– Πώς θα κριθούν την ημέρα της κρίσης οι αμαρτίες που διαπράττει ο άνθρωπος και τις οποίες γνωρίζει μόνο ο Θεός;
– Πώς θα κριθούν οι αμαρτίες ή οι αρετές, ανάλογα με το αν διαπράχθηκαν δημόσια ή κατ’ ιδίαν, εκείνη την ημέρα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Οι αμαρτίες είναι παράσιτα που περιορίζουν την επικοινωνία του δούλου με τον Κύριό του.
Η υγεία της επικοινωνίας του δούλου με τον Υπέρτατο Δημιουργό σχετίζεται στενά με την απομάκρυνση αυτών των παρασίτων από τη ζωή του.
Ας υποθέσουμε ότι μιλάτε στο τηλέφωνο με κάποιον δικό σας. Όταν παρεμβάλλεται κάποιος θόρυβος, δεν μπορείτε να καταλάβετε τίποτα από τη συνομιλία και διακόπτετε την κλήση για να προσπαθήσετε πρώτα να απομακρύνετε τον θόρυβο.
Αυτό το φαινόμενο, το οποίο βιώνουμε επανειλημμένα στον φυσικό κόσμο, είναι ακόμη πιο σημαντικό στις σχέσεις μας με τον Κύριό μας στον πνευματικό κόσμο.
Τα παράσιτα του πνευματικού κόσμου είναι οι αμαρτίες, οι απαγορευμένες πράξεις, οι συμπεριφορές που απαγορεύει ο Θεός, οι ενέργειες που απορρίπτει η θρησκεία μας, τα εγκλήματα που καταδικάζει η συνείδησή μας.
Η πρώτη φωνή που μας καλεί να λογοδοτήσουμε για τις αμαρτίες, τις απαγορευμένες πράξεις και τις παραβάσεις των θείων εντολών είναι η συνείδησή μας. Η συνείδησή μας είναι το όργανο που μας υποβάλλει στην πιο αυστηρή κρίση ενώπιον του Θεού. Η κάθαρση από την κρίση της συνείδησής μας είναι η ίδια η μετάνοια. Εφόσον δεν καθαρθούμε, η συνείδησή μας θα συνεχίσει να μας πιέζει και να μας καταδικάζει.
Για να θεωρηθεί ο δούλος μετανοημένος, πρέπει να έχει ενοχές στη συνείδησή του,
Η ειλικρινής μετάνοια και η επιστροφή από τις αμαρτίες είναι η πιο σημαντική και επαρκής προϋπόθεση. Δεν υπάρχει ανάγκη να εξομολογηθεί κανείς τις αμαρτίες του μπροστά σε κάποιον θεσμό ή πρόσωπο, και μια τέτοια συμπεριφορά δεν συνάδει με την πίστη στην ενότητα του Θεού. Διότι κανείς άλλος εκτός από τον Θεό δεν έχει την εξουσία να αποδεχθεί ή να απορρίψει τη μετάνοια για τις αμαρτίες, ούτε να επιβάλει τιμωρία για αυτές.
Τα δικαιώματα των άλλων.
Εκτός αν περιλαμβάνουν και άλλους, οι αμαρτίες είναι προσωπικές και αφορούν μόνο τον πιστό και τον Κύριό του.
Εάν αφορά παραβίαση του δικαιώματος κάποιου άλλου, τότε η αμαρτία είναι ζήτημα μόνο μεταξύ του ατόμου του οποίου το δικαίωμα παραβιάστηκε και του ατόμου που το παραβίασε, και παραμένει εμπιστευτική για τρίτους.
Δηλαδή, οι αμαρτίες τους;
1. Ο δούλος, 2. Ο Θεός, 3. Εκτός από τον δούλο του οποίου τα δικαιώματα παραβιάστηκαν, δεν χρειάζεται να το γνωρίζουν άλλοι. Στην ουσία των αμαρτιών.
“απόρρητο”
έχει ουσία και πρέπει να προστατεύεται
Του Θεού.
«Σεττάρ αλ-ουγιούμπ»
Το όνομα επιθυμεί να κρύψει τις αμαρτίες. Για να παραμείνει ανοιχτός ο δρόμος της συγχώρεσης, είναι απολύτως απαραίτητο οι αμαρτίες να παραμείνουν κρυφές.
