Δεν είναι μόνο οι θρησκευόμενοι που δεν αποδέχονται την εξέλιξη. Πώς μπορεί να κάνουν λάθος αυτοί οι επιστήμονες που αποδέχονται την εξέλιξη;

– Πώς αυτοί οι άνθρωποι που πιστεύουν στην εξέλιξη, αψηφούν την κόλαση με την άρνησή τους;

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,

Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στην ερώτησή σας από διαφορετικές οπτικές γωνίες:

Απάντηση 1:

Παρακαλώ, ας σκεφτούμε επίσης τις ακόλουθες ερωτήσεις, οι οποίες σχετίζονται με τις ίδιες ερωτήσεις:

Υπάρχουν χιλιάδες επιστήμονες στον κόσμο που δεν αποδέχονται τη θεωρία της εξέλιξης…

Η μόνη διαφορά αυτών από τους άλλους είναι η πίστη τους στον Θεό. Τώρα, το να έχουν αυτοί οι άνθρωποι, εκτός από την επιστήμη, και γνώση της θρησκείας και της πίστης, τους καθιστά πιο αμαθείς ή πιο μορφωμένους; Δεν υπάρχει κανένα έρεισμα για την υποστήριξη της πρώτης επιλογής.

Πώς μπορεί να κάνουν λάθος αυτοί οι επιστήμονες που δεν αποδέχονται την εξέλιξη;

Μπορείτε να συγκρίνετε και τις υπόλοιπες ερωτήσεις με αυτές…

Ας το δούμε τώρα από μια άλλη οπτική γωνία:

Αυτοί οι μεγάλοι επιστήμονες ένωσαν τα μισά κρανία μιας γυναίκας και ενός πιθήκου, σχηματίζοντας ένα πρόσωπο, και προσπάθησαν να το παρουσιάσουν στην επιστημονική κοινότητα ως ένα αρχαίο κρανίο πιθήκου, αποδεικνύοντας πόσο οι πίθηκοι μοιάζουν με τους ανθρώπους. Αργότερα, αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για απάτη από άλλους, πιο δίκαιους, δυτικούς επιστήμονες. Εμείς το διαβάσαμε αυτό πριν από χρόνια.

Λοιπόν, δεν θα περίμενε κανείς τα πάντα από τους επιστήμονες που προκάλεσαν αυτή την αθλιότητα;

Το θέμα αυτό έχει μετατραπεί σε καθαρά ιδεολογικό ζήτημα. Οι υλιστές επιστήμονες επιδιώκουν να ξεριζώσουν τις θρησκείες μέσω της θεωρίας της εξέλιξης και θεωρούν θεμιτό κάθε μέσο για να το πετύχουν. Άλλωστε, τι άλλο να φοβηθεί κανείς που δεν φοβάται τον Θεό;

«Αν λες ότι υπερασπίζονται αυτή τη θεωρία επειδή είναι άθεοι, τότε γιατί αυτοί οι άνθρωποι διακινδυνεύουν την κόλαση αρνούμενοι την πίστη;»

Η απάντηση στο ερώτημα είναι, κατά τη γνώμη μας, πολύ σαφής: οι άνθρωποι δεν διακινδυνεύουν την κόλαση, επειδή δεν πιστεύουν στην ύπαρξή της… Επομένως, μπορεί να ειπωθεί ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στην ειλικρίνεια μεταξύ των επιστημόνων που πιστεύουν στον Θεό και στη μεταθανάτια ζωή και εκείνων που δεν πιστεύουν. Ακόμη και οι πιστοί, αν σκόπιμα πουν ψέματα, θα έχουν επαναστατήσει εναντίον του Θεού και…

-εκτός αν τους δοθεί χάρη-

Πρέπει να σκέφτονται ότι θα πάνε στην κόλαση. Άλλοι πάλι, επειδή δεν πιστεύουν στον Θεό ή στη μεταθανάτια ζωή, δεν σκέφτονται την τιμωρία για τα λάθη που κάνουν…

Θεωρία της εξέλιξης

Για κάποιους αποτελεί υλικό αθεΐας, ενώ για άλλους αρχή εξέλιξης. Όποια κι αν είναι η άποψη, δεν είναι επιστημονικά δυνατό να αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι υπέστησαν πραγματικά μετάλλαξη και προήλθαν από πιθήκους ή κάποιο άλλο είδος. Αφού η σύγχρονη επιστήμη πιστεύει σε ό,τι βλέπει, δεν υπάρχει ούτε ένα ορατό στοιχείο σε αυτό το θέμα. Όλα όσα παρουσιάζονται ως στοιχεία είναι απλώς θεωρίες που οι υποστηρικτές τους παρουσιάζουν ως βεβαιότητες, προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματα που επιθυμούν.

