Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απεβίωσε στη Μεδίνη το έτος 36 της Εγίρας. Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες αναφορές σχετικά με την ημερομηνία θανάτου του. Αναφέρεται ότι απεβίωσε προς το τέλος της χαλιφάτης του Οσμάν (ρα), το έτος 35 ή 37, ενώ λέγεται ακόμη και ότι πέθανε κατά τη διάρκεια της χαλιφάτης του Ομάρ.
Αφού αναφέρει διάφορες ημερομηνίες για τον θάνατό του, επικαλείται την αφήγηση του Ενές (ρα) ότι ο Ιμπν Μεσούντ επισκέφθηκε τον Σαλμάν (ρα) στο νεκροκρέβατό του, και υποστηρίζει ότι ο Ιμπν Μεσούντ πέθανε πριν από το 34ο έτος, επομένως ο θάνατος του Σαλμάν (ρα) πρέπει να ήταν το 33ο ή το 32ο έτος.
Και αυτό είναι το πιο κοντινό στην αλήθεια. Ο τάφος του Σαλμάν (ρα) βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Ντεγιάλε, κοντά στα ερείπια της Μεδαιίν, 30 χλμ ανατολικά της Βαγδάτης. Ο τόπος ονομάζεται έτσι από την τοποθεσία του τάφου του. Το τζαμί που περιέχει τον τάφο του ανακαινίστηκε από τον Μουράτ Δ’.
Ήταν ιρανικής καταγωγής και γεννήθηκε στην πόλη Τζάι της Ισφαχάν. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, γεννήθηκε στη Ραμεχούρμους. Το όνομα του Σαλμάν (ρα) πριν ασπαστεί το Ισλάμ ήταν Μαμπάχ μπιν Μπουζαχσάν. Αφού ασπάστηκε το Ισλάμ, πήρε το όνομα Σαλμάν. Η κουνιά του ήταν Αμπού Αμπντουλλάχ. Όταν τον ρώτησαν για την καταγωγή του, είπε…
Ο πατέρας του Σαλμάν (ρα), ένας χωροδεσπότης (Διχάν) με ακραία αφοσίωση στον Ζωροαστρισμό, κατείχε ένα μεγάλο κτήμα. Στο σπίτι του υπήρχε ένα πυρσβέστης, και ο Σαλμάν (ρα) φρόντιζε να διατηρείται η φωτιά αναμμένη αδιάκοπα. Η αγάπη του πατέρα του γι’ αυτόν ήταν υπερβολική. Γι’ αυτό τον είχε κλεισμένο στο σπίτι, για να μην πάθει κακό. Στο μεταξύ, ο Σαλμάν (ρα) άρχισε να αναρωτιέται αν ο Ζωροαστρισμός ήταν αληθινή θρησκεία. Ωστόσο, όπως ο ίδιος έλεγε, επειδή ήταν κλεισμένος στο σπίτι σαν σκλάβος, δεν είχε πολλές πληροφορίες για τα γεγονότα έξω και γι’ αυτό δεν είχε την ευκαιρία να συγκρίνει τον Ζωροαστρισμό με άλλες θρησκείες. Κάποτε, ο πατέρας του, επειδή είχε πολλές δουλειές, αναγκάστηκε να τον στείλει να επιβλέψει ένα από τα χωράφια. Από την άλλη, τον προειδοποίησε να επιστρέψει στο σπίτι αμέσως μόλις τελειώσει τη δουλειά του, λέγοντάς του ότι ήταν το πιο πολύτιμο πράγμα γι’ αυτόν. Στην περιοχή υπήρχαν λίγοι Χριστιανοί. Καθώς ο Σαλμάν (ρα) πήγαινε, πέρασε από μια εκκλησία και η κατάσταση των ανθρώπων που προσεύχονταν μέσα του τράβηξε την προσοχή. Μπήκε μέσα και άρχισε να τους παρακολουθεί. Επειδή ήταν κλεισμένος στο σπίτι, δεν είχε καμία πληροφορία για τη θρησκεία αυτών των ανθρώπων. Ο Σαλμάν (ρα) εγκατέλειψε την ιδέα να πάει στο χωράφι και, με μεγάλη περιέργεια, έμεινε εκεί μέχρι το βράδυ, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι αυτή η θρησκεία ήταν καλύτερη από τον Ζωροαστρισμό, και ρώτησε τους Χριστιανούς από πού προερχόταν αυτή η θρησκεία. Οι Χριστιανοί που τον φρόντιζαν τον ενημέρωσαν για τη θρησκεία τους και του είπαν ότι η πηγή της θρησκείας τους βρισκόταν στη Συρία.
