Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
“Ποιος είναι πιο σωστός δρόμος: αυτός που σε σέρνει με το πρόσωπο στο έδαφος ή αυτός που σε οδηγεί ευθεία μπροστά;”
(Αλ-Μουλκ, 67/22).
Σε αυτό το ιερό στίχο, ο άπιστος και αχάριστος, που ακολουθεί τις επιθυμίες του εγώ και του σατανά και βαδίζει σε ψεύτικα μονοπάτια, συγκρίνεται με τον πιστό που βαδίζει στο δρόμο της αλήθειας, και εξηγείται ποιος από τους δύο θα φτάσει στον προορισμό του με μεγαλύτερη ασφάλεια και χωρίς να παρεκκλίνει. Επισημαίνεται η ψυχολογική κατάσταση στην οποία περιέρχονται οι άπιστοι στον κόσμο αυτό, καθώς και η μορφή της τιμωρίας που θα υποστούν στην άλλη ζωή.
Αυτοί που αρνούνται τη μεταθανάτια ζωή, πείθονται με μια ψυχολογική απόδειξη:
Ο άνθρωπος, από τη φύση του, αποφεύγει τον κίνδυνο. Ακόμα και αν υπάρχει μια πιθανότητα κινδύνου μία στις δέκα ή μία στις είκοσι, δεν θέλει να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο. Θέλει να εξασφαλίσει το όφελος και το συμφέρον του. Ο Θεός του υπενθυμίζει:
Αν πιστεύεις στη μεταθανάτια ζωή, προχωράς με ασφάλεια και σιγουριά στο δρόμο σου. Αλλά η κατάσταση εκείνου που απορρίπτει τη μεταθανάτια ζωή είναι πολύ δύσκολη· είναι σαν να προσπαθεί να προχωρήσει σέρνοντας το σώμα του στο έδαφος. Θα ήθελε κανείς να είναι έτσι; Θα ήθελε να ζει διαρκώς με το φόβο και την ανησυχία της σύλληψης, σαν φυγάς;
Αν και η ψυχολογία τους σε αυτόν τον κόσμο είναι τέτοια, η κατάστασή τους στον άλλο κόσμο θα είναι τέτοια που την ημέρα της ανάστασης θα συγκεντρώσει τους άπιστους σέρνοντας τους με το πρόσωπο στο έδαφος, ενώ θα συγκεντρώσει τους πιστούς περπατώντας κανονικά.
Σύμφωνα με τον μύθο,
Κάποιος άντρας είπε:
«Ω Προφήτη του Θεού, την ημέρα της Ανάστασης οι άπιστοι θα αναστηθούν σέρνοντας τα πρόσωπά τους στο έδαφος, έτσι δεν είναι;»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού είπε:
«Εκείνος που τον έκανε να περπατάει στα δύο πόδια, δεν είναι ικανός να τον κάνει να περπατάει με το πρόσωπο προς τα κάτω την ημέρα της κρίσης;»
είπε.
(Μπουχάρι, Ερμηνεία, Σούρα 25, κεφάλαιο 1)
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια υπέροχη παρομοίωση σε αυτό το εδάφιο:
Τα ζώα δημιουργήθηκαν για να ωφελούν τον άνθρωπο και δόθηκαν στην εξουσία του. Ο άνθρωπος, ως το πιο έντιμο πλάσμα, είναι ο χαλίφης του Θεού στη γη· γι’ αυτόν τον λόγο, του δόθηκε η ευλογία να στέκεται όρθιος στα δύο πόδια.
Τα ζώα, από την άλλη,
Δημιουργήθηκαν ως δίποδα, τετράποδα ή ερπετά, κυρίως για να εξυπηρετούν τον άνθρωπο. Η διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο είναι η ίδια με τη διαφορά ανάμεσα στον άπιστο και τον πιστό. Η καρδιά του ενός είναι στραβή, η καρδιά του άλλου είναι ίσια και κανονική.
Πράγματι, αυτός ο ιερός στίχος εξηγείται με τον 179ο στίχο της Σούρας Αλ-Α’ράφ, ως εξής:
«Σε ό,τι αφορά την τιμή μου, έχω δημιουργήσει πολλούς από τους δαίμονες και τους ανθρώπους για την κόλαση· έχουν καρδιές, αλλά δεν καταλαβαίνουν με αυτές (την αλήθεια), έχουν μάτια, αλλά δεν βλέπουν με αυτά (την πραγματικότητα), έχουν αυτιά, αλλά δεν ακούν με αυτά (την αλήθεια). Αυτοί είναι σαν τα ζώα, μάλιστα, είναι ακόμα πιο διεφθαρμένοι και παραπλανημένοι. Αυτοί είναι οι αμελείς!»
Έτσι, οι άπιστοι, οι αχάριστοι, που ακολουθούν την πλάνη και τις δεισιδαιμονίες, σέρνονται με το πρόσωπο στο έδαφος, κοιτάζοντας μόνο την ταπεινότητα και την αθλιότητα, και μη βλέποντας τίποτα πέρα από τον εαυτό τους. Και έτσι θα σέρνονται και στην κόλαση. Τώρα, ποιοι είναι καλύτεροι; Αυτοί ή οι πιστοί, οι ευθείς, που βαδίζουν με πίστη και γνώση σε έναν ίσιο δρόμο, χωρίς να λυγίζουν, και που ομολογούν την ενότητα του Θεού;
Από ποια πλευρά πρέπει να είμαι; Ποιον πρέπει να ακολουθήσω;
Ο άνθρωπος πρέπει να σκέφτεται.
Αναμφίβολα, η ανθρωπότητα δεν σέρνεται στο έδαφος σαν τα ζώα, αναζητώντας την τροφή της μόνο στη γη, αλλά βαδίζει ευθεία και με σωστή κατεύθυνση προς τον Θεό.
Επομένως, οι άνθρωποι, για να περπατήσουν πάνω στη γη, να τραφούν από τις ευλογίες του Δημιουργού και να φτάσουν σε Αυτόν, πρέπει πρώτα να πιστέψουν στην ενότητα του Δημιουργού και στις διατάξεις Του, να ακολουθήσουν τις αποδείξεις που Αυτός έδειξε, και να ανοίξουν υλικά και πνευματικά ορθούς και ευρείς δρόμους, βαδίζοντας ευθεία προς την κατεύθυνση της αλήθειας.
Αυτός είναι ο ορθός δρόμος και η αληθινή θρησκεία, ο δρόμος της ταουχίντ (ενότητα). Το να βαδίζεις σε αυτόν τον δρόμο σημαίνει να ζεις με ορθότητα, σύμφωνα με την ηθική και το σαρίατ.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