Απάντηση 2:

Πρωτίστως, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τι συζητείται. Πιο συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε μια καλή κατανόηση της συζήτησης περί εξέλιξης.

– Τι είναι η εξέλιξη;

Η λέξη “εξέλιξη” χρησιμοποιείται αντί πολλών λέξεων, όρων και εκφράσεων, όπως μεταμόρφωση, διαφοροποίηση, σταδιακή ανάπτυξη, αλλαγή, πρόοδος και εβόλυση, οι οποίες έχουν διάφορες διαφορές μεταξύ τους.

Οι υλιστές εξελικτιστές υποστηρίζουν ότι όλα τα έμβια όντα προέκυψαν τυχαία το ένα από το άλλο, σε μια αλυσίδα διαδοχής.

Σύμφωνα με τις σημερινές διαπιστώσεις, τέσσερα βασικά μόρια αποτελούν τη γενετική δομή όλων των ζωντανών οργανισμών, δηλαδή των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων. Αυτά είναι:

αδενίνη, γουανίνη, κυτοσίνη

και

θυμίνη

‘είναι. Επίσης, τις δομές αυτών των μορίων

άνθρακας, υδρογόνο, οξυγόνο, θείο, φωσφορικό άλας

και

άζωτο

αποτελούν τα άτομα.

Η επιστήμη έχει το καθήκον να αποκαλύψει από ποια στοιχεία αποτελείται η γενετική δομή των ζωντανών οργανισμών. Η ερμηνεία του τι υποδηλώνουν αυτά τα στοιχεία, ωστόσο, δεν αποτελεί καθήκον της επιστημονικής γνώσης. Η ερμηνεία αυτή εξαρτάται από τις πολιτισμικές αξίες του ανθρώπου, όπως η πίστη, η ιδεολογία, η φιλοσοφική άποψη και η μεταφυσική σκέψη.

Τα βιβλία που γεμίζουν τις βιβλιοθήκες μας αποτελούνται από τα είκοσι εννέα γράμματα του αλφαβήτου. Η σκέψη ότι τα βιβλία προέρχονται το ένα από το άλλο, με βάση το γεγονός ότι όλα τα βιβλία περιέχουν τα ίδια γράμματα, δεν είναι επιστημονική. Ομοίως, το γεγονός ότι όλα τα όντα στο σύμπαν αποτελούνται από 114 στοιχεία, δεν μπορεί να αποτελέσει επιστημονική προσέγγιση για τον ισχυρισμό ότι όλα προέρχονται το ένα από το άλλο σε μια αλυσίδα.

Τη ομοιότητα των στοιχείων στα γονίδια των ζωντανών οργανισμών, αυτοί, λόγω της ιδεολογίας τους, την επικαλούνται ως απόδειξη ότι όλα τα όντα προέκυψαν τυχαία και διαδοχικά το ένα από το άλλο. Εμείς, παραμένοντας πιστοί στην επιστημονική οδό, με περηφάνια δηλώνουμε ότι η ομοιότητα των στοιχείων στα ζωντανά όντα αποτελεί την ισχυρότερη απόδειξη της ενότητας και της ύπαρξης του Δημιουργού τους. Όπως εμείς, με είκοσι εννέα γράμματα, αν θέλουμε…

“ψάρι”

, αν θέλουμε

“άλογο”

ή

“άνθρωπος”

μπορούμε να γράψουμε. Ο Θεός επίσης

εκατόν δεκατέσσερα

γράφει ό,τι θέλει, όποια ύπαρξη θέλει, με όποιον τρόπο θέλει, από το στοιχείο.

Σήμερα, στη γη, χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια είδη φυτών και ζώων, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, προέρχονται από ένα και μόνο κύτταρο. Παρόλο που υπάρχουν μικρές αλλαγές στο γενετικό υλικό των ζωντανών οργανισμών, δεν προκύπτει διαφοροποίηση που να αλλάζει την ιδιότητα και την ουσία του οργανισμού. Εάν το γενετικό υλικό ενός οργανισμού αλλάξει ή τροποποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, ο οργανισμός πεθαίνει ήδη στο εμβρυϊκό στάδιο. Μέχρι σήμερα, η επιστημονική κοινότητα δεν έχει γίνει μάρτυρας της διαφοροποίησης του γενετικού υλικού ενός οργανισμού με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εντελώς διαφορετικού οργανισμού. Ακόμα κι αν ένας οργανισμός προέκυψε από έναν άλλο, αυτό θα ήταν έργο του Θεού.

Οι υποστηρικτές της δημιουργίας θεωρούν την εξέταση και μελέτη όλων των υπαρχόντων στο περιβάλλον, μέχρι και τις πιο λεπτομερείς πτυχές τους, καθώς και την αποδοχή όλων των διαφορετικών απόψεων επί του θέματος, ως αναγκαιότητα της επιστήμης. Τίποτα στο σύμπαν δεν είναι σταθερό. Από τα άτομα μέχρι τους γαλαξίες, τα πάντα αλλάζουν, μεταμορφώνονται και διαφοροποιούνται διαρκώς, υπό την γνώση και τη βούληση του Θεού. Ο Θεός επιθυμεί να σκεφτόμαστε και να συλλογιζόμαστε για τα όντα στο σύμπαν, και δηλώνει ότι οι γνώστες και οι άγνωστες δεν είναι ίσοι.

Εν ολίγοις, η μετάβαση των ατόμων και των μορίων από μια κατάσταση σε άλλη, δηλαδή η αλλαγή φάσης, μέσα στους ζωντανούς οργανισμούς, υπακούει σε ορισμένους βιολογικούς και φυσικούς νόμους. Συνεπώς, η αλλαγή φάσης των στοιχείων δεν είναι θεωρία, αλλά νόμος που εκδηλώνεται σύμφωνα με τη γνώση, τη βούληση και τη δύναμη του Θεού.

Στην πραγματικότητα, τίποτα στο σύμπαν δεν είναι σταθερό. Από τα άτομα μέχρι τους γαλαξίες, τα πάντα βρίσκονται σε συνεχή κίνηση και δραστηριότητα. Τα ηλεκτρόνια γύρω από τον πυρήνα του ατόμου κάνουν πενήντα χιλιάδες περιστροφές το δευτερόλεπτο. Τα μόρια που αποτελούνται από άτομα βρίσκονται επίσης σε κίνηση. Η κίνηση είναι αργή στα στερεά μόρια, αλλά ταχύτερη στα υγρά και τα αέρια.

Υπολογίζεται ότι στο σύμπαν υπάρχουν εκατό δισεκατομμύρια γαλαξίες.

Ορισμένοι από αυτούς τους γαλαξίες απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός. Όλα τα έμβια όντα βρίσκονται σε διαρκή αλλαγή. Ο άνθρωπος αποτελείται από περίπου εκατό τρισεκατομμύρια κύτταρα. Σε κάθε κύτταρο συμβαίνουν τρεις χιλιάδες διαφορετικές αντιδράσεις ανά δευτερόλεπτο. Ο άνθρωπος του επόμενου δευτερολέπτου, από υλικής άποψης, δεν είναι ο ίδιος με τον άνθρωπο του προηγούμενου δευτερολέπτου. Πολλά στοιχεία στο σώμα του έχουν υποστεί αλλαγές και μεταμορφώσεις. Όλες αυτές και παρόμοιες αλλαγές και μεταμορφώσεις…

ΕΞΕΛΙΞΗ

εκφράζεται ως εξής. Όλες οι αλλαγές και μετασχηματισμοί με αυτή την έννοια δεν είναι θεωρία, αλλά νόμος.

– Τι είναι αυτό που καθιστά την εξέλιξη αμφιλεγόμενη;

Αυτό που καθιστά την εξέλιξη τόσο αμφιλεγόμενη είναι το ότι

εξέλιξη

είναι η χρήση του ως αντιστάθμισμα. Δηλαδή, είναι η άποψη ότι ένα είδος προκύπτει τυχαία από ένα άλλο είδος και, συνεπώς, με αυτόν τον τρόπο, όλα τα έμβια όντα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, προκύπτουν διαδοχικά το ένα από το άλλο τυχαία και ως αποτέλεσμα της φύσης.

– Τι κρύβεται πίσω από τη διαμάχη περί εξέλιξης;

Εδώ, υπάρχει η αποδοχή ή η απόρριψη ενός δημιουργού. Για παράδειγμα, έχετε ένα ζευγάρι γυαλιά. Εξετάζετε με κάθε λεπτομέρεια από ποια υλικά είναι φτιαγμένα και τι λειτουργία επιτελούν. Σε μια τέτοια απόδειξη, όλοι συμφωνούν ότι τα γυαλιά είναι έργο ενός τεχνίτη. Όταν, αντί για τα γυαλιά, εξετάζεται το μάτι των ζωντανών οργανισμών, αυτό μελετάται μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, και επιχειρείται να αποκαλυφθεί η λειτουργία και ο τρόπος λειτουργίας του.

Μέχρι εδώ, δεν υπάρχει πρόβλημα ανάμεσα στους εξελικτιστές και τους δημιουργιστές. Η διαφωνία αρχίζει όταν τίθεται το ερώτημα ποιος είναι ο δημιουργός αυτού του οφθαλμού. Οι υποστηρικτές της δημιουργίας ισχυρίζονται ότι, όπως ένα ζευγάρι γυαλιά είναι έργο ενός τεχνίτη με γνώση, βούληση και δύναμη, έτσι και ο οφθαλμός, που είναι πολύ πιο τέλειος, είναι έργο ενός τεχνίτη με γνώση, βούληση και δύναμη.

Οι άθεοι εξελικτιστές, ενώ αναγνωρίζουν τον δημιουργό των γυαλιών, ισχυρίζονται ότι το μάτι προέκυψε τυχαία και δεν έχει δημιουργό, και υποστηρίζουν ότι μια τέτοια άποψη αποτελεί επιστημονική προσέγγιση. Εν ολίγοις, παραβλέπουν τον Θεό.

Η Διαφορά στην Αντίληψη του Σύμπαντος Μεταξύ Δημιουργιστών και Εξελικτιστών

Ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία της διαμάχης μεταξύ των υλιστών εξελικτιστών και των δημιουργιστών είναι η τάση των εξελικτιστών να ερμηνεύουν το σύμπαν με όρους αιτιότητας και φύσης, αποδίδοντας τα πάντα σε αιτίες.

Οι κρεατιονιστές, από την άλλη, βλέπουν το σύμπαν στο όνομα του Θεού. Όταν το σύμπαν εξετάζεται με γνώμονα τον Θεό, όλες οι πληροφορίες που προκύπτουν από αυτό το πεδίο γίνονται σκαλοπάτι για τη γνώση του Θεού, δηλαδή για τη θεογνωσία. Ο Ισλαμισμός υπογραμμίζει ότι όσο περισσότερο προοδεύει η επιστήμη, όσο περισσότερες γνώσεις αποκτούμε για τα όντα, τόσο καλύτερα κατανοούμε την κυριαρχία, τη σοφία και την εξουσία του Θεού στο σύμπαν.

– Ποιος είναι ο λόγος που οι επιστήμονες γενικά είναι αντίθετοι με τη θρησκεία;

Τον 19ο αιώνα, η υλιστική φιλοσοφία, η οποία κατέλαβε την εξουσία με τη Γαλλική Επανάσταση, αντιτάχθηκε στη χριστιανική θρησκεία, και από τότε η θρησκευτική σκέψη παρουσιάζεται ως αντίθετη ή εχθρική σε κάθε επιστημονική εξέλιξη. Από εκείνη την εποχή, όλες οι πολιτικές, κοινωνιολογικές και επιστημονικές μελέτες βασίζονται στον αθεϊσμό.