Ο Σελμάν (ρα), καθυστερώντας να επιστρέψει στο σπίτι, προκάλεσε ανησυχία στον πατέρα του, ο οποίος έστειλε ανθρώπους να τον βρουν. Επιστρέφοντας, ο Σελμάν (ρα) διηγήθηκε στον πατέρα του την περιπέτειά του. Ο πατέρας του, όμως, του είπε ότι δεν υπήρχε κανένα καλό στη θρησκεία που είχε δει και ότι η θρησκεία των προγόνων του ήταν ανώτερη και καλύτερη από αυτήν. Ο Σελμάν (ρα) αντέδρασε, διαφωνώντας με τον πατέρα του και υποστηρίζοντας την ανωτερότητα του Χριστιανισμού. Ο πατέρας του, ανήσυχος από την κατάσταση, τον έδεσε και τον φυλάκισε. Ο Σελμάν (ρα) επικοινώνησε με τους Χριστιανούς στην εκκλησία και τους ζήτησε να τον ειδοποιήσουν όταν θα ετοιμαζόταν ένα καραβάνι για τη Συρία. Όταν ετοιμάστηκε ένα τέτοιο καραβάνι, ο Σελμάν (ρα) έφυγε από το σπίτι, εντάχθηκε σε αυτό και πήγε στη Συρία. Εκεί υπηρέτησε έναν ιερέα και άρχισε να μαθαίνει τις αρχές του Χριστιανισμού. Ωστόσο, αυτός ο ιερέας ήταν κακός άνθρωπος. Ενθάρρυνε τους ανθρώπους να δίνουν ελεημοσύνη, αλλά συγκέντρωνε τα χρήματα για τον εαυτό του, αντί να τα διαθέτει για φιλανθρωπία. Μετά το θάνατο αυτού του ιερέα, ο Σελμάν (ρα) υπηρέτησε τον διάδοχό του, έναν άνθρωπο με αρετή και ευσέβεια. Ο Σελμάν (ρα), δεμένος με μεγάλη αγάπη σε αυτόν, τον ρώτησε, όταν πλησίαζε ο θάνατός του, ποιον θα μπορούσε να του συστήσει. Ο ιερέας του είπε ότι γνώριζε μόνο έναν άνθρωπο που άξιζε να τον ακολουθήσει, και αυτός βρισκόταν στη Μοσούλη. Ο Σελμάν (ρα) πήγε στη Μοσούλη και υπηρέτησε αυτόν τον άνθρωπο. Όταν πλησίαζε ο θάνατος και αυτού, ο Σελμάν (ρα) ζήτησε και πάλι συμβουλή για το ποιον έπρεπε να ακολουθήσει. Αυτός του είπε ότι δεν γνώριζε κανέναν άλλον με την ίδια πίστη, αλλά ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει έναν σοφό άνθρωπο που βρισκόταν στην …
Αφού έμεινε για λίγο καιρό με τον ιερέα στη Νισίβη, ο Σαλμάν (ρα), βλέποντας ότι και εκείνος βρισκόταν στο κρεβάτι του θανάτου, ρώτησε ξανά σε ποιον θα μπορούσε να υπακούσει. Εκείνος του είπε ότι γνώριζε μόνο έναν άνθρωπο στον οποίο θα μπορούσε να υπακούσει, και ότι βρισκόταν στην Αμμουρία, στη γη των Ρωμαίων. Όταν πέθανε, ο Σαλμάν (ρα) πήγε στην Αμμουρία. Αφού έμεινε εκεί για λίγο καιρό, όταν πλησίαζε ο θάνατος του ιερέα με τον οποίο έμενε, του ζήτησε να του υποδείξει σε ποιον θα έπρεπε να υπακούσει. Εκείνος του είπε ότι δεν γνώριζε κανέναν άνθρωπο στη γη στον οποίο θα μπορούσε να υπακούσει, και πρόσθεσε:
