– Για παράδειγμα, αν εμείς οι μουσουλμάνοι φοβόμασταν τις ξένες δυνάμεις που ήταν ισχυρότερες από εμάς, ή αν αυτό είχε συμβεί στο παρελθόν, τότε καμία μουσουλμανική χώρα, όπως η Οθωμανική Αυτοκρατορία, δεν θα είχε ιδρυθεί. Διότι το να αντισταθείς στους Βυζαντινούς με μια δύναμη 400 σκηνών δεν είναι εύκολο κατόρθωμα. Και φυσικά, ούτε η ίδρυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
– Ή, αν υπάρχουν τέτοια χαντίθ, δηλαδή αν υπάρχει κάτι τέτοιο στη θρησκεία, πώς ερμηνεύεται αυτό, τι σημαίνει να φοβάσαι σύμφωνα με αυτό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Είναι χρήσιμο να εξηγήσουμε αυτό το θέμα σε μερικά σημεία:
α)
Η Αίσα (σύζυγος του Μωάμεθ) αφηγείται:
«Μια μέρα, μια ομάδα Εβραίων ζήτησε άδεια να έρθει να συναντήσει τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).»
(Καθώς έμπαιναν, αντί για χαιρετισμό, χρησιμοποίησαν μια έκφραση που έδειχνε την εχθρότητά τους:)
‘Εσσαλαμου αλεϊκουμ.’
(Να πέσει ο θάνατος πάνω σας)
είπαν. Η Αγία Αΐσα απάντησε:
«Θάνατος και κατάρα να πέσουν πάνω σας.»
είπε. Τότε ο Προφήτης (Μωάμεθ)
«Ω Αΐσα! Πράγματι, ο Αλλάχ αγαπά την πραότητα σε κάθε υπόθεση.»
είπε. Η Αγία Αΐσα:
‘Δεν άκουσες τι είπε;’
όταν είπε, ο Αγγελιοφόρος του Θεού: ‘
Κι εγώ ”
Και σε εσάς το ίδιο.
Στο είπα, βρε!
είπε.”
(Μουσλίμ, Σαλάμ, 10,11/2165)
Σύμφωνα με αυτήν την αφήγηση του Χαδίθ, μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) συμπεριφερόταν διαφορετικά παρουσία ορισμένων ανθρώπων, για να προστατευτεί από το κακό τους.
β)
Η Αίσα (σύζυγος του Μωάμεθ) αφηγείται:
“Ένας άνδρας ζήτησε άδεια να έρθει κοντά στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σε αυτόν). Ο Προφήτης είπε:
“Αφήστε τον/την.”
είπε και πρόσθεσε:
“Τι κακός άνθρωπος είναι αυτός για τη φυλή του.”
Στη συνέχεια, όταν ο άνδρας μπήκε μέσα, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) τον υποδέχτηκε με ευγένεια. Η Αίσα είπε:
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Είπες εκείνα τα λόγια γι’ αυτόν τον άνθρωπο, αλλά όταν ήρθε μέσα, του φέρθηκες με καλοσύνη.»
όταν είπε, ο Προφήτης μας:
«Ω Αΐσα! Την ημέρα της Ανάστασης, ο χειρότερος άνθρωπος ενώπιον του Θεού είναι εκείνος που οι άνθρωποι τον εγκαταλείπουν εξαιτίας των κακών λόγων και πράξεών του.»
είπε.”
(Μουσλίμ, Μία, 73/2591; Μπουχάρι, Εντέμπ, 28, 48, 82; Αμπού Νταβούντ, Εντέμπ, 5)
Και σε αυτές τις αφηγήσεις των χαντίθ, ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν)
«Κάποιος που τον εγκατέλειψαν οι άνθρωποι εξαιτίας των άσχημων λόγων και πράξεών του»
το έχει ανακοινώσει και το έχει πράξει.
Από αυτά τα χαντίθ καταλαβαίνουμε ότι,
-Εφόσον δεν έρχεται σε αντίθεση με τις εντολές και τις απαγορεύσεις του Θεού-
Το να τα πηγαίνεις καλά με τους ανθρώπους είναι μια καλή συμπεριφορά.
Ο Μπουχάρι αναφέρει αυτήν την αφήγηση του Χαδίθ στο Εντέμπ, 82.
“συμπεριφέρομαι καλά στους ανθρώπους/συνδιαλέγομαι με τους ανθρώπους/τα πάω καλά με τους ανθρώπους”
το έχει καταγράψει με τον τίτλο. Άρα και ο Ιμάμ Μπουχάρις αναφέρεται σε αυτό το χαντίθ.
“να τα πηγαίνεις καλά με τους ανθρώπους”
κατάλαβε.
γ)
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Μετά την πίστη στον Θεό, η κορυφή της σοφίας είναι να ζεις ειρηνικά με τους ανθρώπους.»
(Κενζούλ-Ουμμάλ, αριθ. 7171)
«Η καλή συμπεριφορά προς τους ανθρώπους είναι ελεημοσύνη.»
(Κενζούλ-Ουμμάλ, 7172)
Ας το επαναλάβουμε, από τις αφηγήσεις αυτών των χαντίθων προκύπτει ότι
-Εφόσον δεν έρχεται σε αντίθεση με τις εντολές και τις απαγορεύσεις του Θεού-
Η καλή συνεννόηση με τους ανθρώπους είναι μια καλή ηθική αρχή που συνιστάται στο Ισλάμ.
δ)
Οι ακόλουθες εκφράσεις του Μπεντιουζζαμάν Χαζретλερί (Bediüzzaman Hazretleri) ρίχνουν επίσης φως στο θέμα μας.
«Και ο (Χαφίζ Σιράζι) είπε:»
Η ησυχία των δύο κόσμων είναι η εξήγηση αυτών των δύο γραμμάτων.
Η φιλία με τους εχθρούς είναι μια κακή φιλία.
Δηλαδή:
«Την ειρήνη και την ευημερία και των δύο κόσμων εξηγούν και εξασφαλίζουν δύο γράμματα: η φιλική συμπεριφορά προς τους φίλους και η ειρηνική μεταχείριση των εχθρών.»
(βλ. Επιστολές, σελ. 266-26)
ε)
Το να τα πηγαίνεις καλά με τους ανθρώπους, ποτέ δεν ίσχυε στη Σία.
«Τακίγια»
δεν έχει καμία σχέση με.
Τακίγια,
σημαίνει να λέει ψέματα όποτε θέλει.
Ωστόσο, στο Ισλάμ το ψέμα είναι απολύτως απαγορευμένο.
Στα παραπάνω χαντίθ, δεν γίνεται καμία αναφορά σε κάτι τέτοιο.
Διότι, ακόμα και για λόγους σκοπιμότητας, το να λέει κανείς ψέματα σε αυτή την εποχή δεν είναι σωστό.
Η εξήγηση του Μπεντιουζζαμάν επί του θέματος είναι η εξής:
“…Αλλά αν το ψέμα/η απάτη γίνεται για λόγους σκοπιμότητας, ο χρόνος το έχει καταργήσει. Ορισμένοι μελετητές, για λόγους σκοπιμότητας και ανάγκης…”
‘προσωρινός’
Έχουν εκδώσει φετφά. Σήμερα δεν εκδίδονται τέτοιες φετφάδες. Διότι έχουν καταχραστεί τόσο πολύ, που μπορεί να υπάρχει ένα όφελος ανάμεσα σε εκατό ζημιές. Γι’ αυτό, η απόφαση δεν βασίζεται στο συμφέρον.”
(βλ. Χουτμπέ-ι Σαμιγιέ, σελ. 50)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
