– Κάποια ζώα τα τρώμε, σε κάποια ζώα καβαλάμε, και υπάρχουν και ζώα που διατηρούν την ισορροπία της φύσης. Υπάρχουν όμως και ζώα όπως οι πίθηκοι, οι γάτες, οι σκύλοι, που δεν μπόρεσα να καταλάβω το λόγο ύπαρξής τους στο σύμπαν. Μπορείτε να με βοηθήσετε;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε με ακρίβεια τον σκοπό της δημιουργίας των ζώων. Διότι ο Θεός δημιούργησε κάθε πλάσμα για πολλούς λόγους και σκοπούς. Εμείς μπορούμε να γνωρίζουμε μόνο τις πλευρές που μας αφορούν, δηλαδή αν είναι ωφέλιμα ή επιβλαβή. Αλλά ο κύριος σκοπός της δημιουργίας τους δεν περιορίζεται σε αυτό.
Πρώτα απ’ όλα, ο Θεός παρατηρεί την τέχνη Του στα πλάσματα αυτά. Έπειτα, οι άγγελοι και οι άλλες πνευματικές οντότητες παρατηρούν τα θαύματα της δημιουργίας στα ζώα αυτά.
Οι άνθρωποι ζουν σε στενή επαφή με ζώα όπως οι γάτες και οι σκύλοι, για τα οποία μιλάτε, και αποκομίζουν πολλά οφέλη από αυτά.
Για παράδειγμα,
σκυλιά
Προπάντων, έχουν εξαιρετικά σημαντικά καθήκοντα όσον αφορά την προστασία του σπιτιού, του χώρου εργασίας και των ζώων. Είναι απαραίτητοι φύλακες τόσο για τον βοσκό όσο και για τους ιδιοκτήτες σπιτιών. Επίσης, είναι εξαιρετικά αφοσιωμένα και πιστά ζώα στους ιδιοκτήτες τους.
Γάτες
Δεν υστερούν σε τίποτα από εκείνους. Ο Θεός έχει αναθέσει στις γάτες το μεγαλύτερο καθήκον προστασίας, ειδικά από τα ποντίκια που προκαλούν μεγάλες ζημιές στα τρόφιμα στα σπίτια. Είναι ο πιστός φύλακας του σπιτιού.
Επιπλέον, κάθε ζώο αναφέρει και ευχαριστεί τον Θεό με τη δική του γλώσσα ανά πάσα στιγμή. Πράγματι, αποδεικνύεται από το στίχο ότι αυτά τα ζώα, όπως και τα άλλα, αναφέρουν, δοξάζουν και αγιάζουν τον Θεό.
(βλ. Ισραήλ, 17/44)
Μπορεί να ειπωθεί ότι η γάτα κατέχει μια ιδιαίτερη θέση όσον αφορά την προσευχή και την ευλάβεια. Ο Μπεντιουζζαμάν Χαζρετλέρι, το γουργούρισμα της γάτας το θεωρεί κατά κάποιο τρόπο…
«Ω Ελεήμων, Ω Ελεήμων…»
σημαίνει:
“…Μια μέρα μάλιστα κοίταξα τις γάτες.”
Έτρωγαν, έπαιζαν, κοιμόντουσαν μόνοι. Μου ήρθε στο νου:
“Πώς μπορούν αυτά τα άχρηστα τερατάκια να ονομάζονται ευλογημένα;”
Μετά ξάπλωσα για να κοιμηθώ. Και να που έρχεται μια από τις γάτες, ακουμπάει στο μαξιλάρι μου, φέρνει το στόμα της στο αυτί μου. Ξεκάθαρα.
«Ω Ελεήμων, Ω Ελεήμων, Ω Ελεήμων, Ω Ελεήμων»
λέγοντας αυτό, απέρριψε και μου πέταξε κατάμουτρα την υποτιθέμενη ένσταση και την προσβολή που μου ήρθε στο μυαλό, εκ μέρους της ομάδας του. Μου ήρθε στο μυαλό:
«Άραγε η συγκεκριμένη αναφορά αφορά μόνο αυτό το άτομο ή είναι γενική για την ομάδα του; Και η ακοή περιορίζεται μόνο σε έναν άδικο διαμαρτυρόμενο σαν εμένα, ή μήπως όλοι, αν προσέξουν, μπορούν να την ακούσουν σε κάποιο βαθμό;»
Έπειτα, το πρωί, άκουσα κι άλλες γάτες. Αν και όχι με την ίδια σαφήνεια, επαναλάμβαναν την ίδια φράση, με διάφορες παραλλαγές. Στην αρχή, πίσω από τα γουργουρίσματα…
‘Ω Ελεήμων’
γίνονται αισθητά. Σιγά σιγά οι γρυλισμοί, οι μουρμουρισμοί, οι ίδιοι
‘Ω Ελεήμων’
Γίνεται. Μια θλιμμένη, άψογη, ευγλωττη αναφορά. Κλείνει το στόμα, ωραία.