Όσοι δεν γνώριζαν τον Ισλαμισμό, τον εξίσωσαν με τον Χριστιανισμό. Η στάση εναντίον του Χριστιανισμού εκλαμβανόταν ως στάση εναντίον του Ισλαμισμού.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ του Ισλάμ και της επιστήμης. Διότι η ισλαμική θρησκεία θεωρεί ολόκληρο το σύμπαν σαν ένα βιβλίο. Ένα βιβλίο γραμμένο με τα στοιχεία, έργο της παντοδυναμίας του Θεού· δηλαδή, το βιβλίο του σύμπαντος.

Στο Ισλάμ, η σκέψη για τη μετρημένη, σχεδιασμένη και σκόπιμη δημιουργία των πραγμάτων.

«ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ»,

Η σκέψη και η λογική εκφράζονται ως ερμηνεία. Μια ώρα τέτοιας λογικής και σκέψης θεωρείται από το Ισλάμ ανώτερη από ένα χρόνο άσκοπης λατρείας.

Κοράνι;

“Δεν το σκέφτεσαι;”


(Αλ-Μπακάρα, 2/76),


“Δεν χρησιμοποιείτε το μυαλό σας;”


(Αλ-Μπακάρα, 2:44)

λέγοντας, το αφήνει στη λογική. Ενθαρρύνει τη λογική σκέψη.

«Αυτή τη λεπτότητα, μόνο οι συνετοί άνθρωποι μπορούν να την κατανοήσουν και να την εκτιμήσουν.»

ο/η/το

(Αλ-Ιμράν, 3/7).

Μας συμβουλεύει να ζητάμε από τον Αλλάχ να αυξήσει τις γνώσεις μας:

«Κύριε, αύξησε τη γνώση μου», πες.


(Ταχά, 20/114).

Επισημαίνεται ότι δεν είναι ίδιοι αυτοί που γνωρίζουν με αυτούς που δεν γνωρίζουν:

«Είναι δυνατόν να εξομοιωθούν αυτοί που γνωρίζουν με εκείνους που δεν γνωρίζουν;»


(Ζουμέρ, 39/9).

«Σας εξηγήσαμε τα σημεία, για να τα σκεφτείτε».


(Χαδίντ, 57/17).

Ζητείται η διερεύνηση και η ανακάλυψη ενός άγνωστου πράγματος μέσω ερωτήσεων.

«Αν δεν ξέρετε, ρωτήστε αυτούς που ξέρουν.»

αναφέρεται

(Αλ-Ναχλ, 16/43).

Και στα χαντίθ (παραδόσεις του προφήτη Μωάμεθ) υπάρχει ενθάρρυνση για την επιστήμη:

«Όποιος ξεκινάει το ταξίδι για την αναζήτηση της γνώσης, βρίσκεται στο δρόμο του Θεού μέχρι να επιστρέψει.»


(Τιρμίζι, Ιλίμ 2, 2649; Ιμπν Μάτζε, Μουκαντίμε 17, 227).

«Όποιος επιθυμεί να αποκτήσει γνώση, αυτό θα αποτελέσει εξιλέωση για τις αμαρτίες του παρελθόντος.»


(Τιρμίζι, Ιλίμ 2, 2650).

«Η σοφία είναι το χαμένο θησαύρισμα του πιστού. Όπου κι αν τη βρει, έχει το δικαίωμα να την πάρει αμέσως.»

”

(Τιρμίζι, Ιλίμ, 19, 2688).

«Η μείωση της γνώσης, η αύξηση της άγνοιας…»


(Μπουχάρι, Κιτάμπ αλ-Ιλμ, 71-72)

έχει χαρακτηριστεί ως το τέλος του κόσμου.

Στο Ισλάμ, το μελάνι του σοφού θεωρείται ανώτερο από το αίμα του μάρτυρα. Μπορεί μια τέτοια θρησκεία να είναι εχθρική προς τη γνώση; Άλλωστε, όλες οι επιστήμες δεν είναι παρά ερμηνεία και εξήγηση του βιβλίου του Θεού, του σύμπαντος; Το Κοράνι είναι το βιβλίο Του, όπως και το σύμπαν. Αυτό που έρχεται σε αντίθεση με το Κοράνι δεν είναι η γνώση, αλλά ορισμένες θεωρίες, υποθέσεις ή ιδεολογικές προσεγγίσεις.

