Δεδομένου ότι πολλοί επιστήμονες αποδέχονται τη θεωρία της εξέλιξης, δεν θα μπορούσε να είναι μια πραγματικότητα;

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν απόλυτη αλήθεια οτιδήποτε ακούν από έναν επιστήμονα. Δεν ανησυχούν μήπως ο επιστήμονας αυτός έχει κάποιες φιλοσοφικές ή ιδεολογικές προκαταλήψεις. Ωστόσο, ορισμένοι επιστήμονες επιβάλλουν στην κοινωνία ορισμένες προκαταλήψεις ή φιλοσοφικές απόψεις που έχουν, με επιστημονική επίφαση. Για παράδειγμα, παρόλο που βλέπουν με τα μάτια τους ότι οι τυχαίες συμπτώσεις δεν μπορούν να δημιουργήσουν τίποτα άλλο παρά χάος και αταξία, υποστηρίζουν ότι ο σχεδιασμός, η οργάνωση και η τάξη στο σύμπαν και στα έμβια όντα προέκυψαν από τυχαίες συμπτώσεις.

Για παράδειγμα, ένας τέτοιος βιολόγος καταλαβαίνει εύκολα ότι υπάρχει μια απίστευτη τάξη σε ένα μόριο πρωτεΐνης, το δομικό στοιχείο της ζωής, και ότι η πιθανότητα να δημιουργηθεί αυτή η τάξη τυχαία είναι μηδενική. Ωστόσο, ισχυρίζεται ότι η πρωτεΐνη προέκυψε τυχαία, κάτω από τις πρωτόγονες συνθήκες της Γης, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Και δεν σταματάει εκεί, αλλά προσθέτει αβίαστα και επιμένει ότι όχι μόνο μία, αλλά εκατομμύρια πρωτεΐνες δημιουργήθηκαν τυχαία και στη συνέχεια συνδυάστηκαν με απίστευτο σχέδιο και τάξη για να σχηματίσουν το πρώτο ζωντανό κύτταρο. Ο άνθρωπος που αναφερόμαστε…

“εξελικτικός”

είναι επιστήμονας.

Ωστόσο, ο ίδιος επιστήμονας, αν έβλεπε τρεις τούβλες στοιβαγμένες η μία πάνω στην άλλη σε ένα άδειο οικόπεδο, ποτέ δεν θα πίστευε ότι είχαν σχηματιστεί τυχαία και στη συνέχεια στοιβαχτεί η μία πάνω στην άλλη τυχαία. Μάλιστα, θα αμφέβαλλε για τη λογική κάποιου που ισχυριζόταν κάτι τέτοιο.

Πώς γίνεται, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι, που είναι ικανοί να αξιολογούν τα συνηθισμένα γεγονότα με λογικό τρόπο, να επιδεικνύουν μια τόσο παράλογη στάση όταν πρόκειται να ερευνήσουν το ζήτημα της δικής τους ύπαρξης;

Φυσικά, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αυτή η συμπεριφορά γίνεται στο όνομα της επιστήμης. Διότι, σύμφωνα με την επιστημονική σκέψη, εάν ένα φαινόμενο έχει δύο πιθανές αιτίες, πρέπει να εξεταστούν και οι δύο πιθανότητες. Εάν μία από τις δύο πιθανότητες είναι πολύ χαμηλότερη από την άλλη, για παράδειγμα ένα τοις εκατό, τότε το λογικό και επιστημονικό είναι αναμφίβολα να επικεντρωθούμε στην άλλη πιθανότητα, η οποία είναι ενενήντα εννέα τοις εκατό.

Ας σκεφτούμε με βάση αυτό το επιστημονικό κριτήριο. Υπάρχουν δύο απόψεις σχετικά με το πώς εμφανίστηκαν οι ζωντανοί οργανισμοί σε αυτόν τον κόσμο.


Πρώτον,



Όλα τα έμβια όντα, με τις περίπλοκες δομές που έχουν σήμερα, είναι δημιουργήματα του Θεού.

Δεύτερον

ενώ,


η ζωή προέκυψε από ασυνείδητες συμπτώσεις.

Αυτή η τελευταία είναι η αξίωση της θεωρίας της εξέλιξης.