Ο Σαλμάν (ρα), αφού παρέμεινε εκεί για λίγο, συνάντησε έναν έμπορο από τη φυλή Κελμπ. Από αυτόν έμαθε πληροφορίες για τη χώρα του και, πεισμένος ότι ο προφήτης που αναφερόταν έπρεπε να προέρχεται από κάποιο μέρος σε αυτήν την περιοχή, του ζήτησε να τον πάρει μαζί του με αμοιβή. Ο Άραβας από τη φυλή Κελμπ, αποδεχόμενος την πρόταση του Σαλμάν (ρα), τον πήρε μαζί του και ξεκίνησε το ταξίδι προς τη Χετζάζ. Ωστόσο, όταν έφτασαν στη Βαδιλ-Κουρά, ο άνθρωπος αυτός πρόδωσε τον Σαλμάν (ρα) και τον πούλησε ως σκλάβο σε έναν Εβραίο. Βλέποντας τους φοίνικες στη Βαδιλ-Κουρά, ο Σαλμάν (ρα), αν και η καρδιά του δεν ήταν ήσυχη, επιθυμούσε να είναι αυτό το μέρος εκείνο που του είχε περιγράψει ο ιερέας στην Αμμουρία. Αφού παρέμεινε για λίγο στη Βαδιλ-Κουρά, ο Σαλμάν (ρα) αγοράστηκε από κάποιον από τους Κουρεϊζαίους, τον ξάδελφο του αφέντη του, και μεταφέρθηκε στη Μεδίνα. Βλέποντας τη Μεδίνα, κατάλαβε ότι είχε φτάσει στην πόλη που του είχε περιγράψει ο δάσκαλός του.
Ο Προφήτης (σ.α.σ.) εργαζόταν ως δούλος σε φυτείες χουρμαδιών στη Μέκκα, από την ανάληψη της προφητείας του μέχρι τη μετανάστευσή του στη Μεδίνα, και ήταν συνεχώς απασχολημένος, χωρίς να μπορεί να μιλήσει ελεύθερα με κανέναν, γι’ αυτό και δεν είχε γνώση της ύπαρξής του. Όταν ο Προφήτης (σ.α.σ.) έφτασε στην Κούμπα, οι Εβραίοι θύμωναν και δεν μπορούσαν να χωνέψουν την πίστη των Αους και των Χαζρέτζ σε αυτόν. Ο Σαλμάν (ρ.α.) εργαζόταν στην κορυφή ενός δέντρου σε μια φυτεία χουρμαδιών, όταν ένας Εβραίος ήρθε και είπε στον ιδιοκτήτη του Σαλμάν (ρ.α.), ο οποίος καθόταν κάτω από το δέντρο: Ο Σαλμάν (ρ.α.) λέει: Έτρεμα τόσο πολύ που φοβήθηκα ότι θα πέσω πάνω στον ιδιοκτήτη μου που καθόταν κάτω από το δέντρο. Κατέβηκα γρήγορα από το δέντρο και ρώτησα: Τότε ο κύριός μου με χτύπησε δυνατά και φώναξε: Εγώ του είπα: Το βράδυ, ο Σαλμάν (ρ.α.) πήρε λίγο φαγητό που είχε μαζέψει και πήγε στον Προφήτη (σ.α.σ.) στην Κούμπα και του είπε: και έβαλε τα πράγματα δίπλα στον Προφήτη (σ.α.σ.). Ο Προφήτης (σ.α.σ.) είπε στους συντρόφους του: Αλλά ο ίδιος δεν έφαγε από αυτά. Όταν ο Σαλμάν (ρ.α.) είδε ότι δεν δεχόταν ελεημοσύνη, είπε στον εαυτό του: Στη συνέχεια, ο Προφήτης (σ.α.σ.) πήγε στη Μεδίνα. Ο Σαλμάν (ρ.α.) ετοίμασε ξανά κάτι και πήγε στον Προφήτη (σ.α.σ.) και του είπε ότι αυτά δεν ήταν ελεημοσύνη, αλλά δώρο. Όταν είδε ότι έτρωγε από αυτά με τους συντρόφους του, πείστηκε ότι είχε και το δεύτερο σημάδι.
