Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Πρώτα απ’ όλα, ας σημειωθεί ότι, αν και η σημασία του χαντίθ “Levlake” είναι έγκυρη, δεν έχει βρεθεί καμία βάση για αυτό σύμφωνα με τα κριτήρια του χαντίθ.
– Ωστόσο, η σημασία αυτού του χαντίθ δεν έρχεται σε αντίφαση με τα εν λόγω εδάφια. Διότι, η αναφορά στα εδάφια σε όντα που ωφελούν τους ανθρώπους, γίνεται από την άποψη της ευεργεσίας που απευθύνεται στον άνθρωπο.
Για παράδειγμα: Στο 29ο στίχο της Σούρας αλ-Μπακάρα, η έμφαση στο γεγονός ότι η γη προορίζεται για τους ανθρώπους, δίνεται με γνώμονα την αξιοποίησή της από τον άνθρωπο. Δεν σημαίνει όμως ότι η γη δημιουργήθηκε αποκλειστικά για τους ανθρώπους. Διότι, πρωτίστως, η γη και όλα τα όντα δημιουργήθηκαν για να αντανακλούν τις εκδηλώσεις των ονομάτων και των ιδιοτήτων του Θεού.
Επομένως, το χαντίθ δεν έρχεται σε αντίφαση με το στίχο. Διότι, ο κύριος λόγος για την ανύψωση του Προφήτη Μωάμεθ σε υψηλή θέση είναι η πνευματική του προσωπικότητα. Η πνευματική του προσωπικότητα, δε, ταυτίζεται με το Κοράνι και τη Σούννα.
Σύμφωνα με αυτό, η αναφορά στον Προφήτη Μωάμεθ ως αιτία της ύπαρξης έγκειται στο γεγονός ότι είναι ένας δάσκαλος που εξηγεί στους ανθρώπους τις εκδηλώσεις των ονομάτων και των ιδιοτήτων του Θεού που εκδηλώνονται σε όλο το σύμπαν.
Δεν υπάρχει λογική αντίφαση στο να θεωρούμε ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε για δύο αλληλένδετες σοφίες. Από τη μία πλευρά, ο Θεός είναι η κύρια σοφία και η αληθινή αιτία, και από την άλλη, το να πει ότι δημιούργησε κάτι, δεν εγείρει καμία λογική αντίρρηση.
Μια σοφία και ένας σκοπός που ακολουθεί αυτό είναι η δημιουργία του Προφήτη Μωάμεθ.
– Πρόκειται για ένα διάσημο χαντίθ, με την έννοια του ευρέως γνωστού.
– Η ίδια λογική ισχύει και για το 56ο στίχο του Σουράτ αλ-Ζαριγιάτ. Ο σκοπός της υπακοής των ανθρώπων και των τζινν στον Αλλάχ είναι η αναγνώριση και η πίστη στα ονόματα και τα επίθετά Του, όπως αυτά εκδηλώνονται σε όλο το σύμπαν. Διότι, όπως είπε ο Ιμπν Αμπάς, η έννοια που αναφέρεται σε αυτόν τον στίχο είναι η γνώση του Αλλάχ. Η πρακτική υπακοή έρχεται αργότερα.
Εφόσον ο Προφήτης Μωάμεθ είναι εκείνος που διακήρυξε την ύπαρξη, τα ονόματα και τα χαρακτηριστικά του Θεού σε όλο το σύμπαν, οι δύο αυτές εκφράσεις αλληλοσυμπληρώνονται.
Ο σκοπός της δημιουργίας του σύμπαντος είναι να αποκαλύψει την ύπαρξη και την ενότητα του υπέρτατου δημιουργού και να εγγράψει στις καρδιές την αλήθεια ότι αυτός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Ειδικότερα, τα νοήμονα όντα, οι δαίμονες και οι άνθρωποι, έχουν επιφορτιστεί με αυτό το καθήκον.
το καταλαβαίνουμε από το στίχο που αναφέρεται παραπάνω.
Μπορούμε να εξηγήσουμε την ορθότητα του νοήματος αυτού του χαντίθ ως εξής: Ο Αλλάχ θέλησε να συστήσει τον εαυτό του ιδιαίτερα με αυτά τα δύο βιβλία:
το έργο, ένα πλέγμα θαυμασίου τάγματος και αρμονίας
είναι ο αιώνιος ερμηνευτής και εξηγητής αυτού του βιβλίου του σύμπαντος, ο οποίος περιέχει τις αρχές όλων των ουράνιων βιβλίων.
Είναι γεγονός ότι, είτε πρόκειται για το βιβλίο του σύμπαντος είτε για το Κοράνι, η πλήρης κατανόησή τους είναι αδύνατη χωρίς έναν δάσκαλο όπως ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού). Εξάλλου, ένα ακατανόητο βιβλίο –όσο ωραίο κι αν είναι– αν δεν έχει δάσκαλο να το εξηγήσει και να το διασαφηνίσει, δεν διαφέρει από ένα άχρηστο σωρό χαρτιά.
Εδώ, στο χαντίθ, δίνεται έμφαση στον τίτλο του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), ο οποίος είναι ο μοναδικός δάσκαλος αυτών των δύο βιβλίων, που είναι οι μεγαλύτεροι ερμηνευτές/περιγραφείς του Θεού.
Από αυτή την άποψη, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να πούμε ότι τα πάντα δημιουργήθηκαν για χάρη της Προφητικής Προσωπικότητας. Επομένως, δεν υπάρχει τίποτα που να προκαλεί έκπληξη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις