί θεωρούν σημαντικότερο το αρχικό παρά το μεταγενέστερο. Στην προκειμένη περίπτωση, το αρχικό είναι η…»
«νταρουλισλάμ»
Είναι έτσι. Η παραμονή ενός ζιμμή ή ενός μουσουλμάνου εκεί αποτελεί ένδειξη της αρχικής κατάστασης. Όσο υπάρχει αυτή η ένδειξη, σημαίνει ότι έχει απομείνει ίχνος της αρχικής κατάστασης και η περιοχή παραμένει υπό το καθεστώς «νταρ-ουλ-ισλάμ». (7)
Τώρα, ας εξηγήσουμε αυτές τις τρεις προϋποθέσεις που έθεσε ο Ιμάμ Αζάμ με ένα παράδειγμα:
Η Ανδαλουσία, που κάποτε ήταν ισλαμική χώρα, κατακτήθηκε αργότερα από τους Χριστιανούς. Οι Μουσουλμάνοι δεν είχαν καμία ασφάλεια ζωής και περιουσίας, και οι νόμοι της απιστίας εφαρμόστηκαν στο ακέραιο. Αυτή η χώρα δεν συνορεύει με καμία ισλαμική χώρα, και οι τρεις όροι που πρότεινε ο Ιμάμ Αζάμ εκπληρώθηκαν ταυτόχρονα στην Ανδαλουσία, γι’ αυτό και…
«νταρουλχάρπ»
είναι.
Εν τω μεταξύ, οι Ιμάμηδες,
«νταρουλισλάμ»
«νταρουλχάρπ»
να φέρει επανάσταση
«εκεί όπου εφαρμόζονται πλήρως οι διατάξεις της σαρία και οι μη μουσουλμάνοι έχουν απόλυτη κυριαρχία επί των μουσουλμάνων»
Αυτό εξαρτάται από την πλήρη κατάληψη μιας ισλαμικής πόλης από μη μουσουλμάνους. Για παράδειγμα, επειδή το Βατούμ βρίσκεται υπό απόλυτη ρωσική κυριαρχία και οι άθεοι νόμοι εφαρμόζονται εκεί στο ακέραιο, σύμφωνα με τους ιμάμηδες…
«νταρουλχάρπ»
Εάν επιτραπεί η εφαρμογή οποιουδήποτε ισλαμικού νόμου στο Βατούμ,
(όπως η τέλεση των εορταστικών και των Παρασκευιάτικων προσευχών)
αυτό πάλι, σύμφωνα με τους ιμάμηδες,
«νταρουλχάρπ»
παύει να είναι.
Τώρα, ας εξετάσουμε αν οι τρεις όροι που πρότεινε ο Ιμάμ Αζάμ ισχύουν για τη χώρα μας:
Η πατρίδα μας
-Αλ-Χαμντ λι-Λιλλάχ-
εδώ και αιώνες
«χώρα του Ισλάμ»
Αυτή την ιδιότητά της διατηρεί και σήμερα. Εκτός από ορισμένα σημεία που αφορούν τις συναλλαγές, οι διατάξεις που σχετίζονται με την πίστη, την ηθική και τη λατρεία εκτελούνται ελεύθερα και με σαφήνεια. Εξάλλου, δεν υπάρχει νομικό εμπόδιο για την εφαρμογή του μεγαλύτερου μέρους των διατάξεων που αφορούν τις συναλλαγές, από όσους το επιθυμούν.
Το κράτος μας έχει αναλάβει άμεσα ορισμένες θρησκευτικές υπηρεσίες και έχει ιδρύσει [οργανισμούς] για την παροχή αυτών των υπηρεσιών.
«Προεδρία Θρησκευτικών Υποθέσεων»
Έχει ιδρύσει [το σύστημα]. Οι κηρύξεις από τους άμβωνες διδάσκουν τη θρησκεία και εξηγούν το Ισλάμ. Τα μουφτεία, που είναι οι αρχές έκδοσης φετφάδων σε όλες τις επαρχίες και τις περιφέρειες, λειτουργούν ενεργά, και εκατοντάδες μαθήματα Κορανίου λειτουργούν. Τα ισλαμικά έθιμα, όπως η προσευχή, η κοινοτική προσευχή, η Παρασκευή, οι γιορτές και το προσκύνημα, συνεχίζουν να υπάρχουν ζωντανά και ενεργά. Χιλιάδες τζαμιά και τεμένη εκφωνούν πέντε φορές την ημέρα το Αζάν, και οι κοινοτικές προσευχές, οι προσευχές της Παρασκευής και των γιορτών τελούνται ελεύθερα. Οι μουσουλμάνοι που το επιθυμούν μπορούν να εκτελέσουν το προσκύνημα και την ούμρα. Η έκδοση του Κορανίου και των ισλαμικών έργων γίνεται ελεύθερα. Οι θρησκευτικές γιορτές αναγνωρίζονται επίσημα ως αργίες.