Αν εξετάσουμε τα επιστημονικά δεδομένα, για παράδειγμα τη μοριακή βιολογία, θα διαπιστώσουμε ότι η πιθανότητα να προκύψει τυχαία, όπως υποστηρίζει η θεωρία της εξέλιξης, έστω και ένα μόνο κύτταρο, ή ακόμα και μία μόνο από τις εκατομμύρια πρωτεΐνες που περιέχει, είναι μηδαμινή. Όπως θα αναλύσουμε και στα επόμενα κεφάλαια, οι υπολογισμοί πιθανοτήτων αποδεικνύουν αυτό το γεγονός με σαφήνεια. Συνεπώς, η πιθανότητα να είναι σωστή η εξελικτική άποψη για την προέλευση των ζωντανών οργανισμών…

“μηδέν”

είναι.

Επομένως, η πιθανότητα η πρώτη άποψη να είναι σωστή

“εκατό τοις εκατό”

Δηλαδή, η ζωή έχει δημιουργηθεί με συνειδητό τρόπο. Με άλλα λόγια,

“δημιουργημένο”

Όλα τα έμβια όντα δημιουργήθηκαν από τον Θεό, ο οποίος κατέχει υπέρτατη δύναμη, γνώση και σοφία. Αυτή η αλήθεια δεν είναι απλώς μια μορφή πίστης, αλλά το κοινό συμπέρασμα της λογικής και της επιστήμης.

Φυσικά, μπροστά σε αυτή την αλήθεια, ένας εξελικτικός επιστήμονας οφείλει να εγκαταλείψει εντελώς τον ισχυρισμό του και να υποκύψει στην ξεκάθαρη και αποδεδειγμένη αλήθεια. Μια αντίθετη συμπεριφορά θα αποδείξει ότι δεν είναι επιστήμονας, αλλά μάλλον κάποιος που χρησιμοποιεί την επιστήμη ως εργαλείο για τη φιλοσοφία, την ιδεολογία και τις δογματικές του πεποιθήσεις.

Ωστόσο, παρά τα παραπάνω, ο εν λόγω εξελικτικός “επιστήμονας”, σε κάθε περίπτωση που έρχεται αντιμέτωπος με την αλήθεια, βλέπει την οργή, την επιμονή και τις προκαταλήψεις του να αυξάνονται. Η στάση του αυτή μπορεί να εξηγηθεί με μία μόνο λέξη: “Πίστη”… Αλλά μια εσφαλμένη πίστη. Διότι δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για το να κλείνει τα μάτια στην αλήθεια και να παραμένει προσκολλημένος σε ένα παράλογο σενάριο που έχει πλάσει στο μυαλό του, παρά το γεγονός ότι έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα.


Υπάρχουν επίσης μηχανισμοί που αναγκάζουν τους επιστήμονες να είναι εξελικτιστές και υλιστές.

Στις δυτικές χώρες, για να προοδεύσει ένας επιστήμονας, να αποκτήσει τίτλους όπως αναπληρωτής καθηγητής, καθηγητής και να δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πρέπει να πληροί ορισμένα κριτήρια. Η αδιαπραγμάτευτη αποδοχή της θεωρίας της εξέλιξης είναι το υπ’ αριθμόν ένα κριτήριο. Αυτό το σύστημα οδηγεί τους εν λόγω επιστήμονες να αφιερώσουν ολόκληρη την επιστημονική τους καριέρα σε μια δογματική πεποίθηση. Ο Αμερικανός μοριακός βιολόγος Jonathan Wells, σε δημοσίευσή του το 2000,

Εικονίδια της Εξέλιξης

αναφέρει αυτούς τους καταναγκαστικούς μηχανισμούς στο βιβλίο του με τίτλο:


Δογματικοί Δαρβινιστές

Ξεκινούν επιβάλλοντας μια στενή ερμηνεία των αποδείξεων και παρουσιάζοντάς την ως τον μοναδικό τρόπο άσκησης της επιστήμης. Στη συνέχεια, όσοι ασκούν κριτική στιγματίζονται ως μη επιστημονικοί. Τα άρθρα τους απορρίπτονται από κορυφαία επιστημονικά περιοδικά, των οποίων οι διοικητικές επιτροπές κυριαρχούνται από δογματικούς (εξελικτικούς) επιστήμονες. Κρατικοί φορείς που στέλνουν επιστημονικά προγράμματα σε δογματικούς εξελικτικούς επιστήμονες για “προ-αξιολόγηση” δεν χρηματοδοτούν όσους ασκούν κριτική (στη θεωρία της εξέλιξης). Τελικά, όσοι ασκούν κριτική στην εξέλιξη αποκλείονται εντελώς από την επιστημονική κοινότητα. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας,

Οι αποδείξεις που έρχονται σε αντίθεση με τη Δαρβινιστική άποψη καταστρέφονται.