‘Ω Ελεήμων’
Τράβηξα (το όπλο). Το διηγήθηκα στους αδελφούς που ήρθαν κοντά μου. Ακόμα και αυτοί πρόσεξαν.
‘Ακούμε σε κάποιο βαθμό.’
είπαν. Μετά μου ήρθε στο μυαλό:
«Ποια είναι άραγε η αιτία της ονομασίας αυτής; Και γιατί την αναφέρουν με ανθρώπινη γλώσσα και όχι με ζωική;»
Μου ήρθε στο νου: Αυτά τα ζώα, επειδή είναι πολύ τρυφερά και ευαίσθητα σαν παιδιά και είναι φίλοι με τους ανθρώπους, έχουν μεγάλη ανάγκη από στοργή και έλεος. Όταν τα χαϊδεύουν και βλέπουν την ευχαρίστησή τους, αφήνουν τα πάντα, αντίθετα με τα σκυλιά, και αφοσιώνονται μόνο σε αυτό το χάρισμα, ως ευχαριστία.
Ο Δημιουργός, ο Ελεήμων
να διακηρύξει τη χάρη του στον δικό του κόσμο και να αφυπνίσει τους ανθρώπους που βρίσκονται σε λήθαργο και αμέλεια
‘Ω Ελεήμων’
με την κραυγή: «Από ποιον έρχεται η βοήθεια και από ποιον αναμένεται η ελεημοσύνη;» προειδοποιούν τους υλιστές.
(βλ. Λόγοι, σελ. 334)
Πίθηκοι
είναι ένα ζώο που ζει σε οικογένειες και αποτελεί το μεγαλύτερο παράδειγμα για να πάρουν οι άνθρωποι μάθημα. Οι άνθρωποι πρέπει να κοιτάζουν τον πίθηκο και να ευχαριστούν τον Θεό που δεν έχουν δημιουργηθεί με τη μορφή του.
Στην πραγματικότητα, κάθε οντότητα στη γη είναι σαν ένα ξεχωριστό λουλούδι. Λουλούδια που έχουν δημιουργηθεί με διαφορετικά χρώματα, σχήματα και αρώματα. Για παράδειγμα, το τριαντάφυλλο είναι ένα λουλούδι, το αηδόνι ένα άλλο, το σπουργίτι ένα άλλο, η μέλισσα και η μύγα κι άλλα λουλούδια, όλα δημιουργημένα με τις δικές τους μοναδικές ιδιότητες και για πολλούς σκοπούς και οφέλη.
Αυτά τα πλάσματα στον κήπο της γης, με τη δική τους γλώσσα, δοξάζουν και υμνούν τον Δημιουργό, μετατρέποντας αυτόν τον κόσμο σε τόπο λατρείας. Οι άγγελοι, βλέποντας την υμνωδία τους, τα καθήκοντά τους και τον σκοπό της δημιουργίας τους, τους θαυμάζουν και δοξάζουν και αυτοί τον Δημιουργό.
Αυτή είναι η οπτική γωνία με την οποία πρέπει να βλέπουμε τα όντα στο σύμπαν.
Πρέπει να παρατηρούμε με προσοχή το γεγονός ότι καθένας από αυτούς είναι σημαντικό μέλος αυτού του κύκλου μνήμης του Θεού, πέρα από τα πολλά καθήκοντά του. Διότι η λογική και η σκέψη στον άνθρωπο δόθηκαν για να συλλογίζεται αυτούς τους κήπους με λουλούδια και να μνημονεύει τον Θεό κοιτάζοντάς τους.
Δεν πρέπει να κοιτάμε τις μικρές δουλειές που κάνει κάθε ζώο. Ο σκοπός της δημιουργίας τους είναι να αντικατοπτρίζουν τα ονόματα του Θεού και να ομορφαίνουν το σύμπαν με τη συμμετοχή τους σε αυτόν τον κύκλο μνήμης.
Το πιο αξιοθρήνητο είναι ότι, ενώ όλα τα βουνά, οι πέτρες, τα αμπέλια, οι κήποι, οι οπωρώνες και οι τριανταφυλλιές δοξάζουν τον Θεό, τον ευχαριστούν και τον υμνούν, υπάρχουν άνθρωποι που αδιαφορούν γι’ αυτό, δεν γνωρίζουν τον Θεό και δεν τον υπακούουν.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ερευνούν τον σκοπό της δημιουργίας των ζώων και των φυτών, αλλά ξεχνούν τον δικό τους σκοπό ύπαρξης.
Υπάρχει κανείς πιο αξιολύπητος από αυτούς;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