Οι μουσουλμάνοι μπορούν να δίνουν στα παιδιά τους όποιο όνομα επιθυμούν, ενώ έθιμα και παραδόσεις όπως η προσευχή για την ολοκλήρωση του Κορανίου, η γιορτή του Μέβλιτ και οι γιορτές περιτομής εξακολουθούν να υφίστανται. Η διδασκαλία των θρησκευτικών μαθημάτων είναι υποχρεωτική. Χιλιάδες Ιερατικές Σχολές και θρησκευτικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα που έχει ιδρύσει το κράτος εκπαιδεύουν θρησκευτικούς ηγέτες. Η είσοδος και η έξοδος από τις ισλαμικές χώρες είναι ελεύθερη. Θρησκευτικά προγράμματα παρουσιάζονται στο κοινό από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του κράτους, και αυτά τα προγράμματα εντείνονται ιδιαίτερα τις ευλογημένες νύχτες και κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού.
Σύμφωνα με αυτή την κατάσταση,
Η πρώτη προϋπόθεση που αναφέρει ο Ιμάμ-ι Α’ζάμ, δηλαδή
«Απόλυτη προϋπόθεση η εκατό τοις εκατό εφαρμογή των κανόνων της βλασφημίας»
Δεν τίθεται απολύτως θέμα για την Τουρκία. Σύμφωνα με τα παραπάνω, οι όροι που θέτουν οι Ιμάμειν δεν ισχύουν για τη χώρα μας. Εξάλλου, ο πρώτος όρος που αναφέρουν οι Ιμάμειν είναι ο ίδιος με τον πρώτο όρο του Ιμάμ-ι Αζάμ, ο δεύτερος όρος…
«την απόλυτη επικράτηση των μη μουσουλμάνων επί των μουσουλμάνων»
Όσον αφορά εμάς, το μουσουλμανικό έθνος μας, δόξα τω Θεώ, δεν διοικείται από ένα μη μουσουλμανικό κράτος, όπως οι μουσουλμάνοι στη Ρωσία, την Ελλάδα ή τη Βουλγαρία. Οι ηγέτες αυτού του έθνους προέρχονται από αυτό το έθνος και από τα σπλάχνα του. Εν ολίγοις, αυτό το έθνος αυτοδιοικείται.
Όσον αφορά τον δεύτερο όρο που πρότεινε ο Ιμάμ Αζάμ, αυτός ο όρος δεν ισχύει για την Τουρκία. Τα σύνορα της χώρας μας συνορεύουν σε μεγάλο βαθμό με ισλαμικά κράτη. Εξάλλου, όπως θα καταστεί σαφές από τις εξηγήσεις μας σχετικά με τον δεύτερο όρο, ακόμα και αν η Τουρκία περικυκλωνόταν από μη μουσουλμανικά κράτη, η Τουρκία πάλι…
«νταρουλχάρπ»
Δεν γίνεται. Διότι η Τουρκία είναι ένα ανεξάρτητο κράτος, έχει τη δύναμη να υπερασπιστεί τον εαυτό της και διατηρεί την ανεξαρτησία της.
Η τρίτη προϋπόθεση είναι απολύτως αδιανόητη για την πατρίδα μας. Πρώτον, το έθνος μας δεν βρίσκεται υπό την κυριαρχία ξένης δύναμης, ώστε να μιλάμε για εγγυήσεις ασφάλειας ζωής και περιουσίας. Στη χώρα μας, ακόμη και οι μειονότητες απολαμβάνουν ασφάλεια ζωής και περιουσίας, καθώς και ελευθερία θρησκευτικής έκφρασης. Ενώ η ύπαρξη έστω και ενός μόνο μουσουλμάνου που ζει με εγγυήσεις ασφάλειας σε ένα μη μουσουλμανικό κράτος θεωρείται απόδειξη ότι οι ειδωλολάτρες δεν έχουν απόλυτη κυριαρχία σε εκείνη την περιοχή, σε αυτή τη χώρα όπου εβδομήντα εκατομμύρια μουσουλμάνοι ζουν με ασφάλεια…
«νταρουλχάρπ»
Είναι μια αλήθεια τόσο φανερή και ξεκάθαρη όσο ο ήλιος, που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Εν ολίγοις:
Όπως προκύπτει από τις παραπάνω εξηγήσεις, καμία από τις τρεις προϋποθέσεις που έθεσε ο Ιμάμ Αζάμ δεν ισχύει για την Τουρκία. Εξάλλου, σύμφωνα με το σουνιτικό δόγμα, μια περιοχή που κυβερνήθηκε προηγουμένως από μουσουλμάνους (πολλά μέρη της Ρωσίας, η Κριμαία, ο Καύκασος, η Μπουχάρα, η Ανδαλουσία, η Βουλγαρία) θα παραμείνει έτσι μέχρι την ημέρα της κρίσης.
