– Λόγω της δουλειάς μου, δεν μπορώ να προσεύχομαι όσο θα ήθελα: τι πρέπει να κάνω;
– Είμαι ιδιοκτήτης καφενείου και λόγω της συνεχούς εργασίας μου, παραμελώ τις προσευχές μου και δεν μπορώ να ασκώ τα θρησκευτικά μου καθήκοντα όσο θα έπρεπε: τι πρέπει να κάνω;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν πρέπει να παραμελούμε την προσευχή λόγω των κοσμικών ενασχολήσεων.
Λόγω των συνθηκών εργασίας, δεν μπορούμε να παραμελήσουμε τις υποχρεωτικές θρησκευτικές πράξεις. Ωστόσο, αν δεν μπορούμε να εκτελέσουμε τις προαιρετικές θρησκευτικές πράξεις, αν και δεν φέρουμε ευθύνη γι’ αυτό, θα υποστούμε ζημία.
Ο άνθρωπος όλο το πρόγραμμά του
πρώτα η μετά θάνατον ζωή
πρέπει να το σχεδιάσει σύμφωνα με τη ζωή του.
Δεν γίνεται να σχεδιάζεις τη μεταθανάτια ζωή με βάση την επίγεια ζωή.
Ο άνθρωπος πρέπει να βάζει την προσευχή στην αρχή του προγράμματός του μέσα στην ημέρα. Άλλες δουλειές μπορεί να καθυστερήσουν, αλλά η προσευχή όχι.
Μια συνταγή ευτυχίας από τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σε αυτόν):
«Να είσαι στον κόσμο σαν ξένος ή σαν οδοιπόρος…»
(Τιρμίζι, Ζουχδ, 25).
Σε αυτό το ιερό χαντίθ, επισημαίνονται δύο σημαντικές πηγές ευτυχίας και παρουσιάζονται μαζί δύο ξεχωριστές συνταγές ευτυχίας:
Πρώτη Συνταγή:
Να ξέρεις ότι είσαι ξένος σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι ήρθες σ’ αυτή τη ξενιτιά για να κερδίσεις κάτι για την αληθινή σου πατρίδα, τον παράδεισο.
Ένας άνθρωπος που γνωρίζει τον εαυτό του και βλέπει τον κόσμο με αυτόν τον τρόπο, δεν δένεται με αυτήν την εφήμερη ζωή. Δεν δίνει υπερβολική σημασία στα προσωρινά προβλήματά της. Γνωρίζει ότι μια μέρα θα φύγει από αυτήν την ξένη γη. Το βλέμμα του είναι πάντα στραμμένο προς την πατρίδα της ευτυχίας.
«Εσύ είσαι εδώ φιλοξενούμενος και θα φύγεις από εδώ για κάπου αλλού. Ο φιλοξενούμενος δεν δένει την καρδιά του σε κάτι που δεν μπορεί να πάρει μαζί του.»
(Μεσνεβί-ι Νουριγιέ, Χαμπέ)
Δεύτερη Συνταγή:
«Να ξέρεις ότι είσαι περαστικός και να ζεις σαν περαστικός.»
Το ζήτημα για έναν τέτοιο άνθρωπο είναι να φτάσει στην ιδανική πόλη· το αν θα καθίσει μπροστά ή πίσω στο λεωφορείο δεν έχει μεγάλη σημασία. Διαβάζουμε στις εφημερίδες: Ο τάδε δολοφόνος συνελήφθη στην τάδε χώρα και μεταφέρθηκε στην Τουρκία με αεροπλάνο. Πόσο ευτυχισμένο και ανακουφισμένο μπορεί να νιώσει αυτός ο άνθρωπος που ταξιδεύει με αεροπλάνο! Αλλά ένας έμπορος από την Ανατολία που πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη για εμπόριο, ακόμα κι αν κάθεται στο πίσω μέρος του λεωφορείου, είναι πολύ ευχαριστημένος. Γιατί το τέλος αυτού του ταξιδιού είναι να αγοράσει εμπορεύματα και το αποτέλεσμα αυτών των δυσκολιών είναι να πλουτίσει.
Από την άλλη πλευρά,
Αν ο άνθρωπος δεν αναζητά τις ανέσεις του σπιτιού του κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με λεωφορείο, δεν θα νιώσει δυσφορία και ενόχληση από τον περιορισμένο χώρο. Διαφορετικά, θα έχει προκαλέσει ο ίδιος την ανησυχία του. Στο σύνολο των έργων του Νουρ, υπάρχουν πολλές σημαντικές και πολύτιμες συνταγές ευτυχίας:
«Ο άνθρωπος που πιστεύει και υπακούει στον Αιώνιο Σουλτάνο με καλές πράξεις, περνά με ταχύτητα αστραπής και φτερωτού αλόγου από τα διάφορα στάδια αυτού του κόσμου, από τον κόσμο του Μπερζάχ και τον κόσμο της Ανάστασης, και ούτω καθεξής, από τα απέραντα όρια όλων των κόσμων μετά τον τάφο, μέχρι να φτάσει στην αιώνια ευτυχία.»
(βλ. Λόγοι, Τριάντα Δεύτερος Λόγος)
Ο άνθρωπος συνδέεται με τον Κύριό του μέσω της πίστης. Έτσι, γεύεται τη χαρά του να μην είναι αβοήθητος και απροστάτευτος.
«Υπάρχει ένας Δημιουργός που με έπλασε, με δημιούργησε, τοποθέτησε κάθε όργανό μου στη θέση του και τακτοποίησε τον πνευματικό μου κόσμο με τον ωραιότερο τρόπο, θέτοντας κάθε συναίσθημά μου σε ξεχωριστή λειτουργία. Η κυκλοφορία του αίματός μου οφείλεται στη χάρη Του, όπως και η περιστροφή του κόσμου μου οφείλεται στη δύναμή Του. Επομένως, δεν είμαι εγκαταλελειμμένος, δεν είμαι μόνος, δεν είμαι αβοήθητος.»
λέει.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά με την αγάπη για τον κόσμο. Κάποιοι δεν σκέφτονται τίποτα άλλο εκτός από τις απολαύσεις του κόσμου, … Δεν υπάρχει άραγε μια μέση οδός ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
