– Ο Θεός, ναι, μας έχει δώσει αμέτρητες ευλογίες, αλλά τις έχει δώσει για να τον υπηρετούμε; Δηλαδή, περιμένει ανταπόδοση;
– Ο Θεός μας έχει δώσει απλόχερα ζωή, νου, βούληση και αμέτρητες ευλογίες, ναι, αλλά ο Θεός ζητάει από εμάς να Τον λατρεύουμε ως αντάλλαγμα για όλα αυτά;
– Ναι, ίσως ο Θεός θα μπορούσε να μας κάνει να τον υπηρετούμε και χωρίς να μας δώσει τόσες ευλογίες. Αλλά αν δεν υπήρχε καμία ανταμοιβή, ή αν η ανταμοιβή υπήρχε πραγματικά;
– Μπορούμε να βγάλουμε από το στίχο “Δημιούργησα τους δαίμονες και τους ανθρώπους μόνο για να με λατρεύουν” τη λέξη “εγωισμός”;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Ο Θεός δεν έχει ανάγκη από τίποτα, ενώ τα πάντα έχουν ανάγκη από Αυτόν.
Άρα, ο άνθρωπος είναι αυτός που έχει ανάγκη από ευγνωμοσύνη, δοξολογία και λατρεία.
Είναι γνωστό ότι ο Θεός ζητά ευγνωμοσύνη από τους ανθρώπους για τις ευλογίες που τους δίνει. Η αίσθηση ευγνωμοσύνης απέναντι στις ευλογίες, η συνειδητοποίηση της υποχρέωσης ευχαριστίας, αποτελεί ανθρώπινη τελειότητα, μια αρετή.
Ο Θεός θέλει οι άνθρωποι να φτάσουν σε αυτή την τελειότητα.
Συνεπώς, θεώρησε αυτή την ανθρώπινη αρετή ως μέτρο της ειλικρινούς πίστης, της υπακοής, της αγάπης και του σεβασμού που τρέφει κανείς προς τον ένδοξο και γενναιόδωρο δημιουργό.
Σε όσους υιοθετούν αυτό το μέτρο, θα συνεχίσει να χορηγεί τις ευλογίες του αιώνια και στην άλλη ζωή. Όσοι δεν τηρούν αυτό το μέτρο, ξεπέφτουν από το βάθρο της ανθρώπινης αρετής και κατρακυλούν σε ένα επίπεδο, σε μια κατάσταση, όπου βρίσκονται τα ζώα. Πράγματι,
«Ή μήπως νομίζεις ότι οι περισσότεροι από αυτούς υπακούουν ή σκέφτονται; Στην πραγματικότητα, είναι σαν ζώα που έχουν χάσει τον δρόμο, μάλιστα, είναι ακόμα πιο χαμένοι.»
(Φουρκάν, 25/44)
Σε στίχους όπως αυτός και σε άλλους παρόμοιους, η αλήθεια αυτή υπογραμμίζεται.
– Ωστόσο, και όταν δεν εκτελείται η λατρεία, η οποία είναι καθρέφισμα ευχαρίστησης και ευγνωμοσύνης
Αυτές οι ευλογίες θα συνεχιστούν.
Το όνομα Ραχμάν, που αναφέρεται στην Μπασμάλα,
και δίνει την κατάλληλη τροφή στα πλάσματα που έφερε σε αυτόν τον κόσμο. Ακόμα και σε εκείνους που δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους απέναντι σε Αυτόν.
-εκτός από τις ποινές-
Δεν φείδεται των ευλογιών Του. Όπως αναφέρεται σε πολλούς στίχους, μερικές φορές δίνει περισσότερα στους άπιστους, αχάριστους καφίρ.
Ωστόσο, σε αυτόν τον κόσμο των δοκιμασιών, συνεχίζει να δείχνει έλεος και χάρη σε όσους δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους, επικαλούμενος το όνομά Του, Ραχμάν.
Μήτρα
θα τους στερήσει τις ευεργεσίες της μεταθανάτιας ζωής που τους είχαν δοθεί,
-όπως νους, ιδέα, καρδιά, συνείδηση-
θα τους τιμωρήσει επειδή κατέστρεψαν τον εξοπλισμό τους που σχετίζεται με την ανθρώπινη αρετή.