«νταρουλισλάμ»
είναι.
Νταρουλχάρπ
ένα ζήτημα που προβάλλουν όσοι υποστηρίζουν αυτή τη θέση είναι το εξής:
Όλες οι θρησκευτικές πράξεις που τελούνται σε μια χώρα που δεν διοικείται από το Ισλάμ είναι άκυρες.
Αυτή είναι η άποψη. Αυτή η άποψη και ο ισχυρισμός δεν έχουν καμία νομική απόδειξη ή θρησκευτική βάση.
Ο Μουσουλμάνος, αν θέλει,
Νταρουλισλάμ
είτε έτσι, είτε αλλιώς
σε εμπόλεμη κατάσταση
Εν πάση περιπτώσει, ο άνθρωπος οφείλει να υπακούει στις εντολές του Θεού και να απέχει από τις απαγορεύσεις Του. Η λατρεία είναι ο σκοπός της δημιουργίας του ανθρώπου, η σοφία της ύπαρξής του. Τίποτα δεν μπορεί να τον εμποδίσει από την εκπλήρωση αυτού του υπέρτατου καθήκοντος.
Είναι γνωστό γεγονός ότι το Ισλάμ εξαπλώνεται ραγδαία σε όλο τον κόσμο σήμερα, και ο αριθμός των ανθρώπων που ασπάζονται το Ισλάμ στη Γαλλία, την Αγγλία, τη Γερμανία, την Αφρική και την Αμερική αυξάνεται συνεχώς. Αυτοί οι νεοφώτιστοι μουσουλμάνοι, στα μη ισλαμικά περιβάλλοντα όπου ζουν, δρουν με συνείδηση και αποφασιστικότητα να εκπληρώνουν πλήρως τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και τις λατρευτικές τους πράξεις. Αν η προαναφερθείσα άποψη ήταν έγκυρη, η πίστη και η λατρεία αυτών των νεοφώτιστων μουσουλμάνων θα στερούνταν νοήματος. Οι θρησκευτικές τους προσπάθειες δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από μια μάταιη προσπάθεια. Αυτό θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι το Ισλάμ δεν μπορεί να βιωθεί και η θρησκευτικότητα δεν μπορεί να ασκηθεί σε μη μουσουλμανικές χώρες. Ακόμη περισσότερο, δεν θα υπήρχε κανένας που να ασπάζεται το Ισλάμ.(*)
Συνεπώς,
σε εμπόλεμη κατάσταση
Το να πει κανείς ότι η λατρεία είναι άκυρη, σημαίνει να στερήσει τους Μουσουλμάνους από ένα σημαντικό διακριτικό σημάδι που τους ξεχωρίζει από τους μη Μουσουλμάνους, και να τους θέσει σε κίνδυνο να υποστούν μεταχείριση σαν να ήταν μη Μουσουλμάνοι.
Ένα ζήτημα που έχει εκτιμηθεί εσφαλμένα,
σαν να επιτρέπεται η διάπραξη αμαρτιών σε εμπόλεμη κατάσταση, σαν να έχει γίνει θεμιτή.
είναι η αντίληψή τους. Ωστόσο, η ποινή της αμαρτίας,
Νταρουλισλάμ
ναι, ναι,
σε εμπόλεμη κατάσταση
Το ίδιο ισχύει και εδώ. Η αμαρτία παραμένει αμαρτία· η αιώνια τιμωρία και η ευθύνη παραμένουν σταθερές. Ωστόσο, οι κοσμικές τιμωρίες των αμαρτιών, επειδή δεν υπάρχει αρμόδια αρχή,
σε εμπόλεμη κατάσταση
δεν υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής.
Σε εμπόλεμη κατάσταση.
