Ή μήπως πρέπει να δοθεί είτε είναι διαζευγμένη είτε όχι;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Προίκα,
Δεν είναι προϋπόθεση για την εγκυρότητα του γάμου. Δηλαδή, η γαμήλια σύμβαση μπορεί να συναφθεί και χωρίς γαμήλιο δώρο, χωρίς να ορίζεται γαμήλιο δώρο. Δεν είναι απαραίτητο να αναφέρεται το γαμήλιο δώρο κατά την τέλεση του γάμου.
Ο γάμος χωρίς προίκα είναι έγκυρος.
Η προίκα δεν είναι όρος του γάμου, αλλά είναι από τις διατάξεις του γάμου.
Η σημασία του να είναι το μεχίρ όρος του γάμου είναι η εξής:
Μετά την τέλεση του γάμου, η γυναίκα δικαιούται να λάβει από τον άνδρα το προικιό. Δηλαδή, το προικιό είναι συνέπεια του γάμου. Εάν έχει οριστεί ένα συγκεκριμένο ποσό (mehr-i müsemmâ), δικαιούται το ορισμένο ποσό· εάν δεν έχει οριστεί, δικαιούται το ποσό που ονομάζεται mehr-i misil, δηλαδή το ποσό που λαμβάνουν οι γυναίκες της ίδιας ηλικίας και κοινωνικής θέσης. Ο άνδρας οφείλει να καταβάλει το προικιό και στις δύο περιπτώσεις. Η απόδειξη γι’ αυτό είναι το ακόλουθο ιερό εδάφιο:
«Δώστε με ευχαρίστηση τα δώρα γάμου στις γυναίκες που παντρεύεστε.»
(
Νισά, 4/4)
Ας αναφέρουμε το ακόλουθο ιερό χαντίθ ως ένα καλό παράδειγμα αυτού του ζητήματος:
Ο Ούκμπα ιμπν Άμιρ αφηγείται:
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είπε σε έναν άνδρα:
“Να σε παντρέψω με την τάδε κυρία;”
Ο Άνταμ,
“Ναι”
είπε.
Και στη γυναίκα.
“Θα δεχτείς να σε παντρέψω με τον τάδε άντρα;”
ρώτησε.
Γυναίκα
“Ναι”
είπε.
Τους πάντρεψε. Ο άντρας συνευρέθηκε με τη γυναίκα. Αλλά δεν είχε οριστεί καμία προίκα. Λίγο καιρό αργότερα, όταν ήρθε η ώρα του θανάτου του άντρα, είπε:
«Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) με πάντρεψε με την τάδε γυναίκα. Δεν της είχα ορίσει καμία προίκα. Ούτε της είχα δώσει τίποτα άλλο. Τώρα της δίνω ως προίκα το μερίδιό μου στο Χαϊμπάρ.»
«Η γυναίκα πήρε το μερίδιο και το πούλησε για εκατό χιλιάδες δίρχαμ.»
Αμπού Νταβούντ, Νικάχ: 32)
(βλ. Μεχμέτ ΠΑΚΣΟΥ, Ειδικές Φετφάδες για την Οικογένεια)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
