– Πώς γεννιέται και πεθαίνει ένα κύτταρο στο θαλασσινό νερό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Υπάρχει έστω και ένα μεμονωμένο γεγονός στον κόσμο που να συνέβη από μόνο του;
Μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο; Δηλαδή, μπορεί κάτι να προκύψει από μόνο του, χωρίς δημιουργό, χωρίς τεχνίτη;
Η ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει ξαναδεί κάτι τέτοιο. Αν υπάρχει ένα έργο, μια ύλη, σίγουρα υπάρχει κάποιος που το έφτιαξε και το τελειοποίησε.
Εντούτοις, γιατί υποστηρίζεται ότι ένα κύτταρο μπορεί να προκύψει από μόνο του;
Η απλούστερη και συντομότερη απάντηση σε αυτό είναι:
Η θεμελιώδης μονάδα των ζωντανών οργανισμών είναι το κύτταρο. Η ισχυριζόμενη αυθόρμητη γένεση του κυττάρου αποσκοπεί στην επιβολή της ιδέας ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί δημιουργήθηκαν από μόνοι τους, χωρίς δημιουργό, απομακρύνοντας έτσι τους ανθρώπους από την ιδέα της ύπαρξης ενός Δημιουργού.
Πέτυχε όμως αυτό; Ναι. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η άποψη μιας φιλοσοφίας που αγνοεί, που αρνείται τον Δημιουργό. Αυτή η φιλοσοφία ισχυρίζεται εδώ και περίπου διακόσια χρόνια ότι τα όντα προέκυψαν αυθόρμητα ή ως αποτέλεσμα της φύσης. Αλλά αυτό γίνεται όχι στο όνομα αυτής της αρνητικής φιλοσοφίας, αλλά στο όνομα της επιστήμης. Υποστηρίζεται ότι η επιστήμη απέδειξε την αυθόρμητη γένεση των όντων. Ωστόσο, η επιστήμη δεν έχει αποδείξει κάτι τέτοιο. Διότι το ζήτημα που τίθεται δεν έχει καμία σχέση με τη λογική και την ορθολογική σκέψη.
Αυτή η φιλοσοφία παρουσιάζει το κύτταρο ως μια απλή δομή. Σκοπός είναι να δημιουργήσει στο μυαλό όσων δεν είναι μυημένοι την ιδέα ότι τα απλά πράγματα μπορούν να προκύψουν από μόνα τους.
Κανένα ον, όσο απλό κι αν είναι, δεν δημιουργείται από μόνο του. Πόσο μάλλον ένα κύτταρο, το οποίο είναι ζωντανό και δεν έχει απλή δομή.
Εν ολίγοις, η απλότητα της δομής ενός οργανισμού δεν αποδεικνύει την αυθόρμητη γένεσή του. Δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη για μια τέτοια αξίωση. Είναι απλώς μια σκέψη που βασίζεται στη θετικιστική φιλοσοφία.
Για να μπορέσει μια οντότητα να δημιουργήσει τον εαυτό της, πρέπει πρώτα να υπάρξει, ώστε να μπορέσει να δημιουργήσει τον εαυτό της. Πώς θα δημιουργήσει τον εαυτό της μια οντότητα που δεν υπάρχει; Και κάθε οντότητα, είτε απλή είτε σύνθετη, για να μπορέσει να υπάρξει, χρειάζεται κάποιον που να κατέχει γνώση, βούληση και δύναμη.
Ένας Δημιουργός πρώτα θα θελήσει να φτιάξει ή να δημιουργήσει εκείνη την ύπαρξη, θα έχει την ικανότητα και τη γνώση να το κάνει, και μετά θα μπορέσει να το φτιάξει. Για παράδειγμα, εσείς…
«κύτταρο»
Θα μπορούσατε να ισχυριστείτε ότι η λέξη γράφτηκε από μόνη της; Ή, αν προταθεί μια τέτοια άποψη, θα την αποδεχόσασταν;
Μια τέτοια ιδέα, δηλαδή
«Κελί»
Δεν μπορείτε να πείσετε ούτε έναν μαθητή της πρώτης δημοτικού ότι η λέξη γράφτηκε μόνη της στο τετράδιο. Και εσείς γνωρίζετε με βάση τη συνείδησή σας ότι ούτε ένα γράμμα δεν γράφεται μόνο του στο τετράδιο.
Ενώ τα πράγματα έχουν έτσι, πώς πείθετε τον εαυτό σας ότι ένα κύτταρο προέκυψε από μόνο του;
Φοράτε κάλτσες. Θα δεχόσασταν ότι αυτές οι κάλτσες φτιάχτηκαν μόνες τους; Δηλαδή, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν από μόνες τους, χωρίς τεχνίτη και κατασκευαστή; Αφήστε που να φτιαχτούν μόνες τους, μπαίνουν και βγαίνουν μόνες τους στα πόδια σας;
Μπορεί άραγε να υπάρξει κάποια σχέση ανάμεσα στην αποδοχή μιας τέτοιας δεισιδαιμονίας και στην επιστήμη, την τεχνολογία, τη λογική και τη φρόνηση; Και μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι όποιος αποδέχεται αυτή την ιδέα σκέφτεται λογικά και υγιώς;
Εξάλλου, το κύτταρο δεν είναι και τόσο απλή δομή.