Κάποια στιγμή, ο Σαλμάν (ρ.α.) επέστρεψε στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (σ.α.ς.). Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (σ.α.ς.) καθόταν με τους συντρόφους του. Αφού τους χαιρέτησε, άρχισε να περιφέρεται γύρω από τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (σ.α.ς.). Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (σ.α.ς.), καταλαβαίνοντας ότι ο Σαλμάν (ρ.α.) αναζητούσε κάτι που γνώριζε, σήκωσε το ριδάνι του. Όταν ο Σαλμάν (ρ.α.) είδε τη σφραγίδα στην πλάτη του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (σ.α.ς.), κατάλαβε ότι ήταν η ίδια σφραγίδα που του είχε περιγράψει ο ιερέας στην Αμμουρία, και άρχισε να κλαίει, φιλήσωντάς την. Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (σ.α.ς.) τον κάθισε δίπλα του και τον ρώτησε για την κατάστασή του. Όταν ο Σαλμάν (ρ.α.) διηγήθηκε τα γεγονότα που είχε περάσει μέχρι να φτάσει εκεί, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (σ.α.ς.) και οι σύντροφοί του άκουσαν με έκπληξη. Λέγεται ότι ο Σαλμάν (ρ.α.) δεν γνώριζε αρκετά αραβικά για να εκφράσει τον εαυτό του όταν ήρθε στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (σ.α.ς.), και ότι μίλησε μαζί του μέσω ενός διερμηνέα που γνώριζε περσικά.
και άλλοι, με δική του αφήγηση, το αναφέρουν από τον Ιμπν Αμπάς. Σε μια άλλη αφήγηση που μετέφερε ο Ιμπν Σα’δ από τον Κουρρά ελ-Κίντι, η ιστορία του Σαλμάν (ρα) αφηγείται με διαφορετικό τρόπο και αναφέρεται ότι, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του προς το Ισλάμ, πήγε στη Χομς με τις διαθήκες των χριστιανών δασκάλων· από εκεί, κατόπιν σύστασης, έφτασε στην Ιερουσαλήμ· εκεί βρήκε το άτομο που του είχαν περιγράψει και έλαβε γνώση από αυτόν· όταν αυτός του είπε για τον τόπο όπου θα εμφανιζόταν ο τελευταίος προφήτης και τα σημάδια που αναφέρονται στις προηγούμενες αφηγήσεις, κινήθηκε προς τη Χετζάζ και τελικά αιχμαλωτίστηκε από μια ομάδα Αράβων και πουλήθηκε ως σκλάβος σε μια γυναίκα στη Μεδίνα.
Ο Σελμάν (ρα) λέει ότι οι ιστορίες που διαδίδονταν γι’ αυτόν πριν ασπαστεί το Ισλάμ διαφέρουν μεταξύ τους και είναι δύσκολο να τις συνδυάσει κανείς.
Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν μπόρεσε να συμμετάσχει στις εκστρατείες πριν από τη μάχη του Χαντάκ. Πριν από τη μάχη του Ουχούντ, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) του είπε να μείνει με τον κύριό του. Ο Σαλμάν (ρα) πήγε τότε στον κύριό του και συμφώνησε μαζί του να του δώσει τριακόσια δενδρύλλια χουρμαδιάς και σαράντα ουκίγια (1600 δίρχαμ) χρυσό. Τότε ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε στους συντρόφους του: Οι σύντροφοι του προφήτη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους, προμήθευσαν δενδρύλλια και του έδωσαν τριακόσια δενδρύλλια. Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) του είπε: Ο Σαλμάν (ρα) τελείωσε το σκάψιμο των λάκκων με τη βοήθεια των συντρόφων του προφήτη. Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) πήγε στον κήπο και φύτεψε όλα τα δενδρύλλια στη θέση τους. Κανένα από αυτά τα δενδρύλλια δεν είχε ξεραθεί.
Στη συνέχεια, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία του Θεού επάνω του) κάλεσε τον Σαλμάν (να τον ευλογεί ο Θεός) και του έδωσε ένα χρυσό σβώλο, στο μέγεθος ενός αυγού, για να πληρώσει τα σαράντα ουγγιές χρυσού που όφειλε στον κύριό του. Ο Σαλμάν (να τον ευλογεί ο Θεός) δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί και είπε: «…». Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία του Θεού επάνω του) του είπε: «…». Ο Σαλμάν (να τον ευλογεί ο Θεός) είπε: «…». Έτσι, ο Σαλμάν (να τον ευλογεί ο Θεός) απέκτησε την ελευθερία του.