Η νομιμοποίηση ορισμένων απαγορευμένων πράξεων, όπως η είσπραξη τόκων, δεν μπορεί να αποτελέσει απόδειξη για την ελευθερία των απαγορευμένων πράξεων. Διότι αυτές οι πράξεις,
σε εμπόλεμη κατάσταση
Ωστόσο, επιτρέπεται εάν συμβαίνει μεταξύ μουσουλμάνων και μη μουσουλμάνων και είναι προς όφελος των μουσουλμάνων. Υπό αυτή την έννοια, ένας μουσουλμάνος μπορεί να πάρει τόκο από έναν μη μουσουλμάνο, αλλά δεν μπορεί να του δώσει τόκο. Μεταξύ των μουσουλμάνων, τέτοιες συναλλαγές δεν επιτρέπονται.
Καθώς ολοκληρώνουμε την ομιλία μας, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σε ένα σημείο:
Όπως σε κάθε εποχή, έτσι και σήμερα, η μεγαλύτερη υπηρεσία που μπορεί να προσφερθεί στους ανθρώπους είναι να τους διδάξουμε τις αλήθειες της πίστης, να χαράξουμε στις καρδιές τους τη γνώση, την αγάπη και τον φόβο του Θεού· να τους διδάξουμε τις αρχές του Ισλάμ, να εμφυσήσουμε στις καρδιές και τα μυαλά τους την καλή ηθική, τη δικαιοσύνη, την ευθύτητα. Να εδραιώσουμε ανάμεσά τους την ενότητα και την αλληλεγγύη, την υπακοή και τον σεβασμό, τη στοργή και τη φιλανθρωπία· να εμφυσήσουμε στις συνειδήσεις τους την αγάπη για την πατρίδα και το έθνος, το αίσθημα σεβασμού για τα ιερά. Αντίθετα, να αφήσουμε τέτοιες υπηρεσίες και να ασχοληθούμε με πράγματα που δεν είναι ούτε υποχρεωτικά ούτε αναγκαία να γίνουν γνωστά και να ανακοινωθούν…
«νταρουλχάρπ»
Το να παρουσιάζουμε αυτό το ζήτημα σαν να ήταν το μεγαλύτερο ζήτημα του Ισλάμ, δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να αναστατώνει το έθνος και να ταράσσει τις καρδιές.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– ΝΤΑΡΟΥΛΧΑΡΠ (Dârülharb)
Υποσημειώσεις:
(1) Bilmen, Ö. Nasuhî; Εγκυκλοπαίδεια Ισλαμικού Δικαίου και Νομικών Όρων, III/394.
(2) Bilmen, Ö. N. ό.π., III/335.
(3) Κουχιστανί, ΙΙ/311.
(4) Σεράχσι, Μεμπσούτ, Χ/114.
(5) Ιμπν Αμπιντίν, Σχόλιο στο Ντουρρ αλ-Μουχτάρ, IV/175.
(6) Μπεζαζιέ, VI/312.
(7) Σεραχσί, ό.π., Χ/114.
(*)
Είναι πάγια αρχή ότι,
σε εμπόλεμη κατάσταση
βωμολοχία;
Νταρουλισλάμ
εδώ λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση της πίστης. Με βάση αυτόν τον κανόνα,
σε εμπόλεμη κατάσταση
Αν βρεθεί νεκρός άταφος σε οποιοδήποτε μέρος, θεωρείται αμέσως άπιστος. Θα τον θάψουν σε νεκροταφείο μη μουσουλμάνων. Η απόφαση ότι ο νεκρός είναι μουσουλμάνος εξαρτάται από κάποιο σημάδι, όπως η προφορική ομολογία του κατά τη διάρκεια της ζωής του ή η τέλεση θρησκευτικών τελετουργιών. Ωστόσο,
Νταρουλισλάμ
Αν βρεθεί ένα άψυχο σώμα χωρίς ιδιοκτήτη, του φέρονται σαν να είναι μουσουλμάνος, χωρίς να αναζητηθούν σημάδια. Του τελούν την νεκρώσιμη προσευχή και τον θάβουν σε μουσουλμανικό νεκροταφείο.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
Σχόλια
Μουσταφά Μπαϊσάλ
Ο Θεός να μας προστατεύσει όλους από όσους προσπαθούν να σπείρουν διχόνοια στη θρησκεία μας. Έχουν βγει και λένε ότι αυτή η χώρα είναι εμπόλεμη ζώνη και ότι δεν επιτρέπεται η προσευχή της Παρασκευής εδώ. Ο Θεός να μας προστατεύσει όλους.