Μέσα σε ένα κύτταρο υπάρχουν δεκάδες εργοστάσια. Τα μιτοχόνδρια, που λειτουργούν σαν εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, τα ριβοσώματα και τα RNA που παίζουν ρόλο στη σύνθεση των θρεπτικών ουσιών, το DNA και τα χρωμοσώματα που προκύπτουν από αυτό, τα οποία διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη μεταβίβαση και τον έλεγχο της γενετικής δομής, οι χλωροπλάστες που λειτουργούν σαν εργοστάσια μετατρέποντας την ηλιακή ενέργεια σε χημική ενέργεια κατά την παραγωγή τροφής, τα ενδοπλασματικά δίκτυα όπου αποθηκεύονται και μεταφέρονται οι θρεπτικές ουσίες, και δεκάδες άλλα οργανίδια, το καθένα από αυτά είναι έργο του Θεού, του άπειρου, του παντογνώστη, του παντοδύναμου. Κάθε ένα από αυτά αποτελεί ένα ξεχωριστό σύμπαν.
Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που έγιναν καθηγητές μελετώντας τη δομή του κυττάρου και τα φαινόμενα που συμβαίνουν μέσα σε αυτό.
Αυτή η κριτική δεν θα τελειώσει ποτέ.
Άρα, η ύπαρξη επιστημονικής δραστηριότητας μέσα στο κύτταρο υποδηλώνει την ύπαρξη ενός επιστήμονα. Η απειρότητα της επιστήμης υποδηλώνει την απειρότητα της γνώσης του επιστήμονα. Το γεγονός ότι όλα μέσα στο κύτταρο είναι εξαιρετικά προγραμματισμένα, τακτοποιημένα και μετρημένα, αποτελεί απόδειξη της απειρότητας της βούλησης και της δύναμης αυτού του επιστήμονα.
Εάν, όπως ισχυρίζονται, ένα κύτταρο προκύπτει από μόνο του, τότε δεν υπάρχει ανάγκη για τεράστια ερευνητικά εργαστήρια και χιλιάδες επιστήμονες που εργάζονται εκεί για να ερευνήσουν και να μελετήσουν το κύτταρο.
Τουλάχιστον σε περιπτώσεις που συμβαίνουν αυθόρμητα, δεν αναμένονται λογικές και μετρημένες δομές και λειτουργίες.
Όλα συμβαίνουν μέσα σε χάος και αναταραχή. Ωστόσο, τα οργανίδια μέσα στο κύτταρο μεγεθύνονται δεκάδες χιλιάδες, μερικές φορές εκατοντάδες χιλιάδες φορές, και εξετάζονται οι προγραμματισμένες και μετρημένες διεργασίες και οι λογικές και αποτελεσματικές αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα εκεί. Τελικά, αποδεικνύεται ότι όλα είναι σχεδιασμένα, κατασκευασμένα και διαχειριζόμενα με τον τελειότερο τρόπο.
Ενώ όλα αυτά είναι ξεκάθαρα, το να ισχυρίζεται κανείς ότι το κύτταρο δημιουργήθηκε από μόνο του είναι, το λιγότερο, παραλογισμός και δεν έχει καμία σχέση με την επιστήμη, τη λογική και τη συνετή σκέψη.
Στο θαλασσινό νερό δεν υπάρχει γέννηση και θάνατος των κυττάρων.
Μόνο στις αρχές του 20ου αιώνα ο Ρώσος επιστήμονας Οπαρίν πρότεινε κάποιες θεωρίες για να παρακάμψει τον δημιουργό στη δημιουργία του κυττάρου. Μία από αυτές είναι η άποψη ότι το πρώτο κύτταρο πιθανότατα προέκυψε αυθόρμητα στη θάλασσα. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχει καταστεί δυνατό να αποδειχθεί η αυθόρμητη δημιουργία ενός κυττάρου από το θαλασσινό νερό, ούτε στις σημερινές συνθήκες ούτε στις συνθήκες της αρχέγονης ατμόσφαιρας. Και δεν θα καταστεί δυνατό ποτέ. Διότι τίποτα δεν γίνεται από μόνο του.
Αν ο Θεός το θελήσει, μπορεί να δημιουργήσει είτε μονοκύτταρους οργανισμούς είτε πολυκύτταρους ζωντανούς οργανισμούς, είτε από το νερό της θάλασσας, είτε από τη γη, είτε από τον αέρα.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