Η πρώτη μάχη στην οποία συμμετείχε ο Σαλμάν (ρα) ήταν η μάχη του Χαντέκ. Όταν οι Μουσρίκ, με μια στρατιά δέκα χιλιάδων ανδρών που είχαν συγκροτήσει με τους συμμάχους τους, κινήθηκαν προς τη Μεδίνα, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (σας) αποφάσισε να δώσει μια αμυντική μάχη παραμένοντας μέσα στην πόλη. Ωστόσο, γύρω από τη Μεδίνα δεν υπήρχε κανένα τείχος που να εμποδίζει την είσοδο του εχθρού στην πόλη. Αυτό δυσκόλευε πολύ την άμυνα της πόλης. Κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων, ο Σαλμάν (ρα) πρότεινε στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (σας) να σκαφτεί μια τάφρος στην περιοχή που ήταν εκτεθειμένη στην επίθεση. Η πρόταση αυτή έγινε δεκτή από τον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (σας) και αμέσως ξεκίνησε η σκαπάνη της τάφρου. Ο Σαλμάν (ρα) ήταν ένας δυνατός άνθρωπος και εργαζόταν πολύ αποδοτικά στο σκάψιμο. Η ομάδα των Ανσάρ τον υιοθέτησε λέγοντας: «Αυτός είναι από εμάς». Τότε οι Μουχατζιρ άρχισαν να λένε: «Αυτός είναι από εμάς». Ακούγοντας αυτό, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (σας) είπε: «Αυτός είναι από την οικογένειά μου», και τον ενέταξε στην οικογένειά του.
Ο Σαλμάν (ρ.α.) συμμετείχε σε όλες τις μετέπειτα μάχες στο πλευρό του Αγγελιοφόρου του Θεού (σ.α.σ.). Όταν οι Μέκκιοι ειδωλολάτρες έφτασαν μπροστά στη Μεδίνα, εξεπλάγησαν βλέποντας την τάφρο που υπήρχε ανάμεσα στην πόλη και αυτούς. Διότι οι Άραβες δεν γνώριζαν προηγουμένως τέτοια μέθοδο άμυνας. Οι ειδωλολάτρες προσπάθησαν να περάσουν την τάφρο, αλλά απέτυχαν. Ο ρόλος της τάφρου στην νίκη της μάχης ήταν τόσο σημαντικός, που η μάχη ονομάστηκε Μάχη της Τάφρου.
Ο Σελμάν (ρα) δεν αποχώρησε από το πλευρό του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (σας) μέχρι τον θάνατό του. Παρέμεινε στη Μεδίνα και κατά τη διάρκεια του χαλιφάτου του Αβου Μπακρ (ρα).
Κατά την εποχή του Ουμάρ (ρα), όταν ο ισλαμικός στρατός κινήθηκε για την κατάκτηση της Περσίας, ο Σαλμάν (ρα) εντάχθηκε σε αυτόν. Ο Σαλμάν (ρα) ήταν περσικής καταγωγής. Γι’ αυτό γνώριζε πολύ καλά την κατάσταση του εχθρικού στρατού. Επιπλέον, επιθυμούσε διακαώς να ασπαστούν οι Πέρσες το Ισλάμ και να σωθούν από την πλάνη.
Οι Ιρανοί είχαν συγκεντρωθεί στη Μέδαινα μετά την ήττα τους στη Κάδισα. Όταν οι Μουσουλμάνοι έφτασαν στις όχθες του Τίγρη, δεν βρήκαν τίποτα για να περάσουν απέναντι. Ο Σα’δ ιμπν Αμπί Ουακκάς, αφού έστειλε μια προφυλακή στην απέναντι όχθη και εξασφάλισε την ασφάλεια της διάβασης, έδωσε εντολή σε όλο το στρατό να περάσει το ποτάμι. Ο στρατός βούτηξε ομαδικά στον Τίγρη, τα νερά του οποίου είχαν φουσκώσει. Ο Σα’δ (ρα) βρισκόταν δίπλα στον Σαλμάν (ρα). Ο Σα’δ (ρα) προσευχόταν και έλεγε ότι ο Θεός θα βοηθούσε τους φίλους του, θα υπερίσχυε τη θρησκεία του και ότι μια κοινότητα που αψηφά τον Θεό δεν θα μπορούσε να νικήσει το καλό (το Ισλάμ). Στο μέσο του ποταμού, ο Σαλμάν (ρα) είπε στον Σα’δ (ρα), ο οποίος βρισκόταν σε κατάσταση έντονης ανησυχίας:
