Μια γυναίκα που έχει αποβάλει, αν θεωρείται λοχία, μπορεί να προσεύχεται και να συνευρίσκεται με τον σύζυγό της, ακόμα κι αν δεν έχουν περάσει σαράντα μέρες, εφόσον δεν έχει αιμορραγία;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Θεωρούμε σκόπιμο να δώσουμε πρώτα μια σύντομη ενημέρωση και στη συνέχεια να προχωρήσουμε σε μια λεπτομερή εξήγηση:
1.
Στις πηγές της ισλαμικής νομολογίας αναφέρονται τα ακόλουθα σχετικά με το θέμα αυτό:
Για την αναγνώριση της λοχείας / της περιόδου μετά τον τοκετό
Πρέπει να αποβληθεί το μεγαλύτερο μέρος του εμβρύου. Αυτό αρκεί για την λοχεία, ακόμα και αν αποβληθεί τμηματικά. Ακόμα και μετά από αποβολή όπου είναι εμφανή ορισμένα μέρη του εμβρύου, όπως τα δάχτυλα ή τα νύχια, ξεκινά η περίοδος της λοχείας. (βλ. V. Zuhaylî, 1/466)
Αυτή η μέθοδος είναι ευκολότερη και ακριβέστερη για όλους. Σε περίπτωση αποβολής, αντί να υπολογίζεται ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, η οπτική αναγνώριση ενός άκρου που θυμίζει ανθρώπινη μορφή θα ήταν ίσως πιο κατάλληλη. Εάν δεν υπήρξε οπτική επαφή με το αποβληθέν έμβρυο, η απόφαση μπορεί να ληφθεί με τη συμβουλή γιατρού ή μαίας.
2.
Σύμφωνα με τους Χαναφίτες και τους Χανμπαλίτες, το αίμα που προέρχεται από γυναίκα που απέβαλε έμβρυο με διαμορφωμένα όργανα, όπως χέρια, πόδια ή δάχτυλα, είναι αίμα λοχείας (νιφάς). Το αίμα που εμφανίζεται μετά από αποβολή εμβρύου χωρίς διαμορφωμένα όργανα, όπως χέρια και πόδια, είναι αίμα ιστιχάζας (εξωμήτριας αιμορραγίας). (βλ. Merğinani, el-Hidaye, I, 226; İbn Kudame, el-Muğni, I, 431)
Σύμφωνα με τους Σαφιίτες και τους Μαλικίτες, η αποβολή σε κάθε περίπτωση αποτελεί λόγο για λοχεία (Remli, Nihayetü’l-muhtac, I, 212; Desuki, Haşiye, I, 174-175).
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι αποφάσεις αυτές των θρησκευτικών δογμάτων δόθηκαν σε εποχές όπου η διάκριση εάν το εκβληθέν από τη μήτρα ήταν έμβρυο ή όχι, γινόταν μόνο με την εμφάνιση οργάνων όπως χέρια και πόδια. (βλ. Kasani, Bedai’, I, 43)
Σήμερα, δεδομένου ότι είναι δυνατό να προσδιοριστεί η φύση αυτού που προέρχεται από τη μήτρα και εάν αυτό που αποβάλλεται είναι έμβρυο, ανεξάρτητα από το στάδιο στο οποίο βρίσκεται, θα ήταν σκόπιμο να ενεργούμε ανάλογα.
Εφόσον είναι γνωστό ότι το αποβαλλόμενο έμβρυο, είτε έχει σχηματισμένα όργανα είτε όχι, θεωρείται έμβρυο, το αίμα που παρατηρείται μετά την αποβολή πρέπει να θεωρείται λοχεία (νιφάς) (Προεδρία Θρησκευτικών Υποθέσεων).
3. Η άμβλωση θεωρείται επίσης θάνατος βρέφους.
Η διάταξη που ισχύει για την αποβολή ισχύει και για την περίπτωση αυτή.
Συνοπτικά, η Λοχεία
1. Λοχεία,
όπως το δέντρο καρποφορεί, έτσι και η γυναίκα, με τη φυσική της κατάσταση, εκφράζει την ωριμότητά της, την ιερότερη αποστολή της μητρότητας και την υγεία της.
2. Η ελάχιστη διάρκεια της λοχείας δεν έχει όριο, ενώ η μέγιστη είναι σαράντα ημέρες.