όπως η σίγαση των μαρτύρων απέναντι στους ισχυρούς. Ή τα στοιχεία θάβονται σε εξειδικευμένα επιστημονικά περιοδικά, έτσι ώστε μόνο ένας επίμονος ερευνητής να μπορεί να τα ανακαλύψει. Αφού οι επικριτές σιωπήσουν και τα αντίθετα στοιχεία θαφτούν, οι δογματικοί εξελικτιστές ανακοινώνουν ότι δεν υπάρχει πλέον επιστημονική συζήτηση για τις θεωρίες τους και ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις εναντίον τους.

Εδώ είναι μερικά που μπορεί να ακούσετε συχνά.

“Η εξέλιξη εξακολουθεί να είναι ευρέως αποδεκτή στον επιστημονικό κόσμο.”

Αυτή είναι η αλήθεια πίσω από την ιστορία.

Εξέλιξη,

Διατηρείται όχι επειδή έχει επιστημονική αξία, αλλά επειδή αποτελεί ιδεολογική αναγκαιότητα, και μόνο μερικοί από τους επιστήμονες που το γνωρίζουν τολμούν να πουν “ο βασιλιάς είναι γυμνός”.

Ο άνθρωπος απελευθερώνεται από αυτή τη μαγεία, βλέπει την αλήθεια που είναι φανερή, αν σκέφτεται με σαφήνεια, αμερόληπτα και ελεύθερα. Αυτή η αναπόφευκτη αλήθεια, που αποκαλύπτεται από κάθε πλευρά και από τη σύγχρονη επιστήμη, είναι ότι τα έμβια όντα δεν προέκυψαν από μια αλυσίδα τυχαίων γεγονότων, αλλά από μια ανώτερη δημιουργία. Ακόμη και αν ο άνθρωπος σκεφτεί μόνο πώς ήρθε στη ζωή, πώς σχηματίστηκε από μια σταγόνα νερού, ή αν μελετήσει τα τέλεια χαρακτηριστικά οποιουδήποτε ζωντανού οργανισμού, μπορεί εύκολα να δει αυτή την αλήθεια της δημιουργίας.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι εξελικτικοί επιστήμονες γνωρίζουν ότι η θεωρία της εξέλιξης δεν έχει αποδειχθεί από κανέναν σχετικό κλάδο της επιστήμης και αποτελεί μια ασυνεπή υπόθεση. Ωστόσο, υπερασπίζονται αυτή τη θεωρία χάριν της ιδεολογίας στην οποία πιστεύουν. Σε αυτό το κεφάλαιο θα παρουσιαστούν οι ομολογίες των εξελικτικολόγων σχετικά με τη γενική αχρηστότητα της θεωρίας της εξέλιξης.


Πιέρ Πολ Γκράσσε

(Πρώην Πρόεδρος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών, συγγραφέας του βιβλίου “Εξέλιξη των Ζωντανών Οργανισμών”):

«Σήμερα, η αποστολή μας είναι να καταρρίψουμε τον μύθο της εξέλιξης, όπως τον αντιλαμβάνονταν οι προγενέστεροι, ως ένα απλό, κατανοητό και εξηγημένο φαινόμενο. Η απάτη (η εξαπάτηση) μερικές φορές είναι ασυνείδητη, αλλά όχι πάντα, διότι ορισμένοι άνθρωποι, λόγω των προκαταλήψεών τους, σκόπιμα αγνοούν την αλήθεια και αρνούνται να αποδεχτούν την ανεπάρκεια και την εσφαλμένη φύση των πεποιθήσεών τους.»1

Αφού εξήγησε την αδυνατότητα των τυχαίων μεταλλάξεων να ικανοποιήσουν τις ανάγκες ολόκληρου του ζωικού βασιλείου, ο Γκράσσε λέει:

Δεν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τα όνειρα, αλλά η επιστήμη δεν πρέπει να αναμειγνύεται σε αυτά.


