Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η ποσότητα της φίτρας είναι ένα σά (2,166 κιλά). Η φίτρα δίνεται μόνο από τρόφιμα που καταναλώνει η πλειοψηφία του λαού, όπως σιτάρι, κριθάρι, φακές, ρύζι, χουρμάδες, ρεβίθια, καλαμπόκι, σταφίδες και τυρί. Δεν επιτρέπεται η καταβολή της αξίας των τροφίμων σε χρήμα.
Δεν υπάρχει πρόβλημα για όσους ακολουθούν το Σαφιτικό δόγμα να μιμηθούν το Χαναφιτικό δόγμα και να δώσουν την αξία του σιταριού σε χρήματα. Διότι για τον φτωχό, τα χρήματα είναι γενικά καλύτερα από το σιτάρι για την κάλυψη των αναγκών του.
Στην εισαγωγή της απόφασης του Ανώτατου Συμβουλίου Θρησκευτικών Υποθέσεων της Προεδρίας Θρησκευτικών Υποθέσεων σχετικά με την ελεημοσύνη Φιτρ, αναφέρεται το εξής σχετικά με τη φύση και το πνεύμα αυτής της ελεημοσύνης:
Στο τελευταίο μέρος της απόφασης, αναφέρεται ότι εκτός από την επιτρεπτότητα της παροχής των τροφίμων αυτούσιων, είναι επίσης δυνατό να δοθεί η αξία αυτών των τροφίμων σε μετρητά.
Αν κάποιος που οφείλει να δώσει φιλανθρωπία δεν έχει τα μέσα να το κάνει, τότε πρώτα δίνει τη δική του. Στη συνέχεια, ανάλογα με την οικονομική του κατάσταση, δίνει τη φιλανθρωπία της συζύγου του, της υπηρέτριάς του, του μικρού παιδιού του, του πατέρα του, της μητέρας του και του μεγάλου παιδιού του. Σχετικά με αυτό, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε σε ένα ιερό χαντίθ:
Αν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που οφείλουν να δώσουν φίτρε (ελεημοσύνη), αλλά δεν έχουν όλοι αρκετά χρήματα για να το κάνουν, τότε δίνει φίτρε όποιος από αυτούς έχει την οικονομική δυνατότητα.
Ο Ιμπν Αμπάς είπε επίσης:
Η διαχείριση της περιουσίας του πολύ ηλικιωμένου άνδρα είναι έγκυρη. Αν αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ικανός ούτε να ταΐσει τους φτωχούς, τότε δεν του οφείλεται τίποτα.
Διότι αυτό οφείλεται σε ένα ον που είναι ανίκανο από τη φύση του. Επομένως, όπως συμβαίνει με τους πολύ ηλικιωμένους, απαιτείται εξιλέωση (λύτρωση) γι’ αυτό.
Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) δεν διέταξε εξιλέωση για αυτά. Επιπλέον, πρόκειται για μια άδεια που επιτρέπεται λόγω δικαιολογημένης αιτίας. Όπως και στην περίπτωση των ασθενών που δεν νηστεύουν, έτσι και εδώ δεν απαιτείται εξιλέωση.
Συνεπώς, η υποχρέωση της αναπλήρωσης της νηστείας εξαρτάται από το πέρασμα του χρόνου, δεν είναι επείγουσα. Δεν υπάρχει καμία υποχρέωση λόγω της καθυστέρησης της αναπλήρωσης της νηστείας. Επίσης, δεν επιτρέπεται η αναλογία στις εξιλεώσεις. Ωστόσο, το άτομο αυτό, επειδή δεν αναπλήρωσε αμέσως τη νηστεία του, έχει παραλείψει κάτι πιο ενάρετο.
(Καθηγητής Δρ. Βεχμπέ Ζουχαϊλί, Εγκυκλοπαίδεια Ισλαμικής Νομολογίας, ΙΙΙ/213-214)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