Ο Δάσκαλος Σαΐντ Νουρσί, δηλώνοντας ότι ο άνθρωπος έχει μια φύση ικανή να διαπράττει λάθη και αμαρτίες,1 αναφέρει τον Παντοδύναμο Θεό
Σεττάρ
και
Γκαφφάρ
αναφέρει ότι τα ονόματά Του χρησιμεύουν ως ασπίδα ενάντια σε ελαττώματα και αμαρτίες· ότι ο Θεός συγχωρεί, κρύβει και συγκαλύπτει τις αμαρτίες μόνο όταν καταφεύγουμε σε Αυτόν.2
Τα δίκαια δικαστήρια δεν ασχολούνται με εγκλήματα και αμαρτίες που δεν αφορούν το κοινό.
Εάν ένα αμάρτημα ή έγκλημα διαπραχθεί σε έναν τομέα που αφορά τα δικαιώματα και τις ελευθερίες ενός ή περισσοτέρων ατόμων, τα δικαστήρια οφείλουν να δράσουν για να δικάσουν τον ένοχο και να προστατεύσουν τους αθώους. Αυτό είναι απαραίτητο για την απονομή δικαιοσύνης και αποτελεί ξεχωριστό ζήτημα. Η ομολογία του εγκλήματος από τον κατηγορούμενο ενώπιον του δικαστηρίου αποτελεί αρετή από αυτή την άποψη και ισοδυναμεί με μια μορφή μετάνοιας.
Ωστόσο, το άτομο πρέπει να κρύβει τις αμαρτίες του που δεν αφορούν κανέναν άλλον, να απέχει από τη διάδοση των αμαρτιών του και να μετανοεί για τις αμαρτίες του στη συνείδησή του.
Το να καυχιέται κανείς για τις αμαρτίες του είναι αμαρτία.
Ο Αγαπημένος μας Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) λέει:
* «Εκτός από εκείνους που δεν ντρέπονται να διαπράττουν αμαρτίες φανερά, όλη η κοινότητά μου συγχωρείται. Αν κάποιος διαπράξει μια αμαρτία τη νύχτα και ο Αλλάχ την κρύψει, και το πρωί σηκωθεί και…»
‘Το βράδυ έκανα αυτό και εκείνο’
Αυτός που λέει κάτι τέτοιο, είναι ξεκάθαρα από εκείνους που δεν διστάζουν να αμαρτήσουν. Ο Κύριος καλύπτει το αμάρτημά του τη νύχτα, αλλά το πρωί σηκώνεται και αποκαλύπτει αυτό που ο Θεός είχε καλύψει.”
3
* «Αν ένας δούλος σκεπάσει το ελάττωμα ενός άλλου δούλου στον κόσμο αυτό, ο Θεός θα σκεπάσει το ελάττωμά του την ημέρα της Ανάστασης.»
4
* «Μην ερευνάτε τις κρυφές πλευρές των ανθρώπων. Μην προσπαθείτε να μάθετε τα ελαττώματά τους.»
5
* «Όταν αμαρτάνεις, μετάνιψε αμέσως. Για την αμαρτία που έπραξες κρυφά, μετάνιψε κρυφά, και για την αμαρτία που έπραξες φανερά, μετάνιψε φανερά.»
6
* «Η αμαρτία, όσο παραμένει κρυφή, βλάπτει μόνο τον κάτοχό της. Όταν όμως αποκαλυφθεί, αν δεν διορθωθεί, βλάπτει την κοινωνία.»
7
* «Ζητήστε από τον Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σας και να σας προστατεύσει από αυτά που φοβάστε».
8
* «Ο Θεός Παντοδύναμος λέει:»
«Είμαι τόσο μεγαλοδύναμος και συγχωρητικός που δεν θα αποκαλύψω και δεν θα ξεφτιλίσω στην άλλη ζωή το ελάττωμα ενός μουσουλμάνου δούλου μου που έχω συγκαλύψει σε αυτόν τον κόσμο.»
9
Υποσημειώσεις:
1. Επιστολές, σελ. 47;
2. Λάμψεις, σελ. 59; Μεσνεβί-ι Νουρίγιε, σελ. 113;
3. Ριγιαζου’ς-Σαλήχιν, 24; Τζαμιου’ς-Σαγίρ, 3000;
4. Ριγιαζου’ς-Σαλιχίν, 240;
5. Τζαμί Σαγίρ, 1576;
6ος αιώνας, 419;
7. έκδ., 332;
8ος αιώνας, 638;
9. Τζαμί ας-Σαγίρ, 2893.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