Σύμφωνα με αυτό, η γυναίκα που σταματά να αιμορραγεί μία ή δύο ώρες μετά τον τοκετό και δεν αιμορραγεί ξανά μέσα σε σαράντα ημέρες, θεωρείται καθαρή. Μπορεί να τελέσει τις θρησκευτικές της υποχρεώσεις και να έχει σεξουαλική επαφή. Ακόμα κι αν αιμορραγήσει μετά τις σαράντα ημέρες, εξακολουθεί να θεωρείται καθαρή.
3. Η περίοδος λοχείας μιας γυναίκας που γεννάει για πρώτη φορά διαρκεί όσο και η αιμορραγία που είχε κατά τον πρώτο τοκετό.
Αν μετά τον τοκετό δει αίμα για περισσότερο από σαράντα ημέρες, τότε υπολογίζει την περίοδό της σύμφωνα με την πρώτη της περίοδο. Αν όμως μετά τον δεύτερο τοκετό δει αίμα για λιγότερο από σαράντα ημέρες, αλλά για διαφορετικό αριθμό ημερών από την πρώτη περίοδο, τότε θεωρείται ότι η περίοδός της έχει αλλάξει και έχει γίνει ακανόνιστη.
4. Η λεχώνα δεν προσεύχεται, δεν νηστεύει, δεν διαβάζει Κοράνι.
Δεν αγγίζει το Κοράνι, δεν μπαίνει στο τζαμί, δεν κάνει ταουάφ στην Κάαμπα, δεν έχει σεξουαλική επαφή. Δεν αναπληρώνει τις προσευχές που έχασε, αλλά αναπληρώνει τις νηστείες που δεν κράτησε.
5.
Είτε τα όργανα του εμβρύου είναι ορατά είτε όχι, η γυναίκα που αποβάλλει ή κάνει άμβλωση μπαίνει σε λοχεία.
6.
Σε πολύδυμες κυήσεις, η λοχεία αρχίζει από τον πρώτο τοκετό.
Σύγχρονη Τυπογραφία και Λοχεία
α) Εγκυμοσύνη και Λοχεία:
Η ηλικία εγκυμοσύνης συσχετίζεται με την ηλικία της εμμήνου ρύσεως. Μια γυναίκα έχει πιθανότητα να μείνει έγκυος σε οποιαδήποτε ηλικία έχει περίοδο. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις γυναικών που μένουν έγκυες ακόμα και ένα χρόνο μετά την εμμηνόπαυση.
Η διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι 280 +/- 10 ημέρες. Ή, για γυναίκες με κανονική εμμηνορρυσία, υπολογίζεται προσθέτοντας επτά ημέρες στην ημερομηνία της τελευταίας εμμήνου ρύσεως και αφαιρώντας τρεις μήνες. Η ημερομηνία γέννησης μπορεί να είναι δεκατέσσερις ημέρες νωρίτερα ή αργότερα από την υπολογισμένη ημερομηνία.
Παράδειγμα:
Τελευταία περίοδος: Πιθανή ημερομηνία γέννησης:
5.4.1986 12.1.1987 +/-14 ημέρες
26.12.1986 3.10.1987 +/-14 ημέρες
Υπάρχουν και εκείνοι που ισχυρίζονται ότι μπορεί να είναι αργότερα, αλλά αυτό είναι άκυρο. Αυτές οι κυρίες είχαν καθυστερημένη ωορρηξία και έμειναν έγκυες αργότερα.
Η διακοπή της εγκυμοσύνης πριν από τον έβδομο μήνα θεωρείται αποβολή.
Το φύλο του μωρού που θα γεννηθεί δεν επηρεάζει τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς: Γιατί μια έγκυος γυναίκα δεν έχει περίοδο;
Η λειτουργία του ορμονικού συστήματος στις εγκύους είναι πολύ διαφορετική. Σε αυτές δεν συμβαίνει ωορρηξία. Τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη αυξάνονται σταδιακά κατά τη διάρκεια κάθε κύκλου και φτάνουν στα χαμηλότερα επίπεδα κατά την έμμηνο ρύση. Στην εγκυμοσύνη, όμως, οι ορμόνες αυτές αυξάνονται συνεχώς και επιπλέον εκκρίνεται η χοριονική γοναδοτροπίνη. Το ενδομήτριο του σώματος της μήτρας προετοιμάζεται για την εμφύτευση και τη διατήρηση της εγκυμοσύνης, αλλά δεν αποβάλλεται. Γι’ αυτό δεν υπάρχει έμμηνος ρύση.