Καθηγητής Ντέρεκ Έιγκερ:


“Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι όλες οι ιστορίες περί εξέλιξης που έμαθα ως φοιτητής δεν είναι πλέον σωστές.”

3


Δρ. Ρόμπερτ Μίλικαν

(Νομπελίστας, διάσημος εξελικτιστής):


“Είναι πολύ θλιβερό: Εμείς, οι επιστήμονες, προσπαθούμε να αποδείξουμε την εξέλιξη, κάτι που κανένας επιστήμονας δεν έχει καταφέρει να αποδείξει μέχρι τώρα.”

4


Δρ. Λιούις Τόμας:

“Η βιολογία, για την κινητήρια δύναμη στην εξέλιξη”

‘σφάλμα’

χρειάζομαι μια λέξη πέρα από τη λέξη “σύμπτωση”. Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με το δόγμα της σύμπτωσης. Δεν μπορώ να ανεχθώ την έννοια της απουσίας σκοπού και των τυφλών συμπτώσεων στη φύση. Και παρόλα αυτά, ακόμα δεν ξέρω τι να βάλω στη θέση της για να ηρεμήσω το μυαλό μου.”5


Τζέρι Κόιν

(Από το Τμήμα Εξέλιξης και Οικολογίας του Πανεπιστημίου του Σικάγο):


“Πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις για τη νεοδαρβινική άποψη: οι θεωρητικές βάσεις και οι πειραματικές αποδείξεις αυτής της άποψης είναι αρκετά αδύναμες.”

6


Χ.Σ. Λίπσον:


“Αν η ζωή δεν προέκυψε από τις αλληλεπιδράσεις των ατόμων, των δυνάμεων της φύσης και της ακτινοβολίας, τότε πώς προέκυψε;… Υποθέτω ότι πρέπει να αποδεχτούμε ότι η μόνη αποδεκτή εξήγηση είναι η δημιουργία.”

Ούτε εγώ ούτε οι φυσικοί το βλέπουμε με καλό μάτι. Ωστόσο, εάν μια θεωρία υποστηρίζεται από επιστημονικά στοιχεία, δεν μπορούμε να την απορρίψουμε απλώς επειδή δεν μας αρέσει. Στην πραγματικότητα, η εξέλιξη έχει γίνει, κατά κάποιο τρόπο, μια επιστημονική θρησκεία. Σχεδόν όλοι οι επιστήμονες την αποδέχονται και πολλοί είναι έτοιμοι να διαστρεβλώσουν τις παρατηρήσεις τους για να είναι συμβατές με αυτήν.”

«Η ικανότητα της θεωρίας της εξέλιξης να εξηγεί όλα τα χαρακτηριστικά των ζωντανών οργανισμών με έχει πάντα κάνει να αμφιβάλλω για τη θεωρία (π.χ. ο μακρύς λαιμός της καμηλοπάρδαλης). Γι’ αυτό, τα τελευταία τριάντα χρόνια ερευνώ αν οι βιολογικές έρευνες συνάδουν με τη θεωρία του Δαρβίνου. Δεν πιστεύω ότι συνάδουν. Κατά τη γνώμη μου, η θεωρία δεν μπορεί καν να σταθεί όρθια.»7


Γκρέγκορι Άλαν Πέσελι:

“Επίσης, η θεμελιώδης αρχή των επιστημόνων”

“περιττή επανάληψη λέξεων”

Είναι ντροπή να ικανοποιούνται με έναν νόμο που είναι έτσι. Η θεωρία της φυσικής επιλογής δεν μπορεί ποτέ να γίνει μια σοβαρή επιστήμη, εκτός εάν επιτευχθεί μια επιτυχής λύση σε αυτό το πρόβλημα.”8


Δρ. Κόλιν Πάτερσον

(Εξελικτικός παλαιοντολόγος, στέλεχος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, εκδότης του περιοδικού του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, συγγραφέας του βιβλίου “Εξέλιξη”):

