– Το Κοράνι λέει να φερόμαστε καλά και στους γονείς που βιάζουν τις κόρες τους ή κακοποιούν τα παιδιά τους;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το Κοράνι δεν λέει κάτι τέτοιο.
Ο γενικός κανόνας σε αυτό το θέμα είναι: Όποιος κι αν είναι,
Αιτήματα που έρχονται σε αντίθεση με τις εντολές και τις οδηγίες του Θεού δεν γίνονται δεκτά.
και δεν μπορεί να υπάρξει υπακοή, υποστήριξη ή ενθάρρυνση σε όσους το επιθυμούν…
Αν υπάρχει ένας πατέρας που έχει διαπράξει αυτό το φρικιαστικό αμάρτημα, φυσικά δεν θα του φερθούν καλά. Αν αποκαλυφθεί η πράξη του, θα υποστεί την τιμωρία του. Αν επιζήσει, θα του φερθούν με τρόπο που να αποτελέσει παράδειγμα για τους άλλους.
Τα σχετικά εδάφια αναφέρονται στις σούρες Λουκμάν (15) και Αλ-Ανκαμπούτ (8). Η μετάφραση έχει ως εξής:
«Αν οι γονείς σου σε πιέζουν να με προσκυνήσεις μαζί τους, ενώ εσύ δεν γνωρίζεις τίποτα γι’ αυτό, τότε μην τους υπακούς, αλλά φέρσου καλά μαζί τους σ’ αυτόν τον κόσμο. Ακολούθησε το δρόμο εκείνων που στρέφουν το πρόσωπο και την ψυχή τους προς εμένα. Η επιστροφή σας είναι μόνο σε εμένα, και τότε θα σας ανακοινώσω το αποτέλεσμα των πράξεών σας.»
(βλ. Αλ-Ανκαμπούτ, 29/8; Λουκμάν, 31/15)
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν),
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Σε ποιον πρέπει να κάνω καλό;»
σε μια ερώτηση με τη μορφή:
“στη μητέρα σου”
απάντησε ως εξής:
“Μετά σε ποιον;”
όταν λέμε πάλι
“στη μητέρα σου”
είπε· έδωσε την ίδια απάντηση και στην τρίτη επανάληψη της ερώτησης· τελικά στην τέταρτη
“στον πατέρα σου”
διέταξε.
(Μουσνέδ, 5/3, 5; Τιρμίζι, Μπιρρ, 1)
Ωστόσο, επειδή το δικαίωμα του Θεού προηγείται όλων των δικαιωμάτων, εάν οι γονείς αναγκάσουν τα παιδιά τους να παραβιάσουν αυτό το δικαίωμα, δηλαδή να παρεκκλίνουν από την πίστη στην ενότητα του Θεού ή να κάνουν άλλες πράξεις που ο Θεός έχει ρητά απαγορεύσει, τότε σίγουρα δεν θα υποκύψουν σε αυτή την πίεση. Ωστόσο,
τα αιτήματα που είναι νόμιμα και εύλογα θα ικανοποιηθούν.
Ο λόγος που η ευλάβεια προς τους γονείς υπενθυμίζεται εδώ με ιδιαίτερη έμφαση είναι για να τονιστεί ότι ακόμα και αυτό το τόσο σημαντικό καθήκον δεν μπορεί να θεωρηθεί πιο σημαντικό ή να προηγείται της πίστης στην ενότητα του Θεού. Ο άνθρωπος μπορεί να περάσει μια δοκιμασία όχι μόνο από εξωτερικές πιέσεις, αλλά και από τις πιέσεις των ίδιων των γονιών του.
Συνεπώς, εάν οι γονείς ζητήσουν από τα παιδιά τους να αρνηθούν την ύπαρξη και την ενότητα του Θεού, με τρόπο που να οδηγήσει σε αυτό το αποτέλεσμα,
Αυτό το αίτημα δεν θα γίνει δεκτό.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ερμηνευθεί ότι οι γονείς, εκτός από την άρνηση και την ακολασία, μπορούν να διατάξουν οτιδήποτε άλλο είναι σαφώς αμαρτωλό και απαγορευμένο, και ότι πρέπει να υπακούμε σε αυτή τη διαταγή. Διότι καμία διαταγή δεν μπορεί να είναι ανώτερη από τη διαταγή του Θεού· επομένως, όπως αναφέρεται και στα χαντίθ, κατ’ αρχήν…
Δεν πρέπει να υπακούμε σε καμία εντολή που θα μπορούσε να σημαίνει ανυπακοή στον Θεό.
(Π.χ. βλ. Μουσνέδ, 1/400, 409; 2/17, 142; Μπουχάρι, Αχκάμ, 4; Τζιχάντ, 108; Μουσλίμ, Ιμάρε, 39)
Ο Θεός, ο Παντοδύναμος, σε πολλούς στίχους του Κορανίου και ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) σε πολλά χαντίθ του, απευθύνονται στους πιστούς
«Εντολή για το καλό και αποτροπή από το κακό»
αναθέτει καθήκοντα. Αυτά τα καθήκοντα περιλαμβάνουν και τους γονείς, επομένως τους αναθέτει καλά
(λογικός και νόμιμος)
η συμπεριφορά δεν πρέπει να παραβιάζει αυτό το καθήκον.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ο Θεός έχει δώσει σε εμάς το καθήκον να δράσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να δώσουμε ένα μάθημα σε εκείνον που διέπραξε αυτή την αποτρόπαια αθλιότητα, όποιος κι αν είναι, και σε άλλους· αυτό το καθήκον προηγείται της υπακοής στους γονείς υπό όρους.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