– Ας το επαναλάβουμε,
Οι πράξεις λατρείας δεν είναι η πραγματική ανταμοιβή για τις ευλογίες του Θεού, αλλά απλώς σύμβολα που δείχνουν καλή πρόθεση.
Είναι ένα σημαντικό έγγραφο που διακρίνει εκείνους που επιδεικνύουν ειλικρινή αγάπη και σεβασμό προς τον Θεό από εκείνους που δεν το κάνουν.
Διότι, αν αυτές οι πράξεις λατρείας και ευγνωμοσύνης ήταν πραγματικά ανταπόδοση των δοσμένων ευεργεσιών, οι άνθρωποι θα ήταν μόνοι.
«σχετικά με τη δημιουργία τους από το μηδέν, όχι ως όντα όπως πέτρες, χώμα, γάτες, ποντίκια, αλλά ως άνθρωποι, τα ευγενέστερα πλάσματα»
Δεν θα μπορούσαν να αποδώσουν ούτε το ένα εκατομμυριοστό της ευεργεσίας. Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) αναφέρθηκε σε αυτήν την αλήθεια με τα ακόλουθα λόγια:
«Κανείς δεν μπαίνει στον παράδεισο με τα δικά του έργα.»
Και όταν είπαν: «Και εσύ, ω Αγγελιοφόρε του Θεού!»,
«Ναι, κι εγώ· ας είναι ο Κύριος να με έχει πάρει στην αγκαλιά της ευσπλαχνίας Του.»
(Μπουχάρι, Ρικάκ, 18; Μουσλίμ, Μουναφίκιν, 71-73)
– Δεν θα θέλατε να ακούσετε την άποψη κάποιου που γνωρίζει καλά το θέμα;
Ορίστε:
«Ω ψυχή! Η υπακοή δεν είναι προϋπόθεση για την μελλοντική ανταμοιβή, αλλά μάλλον αποτέλεσμα της προηγούμενης ευλογίας.»
“Ναι, έχουμε λάβει την αμοιβή μας. Είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι να υπηρετούμε και να υπακούμε. Διότι, ω ψυχή! Το απόλυτο καλό…”
αυτός που σου φόρεσε το σώμα
Ο Δημιουργός της Δόξας, σε εσένα.
επειδή προκαλεί φούσκωμα στο στομάχι
Ονομάζεται Ρεζζάκ, που σημαίνει ότι έχει τοποθετήσει όλη την τροφή σου μπροστά σου σε ένα τραπέζι γεμάτο ευλογίες.”“Μετά σε σένα
επειδή έδωσε μια ζωή γεμάτη ευαισθησία
Και η ίδια η ζωή, σαν στομάχι, ζητάει τροφή. Τα μάτια, τα αυτιά, όλες οι αισθήσεις, είναι σαν χέρια· και μπροστά σ’ αυτά τα χέρια έχει απλωθεί ένα τραπέζι ευλογιών, πλατύ όσο η επιφάνεια της γης.“Στη συνέχεια, ζητώντας πολλές πνευματικές ευλογίες και δώρα”
από τότε που σου χάρισε την ανθρωπιά
…έχει απλώσει μπροστά σου ένα τραπέζι γεμάτο ευλογίες, τόσο ευρύ όσο ο υλικός και ο πνευματικός κόσμος, και σου το έχει ανοίξει σε βαθμό που το χέρι του νου σου μπορεί να φτάσει…”“Ω ψυχή μου! Ιδού!”
Εσύ πήρες αυτή την αμοιβή.
Είσαι υποχρεωμένος σε μια υπέροχη, ευλογημένη, άνετη και ελαφριά υπηρεσία, όπως η υπακοή.”“Κι όμως, και σ’ αυτό τεμπελιάζεις. Ακόμα κι αν το κάνεις μισοτελειωμένο, απαιτείς με αλαζονεία πολύ περισσότερα, σαν να μην σου φτάνουν οι παλιοί μισθοί. Και μάλιστα…”
“Γιατί η προσευχή μου δεν εισακούστηκε;”
κάνεις σαν να ντρέπεσαι.”«Ναι, το δίκαιό σου δεν είναι η χάρη, αλλά η ικεσία. Ο Παντοδύναμος Θεός χαρίζει τον Παράδεισο και την αιώνια ευτυχία με την απόλυτη χάρη και γενναιοδωρία Του. Εσύ, να καταφεύγεις πάντοτε στη χάρη και τη γενναιοδωρία Του. Να Τον εμπιστεύεσαι και να υπακούς σε αυτήν την εντολή:»
«Πες: “Χάρη στην ευλογία του Θεού και στη φιλανθρωπία Του, ας χαρούν γι’ αυτό. Αυτό είναι καλύτερο από ό,τι συσσωρεύουν”».
