Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Τόπος όπου Αποκαλύφθηκε η Αποκάλυψη στον Προφήτη μας
Η σπηλιά όπου αποκαλύφθηκε η πρώτη θεία αποκάλυψη στον Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν)
Χίρα
είναι η σπηλιά του. Ο Κύριος του Σύμπαντος (ασμ) είχε μια συνήθεια που διαρκούσε χρόνια: να περνάει τον μήνα του Ραμαζανιού κάθε χρόνο
Όρος Χιρά
Περνούσε τις μέρες του σε μια σπηλιά στην κορυφή του βουνού, με περισυλλογή, προσευχή και λατρεία. Ήταν ένα ήσυχο και γαλήνιο μέρος, το πιο κατάλληλο για να αφοσιωθεί στη σκέψη του. Οι ευλογημένες ψυχές, κουρασμένες από την διεφθαρμένη ατμόσφαιρα της κοινωνίας, έβρισκαν εδώ ανάσα και ηρεμία.
Ο Αγαπημένος μας Προφήτης (σ.α.β.), δεν βρέθηκε τυχαία στη σπηλιά Χιρά, αλλά ασκούσε λατρεία και υπακοή σύμφωνα με τη θρησκεία Χανίφ του προγόνου του, του Αγίου Ιμπραήμ.
Θα περνούσε και τον Ραμαζάνι του τεσσαρακοστού έτους της ευλογημένης ζωής του με προσευχή και λατρεία στο Χιρά. Προχωρούσε προς το όρος Χιρά με τα εφόδια που είχε ετοιμάσει η σύζυγός του, Χατιτζέ η Μεγάλη (ρα).
Το σύμπαν, εκείνη τη στιγμή, παρακολουθούσε με σεβασμό κάθε βήμα του Κυρίου του (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) και βυθιζόταν σε βαθιά σιωπή. Αλλά αυτή η σιωπή και η ηρεμία δεν ήταν άσκοπες. Ήταν γεμάτες διδάγματα και σοφία.
Όρος Νουρ
Είχε βυθιστεί σε μια βαθιά και ουσιαστική σιωπή. Και γύρω του, όλα ήταν σιωπηλά και ήρεμα. Ίσως για να απολαύσει την ανεπανάληπτη ευκαιρία να ακούσει όσα θα ειπωθούν, να τα νιώσει, να τα αντιληφθεί… Ίσως και από σεβασμό προς τον ομιλούντα και τον ακροατή…
Είχε περάσει η μέση της νύχτας και η ώρα πλησίαζε την αυγή. Μια εξαιρετική στιγμή, όπου τα αηδόνια άρχιζαν να κελαηδούν, τα τριαντάφυλλα σκορπούσαν γύρω τους το άρωμά τους με όλη τους την ομορφιά, και όσοι μνημόνευαν τον Θεό έφταναν σε μια ατέρματη ευδαιμονία!
Ο άγγελος της αποκάλυψης, Γαβριήλ (α.σ.), είχε πάρει την ωραιότερη ανθρώπινη μορφή. Ο τόπος ευωδίαζε από υπέροχες μυρωδιές. Η αίσθηση του φόβου και της ελπίδας, του ενθουσιασμού και της ηρεμίας, ήταν αλληλένδετες.
Ο Γαβριήλ (Ας) είναι εξαιρετικά χαρούμενος. Διότι θα συνομιλήσει με τον τελευταίο απόστολο, τον Προφήτη των Προφητών (Ασ).
“Χαμπιμπουλλάχ”
Θα μιλούσε με τον Σουλτάνο Λεβλάκ, θα τον συναντούσε πρόσωπο με πρόσωπο, εκείνον που θα άξιζε τον τίτλο του με την πίστη, τη λατρεία, τη διαλογιστική σκέψη και τον αγώνα του.
Η αναμενόμενη στιγμή είχε έρθει.
Ο άγγελος της αποκάλυψης, Γαβριήλ (ας), εμφανίστηκε στον Κύριο του Σύμπαντος (αςμ) σε αυτήν την έρημη και σκοτεινή νύχτα, με τη μορφή ενός όμορφου ανθρώπου, εκπέμποντας λαμπερό φως και εκθαμβωτική λάμψη. Απευθύνθηκε σε Αυτόν με μια γλυκιά αλλά δυνατή φωνή:
“Διάβασε!”
