Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Θα εξετάσουμε το θέμα σε μερικά σημεία και θα αφήσουμε τη σύνθεση της ανάλυσης σε εσάς.
1.
Το σύμπαν ανήκει στον Θεό. Έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται την ιδιοκτησία Του όπως επιθυμεί. Το ποια ζωντανά πλάσματα θα δημιουργηθούν και με ποιον τρόπο, εξαρτάται αποκλειστικά από την κρίση Του. Σ’ αυτή τη δημιουργία, ο Θεός έχει θεσπίσει ορισμένους νόμους, όπως η ανάπτυξη, η εξέλιξη, η διαφοροποίηση και η αναπαραγωγή, και έχει συνδέσει αυτούς τους νόμους με ορισμένες αιτίες. Αυτοί οι νόμοι ισχύουν όχι μόνο για τους ανθρώπους, αλλά για όλα τα ζωντανά πλάσματα.
Ο Θεός έχει δώσει σε κάθε είδος ζωντανού οργανισμού το πιο εξελιγμένο και κατάλληλο για αυτόν σημείο. Αυτό ονομάζεται σημείο τελειότητας, δηλαδή η τελειότερη μορφή αυτού του ζωντανού οργανισμού. Όπως η τουλίπα έχει το πιο όμορφο και τέλειο σημείο της, έτσι και το τριαντάφυλλο, το αηδόνι, η αγελάδα, η μύγα και το άλογο έχουν ένα σημείο τελειότητας. Υπάρχουν ορισμένες αιτίες και νόμοι για να φτάσει αυτό το είδος ζωντανού οργανισμού σε αυτό το σημείο τελειότητας. Εάν δεν τηρηθούν αυτοί οι νόμοι, ο ζωντανός οργανισμός θα ολοκληρώσει τη ζωή του πριν φτάσει στο σημείο τελειότητας. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για άνθρωπο, φυτό ή ζώο.
Για παράδειγμα, σε έναν οργανισμό που δεν λαμβάνει επαρκώς το νερό ή τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται, εμφανίζονται ορισμένες δυσλειτουργίες. Ο βαθμός αυτής της ανεπάρκειας και της ασθένειας είναι ευθέως ανάλογος με την παροχή της ουσίας που ο οργανισμός χρειάζεται.
Ομοίως, σε έναν οργανισμό που εκτίθεται σε ακτινοβολία κατά την εμβρυϊκή φάση,
μετάλλαξη
Μπορεί να υπάρξουν ορισμένες αλλαγές που ονομάζονται […]. Ανάλογα με τη διάρκεια και την ένταση της ακτινοβολίας, μπορεί να προκύψουν αναπηρίες και ανωμαλίες στον οργανισμό. Η έκθεση ενός οργανισμού σε ακτινοβολία ή παρόμοιες χημικές αντιδράσεις μπορεί να συμβεί στο φυσικό περιβάλλον, αλλά και στο εργαστήριο.
Για παράδειγμα, ορισμένα χημικά πειράματα που γίνονται σε ποντίκια ή κουνέλια σε εργαστήρια μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρίες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Όλες οι πιθανές αλλαγές και διαφοροποιήσεις που προκύπτουν με αυτόν τον τρόπο αποτελούν αντικείμενο έρευνας και μελέτης.
Μετά από αυτές τις προκαταρκτικές πληροφορίες, η ερώτηση είναι η εξής:
«Γιατί ο Θεός δημιουργεί ανάπηρα ή μεταλλαγμένα πλάσματα;»
Επιστρέφοντας στην ερώτηση, μπορεί να υπάρχουν δύο απαντήσεις.
Πρώτον,
Όσο και να αλλάξετε τις αιτίες και τους νόμους, κάθε ζωντανό ον δημιουργείται αναμφίβολα με τον τελειότερο τρόπο.
Ο άλλος/Η άλλη.
Όταν παρεμβαίνετε στις αιτίες και στους νόμους, τότε θα έχετε και τα ανάλογα αποτελέσματα.
Αυτή τη στιγμή, συμβαίνει το δεύτερο σενάριο στο σύμπαν. Δηλαδή, ο Θεός απαντά στην ερώτησή μας. Δεν είναι αυτό πιο σύμφωνο με τη σοφία και τη δικαιοσύνη Του;
Για παράδειγμα, δίνουμε μια συγκεκριμένη δόση σε ένα έμβρυο ποντικιού δέκα ημερών μέσα στη μήτρα.
Χ
Αναρωτιόμαστε τι είδους απάντηση θα λάβουμε εκπέμποντας την ακτίνα. Θα λάβουμε την απάντηση όταν θέσουμε αυτή την ερώτηση, δηλαδή όταν κάνουμε την εφαρμογή. Η απάντηση σε αυτό μπορεί να είναι ένα ανάπηρο ή άρρωστο ποντίκι.
Ο Θεός έχει συνδέσει τα πάντα με έναν νόμο και μια αιτία. Ανάλογα με το αν τα όντα υπακούουν ή όχι σε αυτές τις αιτίες ή τους νόμους, εμφανίζονται διάφορες δυσμορφίες ή παθολογικές καταστάσεις στα άτομα του ζωικού βασιλείου. Μπορείτε να το ονομάσετε απάντηση ανάλογα με την ερώτηση. Το ποια απάντηση θα δοθεί σε ποια ερώτηση στο ζωικό βασίλειο γίνεται κατανοητό με δοκιμές και πρακτικές εφαρμογές. Η σοφία, η δικαιοσύνη και η κυριαρχία του Θεού στη δημιουργία το απαιτούν.
