– Συνεχώς ακούω γύρω μου ότι “όλα τα μουσικά όργανα, εκτός από το ντέφι, είναι χαράμ”. Ενώ εγώ πίστευα εδώ και χρόνια ότι δεν υπάρχει καμία βλάβη, αρκεί να μην είναι παραπλανητικό και να μην σπαταλάει άσκοπα χρόνο.
– Επίσης, προσπαθώ να παίζω νέι (ένα είδος φλάουτου) εδώ και μερικά χρόνια. Θέλω να δω περισσότερα έργα που να προάγουν την κουλτούρα μας και να μας κατευθύνουν σε όμορφα πράγματα, αντί των παράλογων τραγουδιών που πληθαίνουν στη χώρα μας.
– Έχω πάρει μερικά άρθρα από την ιστοσελίδα σας, αλλά δεν μπορώ να προσκομίσω πηγές από χαντίθ, στίχους του Κορανίου ή βιβλία φικχ ως αποδεικτικά στοιχεία. Δεν μπορώ να πείσω, διότι…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η Ισλαμική θρησκεία δεν απαγορεύει την ψυχαγωγία και τη μουσική, εφόσον είναι σύμφωνες με τη σουνέτ του Προφήτη (ειρήνη ας είναι μαζί του). Διότι ο άνθρωπος μερικές φορές έχει ανάγκη και από τέτοια πράγματα. Η θρησκευτική μουσική είναι τροφή για την ψυχή. Οι ύμνοι ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Στο λαό…
«Η μουσική είναι τροφή για την ψυχή.»
Αν το πούμε μετριοπαθώς, είναι εν μέρει αλήθεια.
– Αλλά ποιας μορφής μουσική, μελωδίες και όργανα είναι επιτρεπτά;
Ποιοι είναι οι γενικοί κανόνες που έχουν θεσπιστεί για αυτό;
Μπορούμε να απαριθμήσουμε τα γενικά κριτήρια που έχει θέσει το Ισλάμ σε αυτό το θέμα ως εξής:
— Κάθε είδους μουσικά όργανα και μελωδίες που διεγείρουν την ακολασία και διαφθείρουν την ηθική,
— Το να μαζεύονται άνδρες και γυναίκες μαζί και να παίζουν οποιοδήποτε μουσικό όργανο,
— Να βγάζουν τις γυναίκες στη σκηνή και να τις βάζουν να τραγουδούν τραγούδια και δημοτικά τραγούδια, να κάνουν τις τραγουδίστριες,
—Κάθε είδους διασκέδαση και μουσική που σκοτώνει το πνεύμα της εργασίας, της λατρείας και της σκέψης στην κοινωνική δομή, ωθώντας τον άνθρωπο σε φανταστικά πράγματα και διδάσκοντάς τον να σπαταλά τον χρόνο του.
απαγορεύεται
.
Εκτός από αυτά, επιτρέπονται η μουσική και τα μουσικά όργανα:
— Μουσική που ξεκουράζει το μυαλό· θρησκευτική μουσική που τρέφει την ψυχή,
— Κάθε είδους τραγούδι, δημοτικό τραγούδι και μουσική που θυμίζει τον Θεό, τη μεταθανάτια ζωή και την ευθύνη, ή που ξυπνά την αγάπη για την πατρίδα και το έθνος, και εμπνέει το πνεύμα του ηρωισμού.
— Οι γυναίκες μπορούν να διασκεδάζουν, να παίζουν μουσική, να τραγουδούν και να λένε παραδοσιακά τραγούδια μεταξύ τους, τηρώντας τους ηθικούς κανόνες.
— Το να οργανώνουν οι άνδρες τέτοιου είδους διασκεδάσεις μεταξύ τους, εντός των ιδίων ορίων.
-εφόσον δεν εμποδίζει την προσευχή και την εργασία-
Επιτρέπεται.
Για το λόγο αυτό, οι νομικοί έχουν γενικά θεσπίσει τον ακόλουθο κανόνα:
Τραγούδια, δημοτικά τραγούδια και ποιήματα που ειπώθηκαν
Δεν είναι απεχθές, εκτός αν είναι διεφθαρμένο, παραβιάζει τα θεία όρια και ωθεί τη λαγνεία σε παράνομες οδούς. Αν έχει χαρακτήρα που εξυμνεί το ποτό, τις γυναίκες και παρόμοια πράγματα, τότε είναι απεχθές.