Εν ολίγοις, οι υποστηρικτές της θετικιστικής πίστης, που θεοποιούν την ύλη, έχουν εκμεταλλευτεί τη θεωρία της εξέλιξης, αποσπώντας την από την επιστημονική της βάση, για να εξυπηρετήσουν την αθεϊστική ιδεολογία τους.

Η Θεωρία της Εξέλιξης δεν είναι μια Επιστημονική Θεωρία.

– Ποιο είναι το χαρακτηριστικό μιας επιστημονικής θεωρίας;

Επιστημονική θεωρία;

Ορίζεται ως ένα σύνολο πληροφοριών και εξηγήσεων που προκύπτουν κατά τη διαδικασία συλλογής πληροφοριών, η εγκυρότητα και η αξιοπιστία των οποίων έχουν προσδιοριστεί με επιστημονικές μεθόδους και οι οποίες παρουσιάζουν εσωτερική συνοχή.

(http://www.canertaslaman.com/2012/03/evrim-teorisi-felsefe-ve-tanri/)

Η Θεωρία της Εξέλιξης,

Είναι ένα φιλοσοφικό ρεύμα σκέψης που περιλαμβάνει απόψεις που δεν πληρούν επιστημονικά κριτήρια, δηλαδή δεν μπορούν να δοκιμαστούν στο εργαστήριο, και βασίζονται κυρίως στη μεταφυσική.

Μεταφυσική είναι:

εκφράζεται ως κάθε είδους φιλοσοφική σκέψη, με την έννοια ότι τα αποτελέσματα δεν μπορούν να εκφραστούν με επιστημονικό τρόπο και δεν μπορούν να επαληθευτούν επιστημονικά.

Παρόλο που η θεωρία της εξέλιξης προσπαθεί να αποκτήσει επιστημονική μορφή, παρατηρείται η προσκόλληση σε μεταφυσικές υποθέσεις. Είναι αδύνατο να αποφευχθεί αυτή η μεταφυσική σκέψη, όσο και αν το επιθυμούμε. Διότι, όσο η θεωρία της εξέλιξης ασχολείται με θέματα όπως η ύπαρξη της ύλης και του σύμπαντος, η ουσία της ζωής, η ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά του Δημιουργού, οι μεταφυσικές προσεγγίσεις είναι αναπόφευκτες.

Η ισχυρή προσήλωση των εξελικτιστών στη θεωρία της εξέλιξης τους έχει οδηγήσει σε κάθε είδους μεταφυσικές εικασίες. Η κύρια απόδειξη της εξέλιξης και η επιτυχία της δεν προέρχονται από την επιστημονική της υποστήριξη, αλλά από την αντίθεσή της στη δημιουργία. Συχνά υποστηρίζεται ότι η εξέλιξη είναι η καλύτερη διαθέσιμη εξήγηση. Μια τέτοια αξίωση, ωστόσο, είναι μια μη επιστημονική αρχή.

Το να αποδέχεσαι την αλήθεια της εξέλιξης εκ των προτέρων και να ψάχνεις για αποδείξεις που να την υποστηρίζουν είναι μια σκόπιμη, μη επιστημονική συμπεριφορά.

Ο διάσημος ανθρωπολόγος Σερβιέ επίσης αναφέρει ότι ο εξελικτισμός έχει γίνει ένα κοσμικό δόγμα θρησκείας και λέει:

«Ο εξελικτισμός έχει γίνει το κοσμικό θρησκευτικό δόγμα της Δύσης».


(Servier, J. Εθνολογία. Μετάφραση Μ. Αλί Καγιαμπάλ. Εκδόσεις Ιλετίşim, 1992, σ. 113, 124)

Καντ,

Κριτική της Δικαστικής Εξουσίας

Στο έργο του, υποστηρίζει ότι μια επιστήμη είναι αληθινή επιστήμη μόνο στο βαθμό που είναι μαθηματική. Σύμφωνα με τον Καντ, η έλλειψη μαθηματικών επιχειρημάτων στη Θεωρία της Εξέλιξης καθιστά αμφιλεγόμενο το να θεωρείται επιστημονική θεωρία.

(Mayr, E. Η Ανάπτυξη της Βιολογικής Σκέψης. Εκδόσεις Belknap Press του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Κέιμπριτζ, 1982, σελ. 862).