Πράγματι, όπως είπε ο Σαλμάν (ρ.α.), ο μουσουλμανικός στρατός πέρασε στην απέναντι όχθη χωρίς καμία απώλεια. Οι Ιρανοί στρατιώτες, τρομαγμένοι, παρακολουθούσαν την διάβαση του ποταμού και έλεγαν μεταξύ τους: Οι Ιρανοί στρατιώτες κατέφυγαν στο παλάτι του Κισρά και συνέχισαν την αντίσταση. Ο διοικητής της προφυλακής που στάλθηκε εκεί ήταν ο Σαλμάν (ρ.α.). Όταν έφτασε μπροστά στα τείχη, τους κάλεσε τρεις φορές, σύμφωνα με τις εντολές του Ισλάμ, να γίνουν μουσουλμάνοι, και αν αρνηθούν, να πληρώσουν φόρο υποτέλειας. Ο Σαλμάν (ρ.α.) τους είπε:
Ο Σαλμάν (ρ.α.) προσπαθούσε να τους πείσει, λέγοντας ότι το ζήτημα δεν ήταν η κυριαρχία των Αράβων επί των Περσών. Επειδή δεν δέχτηκαν τις δύο πρώτες προτάσεις, τους έδωσε τρεις μέρες προθεσμία για να σκεφτούν. Την τρίτη μέρα, οι στρατιώτες που βρίσκονταν στο παλάτι δέχτηκαν να παραδοθούν, και έτσι το υπέροχο παλάτι του Χοσρόη πέρασε στα χέρια των Μουσουλμάνων. Πριν από αυτό, είχε καλέσει και τους κατοίκους του Μπεχρεσίρ στο Ισλάμ. Ωστόσο, επειδή αυτοί αρνήθηκαν να πληρώσουν φόρο υποτέλειας, ηττήθηκαν σε μάχη.
Ο Σα’δ (ρα) είχε στήσει το στρατηγείο του στη Μέδαινα. Ωστόσο, το κλίμα της περιοχής δεν ήταν ευνοϊκό για τους μουσουλμάνους στρατιώτες, και τα πρόσωπά τους είχαν αλλάξει χρώμα λόγω της αλλαγής του κλίματος. Ο Ουμάρ (ρα), μαθαίνοντας το γεγονός αυτό, έστειλε μήνυμα στον Σα’δ (ρα) ζητώντας του να αναθέσει στους Σελμάν (ρα) και Χουζέιφ (ρα) να βρουν ένα κατάλληλο μέρος για να ζήσουν οι μουσουλμάνοι. Οι Σελμάν (ρα) και Χουζέιφ (ρα), αφού έκαναν έρευνες στην περιοχή, κατέληξαν σε μια απόφαση και εκεί χτίστηκε η στρατιωτική πόλη. (Ο Σελμάν (ρα) έπαιξε ενεργό ρόλο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που συνεχίζονταν για την κατάκτηση της Περσίας.)
Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες αναφορές σχετικά με την ημερομηνία θανάτου του. Αναφέρεται ότι πέθανε προς το τέλος της χαλιφάτης του Οθμάν (ρα), το έτος 35 ή 37, και μάλιστα λέγεται ότι πέθανε κατά την εποχή του Ομάρ. Ο Ιμπν Χατζάρ, αφού αναφέρει διάφορες ημερομηνίες θανάτου του, επικαλούμενος την αφήγηση του Ανάς (ρα) ότι ο Ιμπν Μεσούντ επισκέφθηκε τον Σαλμάν (ρα) στο κρεβάτι του θανάτου, υποστηρίζει ότι ο Ιμπν Μεσούντ πέθανε πριν από το έτος 34, και επομένως ο θάνατος του Σαλμάν (ρα) πρέπει να ήταν το έτος 33 ή 32. Υπάρχουν αναφορές ότι έζησε από διακόσια πενήντα έως τριακόσια πενήντα χρόνια, και οι αφηγητές λένε ότι η διαβίωσή του για διακόσια πενήντα χρόνια είναι αναμφισβήτητη. Ο Ιμπν Χατζάρ, αφού αξιολόγησε τις αφηγήσεις του Ζαχέμπι, αναφέρει ότι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έζησε μόνο περίπου ογδόντα χρόνια (Ιμπν Χατζάρ, στο ίδιο μέρος), και αυτό είναι το πιο πιθανό. Ο τάφος του Σαλμάν (ρα) βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Ντεγιάλε, κοντά στα ερείπια της Μεδίνης, 30 χλμ. ανατολικά της Βαγδάτης. Η περιοχή όπου βρίσκεται ονομάζεται Σαλμάν-ι Πακ (καθαρός Σαλμάν). Το τζαμί που περιέχει τον τάφο του ανακαινίστηκε από τον Μουράτ Δ’.