(Αλ-Μουχίτ – Ραδγιούδδιν Σεραχσί)
Παίξιμο Ντεφιού, Νταρμπούκας και Παρόμοιων Οργάνων σε Γάμους:
Επιτρέπεται η χρήση τέτοιων οργάνων σε γάμους και εορταστικές εκδηλώσεις. Πράγματι, με αξιόπιστες παραδόσεις έχει αποδειχθεί ότι κατά την εποχή του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία του Θεού να είναι επάνω του), οι γυναίκες συγκεντρώνονταν τις γιορτινές ημέρες και διασκέδαζαν παίζοντας τέτοια όργανα. Μάλιστα, μια γιορτινή ημέρα, ενώ οι γυναίκες είχαν συγκεντρωθεί στο σπίτι της Αίσα (η μητέρα των πιστών) και διασκέδαζαν παίζοντας ντέφι, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία του Θεού να είναι επάνω του) μπήκε μέσα, δεν τους είπε τίποτα, αποσύρθηκε σε μια γωνιά και θέλησε να κοιμηθεί. Τότε μπήκε ο Αμπού Μπακρ Σιντίκ και ακούγοντας τους ήχους των οργάνων, στεναχωρήθηκε και τους επέπληξε…
«Υπάρχει θέση για τζαζ και μουσικά όργανα στην παρουσία του Προφήτη;»
προειδοποιεί. Τότε ο Κύριος, σηκώνοντας το κάλυμμα από το πρόσωπό του,
«Ω Αμπού Μπακρ! Κάθε λαός έχει τη δική του γιορτή, ας διασκεδάζουν και αυτοί στη δική τους γιορτή.»
(Μπουχάρι, Ιντεΐν: 2, 3; Μουσλίμ, Ιντεΐν: 19)
λέγοντας ότι αυτό δεν είναι υπερβολή.
Ο Προφήτης, κατά την είσοδό του στη Μεδίνα μετά την μετανάστευσή του από τη Μέκκα, έγινε δεκτός με ενθουσιώδεις επευφημίες, ανάμεσα στις οποίες υπήρχαν και κορίτσια και γυναίκες που τραγουδούσαν. Ο Προφήτης δεν θεώρησε αυτό το γεγονός κατακριτέο εκείνη την ημέρα. Αργότερα, όμως, απαγόρευσε στις γυναίκες να τραγουδούν (να ψάλλουν ύμνους και τραγούδια) ανάμεσα στους άνδρες.
Η υπερβολική χρήση μουσικών οργάνων και η υπερβολική διασκέδαση θεωρούνται απεχθείς. Αυτή είναι η άποψη του Ιμάμ Αμπού Γιουσούφ.
(Αλ-Μουχίτ – Ραδγιούδδιν Σεραχσί)
Στο έργο με τίτλο Χιζανετ’υλ-Μυφτίν αναφέρεται το εξής:
«Δεν υπάρχει θρησκευτική απαγόρευση στο να παίζεις ντέφι και παρόμοια όργανα κατά τη διάρκεια εορτών και παρόμοιων ημερών.»
(βλ. Τζελάλ Γιλντιρίμ, Ισλαμική Νομολογία)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ποια είναι η στάση της θρησκείας μας απέναντι στην ακρόαση μουσικής; Υπάρχουν ορισμένοι ύμνοι και μελωδίες που μοιάζουν με κοσμική μουσική…
– Επιτρέπεται η χρήση μουσικών οργάνων (μπουζούκι, κιθάρα, πιάνο, όργανο, σάζι κ.λπ.) και το τραγούδι;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
Σχόλια
αξιοπιστία
Εε… μπράβο δηλαδή. Αυτή μάλλον είναι η φωτεινή (πραγματική) πλευρά του Ισλάμ. Ευχαριστώ για τα αισιόδοξα σχόλιά σας.
seyit.12
Κατά τη γνώμη μου, αυτές είναι οι καλύτερες και πιο εμπεριστατωμένες απαντήσεις σε όσους θέλουν να περιορίσουν το Ισλάμ σε στενά πλαίσια με προσεγγίσεις που θεωρούν το επιτρεπτό απαγορευμένο και το απαγορευμένο επιτρεπτό. Είναι η καλύτερη απάντηση στις κραυγές ενός ιμάμη της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων που με κατηγόρησε για αποστασία.