Ο διάσημος φιλόσοφος Μπέρτραντ Ράσελ, εκφράζοντας την άποψη ότι η εξέλιξη δεν αποτελεί επιστημονική γνώση ούτε ως προς τη μέθοδο ούτε ως προς τα προβλήματα που πραγματεύεται, λέει:

«Ο εξελικτισμός, με τη μία ή την άλλη μορφή, αποτελεί κυρίαρχη πεποίθηση της εποχής μας. Ο εξελικτισμός, τόσο με τη μέθοδό του όσο και με τα προβλήματα που πραγματεύεται, δεν είναι αληθινή επιστήμη.»


(Russell, B. Όσα Γνωρίζουμε για τον Κόσμο. Μετάφραση: Vehbi Hacıkadiroğlu. Εκδόσεις Alaz. Κωνσταντινούπολη, 1980, σελ. 24-25).

Σύμφωνα με τον Καρλ Πόππερ, τον διακεκριμένο φιλόσοφο της επιστήμης της εποχής μας, το κριτήριο της επιστημονικότητας δεν είναι η επιβεβαίωση, αλλά η δυνατότητα διάψευσης. Κατά τον Πόππερ, το χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας γνώσης ή ενός συμπεράσματος είναι η δυνατότητά του να διαψευσθεί. Ωστόσο, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι ο Δαρβινισμός επιδέχεται τέτοια δοκιμασία. Μπορούν να παρουσιαστούν ορισμένα εμπειρικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν τον Δαρβινισμό. Αλλά το κριτήριο της επιστημονικότητας δεν είναι η επιβεβαίωση, αλλά η δυνατότητα διάψευσης. Με άλλα λόγια, οι Δαρβινιστές δεν έχουν αποδείξει με ποια πιθανά αποτελέσματα παρατήρησης θα μπορούσε να διαψευσθεί η θεωρία τους. Επομένως, ο Δαρβινισμός έχει περισσότερο μεταφυσική δομή παρά επιστημονική θεωρία.

(Popper, K. Unended Quest, Fontana-Collins, 1976, σελ. 171).

Εν ολίγοις, η θεωρία αυτή δεν πληροί τα κριτήρια της επιστήμης. Δεν πρόκειται για επιστημονική γνώση, αλλά για μια φιλοσοφική θεώρηση με έντονο μεταφυσικό στοιχείο.

Οι περισσότεροι επιστήμονες δεν αποδέχονται την εξέλιξη με την έννοια της εξελικτικής θεωρίας.

Οι περισσότεροι επιστήμονες δεν αποδέχονται την εξελικτική θεωρία που υποστηρίζει ότι τα έμβια όντα προέκυψαν τυχαία και σταδιακά το ένα από το άλλο. Η διαμάχη μεταξύ δημιουργιστών και εξελικτιστών οφείλεται ακριβώς σε αυτήν την αντίληψη της εξέλιξης. Εξάλλου, μια τέτοια εξελικτική θεωρία, την οποία υπερασπίζονται οι υλιστές φιλόσοφοι και οι άθεοι βιολόγοι, δεν αποτελεί επιστημονική γνώση, αλλά μια φιλοσοφική και μεταφυσική άποψη και ερμηνεία. Συνεπώς, η άποψη ότι όλοι οι επιστήμονες αποδέχονται μια τέτοια φιλοσοφική άποψη που βασίζεται στον αθεϊσμό, αποτελεί μια καθαρά ιδεολογική στάση.

– Πώς ένας άνθρωπος, ειδικά ένας επιστήμονας, μπορεί να αρνηθεί τον Θεό με πλήρη επίγνωση;

Ο αναγνώστης μας το λέει στην ερώτησή του. Έχει δίκιο. Πώς μπορεί ένας επιστήμονας, βλέποντας τα εξαιρετικά καλλιτεχνικά έργα στο σύμπαν, τα οποία απαιτούν άπειρη γνώση και δύναμη, να αρνηθεί τον δημιουργό τους; Αφού ούτε ένα γράμμα δεν γράφεται χωρίς γραφέα, ούτε μια βελόνα δεν φτιάχνεται χωρίς τεχνίτη, είναι δυνατόν αυτό το τεράστιο σύμπαν να μην έχει δημιουργό; Φυσικά και όχι.