Ο Σαλμάν (ρ.α.) ήταν από τις κορυφαίες μορφές των Συντρόφων (Ασχάμπ) όσον αφορά τη γνώση, την αρετή και την ασκητική ζωή, και ήταν γνωστός για την εγγύτητά του με τον Αγγελιοφόρο του Θεού (σ.α.σ.). Η Αίσα (ρ.α.ν.) είπε:
.
Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (σ.α.σ.) τον είχε ανακηρύξει μέλος της οικογένειάς του κατά τη διάρκεια της μάχης του Χαντάκ.
Ο Αλί (ρα) είπε γι’ αυτόν: «…». Και σε άλλη ευκαιρία είπε: «…». Ο Μουάζ (ρα) είπε σε όσους τον επισκέπτονταν να ζητήσουν γνώση από τέσσερις ανθρώπους, ανάμεσά τους και ο Σαλμάν (ρα). Οι επαίνους για τη γνώση του βασίζονται στα λόγια του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ (σας): «…». Όταν ο Σαλμάν (ρα) είδε τον Αμπού Νταρδά (ρα) να προσεύχεται όλη τη νύχτα και να νηστεύει συνεχώς, τον απέτρεψε από αυτό, τον έπεισε να φάει από το φαγητό που είχε ετοιμαστεί και να σπάσει τη νηστεία του, λέγοντάς του: «…» (αυτά τα είπε για τις προαιρετικές λατρευτικές πράξεις). Όταν ο Αμπού Νταρδά (ρα) ανέφερε αυτό το περιστατικό στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ (σας), εκείνος είπε: «…» και το επανέλαβε τρεις φορές.
Ο Χαζράτ Ομέρ (ρα) του έδειχνε μεγάλο σεβασμό. Ο Ομέρ (ρα), καταβεβλημένος από την ευθύνη της διακυβέρνησης του έθνους, εξέφρασε μια ανησυχία του και ρώτησε τον Σελμάν (ρα) το εξής: Ο Σελμάν (ρα) του απάντησε:
Hz. Ömer (ra), ganimet gelirlerini dağıtırken, Selman (ra)’ya dört bin dirhem pay ayırmıştı. Bazıları bunu garipsemiş ve şöyle demişlerdi: Oradakiler ise şöyle cevap verdiler: Başka bir rivayette ise, Ömer (ra)’nın, ganimet gelirlerinden Müslümanlara maaş bağlamak için Divanul-Atâ’yı kurduğu zaman, Sahabeler için İslam’daki önceliklerini ve katıldıkları savaşları göz önünde bulundurarak bir gruplama yaptığı; Selman (ra)’yı, Hasan (ra), Hüseyin (ra) ve Ebu Zer ile birlikte olmamasına rağmen Bedir ehli sayarak alacakları miktarı beş bin dirhem olarak kararlaştırdığı bildirilmektedir.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
Ο Σαλμάν (ρ.α.) έζησε μια ζωή εξαιρετικά ταπεινή και λιτή. Παρότι ήταν κυβερνήτης στη Μεδίνη και είχε εισόδημα μεγαλύτερο από πολλούς κρατικούς υπαλλήλους, η καθημερινή του ζωή ήταν εξαιρετικά απλή. Διέθετε τα χρήματα που κέρδιζε σε φιλανθρωπίες και δεν έτρωγε τίποτα άλλο εκτός από ό,τι παρήγαγε με τον κόπο του. Κανείς που δεν τον γνώριζε δεν θα μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν κυβερνήτης. Καθώς περπατούσε στους δρόμους της Μεδίνης, ένας έμπορος από τη Συρία, βλέποντας τον Σαλμάν με ένα απλό ρούχο, τον κάλεσε να κουβαλήσει τα εμπορεύματά του. Χωρίς δισταγμό, ο Σαλμάν πήρε τα φορτία στην πλάτη του και άρχισε να περπατάει μαζί του. Όσοι τον είδαν σε αυτή την κατάσταση, είπαν στον έμπορο: «Αυτός είναι ο κυβερνήτης!», και ο έμπορος ζήτησε συγγνώμη. Ο Σαλμάν (ρ.α.) του απάντησε: «Δεν πειράζει», και συνέχισε το δρόμο του.