2.
Ο Θεός είναι ο μοναδικός κύριος της ιδιοκτησίας. Όλος ο κόσμος και η μεταθανάτια ζωή ανήκουν στην κυριότητά Του.
Ο ιδιοκτήτης έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται την ιδιοκτησία του όπως επιθυμεί.
Είτε χτίσει κτίριο στο οικόπεδό του, είτε σπείρει σπόρους, δεν τον καθιστά σε καμία περίπτωση άδικο και δεν τον καθιστά υπεύθυνο για τίποτα.
Ο Θεός έχει χίλια και ένα ένδοξα ονόματα, και καθένα από αυτά επιθυμεί να εκδηλωθεί με μια διαφορετική τέχνη, μια διαφορετική αποκάλυψη, μια διαφορετική αντανάκλαση.
Για παράδειγμα,
Ρεζάκ
Όπως το όνομα Ριζκ (Αυτός που παρέχει την τροφή) επιθυμεί την ύπαρξη των ζωντανών όντων που έχουν ανάγκη από τροφή, έτσι και το όνομα Σαφί (Αυτός που θεραπεύει) επιθυμεί την ύπαρξη των ασθενών/των ασθενειών… Οι διαφορές στο σύμπαν προέρχονται από τις διαφορετικές εκδηλώσεις αυτών των ονομάτων.
Για να γίνει πλήρως κατανοητή η άπειρη γνώση, δύναμη και σοφία του Θεού –από τα συνειδητά όντα που είναι οι αποδέκτες– τα έργα τέχνης πρέπει να παρουσιάζουν διαφορετική αισθητική, μια αντίθεση που θα έρχεται σε σύγκρουση μεταξύ τους. Διότι,
«Το πράγμα γίνεται γνωστό μόνο με την αντίθεσή του.»
Σύμφωνα με την επιστημονική αρχή, η ύπαρξη αντιθέσεων στα όντα είναι απαραίτητη. Ώστε,
«σχετικές αλήθειες»
Ας αναδειχθούν οι λεγόμενες σχετικές, αναλογικές, συγκριτικές αλήθειες, και με αυτόν τον τρόπο ας γίνει κατανοητή η διαφορά μεταξύ των διαφόρων τεχνών. Από αυτή την άποψη, μπορεί να ειπωθεί ότι η ομορφιά των όμορφων οφείλεται στην ασχήμια των άσχημων, η τελειότητα των τέλειων οφείλεται στα ελαττώματα των ατελών.
Ο Θεός έντυσε τα σώματα των ανθρώπων και των ζώων με τις ψυχές τους, σαν ρούχα. Έκανε την ψυχή ένα πρότυπο για να εκδηλώνει τις διάφορες εκφάνσεις των ονομάτων Του. Διαφορετικά σώματα/ενδύματα σώματος πάνω σε αυτό το ευέλικτο πρότυπο ψυχής που ταιριάζει σε κάθε καλούπι –
συντομεύοντας, επιμηκύνοντας, μειώνοντας, κόβοντας και διαμορφώνοντας
– θέλησε να τα δημιουργήσει με διαφορετικές μορφές. Αυτή η ποικιλία αποσκοπεί στην ανάδειξη πολλών ονομάτων Του, όπως η θεία γνώση, η δύναμη και η σοφία. Συνεπώς, κάθε ον, συμπεριλαμβανομένων των ανάπηρων και των τυφλών, αποτελεί ένα θαυμαστό έργο τέχνης, αντανακλώντας τη γνώση, τη δύναμη και τη σοφία του Θεού. Ακόμη και οι καταστάσεις που εμείς οι άνθρωποι θεωρούμε ελλιπείς, στην πραγματικότητα είναι θαυματουργά έργα τέχνης.
Τα πλάσματα εκτός από τον άνθρωπο, που είναι ευαίσθητος, ντελικάτος και κάπως κακομαθημένος, συνήθως είναι ικανοποιημένα με την κατάστασή τους. Για παράδειγμα, καμία μυρμηγκιά δεν παραπονιέται που δεν είναι ελέφαντας, καμία μύγα που δεν είναι καμήλα. Κάθε πλάσμα γνωρίζει και ευχαριστεί τον Δημιουργό του ανάλογα με την αξία και τη θέση του.
Από αυτή την οπτική γωνία, οι ανάπηροι άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι -με πίστη- οφείλουν να ευχαριστούν για την κατάστασή τους, και να πιστεύουν ότι θα λάβουν μια μεγάλη ανταμοιβή για τις ελλείψεις τους σε αυτή τη σύντομη επίγεια ζωή.
«όποιος δίνει ένα, κερδίζει χίλια, κανείς δεν χάνει, αντίθετα, κερδίζει πολλά»
πρέπει να το γνωρίζουν και να ευχαριστούν τον Κύριό τους.
Τα ζώα, των οποίων οι ψυχές είναι αιώνιες, ευχαριστούν επίσης τον Κύριό τους -ακόμη και αν είναι ατελή- ως ευγνωμοσύνη για την ύπαρξή τους.
«Κάθε τι δοξάζει τον Θεό με ύμνους.»
(Ισραήλ, 17/44)
Αυτή η αλήθεια γίνεται κατανοητή από το στίχο που αναφέρεται παραπάνω.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