“Ένας από τους λόγους που άρχισα να υιοθετώ αυτή την αντι-εξελικτική οπτική γωνία ήταν η επίδραση που είχε το να δουλεύω πάνω σε αυτό το θέμα για είκοσι χρόνια και να μην ξέρω τίποτα. Είναι ένα μεγάλο σοκ για κάποιον να μάθει ότι έχει παραπλανηθεί για τόσο πολύ καιρό. Γι’ αυτό, τις τελευταίες εβδομάδες, προσπάθησα να θέσω μια απλή ερώτηση σε διάφορους ανθρώπους και ομάδες ανθρώπων. Η ερώτηση είναι: ”

“Μπορείτε να μου πείτε κάτι που γνωρίζετε για την εξέλιξη, κάτι που είναι αλήθεια;”

Έθεσα αυτή την ερώτηση στην ομάδα γεωλογίας του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, και η μόνη απάντηση που έλαβα ήταν σιωπή. Το δοκίμασα και στα έγκριτα μέλη του Σεμιναρίου Εξελικτικής Μορφολογίας (Evolutionary Morphology Seminar) του Πανεπιστημίου του Σικάγο, και η μόνη απάντηση που έλαβα ήταν μια μακρά σιωπή, και τελικά κάποιος είπε:

“Ένα πράγμα ξέρω, η θεωρία της εξέλιξης δεν πρέπει να διδάσκεται στα λύκεια.”

9


Δρ. Άλμπερτ Φλάισμαν (Ζωολόγος)

):

«Η θεωρία του Δαρβίνου, που καταρρέει, δεν είναι η μόνη αλήθεια που πρέπει να αποδειχθεί στη φύση. Δεν είναι αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας, αλλά σίγουρα προϊόν φαντασίας.»10


Γ.Ρ. Τόμψον

(Πρόεδρος του Ινστιτούτου Βιολογικού Ελέγχου της Κοινοπολιτείας – Οττάβα):

«Είναι σκόπιμο και ορθό να επιστήσουμε την προσοχή των μη επιστημόνων στις διαφωνίες σχετικά με την εξέλιξη. Ωστόσο, οι πρόσφατες απόψεις ορισμένων εξελικτιστών δείχνουν ότι δεν το θεωρούν λογικό. Η προσπάθεια των επιστημόνων να διατηρήσουν τις πεποιθήσεις τους στα μάτια του κοινού, εξαλείφοντας τις δυσκολίες και αποκρύπτοντας τις κριτικές, για να υπερασπιστούν μια διδασκαλία που δεν μπορούν να ορίσουν επιστημονικά, είναι επιστημονικά ανώμαλη και ανεπιθύμητη κατάσταση.»11


Ε.Ο. Γουάιλι

(CUNY, Τμήμα Ιχθυολογίας και Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας), οι σκέψεις τους σχετικά με το βιβλίο “Darwin Retried” (Ο Δαρβίνος Επανεξετάζεται) που γράφτηκε από τον Νόρμαν Μακμπέθ:

«Ο Μακμπέθ μάς προτείνει να δούμε την εξέλιξη με μια νέα ματιά, να ομολογήσουμε στο κοινό και, αν χρειαστεί, στον εαυτό μας, ότι ο Δαρβινισμός είναι μια τεχνητή θεωρία με εσφαλμένα δεδομένα. Νομίζω ότι αυτές είναι εξαιρετικές προτάσεις.»12


Ρότζερ Λιούιν

(Διάσημος συγγραφέας επιστημονικών βιβλίων περί εξέλιξης, πρώην συντάκτης του περιοδικού New Scientist):

“Η κατανόησή μας, η οποία αποδεικνύει τη νοημοσύνη μας, οι εξαιρετικά εκτενείς τεχνολογικές δυνατότητές μας, η εξαιρετικά σύνθετη γλώσσα μας, οι ηθικές αξίες μας, όλα αυτά ίσως αρκούν για να διαχωρίσουν τους ανθρώπους από τη φύση. Για τους εξελικτιστές, αυτή η κατάσταση είναι μια ντροπή που πρέπει να εξηγηθεί.”13


Χέριμπερτ Νίλσων:

“Οι προσπάθειές μου να αποδείξω την εξέλιξη με ένα πείραμα διήρκεσαν πάνω από σαράντα χρόνια και κατέληξαν σε αποτυχία. Τουλάχιστον δεν θα κατηγορηθώ ότι ξεκίνησα με μια προκατειλημμένη αντι-εξελικτική αφετηρία.”14