Δεν αντέδρασε καθόλου στις προσβολές και τις κοροϊδίες κάποιων ανθρώπων για την ενδυμασία του. Μια φορά, δύο νεαροί στρατιώτες περνούσαν δίπλα του, τον έδειχναν και γελούσαν λέγοντας: «Αυτή είναι η διαταγή σας». Ο άνθρωπος που ήταν δίπλα στον Σαλμάν (ρα) του είπε. Ο Σαλμάν (ρα) του είπε:
Ο Σελμάν (ρα) ήταν πολύ γενναιόδωρος. Μοιραζόταν ό,τι έβρισκε με τους φτωχούς.
Δεν δέχτηκε ποτέ ελεημοσύνη. Τις περισσότερες φορές, με τα χρήματα που έβγαζε, αγόραζε αμέσως κρέας, το μαγείρευε, καλούσε τους ανθρώπους που γνώριζαν τα χαντίθ και το έτρωγαν μαζί.
Όταν ο Σαλμάν (ρα) βρισκόταν στο κρεβάτι του θανάτου, ο κυβερνήτης της Μενταίν, Σα’δ μπιν Μαλίκ, και ο Σα’δ μπιν Μεσ’ούντ, που τον επισκέφθηκαν, τον βρήκαν να κλαίει. Όταν τον ρώτησαν γιατί κλαίει, εκείνος απάντησε:
Η γνώση και η ευσέβειά του επηρέαζαν και τους άλλους συντρόφους του. Ο Σα’ντ ιμπν Αμπί Βακκάς, μάλιστα, τον επισκέφθηκε και του ζήτησε συμβουλές για το πώς έπρεπε να συμπεριφέρεται.
Ο Σαλμάν (ρ.α.) ήταν ένας ψηλός άνδρας με πυκνά μαλλιά. Είχε μια σύζυγο στη Μέδαινα, ονόματι Μπουκέιρα. Αναφέρεται ότι ο Σαλμάν (ρ.α.), ενώ βρισκόταν στη Μεδίνα, ζήτησε το χέρι της κόρης του Χαζράτ Ομέρ (ρ.α.), αλλά παραιτήθηκε από την πρόταση του, αφού ο Αμρ μπιν αλ-Ας τον ενόχλησε γι’ αυτό. Ωστόσο, δεν υπάρχουν σαφείς αναφορές για την οικογένειά του.
Πολλές σούφικες τάξεις τον θεωρούν ιδρυτή τους. Θεωρείτο ο προστάτης των κουρέων που ανήκαν στην οργάνωση Φουτουββέτ. Η δίκαιη φήμη του Σελμάν (ρα) προκάλεσε την ειλικρινή αγάπη όλων των μουσουλμάνων προς αυτόν. Οι Σουνίτες μουσουλμάνοι αναφέρουν το όνομά του με μεγάλη αγάπη. Η καταγωγή του από την οικογένεια του Προφήτη (Εχλί Μπέιτ) προκάλεσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τους Σιίτες. Οι Σιίτες που επιστρέφουν από το Χατζ, μετά την επίσκεψη στην Κερμπέλα, δεν παραλείπουν να επισκεφθούν και τον τάφο του. Επιπλέον, οι Σιίτες αποδίδουν σε αυτόν τα περισσότερα από τα χαντίθ που αναφέρονται για τον Χαζράτ Αλί και την Εχλί Μπέιτ.
Bu ekollerde ise, o, ilahi sudur sırasında Ali (ra)’den hemen sonra yer alır ve üç gizli harften biri olarak kabul edilir. Nusayriliğin teslis inancını ifade eden ayn, mim ve sin harflerinden ayn Ali’yi, mim Muhammed (sas)’i, sin ise Selman’ı ifade eder. Mana (Ali), isim (Muhammed) ve bab ise Selman’dır. Buna göre o Nusayri teslis inancının kapısı (bab) olup, üçüncü had’dır. Dürziler ise, Kur’an’ın Selman’a vahyolunduğuna, Peygamberin Kur’an’ı ondan aldığına inanmaktadırlar. Bu ekoller, oluşturdukları inanç sistemlerinde diğer birkaç sahabeyle birlikte Selman (ra)’ı temel unsur olarak kullanmışlar ve ona çeşitli fonksiyonlar yüklemişlerdir. Bu mezheplerin gerçekte ılımlı Şiilikle alakaları yoktur. Zira içeriklerindeki inanç prensipleri göz önüne alındığında, İslami şahsiyetlerin isimlerini kullanarak putperest bir inanç sistemi oluşturdukları görülecektir.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