Η αιμορραγία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι εμμηνορρυσία. Είναι αιμορραγία που υποδηλώνει απειλή αποβολής.
Οι αιμορραγίες που εμφανίζονται τους τελευταίους μήνες υποδηλώνουν διαταραχή εμφύτευσης ή πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα.
Μερικές φορές, μπορεί να υπάρξει ελαφρά αιμορραγία ένα μήνα μετά τη σύλληψη. Αυτό σίγουρα δεν είναι εμμηνορρυσία. Αυτό αποδεικνύεται από το θετικό αποτέλεσμα του τεστ εγκυμοσύνης που γίνεται τις πρώτες δεκαπέντε ημέρες μετά την αιμορραγία. Η εγκυμοσύνη έχει τη δική της ψυχολογία και υπάρχουν σημεία που πρέπει να προσέξουμε:
Με την σύλληψη, το σώμα της μητέρας υφίσταται πολλές οργανικές και ψυχολογικές αλλαγές. Από τη μια πλευρά, βιώνει τη χαρά της μητρότητας, ενώ από την άλλη, συνειδητοποιεί ότι η ευθύνη που αναλαμβάνει δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται από έξω.
Οι τρεις πρώτοι και οι τρεις τελευταίοι μήνες της εγκυμοσύνης είναι οι πιο επικίνδυνοι.
Η εγκυμονούσα πρέπει να ρυθμίζει προσεκτικά τις κινήσεις της. Επίσης, πολλοί παρουσιάζουν ναυτία και εμετό κατά τους πρώτους τρεις μήνες. Μερικές φορές, οι εμετοί μπορεί να είναι τόσο έντονοι που να προκαλούν απώλεια βάρους. Το γεγονός ότι τα φάρμακα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτήν την περίοδο είναι αρκετά περιορισμένα, μειώνει περαιτέρω τη βοήθεια που μπορεί να παρασχεθεί στην εγκυμονούσα. Εκτός από αυτά, μπορεί να εμφανιστούν αδυναμία, ζάλη, πόνοι σε διάφορα μέρη του σώματος (όπως κεφάλι, μέση, οστά και κόκκυξ), και ξαφνικές κράμπες στα πόδια.
Η διατροφή των εγκύων και των θηλαζουσών μητέρων είναι εξαιρετικά σημαντική. Πρέπει να καταναλώνουν τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνες, πρωτεΐνες και μέταλλα.
Οι έγκυες γυναίκες εισέρχονται σε μια περίοδο ιδιαίτερης ψυχολογικής ευαισθησίας. Εν ολίγοις, τείνουν να μεγαλοποιούν τα προβλήματα.
Η συμπεριφορά τους πρέπει να αντιμετωπίζεται με περισσότερη κατανόηση, να είναι ειλικρινείς και στοργικοί, ώστε να απαλύνουν τον φόβο του τοκετού, τον φόβο της μητρότητας και κάθε είδους φόβους και ανησυχίες, και να ακούν τα προβλήματά τους με υπομονή και ηρεμία, βοηθώντας τους με τον απαραίτητο τρόπο.
Σχετικά με την λοχεία:
Σχετικά με τα χαρακτηριστικά της λοχείας, μπορούν να ειπωθούν τα εξής:
Πριν από την εγκυμοσύνη, η μήτρα είναι ένα όργανο βάρους εξήντα έως εβδομήντα γραμμαρίων. Στο τέλος της εγκυμοσύνης φτάνει το ένα κιλό. Αυτή η ανάπτυξη συμβαίνει και στο ενδομήτριο στρώμα της μήτρας, επειδή εκεί προσκολλάται ο πλακούντας του μωρού, εξασφαλίζοντας τη διατροφή του. Μετά τον τοκετό, όταν αποκολληθεί ο πλακούντας, η μήτρα αρχίζει αμέσως να συστέλλεται και να συμπιέζεται για να κλείσουν τα στόμια των ανοιγμένων αγγείων. Οι αρχικές αιμορραγίες είναι αίμα από τα αγγεία. Αν για κάποιους λόγους δεν συμβεί αυτή η σύσφιξη, η ζωή της μητέρας κινδυνεύει με θάνατο. Λόγω της συνεχούς απόρριψης της μήτρας και της απουσίας θρέψης του ενδομητρίου, το ενδομήτριο, που ονομάζεται δεσίδουα, αρχίζει να αποβάλλεται. Αυτά τα απορριπτόμενα υπολείμματα ιστού αποτελούνται από ινώδες, ορό, λέμφο και λευκά αιμοσφαίρια, δηλαδή από έκκριμα τραύματος. Αρχικά έχει σκούρο κόκκινο χρώμα. Με το πέρασμα των ημερών, το χρώμα του ανοίγει. Τελικά καταλήγει σε βρώμικο-λευκό έκκριμα. Η εμφάνιση των λοχείων, όπως ονομάζεται αυτό το έκκριμα, διαφέρει πολύ από άτομο σε άτομο. Μπορεί να διαρκέσει από μία-δύο εβδομάδες έως ενάμισι μήνα.
β) Σεξουαλική επαφή με έγκυες και λεχώνες:
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά τους τρεις πρώτους μήνες, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις σεξουαλικές επαφές για να αποφευχθούν αποβολές, ενώ κατά τους δύο τελευταίους μήνες, για να αποφευχθεί ο πρόωρος τοκετός ή η μόλυνση. Εάν υπάρχουν συμπτώματα όπως αιμορραγία ή πόνος, η σεξουαλική επαφή πρέπει να αποφεύγεται εντελώς.
Επειδή η μήτρα μετατρέπεται σε μια εντελώς τραυματισμένη περιοχή μετά τον τοκετό, η σεξουαλική επαφή κατά τη λοχεία είναι απολύτως επιβλαβής.
1) Μικρόβια μπορούν εύκολα να εισχωρήσουν στην πληγή και να εξαπλωθούν στη μήτρα και στο σώμα.
2) Η γενική σωματική αντίσταση της λεχώνας είναι πολύ μειωμένη. Ένα λάθος βήμα μπορεί να προκαλέσει μόνιμη αναπηρία ή ακόμα και θάνατο στη μητέρα.
“Κατά τη διάρκεια του τοκετού, τα αναπαραγωγικά όργανα, ιδιαίτερα η μήτρα και ο κόλπος, τραυματίζονται, συχνά με ρήξεις. Η σεξουαλική επαφή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προκαλεί σοβαρή βλάβη στη γυναίκα, επιτρέποντας στα μικρόβια να δράσουν άμεσα και να προκαλέσουν πολλές σοβαρές γυναικολογικές παθήσεις. Επομένως, δεν πρέπει να πλησιάζουμε τη γυναίκα μέχρι η μήτρα να συρρικνωθεί και τα αναπαραγωγικά όργανα να επανέλθουν στη φυσιολογική τους κατάσταση. Ο Τολστόι κατακρίνει τον άνδρα που ενοχλεί τη γυναίκα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου:”
“Ένας άντρας, όταν αγαπάει μια έγκυο γυναίκα ως ερωμένη, δεν πρέπει να ξεχνάει ότι είναι μητέρα. Μια γυναίκα δεν μπορεί να αντέξει να είναι ταυτόχρονα ερωμένη, κουρασμένη μητέρα και άρρωστος άνθρωπος.”
(Δρ. Τζεμάλ Ζ.Ö.)
γ) Συμβουλές για εγκύους και λεχώνες:
– Διατροφή:
Πρέπει να είναι ισορροπημένη και μετρημένη. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, από την αρχή μέχρι το τέλος, η αύξηση βάρους πρέπει να είναι δέκα με δώδεκα κιλά. Η υπερβολική προτίμηση σε ορισμένα τρόφιμα, η αποστροφή σε άλλα ή η κατανάλωση ανθυγιεινών σνακς μπορεί να αποβεί επιβλαβής. Κάθε έγκυος, με βάση τις δικές της συνήθειες και την οικονομική της κατάσταση, πρέπει να ακολουθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής, λαμβάνοντας επαρκείς ποσότητες πρωτεΐνης, λιπών, βιταμινών, υδατανθράκων και μετάλλων. Από τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης, η κατανάλωση αλατιού πρέπει να μειωθεί και να καταναλώνονται τρόφιμα πλούσια σε ασβέστιο (όπως γάλα, γιαούρτι, τυρί).
– Φάρμακο:
Η λήψη φαρμάκων είναι επικίνδυνη. Πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, ειδικά κατά τους τρεις πρώτους μήνες, που είναι η περίοδος σχηματισμού των οργάνων, και να συμβουλεύεστε οπωσδήποτε τον γιατρό σας και να ακολουθείτε τις οδηγίες του.
– Τσιγάρο:
Προκαλεί χαμηλό βάρος γέννησης και πρόωρους τοκετούς, ενώ επηρεάζει αρνητικά τη νοημοσύνη του μωρού. Επομένως, δεν πρέπει να καπνίζετε, ούτε καν να βρίσκεστε σε δωμάτιο όπου καπνίζουν. Διότι αυτό είναι σημαντικό για το μέλλον του παιδιού που θα γεννηθεί.
– Μελέτη:
Δεν είναι δυνατόν να αλλάξει η καθημερινή ζωή μιας φυσιολογικής εγκύου. Ωστόσο, θα πρέπει να αποφεύγει τις απότομες και έντονες κινήσεις, να μην σηκώνει βαριά αντικείμενα, να μην τεντώνεται προς τα πάνω και να αποφεύγει τα μακρινά και ταραχώδη ταξίδια.
– Περιποίηση Σώματος:
Πρέπει να πλένεται και να φροντίζει την υγιεινή του, με την προϋπόθεση να μην πλένεται με πολύ κρύο ή πολύ ζεστό νερό και να μην παραμένει στο μπάνιο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια λιπαρή κρέμα ή αμυγδαλέλαιο για να αποτραπούν οι ραγάδες στην περιοχή της κοιλιάς.
Η εγκυμοσύνη και η προετοιμασία για το θηλασμό προκαλούν αύξηση του μεγέθους των μαστών. Για να αυξηθεί η αντοχή των θηλών και να αποφευχθούν προβλήματα κατά το θηλασμό, μπορείτε να τις πλένετε συχνά με σαπουνόνερο και να τις αλείφετε, για παράδειγμα, με αμυγδαλέλαιο.
Η συνήθεια να καθαρίζετε τις επιφάνειες με οινόπνευμα, η οποία είναι διαδεδομένη, δεν συνιστάται, καθώς μπορεί να προκαλέσει σκλήρυνση και ρωγμές.
–
Οδοντιατρική φροντίδα:
Είναι πολύ σημαντικό. Πρέπει να γίνει η απαραίτητη θεραπεία πριν από τη σύλληψη και να καταβάλλεται προσπάθεια για συνεχή καθαριότητα. Πρέπει να δίνεται προσοχή στις παρεμβάσεις, όσο το δυνατόν περισσότερο, κατά τους τρεις πρώτους και τρεις τελευταίους μήνες.
Είναι πολύ σημαντικό η μητέρα που γέννησε να θηλάζει το παιδί της η ίδια.
Αυτό ενισχύει τη σχέση μεταξύ παιδιού και μητέρας. Η θηλάζουσα μητέρα νιώθει γαλήνη κάνοντας το καθήκον της. Το μητρικό γάλα ενισχύει την ανθεκτικότητα του μωρού στις ασθένειες.
Ο θηλασμός προστατεύει από τη διάρροια, τη χειρότερη ασθένεια που παρατηρείται στα βρέφη.
Το μωρό απολαμβάνει την ευτυχία και την άνεση που προσφέρει η αγκαλιά της μητέρας.
Θα πρέπει να θηλάζει αποκλειστικά για τουλάχιστον έξι μήνες και, μετά τους έξι μήνες, να λαμβάνει γάλα και συμπληρωματικές τροφές μέχρι την ηλικία του ενός έτους.
(Σε μια είδηση που αναφέρθηκε ως έρευνα της Ιατρικής Σχολής της Σμύρνης, ανακοινώθηκε ότι ο καρκίνος του μαστού στις γυναίκες εμφανίζεται συχνότερα (19% περισσότερο) σε όσες γυναίκες κάνουν την πρώτη τους γέννα μετά την ηλικία των τριάντα ετών. Στο πλαίσιο αυτό, η μη γέννηση παιδιού και η μη γαλουχία αναφέρθηκαν ως οι κύριες αιτίες).
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
ΑΠΟΒΟΛΗ
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