Π. Λεμουάν:

«Οι νέοι μας, που αγαπούν να ερευνούν τις θεωρίες της εξέλιξης, εξαπατήθηκαν. Δημιουργήθηκε ένα δόγμα που όλος ο κόσμος συνεχίζει να μαθαίνει. Οι ζωολόγοι ή οι βοτανολόγοι διαπίστωσαν ότι καμία εξήγηση δεν είναι επαρκής; Από αυτή τη σύνοψη προκύπτει το συμπέρασμα ότι η εξέλιξη είναι αδύνατη.» 15


Νόρμαν Μακμπέθ:

“Δυστυχώς, οι περισσότερες εξηγήσεις στον τομέα της εξέλιξης δεν είναι καλές. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ δύσκολο να θεωρηθούν καν εξηγήσεις. Είναι προτάσεις, εικασίες και κενές φαντασίες, και είναι λάθος να τις αποκαλούμε υποθέσεις.”16


Καθηγητής Τζεμάλ Γιλντιρίμ

(Από ντόπιους υποστηρικτές της θεωρίας της εξέλιξης, καθηγητής φιλοσοφίας):

«Κανένας επιστήμονας (είτε δαρβινιστής είτε νεοδαρβινιστής) δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η θεωρία της εξέλιξης έχει αποδειχθεί.»17

«Είναι αλήθεια, η θεωρία της εξέλιξης δεν έχει αποδειχθεί.»18

Αν η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου εξακολουθεί να ισχύει σήμερα, ο κύριος λόγος είναι η απουσία μιας πιο ικανοποιητικής εναλλακτικής θεωρίας. Ακόμη και αν είναι ανεπαρκής, είμαστε υποχρεωμένοι να διατηρήσουμε τη θεωρία του Δαρβίνου μέχρι να εμφανιστεί μια άλλη.19


Φρανσουά Ζακόμπ

(Καθηγητής Κυτταρικής Γενετικής – Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 1965):

“Αλλά και πάλι, είμαστε πολύ μακριά από το να έχουμε την τελική εξήγηση, ειδικά όσον αφορά τους μηχανισμούς της εξέλιξης… Επίσης, είμαστε πολύ μακριά από το να γνωρίζουμε όλους τους μηχανισμούς που βρίσκονται στη βάση της εξέλιξης, όπως αποδεικνύουν ορισμένες πρόσφατες παρατηρήσεις, για παράδειγμα, σχετικά με τη δομή των χρωμοσωμάτων.”20


CD Ντάρλινγκτον:

“Μας είπαν ότι η τέχνη του ανθρώπου αναπτύχθηκε σταδιακά και τελικά εμφανίστηκε στο φως της ιστορίας. Αυτό

“σιγά σιγά”

και

“βήμα βήμα”

Λέξεις που χρησιμοποιούνται για να νωθρεύουν τον εγκέφαλο του ανθρώπου επαναλαμβάνονταν συνεχώς. Ο σκοπός ήταν να καλυφθεί μια μεγάλη άγνοια. Κάποιος έπρεπε να θέσει την εξής ερώτηση:

“Σε ποια επίπεδα;”

Ωστόσο, και αυτός που έθεσε την ερώτηση, απογοητεύτηκε από τις ανούσιες απαντήσεις που έλαβε και παραιτήθηκε. Γιατί κανείς δεν ήθελε καν να σκεφτεί ότι ο πολιτισμός δημιουργήθηκε εν μία νυκτί.”21


Κρίστοφερ Γουίλς

(Διδάσκει βιολογία και μαθήματα εξέλιξης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο.) Αναφερόμενος στον Δαρβίνο και στον Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, λέει:

«Είναι εκπληκτικό που ένας από τους δύο μεγάλους θεμελιωτές της θεωρίας της εξέλιξης (ο Γουάλας) τελικά απέρριψε το μεγαλύτερο μέρος αυτής της θεωρίας.»22



Πηγές:

1. Πιέρ Πολ Γκράσσε, Εξέλιξη των Ζωντανών Οργανισμών, Εκδόσεις Academic Press, Νέα Υόρκη, 1977, σελ. 8.

2. Πιέρ Πολ Γκράσέ, Εξέλιξη των Ζωντανών Οργανισμών, σελ. 103.