/
Πες: «Μόνο με τη χάρη και το έλεος του Αλλάχ ας χαίρονται και ας ευφραίνονται». Αυτό είναι το δικό τους…
(ως εγκόσμιο αγαθό)
είναι καλύτερο από ό,τι έχουν μαζέψει
.
(Ιωνάς, 10/58)
«Εγώ δημιούργησα τα τζίν και τους ανθρώπους μόνο για να με λατρεύουν.»
ενώ από αυτό το εδάφιο
-απαπα-
Μπορούμε να αφαιρέσουμε τη λέξη “εγώ”;
Όσον αφορά την ερώτηση: ”
ΕΓΩ
η έννοια του εγώ / της εγωπάθειας, όπως την εννοούμε,
Εν ολίγοις:
Η μεγαλοσύνη ενός ατόμου έγκειται στην έκφρασή της, ιδιαίτερα μέσω του λόγου ή της συμπεριφοράς του.
Από αυτή την άποψη, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι:
ΕΓΩΙΣΜΟΣ / ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ, σε δύο μέρη: καλό και κακό / ωραίο και άσχημο
αποχωρεί:
α)
Αν υπάρχει δυσανάλογη ασυμμετρία ανάμεσα στο μέγεθος της επίδειξης και σε εκείνον που την επιδεικνύει, τότε η επίδειξη αυτή γίνεται άσχημη. Διότι μια τέτοια επίδειξη είναι πρωτίστως μια…
είναι ψέμα,
είναι μια αλαζονεία που ξεπερνά το επίπεδο του ατόμου,
«Επειδή δεν είναι αυτό που φαίνεται ή δεν φαίνεται αυτό που είναι»
Είναι υποκρισία, είναι υπέρβαση ορίων, το να προβάλλει κανείς μια εικόνα που υπερβαίνει κατά πολύ την πραγματική του αξία…
Αυτό το ΕΓΩ είναι ένας συνδυασμός όλων αυτών και άλλων άσχημων χαρακτηριστικών,
μια πολύ άσχημη και κακή συμπεριφορά, τόσο από την άποψη της αλήθειας όσο και από την άποψη των ανθρώπων
θεωρείται ως.
β)
Εάν υπάρχει άμεση αναλογία μεταξύ του μεγέθους της επίδειξης και του επιδεικνύοντος, τότε μια τέτοια συμπεριφορά απέχει από κάθε είδους αισχρό στοιχείο και
μια μορφή διδασκαλίας των υπαρχουσών καλών ιδιοτήτων και αντίληψης της αλήθειας ως έχει.
για τη συνεισφορά του/της
Είναι πολύ ωραίο και πολύτιμο.
Εδώ είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός παρουσιάζει τον εαυτό του στο Κοράνι:
είναι ο αληθινός Θεός, ο μοναδικός δημιουργός, ο ύψιστος των υψίστων
στην ανακοίνωσή του –
με την κακή έννοια που εμείς αντιλαμβανόμαστε –
Φυσικά, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το Εγώ. Μια τέτοια σκέψη δεν συνάδει με τη συνείδηση της πίστης ενός ατόμου που γνωρίζει καλά τον Θεό.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Γιατί ο Θεός να έχει ανάγκη από τη λατρεία μας;
– Γιατί δημιουργήθηκε ο άνθρωπος; Τι ανάγκη έχει ο Θεός από τη λατρεία μας…
– Αν ο Δημιουργός δεν έχει ανάγκη από τη λατρεία μας, τότε πώς εμείς χρειαζόμαστε τη λατρεία…
– Αφού ο Θεός δεν έχει ανάγκη από τίποτα, γιατί θέλει να τον γνωρίζουν, να τον αναγνωρίζουν…
– Μήπως ο Θεός μας δημιούργησε για να ικανοποιήσει το εγώ του;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
