Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Εξετάζοντας την ιστορική πρακτική, διαπιστώνεται ότι δεν υπήρξε παρέμβαση στη θρησκεία των μη μουσουλμάνων και ότι ανέκαθεν είχαν τη δυνατότητα να ζουν με πλήρη θρησκευτική ελευθερία στην ισλαμική κοινωνία.
Από την εποχή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) και των Χαλιφών Ρασιντίν, στις συμφωνίες υπηκοότητας και προστασίας με μη μουσουλμάνους, αναγνωριζόταν ρητά η ελευθερία θρησκείας και συνείδησης, και η δυνατότητά τους να ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Αναγνωρίζονταν τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες τους, όπως η διατήρηση της πίστης τους, η ανέγερση ναών και η θρησκευτική λατρεία σύμφωνα με την πίστη τους, η θρησκευτική εκπαίδευση των παιδιών τους, με περιορισμούς μόνο σε θέματα που αφορούσαν τη δημόσια τάξη.
Στην ισλαμική κοινωνία, οι χριστιανικοί ναοί δεν έχουν υποστεί βλάβες. Τα αγάλματα, τα μωσαϊκά, οι εικόνες, οι σταυροί που μεταφέρονται σε ειδικές τελετές, οι καμπάνες, τα νεκροταφεία και οι κηδείες τους έχουν διατηρηθεί μέχρι σήμερα.
Συμπερασματικά, ο διάλογος με τους οπαδούς άλλων θρησκειών για την παγκόσμια ειρήνη και την επίλυση των προβλημάτων της ανθρωπότητας είναι μια δραστηριότητα που προβλέπεται από τη θρησκεία μας και δεν σημαίνει παραχώρηση των θεμελιωδών αρχών του Ισλάμ και της πίστης στη μοναδικότητα του Θεού.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