3. Derek Ager, “The Nature of the Fossil Record.” Πρακτικά της Γεωλογικής Εταιρείας, Τόμος 87, Αρ. 2, 1976, σελ. 132.

4. SBS Vital Topics, David B. Loughran, Απρίλιος 1996, Stewarton Bible School, Stewarton, Σκωτία.

5. Λιούις Τόμας, “Περί της Αβεβαιότητας της Επιστήμης”, Key Reporter, τόμ. 46 (Φθινόπωρο 1980), σελ. 2.

6. H.A. Orr και Jerry Coyne (1992), “The Genetics of Adaptation: A Reassessment”, American Naturalist, 140, 726.

7. H.S. Lipson, “A Physicist Look at Evolution”, Physics Bulletin, 31 (1980), σελ. 138.

8. Gregory Alan Pesely, “The Epistomological Status of Natural Selection”, Laval Theologique et Philosophique, τόμος 38 (Φεβρουάριος 1982), σελ. 74.

9. Δρ. Κόλιν Πάτερσον, “Εξέλιξη και Δημιουργισμός”, από ομιλία στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, Νέα Υόρκη, 5 Νοεμβρίου 1981.

10. SBS Vital Topics, David B. Loughran, Απρίλιος 1996, Stewarton Bible School, Stewarton, Σκωτία, 34. Πρόλογος στην έκδοση “Everyman’s Library” του βιβλίου του Charles Darwin, “Η Καταγωγή των Ειδών”, 1965.

11. Τσαρλς Ντάργουιν, Πρόλογος στην έκδοση “Everyman’s Library” του βιβλίου “Η Καταγωγή των Ειδών”, 1965.

12. E.O. Wiley, “Review of Darwin Retried by MacBeth”, Systematic Zoology, τόμος 24 (Ιούνιος 1975), σελ. 270.

13. Roger Lewin, Στην Εποχή της Ανθρωπότητας, Ουάσιγκτον: Smithsonian Books, 1988. σελ. 22.

14. Herribert Nillson, Synthetische Artbildung (Λουντ, Σουηδία: Verlag CWK Gleerup, 1953), σελ. 31.

15. Εισαγωγή: De (Evolution), Εγκυκλοπαίδεια Γαλλική, Τόμος 5 (1937) σελ. 6.

16. Norman Macbeth, Darwin Retried: An Appeal to Reason, Βοστώνη: Gambit, 1971, σελ. 147.

17. Τζεμάλ Γιλντιρίμ, Η Θεωρία της Εξέλιξης και η Απολυτότητα, Εκδόσεις Μπίλγκι, Ιανουάριος 1989, σελ. 56-57.

18. Τζεμάλ Γιλντιρίμ, Η Θεωρία της Εξέλιξης και η Θρησκοληψία, σελ. 134.

19. Τζεμάλ Γιλντιρίμ, Η Θεωρία της Εξέλιξης και η Θρησκοληψία, σελ. 108.

20. Φρανσουά Ζακόμπ, Το Παιχνίδι των Δυνατοτήτων, Εκδόσεις Κεσίτ, Κωνσταντινούπολη 1996, σελ. 50-51.

21. CD Darlington, “Η προέλευση του Δαρβινισμού”, Scientific American, Μάιος 1959, σελ. 68.

22. Κρίστοφερ Γουίλς, Η Σοφία των Γονιδίων, Εκδόσεις Σπείρα, Μάρτιος 1997, Κωνσταντινούπολη, σελ. 86.


Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις

Σχόλια


δύσκολο

Γνώρισα τη γυναίκα μου στο διαδίκτυο, ήταν ξένη, ενδιαφερόταν για το Ισλάμ και μετά έγινε μουσουλμάνα, αλχάμντουλιλλάχ. Ήρθε στην Τουρκία, έμαθε τουρκικά, πήγε σε μαθήματα Κορανίου, η οικογένειά μου το ενέκρινε και παντρευτήκαμε. Τώρα έχουμε δύο παιδιά και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι, δόξα τω Θεώ. Είτε στο διαδίκτυο, είτε πρόσωπο με πρόσωπο, είτε κορίτσι είτε αγόρι, ο άνθρωπος μπορεί να μην καταλάβει τον άλλον και να πάρει λάθος αποφάσεις. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να συμβουλεύεται κανείς έναν μεγαλύτερο, ειδικά τη μητέρα του, γιατί οι μητέρες πάντα θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Ο Θεός να μας φέρει σε επαφή με καλούς ανθρώπους… Αμήν.

Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να σχολιάσετε.

Αν ήμουν προσευχή

Πρώτα απ’ όλα, ας είναι ευχαριστημένος ο Θεός με την υπηρεσία σας… Ωστόσο, στις απαντήσεις σας αναφέρεται μόνο το όνομα του συγγραφέα, δεν αναφέρονται οι πηγές που χρησιμοποίησε, αναφέρονται οι γενικές πηγές που χρησιμοποίησε η ιστοσελίδα, αλλά οι απαντήσεις δεν αναφέρουν πηγές, και εμείς δεν μπορούμε να βρούμε την πηγή της απάντησης… Θα είμαστε ευχαριστημένοι αν αναφέρετε και τις πηγές όταν είναι απαραίτητο.

Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να σχολιάσετε.

γεωργός37

Αγαπητοί αδελφοί, οι άνθρωποι του κόσμου βρίσκονται σε ένα μεγάλο κενό. Ιδιαίτερα οι χριστιανοί στρέφονται όλο και περισσότερο προς τον αθεϊσμό. Ο λόγος είναι ότι η εξομολόγηση σε ιερείς, όπως αναφέρεται στο Ευαγγέλιο, θεωρείται πολύ παράλογη. Οι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι τα πράγματα στα οποία πίστευαν από την παιδική τους ηλικία είναι στην πραγματικότητα παράλογα. Η κύρια θέση των αθεϊστών είναι ότι πιστεύουμε σε ό,τι έχουμε δει από την οικογένειά μας. Επομένως, οι άνθρωποι πλέον δεν πιστεύουν τυφλά. Στο Ευαγγέλιο, οι παράλογες πρακτικές που γίνονται στο όνομα του Θεού και της μεταθανάτιας ζωής απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό και, δυστυχώς, τους οδηγούν στον αθεϊσμό. Επειδή το Ευαγγέλιο και άλλα βιβλία έχουν τροποποιηθεί, δίνουν παράλογες απαντήσεις σε κάθε ερώτηση των ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι πλέον δεν πιστεύουν τυφλά. Επιπλέον, η θεωρία της εξέλιξης δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις στους ανθρώπους. Ο Δαρβίνος, προσπαθώντας να αποδείξει τη θεωρία του, την κατέρριψε ο ίδιος. Για παράδειγμα, η θεωρία που υποστηρίζει ότι τα ατροφικά όργανα στον άνθρωπο είναι κληρονομιά από τους προγόνους του, έχει αποδειχθεί από τους επιστήμονες ότι δεν υπάρχουν ατροφικά όργανα. Αποδείχθηκε ότι τα όργανα που ο Δαρβίνος θεωρούσε ατροφικά, στην πραγματικότητα είχαν λειτουργία που δεν είχε εντοπιστεί. Γι’ αυτό, ορισμένοι που εξυπηρετούν ορισμένες ιδεολογίες, συνεχίζουν να υπερασπίζονται τον δαρβινισμό, παρόλο που δεν πιστεύουν σε αυτόν. Είναι πιο λογικό ένας επιστήμονας να πιστεύει σε έναν Δημιουργό. Ένας γιατρός που μελετά την ανθρώπινη ανατομία, πιστεύει εύκολα σε έναν Δημιουργό. Το ανθρώπινο σώμα είναι τόσο τέλεια δημιουργημένο, που είναι πολύ παράλογο να το αποδίδουμε σε τυχαία γεγονότα. Και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που αποδέχονται τον Θεό. Να είστε υπό την προστασία του Θεού.

Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να σχολιάσετε.

μεχμετ4433

Ας είναι ευχαριστημένος ο Θεός από εσάς. Χάρη σε εσάς, έδωσα ένα ακόμα χτύπημα στον Σατανά. Σβήνω τις εμμονές διαβάζοντας τα κείμενά σας. Δόξα τω Θεώ, ευχαριστώ πολύ.

Συνδεθείτε ή εγγραφείτε για να σχολιάσετε.

Τελευταίες Ερωτήσεις

Ερώτηση της ημέρας