Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
“Ο άνθρωπος είναι με εκείνον που αγαπά.”
Η συγκεκριμένη ρήση χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις φιλίες που βασίζονται στην αγάπη για τον Θεό. Δηλαδή, φίλοι που αγαπούν ο ένας τον άλλον για χάρη του Θεού σε αυτόν τον κόσμο, θα είναι μαζί και στην άλλη ζωή, ακόμα κι αν οι θέσεις τους εκεί διαφέρουν. Ακόμα και ο πιο απλός πιστός μπορεί να βρεθεί στον Παράδεισο μαζί με τον Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού).
Δεν ειπώθηκε με την έννοια ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι μαζί ο ένας με τον άλλον εκεί, λόγω των εγκόσμιων και εγωιστικών αγάπων.
Ο Άνας ιμπν Μαλίκ (ρ.α.), ο οποίος υπηρέτησε τον Προφήτη (σ.α.σ.) μετά τη μετανάστευσή του στη Μεδίνα, ξεκινώντας την υπηρεσία του σε ηλικία εννέα ή δέκα ετών και παραμένοντας δίπλα του για δέκα χρόνια μέχρι το θάνατό του, περιγράφει ένα γεγονός που συνέβη στη Μεδίνα ως εξής (Hayâtus-Sahâbe, I/406 κ.ε., Sahabiler Ans. I/408):
Ένας Βεδουίνος είπε στον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν):
«Ω Αγγελιαφόρε του Θεού»
«Μέτες – Σάατ; = Πότε θα έρθει η Αποκάλυψη;»
ρώτησε. Τότε ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είπε:
«Μα α’ντέττε λεχά = Τι ετοίμασες για την Ανάσταση;»
«Χουμπουλλάχι βε ρασούλιχι = Την αγάπη του Αλλάχ και του Αποστόλου του.»
(Τότε) ο Αγγελιοφόρος του Θεού είπε:
«Εσύ είσαι με εκείνους που αγαπάς.»
[(Ριγιαζούς-Σαλιχίν, σελ. 282, κεφ. 45; Χαγιατούς-Σαχάμπε ΙΙ/476; Τζεβάχιρουλ-Μπουχαρί, σελ. 408; ετ-Τάτζ V/80; Τεφσίρουλ-Κουράνιλ-Αζήμ ΙΙ/330 (σχετικά με την 74η στίχο του Ενφάλ)]
Το κείμενο του χαντίθ ανήκει στον Μουσλίμ. Στο κείμενο που είναι κοινό στους Μπουχάρι και Μουσλίμ:
«Δεν προετοιμάστηκα για την Κρίση με πολλές νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες, αλλά αγαπώ πολύ τον Αλλάχ και τον Απόστολό Του».
(Υπάρχει το τμήμα: Ριγιαζούς-Σαλιχίν, σελ. 282; ετ-Τατζ, V, 80; Τζεβαχίρουλ-Μπουχαρί, σελ. 408 (έκδοση 96)).
Σύμφωνα με την αφήγηση του Ενές (ρα), ένας χωρικός Άραβας ήρθε στη Μεδίνα και έλαβε χώρα αυτή η συζήτηση ενώπιον μιας ομάδας ανθρώπων. Αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν κάποιος που ισχυριζόταν ότι αγαπούσε μόνο τον Αλλάχ και τον Απόστολό Του, αλλά δεν είχε πράξεις. Σύμφωνα με την ομόφωνη άποψη των Μπουχάρι και Μουσλίμ, αν και δεν είχε πολλές προαιρετικές προσευχές, φαίνεται ότι έκανε τις υποχρεωτικές προσευχές του, τηρούσε τις νηστείες του και αγαπούσε πολύ τον Αλλάχ και τον Απόστολό Του. Διαφορετικά, μόνο…
“Σ’ αγαπώ!…”
Δεν αρκεί να πεις ότι αγαπάς τον Αλλάχ και τον Αγγελιοφόρο Του. Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) σε μια συμβουλή που έδωσε στον Άνας μπιν Μαλίκ είπε:
«…Όποιος διατηρεί την σουννέτ μου, με αγαπάει, και όποιος με αγαπάει, θα είναι μαζί μου στον Παράδεισο.»
(Τιρμίζι, Εντέμπ. 63)
Ορίζεται ως εξής. Στην αγάπη, το κύριο είναι να προσπαθείς να ακολουθείς το δρόμο του αγαπημένου σου, να προσπαθείς να ζεις τη ζωή σου σύμφωνα με αυτόν. Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το άτομο θα ακολουθήσει τη θρησκεία του ατόμου που αγαπάει πραγματικά.
Σε αυτόν τον κόσμο, αν ο σύζυγος μιας γυναίκας είναι άξιος του παραδείσου, θα παντρευτεί μαζί του και στη μεταθανάτια ζωή. Στη μεταθανάτια ζωή, ο άνθρωπος θα είναι απαλλαγμένος από τις εγκόσμιες και κακές επιθυμίες του, οπότε ο πιστός σύζυγός του από τον επίγειο βίο θα είναι ο πιο αγαπητός του.
Σε αυτό το σημείο, δεν πρέπει να ξεχνάμε το εξής:
–
Ο άνδρας και η γυναίκα που θα είναι μαζί στον Παράδεισο, δεν θα είναι οι ίδιοι άνδρας και γυναίκα με τις αδυναμίες που είχαν στον κόσμο. Και οι δύο, σύμφωνα με την έκφραση του στίχου (ταθίρ), δηλαδή καθαρισμένοι από κάθε είδους υλική και πνευματική ακαθαρσία, ελαττώματα και ασχήμιες, θα είναι μαζί στον Παράδεισο. Μάλιστα, θα φτάσουν στην κατάσταση που ονειρεύονταν, θα πάρουν τη μορφή ενός νεαρού του Παραδείσου και μιας νύμφης του Παραδείσου, που θα ευχαριστούν ο ένας τον άλλον. Θα συναντηθούν στον Παράδεισο, απαλλαγμένοι από οτιδήποτε σκιάζει την αγάπη στον κόσμο…
Έτσι, ο σύζυγος θα γίνει για τη σύζυγό του, με κάθε έννοια, μια ουράνια νύμφη που θα την θαυμάζει, και η σύζυγος θα γίνει για τον σύζυγό της, με κάθε έννοια, ένας ουράνιος νέος που θα τον θαυμάζει. Θα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν τις σκιώδεις ευτυχίες τους στον κόσμο, σε μια ανώτερη φάση, χωρίς σκιές στον παράδεισο.
Γι’ αυτό, δεν πρέπει να δένουν την αγάπη τους με την εφήμερη εξωτερική ομορφιά της νεότητας. Πρέπει να εστιάζουν στην ομορφιά της πίστης και της ηθικής, που αναπτύσσεται με το πέρασμα των χρόνων και θα τους χαρίσει την αιώνια συντροφιά στον παράδεισο, ώστε η οικογενειακή αγάπη όχι μόνο να διαρκέσει μια ζωή, αλλά να αποκτήσει την ιδιότητα και την ομορφιά της αιώνιας συντροφιάς…
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Στον Παράδεισο, οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να παντρευτούν τον σύζυγό τους από τη γη; Αν έχουν ζήσει μόνο έναν γάμο, έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν άλλον άνδρα αντί του συζύγου τους από τη γη;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