Όταν μερικές σταγόνες μελάνης από ένα στυλό τοποθετηθούν σε ένα γυαλί, αυτές οι σταγόνες μερικές φορές εμποδίζουν την ορατότητα ενός βουνού. Ακριβώς έτσι, οι αμαρτίες που διαπράττονται, σαν σταγόνες μελάνης, εμποδίζουν την πνευματική όραση της καρδιάς του ανθρώπου, κρύβοντας πολλές αλήθειες.

Ο ήλιος είναι φως και λάμψη. Φωτίζει και λαμπρύνει τον τόπο που εισέρχεται, προκαλώντας την ανάπτυξη τριαντάφυλλων, βασιλικών, νάρκισσων και τουλιπών, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος ήλιος σαπίζει και διαφθείρει τις αλλοιωμένες ουσίες. Παρομοίως, στον πνευματικό κόσμο, το φως της γνώσης που λαμβάνουν από το σύμπαν όσοι έχουν διαφθαρεί από τις αμαρτίες, σβήνει. Κάθε οντότητα είναι ένα παράθυρο που ανοίγεται προς τον Θεό, αλλά στον κόσμο τους μετατρέπεται σε τυχαιότητα και σύμπτωση. Δεν μπορούν πλέον να διεισδύσουν στην αλήθεια. Διότι ο Παντοδύναμος Θεός λέει γι’ αυτούς:

«Έχουν αυτιά, αλλά δεν ακούν, έχουν μάτια, αλλά δεν βλέπουν, έχουν νου, αλλά δεν καταλαβαίνουν».


(Αλ-Α’ράφ, 7/179),

«Ο διάβολος τους ωραιοποιεί τα έργα τους.»




(Αλ-Αν’άμ, 6/43)

ορίζει…

Δεν χρειαζόμαστε εμείς να υπερασπιζόμαστε τέτοιους ανθρώπους, οι διάβολοι το κάνουν ήδη αρκετά. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πίστη στον Θεό είναι ζήτημα πίστης. Ο δρόμος προς την πίστη στον Θεό περνάει από την προσπάθεια να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τον Θεό. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Ο Θεός θα χαρίσει το φως της πίστης. Αν εσείς δεν χρησιμοποιήσετε την ελεύθερη βούλησή σας προς αυτή την κατεύθυνση, ο Θεός δεν θα σας χαρίσει την πίστη. Ακόμα και αν χρησιμοποιήσετε την ελεύθερη βούλησή σας προς αυτή την κατεύθυνση, το φως της πίστης εξαρτάται και πάλι από τη χάρη και το έλεος του Θεού. Δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε γιατί ο Θεός δεν χάρισε αυτή την ευλογία σε άλλους, αλλά να προσπαθούμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας και την ευχαριστία μας για το δώρο της πίστης που μας χάρισε.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη και πολυτιμότερη ευλογία και χάρη από αυτήν την πίστη, τόσο σε αυτόν τον κόσμο όσο και στον άλλο. Επομένως, το να αξιωθούμε μιας τέτοιας ευλογίας δείχνει πόσο πολύτιμοι, αξιόλογοι και αγαπητοί είμαστε στα μάτια του Θεού. Σε κάθε περίπτωση, το καθήκον μας είναι να προσπαθούμε να αξιωθούμε αυτής της αγάπης και της χάρης. Διότι, ο διάβολος, η εγωιστική φύση μας και οι κακοί φίλοι εργάζονται αδιάκοπα για να μας στερήσουν αυτήν την ευλογία. Αν επιτρέπεται η έκφραση, για να μην χάσουμε αυτήν την ευλογία, πρέπει να την κρατήσουμε όχι με τέσσερα, αλλά με οκτώ χέρια και να ικετεύουμε τον Θεό να μην μας την πάρει. Διότι…

η ευλογία της πίστης

Φωτίζει τόσο τον κόσμο του ανθρώπου όσο και τη μεταθανάτια ζωή του. Χαρίζει στον κάτοχό του μια ζωή σαν παράδεισος και σε αυτόν τον κόσμο.

Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις