Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Οι πόνοι και οι δυσκολίες του τοκετού εξιλεώνουν τις αμαρτίες.
Ακόμη και η παραμικρή δυσκολία για τον πιστό αποτελεί αφορμή για την άφεση των αμαρτιών. Επειδή και η γέννηση είναι πολύ επίπονη, ελπίζεται ότι θα αποτελέσει αφορμή για την άφεση των αμαρτιών. Ωστόσο, δεν μπορεί να υπάρξει κατηγορηματική κρίση ότι συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες της γυναίκας.
Υπάρχουν ιερά χαντίθ (παραδόσεις του Προφήτη Μωάμεθ) σχετικά με τις αρετές της γέννησης:
«Εκτός από το θάνατο στο δρόμο του Θεού, υπάρχουν επτά είδη μαρτυρίου: Ο θάνατος στο δρόμο του Θεού είναι μαρτύριο. Ο θάνατος από πανώλη είναι μαρτύριο. Ο θάνατος από πνιγμό στη θάλασσα είναι μαρτύριο. Ο θάνατος από πλευρίτιδα είναι μαρτύριο. Ο θάνατος από εσωτερική ασθένεια είναι μαρτύριο. Ο θάνατος από φωτιά είναι μαρτύριο. Ο θάνατος από κατάρρευση κτιρίου είναι μαρτύριο. Και η γυναίκα που πεθαίνει κατά τη γέννα είναι επίσης μάρτυρας.»
(Για τις παραδόσεις σχετικά με τους μάρτυρες εκτός του πολέμου, βλέπε: Μπουχάρι, Εζάν, 32, Τζιχάντ, 30; Μουσλίμ, Ιμάρε, 164; Τιρμίζι, Τζενάιζ, 65, Φενταΐλου’λ-Τζιχάντ, 14; Αχμέτ μπ. Χανμπέλ, Ι, 22, 23, ΙΙ, 323, 325)
«Η γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, μέχρι να γεννήσει και να απογαλακτίσει το παιδί της, είναι σαν εκείνον που φυλάει σκοπιά στο δρόμο του Θεού. Και αν πεθάνει ανάμεσά τους, θα λάβει το βραβείο του μάρτυρα.»
(βλ. Αχμέτ Γκιουμουσχανεβί; Ραμζού’λ-Εχάδις)
«Η γυναίκα, όταν είναι έγκυος, αξίζει την αμοιβή ενός πολεμιστή που νηστεύει την ημέρα, προσεύχεται τη νύχτα και κυριαρχείται από τον φόβο του Θεού. Κανείς από τα πλάσματα δεν μπορεί να γνωρίζει την αμοιβή που θα λάβει όταν την πιάσουν οι πόνοι. Με κάθε θηλασμό και ρουφηξιά του μωρού, λαμβάνει την αμοιβή σαν να έχει αναστήσει μια ψυχή. Και όταν το απογαλακτίσει, ένας άγγελος θα της χαϊδεύει την πλάτη και θα λέει: “Και πάλι.”»
(βλ. Αχμέτ Γκιουμουσχανεβί; Ραμζού’λ-Εχάδις)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