Σελιματάλ
Αλίμονο σε όσους αποκαλούν αυτή την πατρίδα “Darü’l-Harb” (χώρα πολέμου), αν πραγματικά πιστεύουν. Δεν ήταν αυτοί που ζουν σε αυτή τη γη οι πρώτοι που έσπευσαν να βοηθήσουν τους μουσουλμάνους που υπέφεραν από διώξεις στη Βοσνία, στην Τσετσενία;
Αν μετά την ανάγνωση του παραπάνω κειμένου κάποιος εξακολουθεί να ισχυρίζεται το ίδιο, ας πει: «Δεν θέλουμε να προσευχηθούμε την Παρασκευή… χρειαζόμαστε μια δικαιολογία». Αυτό θα ήταν πολύ πιο ειλικρινές και η τιμωρία θα ήταν μικρότερη. Αλίμονο στους σπείροντες διχόνοια…
zeyd_007
Ας είναι ευχαριστημένος ο Θεός. Ο Θεός είναι ωραίος και αγαπά τα ωραία πράγματα.
επιθετικός
Οι τρεις όροι που ανέφερε ο Ιμάμ Αζάμ (ρ.α.) ισχύουν μόνο για την περίπτωση που μια ισλαμική χώρα μετατραπεί σε “νταρ-ουλ-χαρμπ”, ή μήπως πρέπει να αναζητούμε απευθείας αυτούς τους όρους όταν εξετάζουμε ένα κράτος; Διότι αν ισχύει το δεύτερο, τότε για παράδειγμα η Μόσχα δεν είναι νταρ-ουλ-χαρμπ, επειδή τελούνται εκεί οι εορταστικές προσευχές. Πολλές άλλες χώρες, όπως η Αγγλία και οι ΗΠΑ, θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε αυτήν την κατηγορία.
Επιμελητής
Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είπατε δεύτερο. Αναφέρεται στις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν στο πρώτο σας σχόλιο, δηλαδή στη μετατροπή της επικράτειας του Ισλάμ σε εμπόλεμη ζώνη. Δεν αφορά το αν οποιαδήποτε περιοχή είναι ή όχι εμπόλεμη ζώνη.
Asalli86
Εγγράφτηκα μόνο για να μπορέσω να σχολιάσω εδώ. Είστε η πηγή στην οποία απευθύνομαι για την πρώτη μου γνώμη σε κάθε θέμα. Ωστόσο, λυπήθηκα πολύ με την απάντησή σας σε αυτήν την ερώτηση. Σύμφωνα με τη Σαφίγια, η απάντηση είναι σωστή, αλλά σύμφωνα με το Χαναφίτικο δόγμα, και τα τρία άρθρα έχουν ερμηνευθεί και έχουν τραβηχτεί σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Σύμφωνα με αυτήν την απάντηση, η Αμερική και όλες οι ευρωπαϊκές χώρες είναι Νταρ-ουλ-Ισλάμ. Η ερμηνεία της άποψης του Ιμάμη Αζάμ είναι εντελώς λανθασμένη.
Επιμελητής
Δεν διαβάσατε προσεκτικά το κείμενο. Οι τρεις όροι που αναφέρονται είναι οι όροι για τη μετατροπή μιας ισλαμικής χώρας σε «νταρ αλ-χαρμπ» (χώρα πολέμου) εκ των υστέρων. Δεν είναι οι όροι για το αν μια οποιαδήποτε χώρα είναι ή όχι «νταρ αλ-χαρμπ».
Φουρκάν Κεσκίν
Θα μπορούσατε να δημοσιεύσετε το αραβικό κείμενο των τριών όρων του Αμπού Χανίφα, μαζί με την πηγή; Η μετάφρασή τους διαφέρει σε ορισμένες ιστοσελίδες.
Επιμελητής
Σύμφωνα με τον Αμπού Χανίφα – ο Θεός να τον ελεήσει – η κατοικία τους γίνεται εμπόλεμη περιοχή με τρεις προϋποθέσεις.
Πρώτον: Να συνορεύει με την τουρκική γη, χωρίς να παρεμβάλλεται ανάμεσα σε αυτήν και τη γη του πολέμου οικισμός μουσουλμάνων.
Και το δεύτερο: να μην παραμείνει σε αυτήν κανένας μουσουλμάνος ασφαλής με την πίστη του, ούτε κανένας δίμμης ασφαλής με την προστασία του.
Και το τρίτο: να αποκαλύψουν τις διατάξεις της σιρκ (πολυθεϊσμού) σε αυτήν.
(X, 114, αλ-Μαμπσούτ αλ-Σαρατζσί)