Ο Κύριος του Σύμπαντος (ασμ) κυριεύθηκε από θαυμασμό και φόβο. Η καρδιά του έτρεμε!
“Δεν ξέρω να διαβάζω.”
απάντησε.
Ο Άγιος Γαβριήλ (α.σ.) τους αγκάλιασε και, αφού τους σφίγγε και τους άφηνε, ξανά,
“Διάβασε!”
φώναξε.
Ο Πρόεδρος του Σύμπαντος (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) έδωσε την ίδια απάντηση:
“Δεν ξέρω να διαβάζω!”
Ο Άγιος Γαβριήλ (α.σ.) αγκάλιασε για δεύτερη φορά τον Κύριο του Σύμπαντος (α.σ.μ.) και, αφού τον σφίγγει και τον αφήνει, ξαναφωνάζει:
“Διάβασε!”
Αυτή τη φορά, ο Φαχρ-ι Κάινατ:
“Δεν ξέρω να διαβάζω, πες μου τι να διαβάσω;”
είπε.
Τότε ο άγγελος, αφού έλαβε από τον Θεό τις πρώτες στίχους της Σούρας Αλάκ, τις οποίες είχε έρθει να παραδώσει στον Απόστολό Του, τις διάβασε από την αρχή μέχρι το τέλος:
«Διάβαζε στο όνομα του Κυρίου σου, ο οποίος δημιούργησε τον άνθρωπο από ένα θρόμβο αίματος. Διάβαζε, και ο Κύριός σου είναι ο πλέον γενναιόδωρος, ο οποίος δίδαξε τον άνθρωπο να γράφει με το καλαμάρι.»
Σε κατάσταση απόλυτης έκστασης και δέους, ο Κύριος του Σύμπαντος (ε.α.σ.) επανέλαβε λέξη προς λέξη τα στίχους που είχαν αποκαλυφθεί στη γλώσσα Του. Πλέον, οι αποκαλυφθέντες στίχοι είχαν εδραιωθεί τόσο στη γλώσσα όσο και στην καρδιά του Αγγελιοφόρου του Θεού. Ο Άγιος Γαβριήλ (ε.α.σ.), αφού ολοκλήρωσε την αποστολή του εκείνη τη στιγμή, εξαφανίστηκε ξαφνικά.
Η Σπηλιά όπου κρύφτηκε ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) κατά τη διάρκεια της Εγίρας.
Ο Αγαπημένος Προφήτης (σ.α.σ.), βγαίνοντας από το Σπίτι της Ευτυχίας, πήγε κατευθείαν στο σπίτι του Αβουμπακρ (ρ.α.). Ετοιμάστηκαν γρήγορα τα εφόδια για το ταξίδι και τοποθετήθηκε λίγη τροφή σε ένα σακίδιο.
Στη συνέχεια, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) και ο Άγιος Αμπου Μπακρ (να είναι ευχαριστημένος ο Θεός μαζί του) βγήκαν από τη μικρή πόρτα πίσω από το σπίτι και κατευθύνθηκαν προς τα νοτιοδυτικά, κάτω από τη Μέκκα, σε απόσταση περίπου τριών μιλίων από την πόλη, δηλαδή περίπου μία ώρας δρόμου.
Όρος Σέβρ
πήραν τον δρόμο προς τα εκεί.
Ο Άγιος Αμπού Μπακρ (ρα) περπατούσε πότε μπροστά από τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ασμ) και πότε πίσω του. Ο Κύριός μας,
“Ω Αμπού Μπακρ! Γιατί το κάνεις αυτό;”
ρώτησε.
Ο Άγιος Αμπού Μπακρ (ρα),
“Είμαστε εδώ για να σε προστατεύσουμε, να σε φροντίσουμε, ω Αγγελιοφόρε του Θεού.”
απάντησε.
Έφτασαν στο Σπήλαιο Σεβρ την Παρασκευή το βράδυ.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Πώς ξεκίνησε η μετανάστευση του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) με τον Αμπού Μπακρ και πώς τους καταδίωξαν οι ειδωλολάτρες; Πώς απέτυχαν τα σχέδια των ειδωλολατρών;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
